Όταν ο γιος του Γεώργιου Καραϊσκάκη κατέλαβε την Άρτα, αλλά έφυγε κυνηγημένος από τον χειμώνα και τις ανέχειες

Ήταν γιος του θρυλικού Γεώργιου ΚαραΪσκάκη. Κι αυτός στρατιωτικός. Κατέλαβε την τουρκοκρατούμενη Άρτα μια μέρα σαν σήμερα 31 Ιανουαρίου του το 1854, αλλά... Τον «έδιωξε» ο χειμώνας και οι ελλείψεις σε τρόφιμα και πολεμοφόδια.

Όλοι, ή σχεδόν όλοι… γνωρίζουν την ιστορία του Γεωργίου Καραϊσκάκη, του Γιού της Καλογριάς του Λιονταριού της Αράχωβας, του αρχιστράτηγου που «έπεσε» από βόλι ελληνικό, όπως λέγεται.

Γνωρίζετε όμως την ιστορία του γιου του στρατάρχη Καραϊσκάκη; Του αντιστράτηγου Συρίδωνα Καραϊσκάκη, που προσπάθησε να πάρει την Άρτα το 1854, την πήρε, αλλά την κράτησε για λίγο.

Μια μέρα σαν σήμερα λοιπόν, ομάδες στρατιωτών (επαναστατών) υπό την ηγεσία του τότε υπολοχαγού Σπυρίδωνα Καραϊσκάκη, πολιόρκησαν και κατέλαβαν την Άρτα, όμως υποχρεώθηκαν να αποχωρήσουν κακήν κακώς, λίγες ημέρες μετά, κυνηγημένοι από τη βαρυχειμωνιά και την έλλειψη πολεμοφοδίων.

Ήταν η εποχή που οι Χριστιανοί, κυρίως οι ελληνόφωνοι, ξεσηκώθηκαν στην ακόμα τουρκοκρατούμενη περιοχή της Ηπείρου, λίγο μετά το ξέσπασμα του Κριμαϊκού Πολέμου (Ρώσοι εναντίον Βρετανών, Γάλλων και Οθωμανών) και την επανάσταση στη Θεσσαλία.

Μετά τις νικηφόρες συγκρούσεις των Ελλήνων οπλαρχηγών της Ηπείρου, με τουρκικά αποσπάσματα, περί τα τέλη Δεκεμβρίου στη Σκουληκαριά και στη θέση Παλαιοπαναγιά του Δημαριού, καθώς και στο Διάσελο και Άνω Πέτα, στις αρχές του Ιανουαρίου του 1854 η επαναστατική φλόγα του ξεσηκωμού άρχισε να απλώνεται σε ολόκληρη την περιοχή. 

Ο Σπύρος Καραϊσκάκης ηγήθηκε των επαναστατών που πολιόρκησαν και μπήκαν στην πόλη της Άρτας. Οι Τούρκοι εκκένωσαν την πόλη της Άρτας και μαζεύτηκαν στο κάστρο. Στον πασά των Ιωαννίνων και της Λάρισας στάλθηκαν ενισχύσεις 10.000 στρατιωτών από τον σουλτάνο με τη διαταγή να καταπνίξουν την επανάσταση.

Αποτυχημένη επανάσταση, αλλά...

Στις 10 Φεβρουαρίου ο πασάς των Ιωαννίνων χτύπησε τους επαναστάτες που είχαν καταλάβει την Άρτα και τους έτρεψε σε φυγή. Ο Σπύρος Καραϊσκάκης είχε αποστείλει επιστολή προς τους Έλληνες: «Αδέρφια, 800 αδέρφια μας πέρα από τα σύνορα άρπαξαν τα όπλα και ξεσηκώθηκαν. Πολλοί Τούρκοι έχουν χάσει τη ζωή τους από τους ξεσηκωμένος Χριστιανούς. Θα τους συμπαρασταθούμε και εμείς και θα χύσουμε το αίμα μας για την πατρίδα. Είστε όλοι οι Έλληνες και πρέπει να συμβάλετε σε αυτόν τον αγώνα. Το θάρρος μας είναι οι δυνάμεις μας. Χρειαζόμαστε πολεμικό υλικό, τρέξτε να το βρούμε λοιπόν».

Το πολεμικό υλικό δεν βρέθηκε, ο χειμώνας ήταν ανελέητος και η επανάσταση των Αρτινών χάθηκε στο χιόνι… Και το σύνθημα Ελευθερία ή Θάνατος το πήρε ο άνεμος και το σκόρπισε στις χαράδρες των Τζουμέρκων… Τα επαναστατικά κινήματα της Άρτας έδωσαν το έναυσμα και για την ανάφλεξη και άλλων επαναστατικών εστιών  σε πολλές περιοχές της Ηπείρου, αλλά δίχως επιτυχία.

Η Άρτα απελευθερώθηκε το 1881 και με τη «βούλα» με τη Συνθήκη της Κωνσταντινουπόλεως. Για την Ιστορία, ο Σπύρος Καραϊσκάκης το 1884 διορίστηκε φρούραρχος της Κερκύρας και το 1886 έγινε αρχηγός του στρατού της Ηπείρου με τον βαθμό του υποστρατήγου. Ο Καραϊσκάκης ασχολήθηκε με την πολιτική και εξελέγη αρκετές φορές βουλευτής Βάλτου, Ευρυτανίας, Καρδίτσας, ενώ διετέλεσε και υπουργός Στρατιωτικών στις κυβερνήσεις του Χαρίλαου Τρικούπη. Ήταν παντρεμένος με την μοναχοκόρη του Γεωργίου Βαρβάκη και δισέγγονη του Ιωάννη Βαρβάκη και είχε αποκτήσει δύο κόρες και έναν γιο, τον Γεώργιο Σ. Καραϊσκάκη, που διακρίθηκε ως στρατιωτικός και βουλευτής.