Ίμια: όταν ξέσπασε «πόλεμος» για την ανακωχή – Ο ανεπαρκής Σημίτης και οι τρεις νεκροί που ακόμα περιμένουν απαντήσεις…

Κρίση των Ιμίων: Ένας Πρωθυπουργός που αγιοποιήθηκε μετά θάνατον, ο Κώστας Σημίτης, μια βραχονησίδα που ακόμα αμφισβητείται από τους «κακούς» γείτονες και τρεις νεκροί που ακόμα περιμένουν δικαίωση… Η Κρίση των Ιμίων απέχει 29 χρόνια από τις μέρες μας, όμως η απόσταση της από τον χαρακτηρισμό «είδηση» δεν την καθιστά απαραίτητα και ανεπίκαιρη…

Ήταν βράδυ της τελευταίας μέρας του Ιανουαρίου του 1996, όταν τρεις αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού έχασαν τη ζωή τους από πτώση ελικοπτέρου στη βραχονησίδα του Αιγαίου· η επίσημη εκδοχή ήταν «vertigo» (ίλιγγος που προκαλείται όταν κάποιος κοιτάζει προς τα κάτω από μεγάλο ύψος)· ο ψίθυρος της κοινωνία όμως έγινε με τον καιρό κραυγή εκκωφαντική: «το έριξαν οι Τούρκοι»…

Η εφημερίδα ΕΘΝΟΣ την επομένη της τραγικής κατάληξης της Κρίσης των Ιμίων φιλοξενούσε αποκλειστική συνέντευξη του υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ που μιλούσε στον ανταποκριτή στην Ουάσιγκτον Μιχάλη Ιγνατίου και εξηγούσε το πώς αποφεύχθηκε η σύρραξη με την Τουρκία.
Ο Χόλμπρουκ, ξεκαθάριζε για το θέμα της υποστολής της ελληνικής σημαίας από τη βραχονησίδα Ίμια, πως ήταν δική του πρωτοβουλία και εισήγηση: «Η τουρκική και η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησαν να μην υπάρχει προσωπικό πάνω στη βραχονησίδα, ούτε σημαίες, ούτε πολεμικά πλοία στην περιοχή, όπως ακριβώς ορίζει και το status quo ante», είπε.

Ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ είχε δηλώσει ότι για την αποκλιμάκωση της κρίσης απαιτήθηκαν μαραθώνιες συσκέψεις και δεκάδες τηλεφωνήματα σε Αθήνα και Άγκυρα. Απαιτήθηκε και κάποια στιγμή η παρέμβαση του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Μπιλ Κλίντον που απηύθυνε προειδοποιήσεις στους συνομιλητές του κυρίως στους Τούρκους. Ο Κλίντον, υποχρεώθηκε να επικοινωνήσει και με τον πρόεδρο της Τουρικίας Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ όταν αντιλήφθηκε ότι επίκειτο απόβαση στη βραχονησίδα, μια κίνηση που θα οδηγούσε, με μαθηματική ακρίβεια, σε πόλεμο.

Κίνδυνος σύρραξης

Ο Χόλμπρουκ είχε πει χαρακτηριστικά: «Ελλάδα και Τουρκία βρέθηκαν πολύ κοντά σε μια αναμέτρηση, όχι σε πόλεμο, αλλά σε μια πολεμική αναμέτρηση που ήδη είχε δρομολογηθεί και υπήρχε πραγματικά αληθινός κίνδυνος για χρησιμοποίηση στρατιωτικής δύναμης, η οποία δεν θα συνέφερε κανέναν και δεν θα είχε αξία για κανέναν. Δεν τις σταμάτησα εγώ. Ήταν ο πρόεδρος Μπιλ Κλίντον, ο υπουργός Εξωτερικών Ουόρεν Κρίστοφερ που μεσολάβησαν· δεν ήμουν μόνο εγώ. Ο Πρόεδρος μίλησε τρεις φορές από το τηλέφωνο στην πρωθυπουργό της Τουρκίας Τανσού Τσιλέρ, τον πρόεδρο της Τουρκίας Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ και τον Έλληνα Πρωθυπουργό.

