Νίκος Τζιανίδης

Σπούδασε δημοσιογραφία από δασκάλους - θρύλους στα «εκδοτικά πανεπιστήμια», όταν ο ήχος της λινοτυπίας έσμιγε με το καυτό αντιμόνιο και έβγαζαν ειδήσεις. Κωνσταντουδάκης, Διακογιάννης, Σγουρδαίος, Χαραλαμπίδης, Κιούσης, Αρκουλής, Μπόμης, του δίδαξαν πώς να πιάνει το μολύβι και να παράγει ήθος! Καραπαναγιώτης, Κακαουνάκης, Φάτσης, Νικολαΐδης, Μαθιόπουλος, Μαθιουδάκης, οι καθηγητές στην «ανώτατη εκπαίδευση». Ο πατέρας του διάβαζε ΤΑ ΝΕΑ, «εκεί να μπορούσες να μπεις...», του ευχήθηκε, και το 1982 είδε με συγκίνηση ρεπορτάζ του στις αθλητικές σελίδες της ναυαρχίδας του ΔΟΛ. Το 2017 πετάχτηκε, όπως αδειάζουν οι μούτσοι τα σκουπίδια μεσοπέλαγα, στη θάλασσα της ανεργίας. Η σανίδα σωτηρίας ήρθε από το ΕΘΝΟΣ. Εκτοτε προσπαθεί να σμιλέψει ποιητικά λόγια στο μάρμαρο της πεζής πραγματικότητας· οι επικήδειοι θα «δείξουν» αν το κατάφερε.