Γι’ αυτό σας λέω, ποιο Νόμπελ και ποιο συγγραφικό έργο σήμερα, Κυκλοφόρησε το iPhone 19; Ε, αυτό είναι είδηση!
«Ερειπωμένοι τοίχοι. Εγκατάλειψη. Περασμένες μορφές κυκλοφορούνε αδιάφορα. Χρόνος παλιός χωρίς υπόσταση. Τίποτα πια δε θ’ αλλάξει δω μέσα»...
Το 1971 ο Χιροχίτο δήλωσε, απλά, ότι υπήρχαν κομμάτια του πολέμου για τα οποία ένιωθε «προσωπικά λύπη»· ποτέ του δεν είπε τη λέξη «συγγνώμη»!
Για την ώρα, ενώ οι διαφημίσεις ενός επίσης εθιστικού και θανατηφόρου προϊόντος όπως είναι ο καπνός και τα παράγωγά του έχουν απαγορευτεί (και πολύ σωστά), τα τηλεοπτικά κανάλια ξεχειλίζουν από ρεκλάμες ενός εθιστικού προϊόντος- επίσης επιβλαβούς για την υγεία δυνητικά του τζόγου.
«Καμιά φορά λέω να αλλάξω ουρανό μα δεν υπάρχουν δρόμοι», κυρία Μαρινέλλα…
Τελικά, σημασία έχει ο άνθρωπος ή το έργο του; Αλλά ποιοι είμαστε εμείς για να κρίνουμε έναν Πάμπλο Νερούδα;
«Προτιμώ να γράφουν άσχημα πράγματα για μένα», είπε η Πάμελα Χάριμαν, «παρά να με ξεχάσουν». Και σίγουρα έχει μείνει αξέχαστη!
Πολλοί άνθρωποι, γύρω μας, ζουν (κάπως) σαν τις πεσκανδρίτσες: κάνουν τα πάντα μαζί, η σκέψη τους συμπληρώνει η μια την άλλη, τα «θέλω» τους είναι κοινά!
Άλλωστε ο Πρωθυπουργός που κυβερνάει ανενόχλητος από διαπεραστικές φωνές αντιπολίτευσης, αν μη τι άλλο, είναι συνεπής: σιωπά ομιλώντας...
Ο Χατζηγιάννης δεν συγκρατήθηκε κι άρχισε να του φωνάζει: «Δολοφόνε του Χαλκίδη, φασίστα, βασανιστή εκατοντάδων συμπολιτών μου στα χρόνια της δικτατορίας»!
Βαθιά, ένα καράβι έμενε ακίνητο ακίνητο ένα καλοκαίρι… Κι εμείς ταξιδέψαμε ίσαμε την Κύθνο...
Έξι χρόνια μετά από το έγκλημα του Ματιού και η κατάσταση αντί να έχει βελτιωθεί συνεχώς επιδεινώνεται!
Ναι, αυτή ήταν αθλητικού περιεχομένου Τελετή Λήξης- ουδεμία σχέση με το άνοιγμα της αυλαίας- ναι, είχε λάμψη και- κυρίως- έμπνευση, άλλο αν πλατιάζοντας τα έχασε και τα δυο…
Τέλος καλό όλα καλά; Σίγουρα όχι!
Το πολύβουο Ολυμπιακό Στάδιο του Παρισιού θα σωπάσει, πριν όμως ακουστεί ο τελευταίος αναστεναγμός των 33ων Ολυμπιακών Αγώνων, τα κορίτσια του αγωνίσματος της σκυταλοδρομίας 4Χ400 θα κλείσουν την αυλαία: οκτώ ομάδες, 32 πρόσωπα, ένα πάθος και η παράσταση τελειώνει…