Οι London Grammar στην Αθήνα: Μια νύχτα μαζί τους αρκεί για να τους αγαπήσεις

Την Παρασκευή 11 Ιουλίου, στην Πλατεία Νερού, ένα από τα πιο ξεχωριστά συγκροτήματα της σύγχρονης βρετανικής σκηνής, οι London Grammar, ανεβαίνουν στη σκηνή του Release Athens, φέρνοντας μαζί τους όχι μόνο το νέο τους άλμπουμ «The Greatest Love», αλλά και όλη τη διαδρομή που τους οδήγησε ως εδώ. Μαζί τους, η ονειρική AURORA και οι εκρηκτικοί Klangphonics. Ένα line-up που μοιάζει φτιαγμένο για να μείνει αξέχαστο.

Η ιστορία των London Grammar ξεκίνησε σχεδόν τυχαία, στο Πανεπιστήμιο του Nottingham. Ο Dan Rothman είδε μια φωτογραφία της Hannah Reid στο Facebook, όπου κρατούσε μια κιθάρα. Της έστειλε μήνυμα. Από αυτή την απλή κίνηση γεννήθηκε κάτι που έμελλε να πάρει μορφή λίγο αργότερα, με την προσθήκη του Dominic «Dot» Major. Τρεις νέοι άνθρωποι, με φρέσκες ιδέες και άγνοια κινδύνου, βρέθηκαν μέσα σε λίγα χρόνια στην κορυφή των charts, με sold-out συναυλίες και εκατομμύρια θαυμαστές ν' ανακαλύπτουν στους ήχους τους κάτι που έλειπε από την εποχή, κάτι αληθινό.

Τα πρώτα τους βήματα

Τα πρώτα τους βήματα έγιναν με διασκευές και πρόβες σε φοιτητικά δωμάτια. Ωστόσο, δεν άργησε η στιγμή που η τριάδα στράφηκε σε πρωτότυπο υλικό. Το 2012, μέσω YouTube, παρουσίασαν το «Hey Now» και το κοινό ανταποκρίθηκε αμέσως. Η φωνή της Hannah Reid είναι από τις λίγες που δεν ξεχνάς. Κερδίζει τον ακροατή με την απλότητά της.

Έναν χρόνο μετά, με το άλμπουμ «If You Wait», ήρθε η ευρύτερη αναγνώριση. Τα «Strong» και «Wasting My Young Years» αγαπήθηκαν από πλήθος κόσμου, ενώ η διασκευή του «Nightcall» του Kavinsky έδειξε πώς ένα κομμάτι μπορεί ν' αλλάξει τελείως μορφή χωρίς να χάσει τη δυναμική και τις ρίζες του. Αυτές οι κυκλοφορίες τούς εξασφάλισαν υποψηφιότητες σε σημαντικά βρετανικά μουσικά βραβεία και εμφανίσεις σε μεγάλα φεστιβάλ, όπως το Glastonbury.

Μιλώντας στο GQ, η Hannah Reid εξομολογήθηκε την πρώτη φορά που τραγούδησε μπροστά σε κοινό. «Έγραφα και έπαιζα τραγούδια με μια κοπέλα στο σχολείο και κάναμε μερικές τραγικές εμφανίσεις στα διαλείμματα. Προσπαθώ να σβήσω αυτές τις αναμνήσεις από τη μνήμη μου γιατί είναι ντροπιαστικές, αλλά τη σκέφτομαι συχνά – της χρωστάω περισσότερα απ’ όσα ίσως συνειδητοποιώ. Ήταν η φίλη μου που έπαιζε κιθάρα. Η πρώτη κανονική εμφάνιση με τον Dan και τον Dot ως London Grammar ήταν σε μια παμπ που λεγόταν The Flowerpot, στο Camden. Είχαμε ήδη ανεβάσει κάποια κομμάτια στο διαδίκτυο και, ξαφνικά, από το να παίζουμε μπροστά σε τρία άτομα, η παμπ είχε γεμίσει με 100 ή 200 άτομα. Θυμάμαι ένα live πολύ νωρίς στο Νότιγχαμ, όπου πήραμε από 15 λίρες ο καθένας. Σκέφτηκα: "Ω Θεέ μου, βραδινή έξοδος τσάμπα! Κορίτσια, ποτά κερασμένα!" Νομίζω ότι τα ξόδεψα σε σφηνάκια τεκίλας. Ήταν υπέροχες εποχές. Τις νοσταλγώ πολύ».

