ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940

Στην Αθήνα είχε διαδοθεί από τη νύχτα πως η Κορυτσά πέφτει από στιγμή σε στιγμή ο πληθυσμός βρίσκονταν στο πόδι.

Στη συνάντησή τους στο Obersalzberg, στη Φωλιά του Αετού, όπως την αποκαλούσαν οι Γερμανοί, ο Χίτλερ επέπληξε τον Τσιάνο επειδή έδωσαν οι Ιταλοί την ευκαιρία στους Βρετανούς να εισέλθουν στην Ελλάδα... 

Το όνομά του θαμμένο στο χιόνι της λήθης: Ευάγγελος Γιάνναρης, ο πρώτος έλληνας αξιωματικός που σκοτώθηκε κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο, μια μέρα σαν σήμερα

Η συγκλονιστικές ώρες το ξημέρωμα της 28ης Οκτωβρίου και το ποιος πραγματικά... έγραψε το «ΟΧΙ» που έμεινε στην ιστορία ως το Έπος του 1940.

«Η ευθύνη που αναδεχόταν σαν πολέμαρχος ήταν τεράστια: Ευθύνη απέναντι στο σύνολο του Αγώνα, απέναντι στην Ελλάδα, απέναντι στην Ιστορία. Είχε το σθένος να την αναλάβει. Εδώ είναι που φάνηκε αρχηγός»

Στις 28 Οκτωβρίου του 1940, όλοι ήταν «Ελλάδα»! Κάτι τέτοιο δεν συνέβη στην Αθήνα, στις 12 Οκτωβρίου του 1944. 

Ο τ. Αρχηγός ΓΕΝ, Ναύαρχος ε.α. Στέλιος Πετράκης θυμάται τις λεπτομέρειες της ανακομιδής των οστών πεσόντων στο Αλβανικό Έπος και συγκινείται

Δεκαπενταύγουστος του 1940, κι ολόκληρη η θρησκευόμενη Ελλάδα κλίνει το γόνυ στην Τήνο κι ασπάζεται την εικόνα της Παναγίας...

Για αρκετούς ο Ιωάννης Μεταξάς, ο Γιαννάκης για τους δικούς του ήταν ένας ήρωας της Ελλάδος. Για άλλους πάλι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένας σκληρός δικτάτορας που ασέλγησε στον λαό του...

Την είπαν Τραγουδίστρια της Νίκης. Γιατί; Μετά την κήρυξη του πολέμου του 1940, η Βέμπο τραγουδά σατιρικά και πολεμικά τραγούδια και γίνεται η εθνική φωνή που εμψυχώνει τους Έλληνες στρατιώτες.