Είδαμε τους Erreway στο Λυκαβηττό: Μια βραδιά που μας γύρισε πίσω στα εφηβικά μας όνειρα
Κάτω από το «Φεγγάρι του Ελαφιού», που ανέβηκε αργά και μεγαλόπρεπα στον αθηναϊκό ουρανό, το Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού έμοιαζε μ' ένα ναό φτιαγμένο από μνήμες, εφηβικά όνειρα και τραγούδια που ποτέ δεν ξεχάσαμε🕛 χρόνος ανάγνωσης: 7 λεπτά ┋

Ήταν μια βραδιά που δεν έμοιαζε με καμία άλλη. Ήταν μια βραδιά που μας έδωσε την ευκαιρία να γυρίσουμε πίσω στον χρόνο, τότε που η καθημερινότητά μας περιστρεφόταν γύρω από το σχολείο, το μεσημεριανό φαγητό, και – το πιο σημαντικό – τις ώρες μπροστά στην τηλεόραση, παρακολουθώντας Rebelde Way, Floricienta, Chiquititas και τόσες άλλες αγαπημένες σειρές από την Αργεντινή, που σημάδεψαν τη γενιά μας με τρόπο ιδιαίτερο.
Τότε που, αμέσως μόλις επιστρέφαμε στο σπίτι, πετούσαμε τις σχολικές τσάντες στην άκρη, καθόμασταν στο τραπέζι της κουζίνας, μας έβαζαν οι γονείς το μεσημεριανό και εμείς περιμέναμε να ξεκινήσει το επεισόδιο. Η Mia, ο Manuel, η Marizza και ο Pablo έγιναν οι φανταστικοί μας φίλοι, οι ήρωες της εφηβείας μας, οι φωνές που μας παρηγορούσαν στα δύσκολα και μας έδιναν δύναμη να «αντισταθούμε» – όπως τραγουδούσαν – σε κάθε μορφή αδικίας και συμβιβασμού. Και τα τραγούδια τους... τα ξέραμε απέξω και τα τραγουδούσαμε με πάθος, σαν να ήταν το soundtrack της δικής μας ζωής.
Η ιστορία των Erreway
Το «Rebelde Way» δημιουργήθηκε από την Κρις Μορίνα, την παραγωγό που ευθύνεται για πολλές από τις πιο εμβληματικές σειρές που αγαπήσαμε. Η σειρά έκανε πρεμιέρα το 2002, ενώ στην ελληνική τηλεόραση προβλήθηκε από το 2005 έως το 2007, σημειώνοντας τεράστια απήχηση. Tο franchise εμπλουτίστηκε και με τη δημιουργία της ταινίας «Erreway: 4 Caminos», ένα spin-off κινηματογραφικό ταξίδι που συνόδευσε τη μουσική και συναισθηματική διαδρομή των πρωταγωνιστών.
Στην καρδιά της σειράς βρίσκονταν τέσσερις χαρακτήρες που ήταν πρότυπα, κομμάτια της ζωής μας. Η Camila Bordonaba (Marizza) πάντα αντισυμβατική, ευαίσθητη και δυναμική, αντιπροσώπευε όσους δεν χωρούσαν στα καλούπια. Ο Felipe Colombo (Manuel), χαρισματικός και με ροκ αύρα, με τη φωνή του ν' αποτελεί σήμα κατατεθέν του συγκροτήματος. Ο Benjamin Rojas (Pablo), με το γλυκό χαμόγελο και την άψογη ενέργεια πάνω στη σκηνή, πάντα κέρδιζε τις καρδιές. Και φυσικά, η Luisana Lopilato (Mia), που παρότι δεν συμμετέχει στην τρέχουσα περιοδεία λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, είναι πάντα μια παρουσία που δεν ξεχνιέται.
Η επιτυχία του «Rebelde Way» δεν έμεινε μόνο στα σύνορα της Αργεντινής. Η ιστορία διασκευάστηκε από διεθνείς παραγωγές σε Μεξικό, Ινδία και Πορτογαλία. Το 2022, η ιστορία προβλήθηκε μέσα από το Netflix σε μία νέα εκδοχή, με πρωταγωνιστές τους Azul Guaita, Sergio Mayer Mori, Andrea Chaparro, Jeronimo Cantillo, Franco Masini, Lizeth Selene, Alejandro Puente και Giovanna Grigio. Η σειρά κράτησε δύο σεζόν.

Ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα
Κάτω από το «Φεγγάρι του Ελαφιού», που ανέβηκε αργά και μεγαλόπρεπα στον αθηναϊκό ουρανό, το Δημοτικό Θέατρο Λυκαβηττού έμοιαζε μ' ένα ναό φτιαγμένο από μνήμες, εφηβικά όνειρα και τραγούδια που ποτέ δεν ξεχάσαμε. Η νύχτα γέμισε με φως, όχι μόνο από την πανσέληνο, αλλά από τη λάμψη στα μάτια του κόσμου, που είχε συγκεντρωθεί για να ζήσει ξανά, έστω και για λίγες ώρες, την πιο αγνή και συναισθηματική πλευρά της νιότης του. Ήταν μια βραδιά που μύριζε καλοκαίρι, συγκίνηση και παιδικά όνειρα.
Το κοινό – μικροί και μεγάλοι – είχαν γεμίσει ασφυκτικά τον χώρο. Δεν έπεφτε καρφίτσα. Πολλοί θεατές είχαν έρθει ντυμένοι με τις εμβληματικές σχολικές στολές του Elite Way School, άλλοι φορούσαν μπλουζάκια με τις φιγούρες των αγαπημένων τους χαρακτήρων, ενώ δεν έλειψαν και τα πλακάτ με συνθήματα αγάπης.
Λίγο πριν ο δείκτης δείξει 21:00 ακριβώς, τα φώτα έσβησαν. Στην οθόνη εμφανίστηκε ένα βίντεο με στιγμές από τη σειρά, παλιές εμφανίσεις του συγκροτήματος, αλλά και σημερινές εικόνες. Η φράση «Gracias a ustedes, volvimos al escenario» (Χάρη σε εσάς, επιστρέψαμε στη σκηνή) προκάλεσε ένα κύμα από χειροκροτήματα και δάκρυα. Και τότε... ξεκίνησε η μαγεία.
Το πρώτο τραγούδι ήταν το «Girar». Η σκηνή γέμισε φώτα, χορό, μουσική, και ένα ρυθμό που έκανε όλο τον Λυκαβηττό να δονείται. Από εκεί και πέρα, η μία επιτυχία διαδεχόταν την άλλη: «Rebelde Way», «Sera de Dios», «Memoria», «Tiempo», «Vas a salvarte», «Sweet Baby». Ήταν σαν να μην είχε περάσει ούτε μια μέρα.

Η Camila, ο Felipe και ο Benjamin άλλαξαν πολλές φορές ρούχα, τραγούδησαν με πάθος, χόρεψαν, επικοινώνησαν με τον κόσμο. Σε πολλές στιγμές συγκινήθηκαν, ιδίως όταν άκουγαν το κοινό να τραγουδάει κάθε λέξη, κάθε στίχο με δύναμη και ενθουσιασμό. Ένα σημείο που ξεχώρισε ήταν όταν τραγούδησαν «Sera de Dios» σε ακουστική εκτέλεση, με όλο το κοινό ν' ανάβει φώτα από κινητά και να τραγουδά με κλειστά μάτια.
Μια γενιά που μεγάλωσε, αλλά δεν ξέχασε
Στη σκηνή υπήρχε συγκίνηση, αλλά και χιούμορ. Ο Felipe κάποια στιγμή πήρε ένα κινητό από κάποιον θεατή και έκανε βίντεο με το πλήθος, ενώ η Camila ύψωσε τη σημαία της Ελλάδας λέγοντας «Είστε μαγικοί!». Όλοι τραγουδούσαν. Όλοι χόρευαν. Και το πιο όμορφο, όλοι ήταν χαρούμενοι.
Παντού μπορούσες να δεις ανθρώπους που ξαναβρήκαν το παιδί μέσα τους. Είδαμε παρέες γυναικών 30+ που είχαν έρθει από άλλες πόλεις μόνο και μόνο για αυτή τη συναυλία. Είδαμε μητέρες να κρατούν τα παιδιά τους και να τους λένε: «Αυτό βλέπαμε εμείς όταν ήμασταν στην ηλικία σου». Είδαμε δάκρυα, αγκαλιές, φωνές που έλεγαν «Erreway!» ξανά και ξανά.