Από τότε μέχρι σήμερα, οι London Grammar έχουν κυκλοφορήσει τρία άλμπουμ. Το «Truth Is A Beautiful Thing» (2017) συνέχισε από εκεί που σταμάτησε ο πρώτος δίσκος, με ακόμη πιο καθαρές γραμμές και πιο προσωπική θεματολογία. Το «Californian Soil» (2021) έφερε νέες επιρροές και έδειξε την ανάγκη τους να εξελιχθούν. Το «The Greatest Love» (2024) σηματοδοτεί μια νέα αρχή, πιο δημιουργική, πιο ελεύθερη και με εμφανώς περισσότερη αυτοπεποίθηση. Αυτή τη φορά, εκτός από το να συνθέσουν και να ερμηνεύσουν τα τραγούδια, ανέλαβαν και την παραγωγή. Οι κριτικοί τον περιέγραψαν ως τον πιο ολοκληρωμένο δίσκο τους μέχρι σήμερα.

Οι London Grammar δεν προσπάθησαν ποτέ να ακολουθήσουν τις τάσεις. Έφτιαξαν έναν δικό τους ατμοσφαιρικό ήχο, βασισμένο στη λεπτομέρεια, στις σιωπές που λένε περισσότερα από τις λέξεις. Ο ήχος τους έχει χαρακτηριστεί με διάφορους όρους – dream pop, ambient, trip-hop, ηλεκτρονικό – αλλά τελικά, καμία ταμπέλα δεν αποτυπώνει με ακρίβεια αυτό που συμβαίνει όταν ακούς τα τραγούδια τους. Ταιριάζουν σε νύχτες που σε βρίσκουν άγρυπνο, σε δρόμους που περπατάς μόνος, σε στιγμές που αναζητάς συντροφιά. 

Η αγάπη για την Adele και η μεγάλη επιτυχία τους

Η πρώτη φορά που ένιωσε η Hannah Reid δέος για κάποιον διάσημο ήταν όταν «συνάντησα για μια στιγμή την Adele και δεν ήξερα τι να της πω. Δουλεύαμε και οι δύο στο ίδιο στούντιο, ανάμεσα στο πρώτο και το δεύτερο άλμπουμ μας – είχαμε την ίδια μάνατζερ – και είπαμε απλώς ένα "γεια". Ήταν τόσο ευγενική, αλλά εγώ είχα χαθεί. Αν δεν υπήρχε η μουσική της, δεν ξέρω αν θα γράφαμε καν τραγούδια».

Tα τελευταία χρόνια, οι London Grammar έδωσαν δύο συνεχόμενα sold-out σόου στο Alexandra Palace του Λονδίνου, παίζοντας μπροστά σε 35.000 ανθρώπους. Συμμετείχαν στην παγκόσμια περιοδεία των Coldplay, μπροστά σε περισσότερους από 700.000 θεατές, και γέμισαν την Ο2 Arena. Μια επιβεβαίωση πως η σχέση τους με το κοινό όχι μόνο διατηρείται, αλλά και μεγαλώνει.

Παράλληλα, η συμμετοχή που είχαν στο soundtrack της σειράς «Normal People» (βλ. Cinobo) συνέβαλε στην αναγνώρισή τους από ένα πιο νεανικό κοινό, ενώ ταυτόχρονα επιβεβαίωσε πως τα τραγούδια τους λειτουργούν ιδανικά και στο σινεμά ή την τηλεόραση. Αν και η σχέση τους με το TikTok παραμένει διακριτική, ωστόσο κομμάτια όπως το «Lose Your Head» έχουν βρει εκεί μια δεύτερη ζωή, ως ήχοι που χρησιμοποιούνται σε χιλιάδες βίντεο καθημερινά.

