Οι Νεοδημοκράτες ήταν βέβαιοι, ότι το ΠΑ.ΣΟ.Κ θα καταρρεύσει και οι γαλανόλευκες παντιέρες με τον πυρσό ανέμιζαν στην Αθήνα με φούρια. Οι οπαδοί του Κινήματος έβλεπαν κάτι σαν ομίχλη στον ορίζοντα, όμως κρατούσαν κρυφές ελπίδες...
«Από πολύ μικρός έβλεπε με απίστευτη επιμονή τον εαυτό του αρχηγό και μελλοντικό ηγέτη και όταν ανέλαβε την εξουσία δεν έλεγε να την εγκαταλείψει, δημιουργώντας ρεκόρ, όχι μόνο για τα ελληνικά δεδομένα»...
Στις 21/5 με την ψήφο μας θα καθορίσουμε τη ζωή μας για την επόμενη τετραετία. Δικαιοσύνη ή βόλεμα των «δικών μας παιδιών»; Δικαιοσύνη ή ανισότητα στις ευκαιρίες εκπαίδευσης; Δικαιοσύνη ή ‘αριστεία’; Δικαιοσύνη ή επιθεωρητισμός και αναξιοκρατία; Δικαιοσύνη και Δημοκρατία ή επιτελικό μπάχαλο και αφαίμαξη του κράτους από τις γαλάζιες ακρίδες;
Σαν σπάνιο πουλί, που τελεί υπό εξαφάνιση και που από… εκατονταετία σε εκατονταετία φτερουγίζει αιφνιδιαστικά στον αέρα της Ελλάδας, για να δηλώσει την ύπαρξή του, μοιάζει η ενότητα!