» Όταν ρωτήθηκε, ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ για το ποιο θα είναι το ισχύον καθεστώς για τη βραχονησίδα Ίμια, απάντησε: «Αυτό είναι κάτι για το οποίο θα προτιμούσα να μη μιλήσουμε σήμερα. Θα επιθυμούσα να αφήσουμε αυτή την ταραγμένη και δραματική κατάσταση να περάσει πρώτα καθώς ήταν μια κατάσταση που παρά λίγο να ξεφύγει εκτός ελέγχου. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι που δεν συνέβη αυτό. Αυτοί που είναι υπεύθυνοι για το επεισόδιο είναι ανεύθυνα άτομα όποια και αν είναι η εθνικότητά τους».

Μια μέρα πριν από την κορύφωση της Κρίσης, με την τραγική απώλεια των τριών αξιωματικών το πρωτοσέλιδο του ΕΘΝΟΥΣ είχε τίτλο: «Ιδού το Σχέδιο των Τούρκων για το Αιγαίο». Έγραφε το ΕΘΝΟΣ: Αποφασισμένη να υπερασπιστεί κάθε σπιθαμή εδάφους, η Ελλάδα ολόκληρη μια γροθιά, αντιμετωπίζει με απόλυτη ψυχραιμία και ετοιμότητα την κρίση που καλλιεργεί η υστερία της Τσιλέρ και των στρατηγών της. Ναυτικό, Αεροπορία και Στρατός έχουν ήδη πάρει θέσεις μάχης και έχουν θορυβήσει την Τουρκία, που βλέπει να καταρρέουν τα σχέδιά της».
Αποτέλεσμα; Οι τίτλοι της 1ης μέρας του Φλεβάρη τα λένε όλα: «Πέφτουν κεφάλια στο πεντάγωνο-πόλεμος στην Ελλάδα για τον μη πόλεμο στο Αιγαίο - Θρήνος για τους τρεις ήρωες».

Τριγμοί στην Κυβέρνηση Σημίτη

Στο βασικό άρθρο της εφημερίδας, που είχε τίτλο «Πόλεμος για την Ανακωχή», αμφισβητούνταν η κυβέρνηση και ο επικεφαλής της Κώστας Σημίτης: Η Αντιπολίτευση αλλά και βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος (ΠΑΣΟΚ), θέτουν ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα προς την κυβέρνηση και προσωπικά στον κύριο Σημίτη:
***Γιατί οι υψηλοί τόνοι πατριωτισμού που καλλιεργήθηκαν την προηγούμενη, κυρίως, ημέρα και ιδίως οι κατηγορηματικοί τόνοι ότι δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να υποσταλεί η ελληνική σημαία;
***Γιατί οι δημόσιες ευχαριστίες προς την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, όταν είναι γνωστό ότι η Ουάσιγκτον επιδιώκει- και επεδίωξε και μέσω της κρίσης- να παίξει ρόλο επιδιαιτητή στην περιοχή;
***Γιατί δεν προηγήθηκε προ της λήψης της τελικής απόφασης σύσκεψη με τους πολιτικούς αρχηγούς, ώστε να τεθεί η Αντιπολίτευση προ των ευθυνών της και να μην μπορεί να δημαγωγεί-αν δημαγωγεί- εκ του ασφαλούς;»…

Τα ερωτήματα δεν έλαβαν απάντηση. Ανοιχτό πάντως παρέμεινε και το θέμα των στρατιωτικών χειρισμών αφού στη Βουλή ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης είχε πει πως δόθηκαν εντολές που δεν εφαρμόστηκαν ενώ ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Γεράσιμος Αρσένης σε συνέντευξη Τύπου εξήρε την ετοιμότητα των Ενόπλων Δυνάμεων, ενώ διέταξε έρευνα για τυχόν ευθύνες σχετικά με την απόβαση τούρκων κομάντος στο σύμπλεγμα των βραχονησίδων. Μεταξύ του υπουργού Εθνικής Άμυνας Γεράσιμου Αρσένη και του υπουργού εξωτερικών Θεόδωρου Πάγκαλου σοβούσε μια εν δυνάμει αντιπαράθεση και άφηναν αιχμές ο ένας εναντίον του άλλου.
Κι ενώ συνέβαιναν όλα αυτά, τρεις οικογένειες θρηνούσαν την απώλεια των παιδιών τους και σύσσωμη η Ελλάδα παραστέκονταν- νοερά- στο ξόδι των αξιωματικών που έπεσαν επιτελώντας το καθήκον τους και η Κυβέρνηση δεχόταν φίλια πυρά από αξιωματούχους της!

Βολές από δικούς...