Αν και Βρετανοί, οι London Grammar έχουν αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με το γαλλικό κοινό, όπως αποτυπώνεται στις συνεχόμενες sold-out εμφανίσεις που πραγματοποιούν στο Παρίσι ή στη Λυών. Η ατμοσφαιρική αισθητική τους, οι κινηματογραφικές μελωδίες και η εκφραστική φωνή της Hannah Reid βρήκαν πρόσφορο έδαφος σε μια χώρα που ανέκαθεν αγκάλιαζε την καλλιτεχνική ευαισθησία. Στα γαλλικά charts, το συγκρότημα έχει δει κομμάτια του να παραμένουν ψηλά για εβδομάδες, ενώ σε πολλά φεστιβάλ της χώρας, η συμμετοχή τους θεωρείται πλέον σταθερή αξία.

Το πρόβλημα υγείας της Reid

Η Hannah Reid, όπως έχει αποκαλύψει η ίδια, έχει έρθει συχνά αντιμέτωπη με σεξιστικές συμπεριφορές, φτάνοντας στο σημείο να σκεφτεί να εγκαταλείψει την καριέρα της. Παράλληλα, έχει διαγνωστεί με ινομυαλγία, μια μορφή ρευματισμού που προκαλεί έντονους μυϊκούς πόνους. Η κατάσταση αυτή έγινε τελικά πηγή έμπνευσης για το τραγούδι «America», το οποίο λειτούργησε σαν ένας αποχαιρετισμός στα τραγούδια που πίστευε ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να ηχογραφήσει ξανά, λόγω της κατάστασης της υγείας της. 

Η Hannah Reid παραμένει μία από τις πιο αναγνωρίσιμες φωνές της εποχής. Κάθε φορά που την παρακολουθείς πάνω στη σκηνή, νιώθεις ότι δεν απευθύνεται σε ολόκληρο κοινό, αλλά σε καθέναν ξεχωριστά. Ο τρόπος που στέκεται στη σκηνή, η λιτότητα στις κινήσεις, η ακρίβεια στον ήχο — όλα δείχνουν συνέπεια και εσωτερική ισορροπία. Κάθε τραγούδι λειτουργεί σαν φάρος που σε καθοδηγεί, σε κρατά ακίνητο και σου επιτρέπει ν' ακούσεις.

«Κάποιες μέρες νιώθω πολύ καλή, και κάποιες άλλες έχω σύνδρομο του απατεώνα. Θυμάμαι δύο στιγμές που ένιωσα ότι είμαι πραγματικά καλή σε αυτό που κάνω. Μία στο σχολείο, όταν πέρασα οντισιόν για τη χορωδία και ο δάσκαλος με κοίταξε παράξενα και είπε "παραλίγο να πέσω απ’ το σκαμπό". Η δεύτερη ήταν όταν πρωτοτζαμάραμε με τον Dan. Τραγουδήσαμε μαζί και μου είπε "ουάου, είσαι πραγματικά καλή" και έκλεισε αμέσως live για εμάς». 

Διαβάστε ακόμη

Δραματικές ώρες στη Λακωνία: Γυναίκα ανεβαίνει σε ταράτσα για να δώσει φαγητό στην εγκλωβισμένη μητέρα της

Κακοκαιρία Byron: Τι θα γίνει με τον μισθό όσων δεν μπόρεσαν να πάνε στη δουλειά τους

Πανικός στη αεροσκάφος: Φωτιά σε διάδρομο απογείωσης γέμισε με καπνούς Airbus A320 με 180 επιβαίνοντες

Mega deal στα σκαριά στον τομέα της ψυχαγωγίας: Η Netflix κοντά στην αγορά της Warner Bros!