Η συναυλία διήρκεσε σχεδόν δυόμισι ώρες. Κατά τη διάρκεια της βραδιάς, προβλήθηκαν κάποια βίντεο με οικολογικό περιεχόμενο. Οι Erreway, πιστοί στις αξίες τους και με την ίδια ευαισθησία που τους χαρακτήριζε από τότε που τους γνωρίσαμε, μίλησαν για τη σημασία της προστασίας του περιβάλλοντος, της φύσης και του πλανήτη μας. Ήταν ένα κάλεσμα αφύπνισης – ένα απαλό, αλλά ηχηρό μήνυμα προς όλους εμάς, ότι ο κόσμος μας χρειάζεται φροντίδα, αγάπη και ευθύνη.
Λίγο πριν το τέλος, η συγκίνηση κορυφώθηκε όταν οι τρεις καλλιτέχνες επέστρεψαν στη σκηνή φορώντας μπλούζες με την ελληνική σημαία. Ήταν μια συμβολική χειρονομία γεμάτη σεβασμό και αγάπη για το ελληνικό κοινό που τους αγκάλιασε με τόση θέρμη.
Στο φινάλε, ακούστηκε το «Bonita de mas». Σε εκείνο το σημείο εμφανίστηκε σε βίντεο η αγαπημένη Luisana Lopilato. Μετά, ακούστηκε το «Para cosas buenas», ενώ οι τρεις κατέβηκαν από τη σκηνή για να χαιρετήσουν από κοντά τον κόσμο. Έπεσε χρυσό κομφετί, στην οθόνη προβλήθηκε η λέξη Gracias, και η βραδιά ολοκληρώθηκε με το «Sweet Baby», τον απόλυτο ύμνο μιας γενιάς.
Φεύγοντας από τον συναυλιακό χώρο, σκεφτόμουν ότι οι Erreway επέστρεψαν για ν' αποδείξουν ότι τα συναισθήματα, η αυθεντικότητα και η μουσική που ενώνει ανθρώπους μπορούν να έχουν διάρκεια. Ότι μια γενιά που μεγάλωσε με όνειρα και τραγούδια δεν ξεχνά. Στην εποχή που όλα αλλάζουν με ρυθμούς καταιγιστικούς, υπάρχουν κάποιες σταθερές.
Και για όσους ήμασταν στο Λυκαβηττό, εκείνη τη βραδιά, η παρουσία των Erreway ήταν μια επιστροφή στο παρελθόν, ένας μικρός ή μεγάλος απολογισμός. Ήταν μια υπενθύμιση πως ό,τι αγαπήσαμε αληθινά, μένει για πάντα. Και όπως είπε συγκινημένος ο Benjamin Rojas: «Αυτό το όνειρο ξεκίνησε πριν είκοσι χρόνια. Σήμερα, χάρη σ' εσάς, συνεχίζεται...».
Η δεύτερη εμφάνισή τους θα πραγματοποιηθεί στις 15 Ιουλίου και λόγω της μεταφοράς της ημερομηνίας υπάρχουν μερικά διαθέσιμα εισιτήρια, όπως ανακοίνωσε η εταιρείας παραγωγής.
Το δόγμα Τραμπ αναδιατάσσει την Ανατολική Μεσόγειο: Πώς επηρεάζονται Αθήνα και Λευκωσία
«Μυστήριο τρένο» ο σιδηρόδρομος: Ζητήματα ασφαλείας και στον σταθμό Λαρίσης εξαιτίας της χρόνιας εγκατάλειψης
«Δεν θέλω άλλα πρόβατα, θέλω τα δικά μου»: Συγκλονίζει ο κτηνοτρόφος που χάνει το κοπάδι του λόγω ευλογιάς
Όργιο αστυνομικής βίας σε άλλη μια πορεία για τον Αλέξη - Κι όμως, κόσμος έσπασε τον αποκλεισμό και τραγούδησε στο μνημείο
Live όλες οι εξελίξεις λεπτό προς λεπτό, με την υπογραφή του www.ethnos.gr




