Γιατί αυτός ήταν πάντα ο Λάκης: ακουμπούσε ευαίσθητες χορδές στο θυμικό των θεατών του κι ας μην πίστευε ή έπραττε το παραμικρό από όσο διακήρυττε εν είδει σάτιρας…