Ο υπουργός Υγείας Αναστάσης Πεπονής είχε πει: «Αν αυτά που δήλωσε ο πρωθυπουργός στη Βουλή ισχύουν- και ισχύουν- δεν δικαιολογούνται οι μεγαλοστομίες στο Κοινοβούλιο και στα κανάλια την προηγούμενη ημέρα». Ο Πεπόνης είχε αφήσει αιχμές και για τους χειρισμούς της κρίσης: «Θέλω να αποδεχθώ ότι υπήρξαν οι καλύτεροι δυνατοί [χειρισμοί]. Θα έπρεπε να αναμένουμε την παρέμβαση των Ηνωμένων Πολιτειών ακόμα κι αν δεν την ζητούσαμε, γιατί αυτή είναι η πάγια τακτική τους και γιατί ποτέ στα τελευταία χρόνια δεν υπήρξε κρίση στην περιοχή χωρίς παρέμβαση της Ουάσιγκτον.
Οξύτατος ήταν και ο υπουργός Δικαιοσύνης Ευάγγελος Βενιζέλος που τόνισε, μεν, ότι η ενότητα της Κυβέρνησης και της κυβερνητικής πλειοψηφίας είναι δεδομένη και ότι δεν ασκεί κριτική στους χειρισμούς, αλλά είναι αντίθετος στις νοοτροπίες και στις απόψεις που εκφράστηκαν από το βήμα της Βουλής, φωτογραφίζοντας τους Σημίτη και Πάγκαλο. Ατυχές, είχε χαρακτηρίσει το «ευχαριστώ στις Ηνωμένες Πολιτείες» του Κώστα Σημίτη από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Μεταφορών Χάρης Καστανίδης, αφήνοντας να εννοηθεί ότι παρέπεμπε σε άλλες εποχές»…

Τους έκρινε η Ιστοριά; Μμμμ...

Αυτά, χοντρικά, έγιναν εκείνο το μοιραίο βράδυ (μιας κρίσης που μετρούσε μέρες ζυμώσεων) που παραλίγο να ξεσπάσει πόλεμος και πού η Ελλάδα δίχως να έχει ξεσπάσει πόλεμος θρήνησε θύματα πολέμου!
Οι βασικοί πολιτικοί πρωταγωνιστές: Κώστας Σημίτης, Θεόδωρος Πάγκαλος και Γεράσιμος Αρσένης έχουν μετοικήσει πλέον στο επέκεινα. Οι βασικοί στρατιωτικοί εμπλεκόμενοι: ο υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκος και ο αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός βρίσκονται 29 χρόνια στη γη θαμμένοι!

Ο ναύαρχος Χρήστος Λυμπέρης- Αρχηγός ΓΕΕΘΑ τότε- σήμερα 90 χρονών απλά θυμάται… (αν θυμάται πια…).
Ποιος έφταιξε, τι έφταιξε, τι δεν έγινε σωστά, ποιοι είχαν ευθύνη όσων αποφάσεων οδήγησαν στον θάνατο τρεις ανθρώπους, δεν ξεκαθαρίστηκε ποτέ! Οι μάνες εκείνων που σκοτώθηκαν δεν έμαθαν ποτέ την αλήθεια (επίσημα).

Ο Σημίτης κηδεύτηκε πριν από λίγες εβδομάδες με τιμές εν ενεργεία Πρωθυπουργού και οι αγιογράφοι σκέπασαν με αδρά χρώματα τις ατέλειες της αμφισβήτησης. Τρεις φερέλπιδες αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού έχουν μαρμαρώσει σε πλατείες έχοντας μια υποκριτική επιγραφή στα «πόδια» τους γραμμένη: «Έπεσαν υπέρ πατρίδος»…
Κι εκείνες οι χαροκαμένες μάνες και οι γυναίκες και τα παιδιά είναι κάτι περισσότερο από σίγουροι, πως δεν ήταν το «vertigo» που σκότωσε τους δικούς τους ανθρώπους, αλλά η ανεπάρκεια και το ψέμα μιας ελλειμματικής Κυβέρνησης, που στη συνέχεια (η ανεπάρκεια) ξεχάστηκε και (η Κυβέρνηση) δοξάστηκε! Δεν σφυρηλατείς τον χαρακτήρα σου σε μια κρίση, τον δείχνεις και η Κυβέρνηση Σημίτη, τότε, έδειξε πολλά, που λίγοι κατάλαβαν...