Διεθνής ξεσηκωμός για την αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους – Πόσο πιθανό είναι το σενάριο να γίνει πραγματικότητα;

Τρεις από τις πιο ισχυρές χώρες του δυτικού κόσμου έχουν τοποθετηθεί υπέρ της δημιουργίας Παλαιστινιακού Κράτους, κάτι που μέχρι σήμερα έχει βρει την υποστήριξη περισσότερων από 140 κρατών σε όλο τον πλανήτη.

Η υποστήριξη της δημιουργίας Παλαιστινιακού Κράτους και η «απομόνωση» του Ισραήλ

Αυτές οι κινήσεις έχουν πολλά κίνητρα, από το αίσθημα απογοήτευσης από το Ισραήλ, μέχρι την εσωτερική πίεση και την οργή για τις εικόνες των πεινασμένων Παλαιστινίων. Όποιος και αν είναι ο λόγος, οι Παλαιστίνιοι καλωσόρισαν τις ανακοινώσεις, θεωρώντας πως είναι μια μεγάλη ώθηση στον αγώνα τους. Η ισραηλινή κυβέρνηση απέρριψε τις εκκλήσεις, περιγράφοντάς τες ως επιβράβευση της τρομοκρατίας.

Στο μεταξύ, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, φαίνεται όλο και πιο απογοητευμένος από τον Μπενιαμίν Νετανιάχου, ιδίως για την πείνα στη Γάζα, την οποία ο πρωθυπουργός του Ισραήλ αρνείται.

Ο Αμερικανός πρόεδρος θέλει την περιφερειακή ειρήνη, αφού στοχεύει και στο να τιμηθεί με το Νόμπελ Ειρήνης, σε περίπτωση που καταφέρει να φέρει την κατάπαυση του πυρός στη Μέση Ανατολή. Θέλει η Σαουδική Αραβία να εξομαλύνει τις σχέσεις της με το Ισραήλ, επεκτείνοντας τις συμφωνίες του Αβραάμ, που ο ίδιος εδραίωσε, μεταξύ του Τελ Αβίβ και των υπόλοιπων αραβικών κρατών, κατά τη διάρκεια της πρώτης του θητείας. Το Ριάντ είναι σταθερό ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί, χωρίς μια μη αναστρέψιμη πορεία προς ένα Παλαιστινιακό Κράτος.

Οι τελευταίες κινήσεις των συμμάχων των ΗΠΑ -της Γαλλίας, της Μεγάλης Βρετανίας και του Καναδά- σε μεγάλο βαθμό είναι συμβολικές, ωστόσο έχουν αφήσει την Ουάσιγκτον όλο και πιο απομονωμένη, όσον αφορά την υποστήριξη της προς το Ισραήλ. Η παλαιστινιακή κρατική υπόσταση θα μπορούσε να συμβάλει στον τερματισμό ενός πολέμου που έχει σκοτώσει περισσότερους από 60.000 Παλαιστινίους στη Γάζα, από την ημέρα που η Χαμάς εξαπέλυσε επίθεση το 2023, αλλά και στην επιστροφή των ομήρων που κρατούνται στον θύλακα, σύμφωνα με το CNN.

Μια από τις πιο δύσκολες προκλήσεις είναι να φανταστεί κανείς πώς θα μοιάζει ένα Παλαιστινιακό Κράτος, επειδή στη σύγχρονο εποχή δεν έχει υπάρξει κάτι αντίστοιχο. Το Ισραήλ ιδρύθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αποκτώντας γρήγορα διεθνή αναγνώριση. Η ίδια περίοδος, για τους Παλαιστίνιους, μνημονεύεται ως al-Naqba ή «η καταστροφή», σηματοδοτώντας τη στιγμή που εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έφυγαν ή αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.

Από το 1948 και έπειτα, το Ισραήλ επεκτάθηκε με πιο σημαντική εξέλιξη κατά τη διάρκεια του «Πολέμου των Έξι Ημερών» του 1967, όταν το κράτος ανέτρεψε τα δεδομένα σε έναν συνασπισμό αραβικών χωρών, προσαρτώντας την Ανατολική Ιερουσαλήμ, τη Δυτική Όχθη και τη Γάζα. Από την άλλη μεριά, τα παλαιστινιακά εδάφη συρρικνώθηκαν και διασπάστηκαν. Το πιο κοντινό στο πώς μπορεί να μοιάζει ένα μελλοντικό Παλαιστινιακό Κράτος διαμορφώθηκε σε μια ειρηνευτική διαδικασία τη δεκαετία του 1990, που έμεινε γνωστή ως Συμφωνίας του Όσλο.

Μη ρεαλιστική η Συμφωνία του Όσλο τη σημερινή εποχή

Σε γενικές γραμμές το Παλαιστινιακό Κράτος, μετά τα όσα συμφωνήθηκαν στο Όσλο από Παλαιστίνιους και Ισραηλινούς διαπραγματευτές, θα βασιζόταν στα σύνορα του Ισραήλ του 1967. Το γενικό περίγραμμα προέβλεπε κάποιες ανταλλαγές γης, καθώς ένα μικρό κομμάτι που θα δινόταν σε ένα μέρος για την απομάκρυνση ενός ισραηλινού οικισμού, σε μια διαδικασία διαπραγμάτευσης.

Η ιστορική χειραψία στο γρασίδι του Λευκού Οίκου, από τον τότε πρωθυπουργό του Ισραήλ, Γιτζάκ Ράμπιν και τον Παλαιστίνιο ηγέτη, Γιασέρ Αραφάτ, που φιλοξενήθηκαν από τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, παραμένει ένας από τους θριάμβους της σύγχρονης διπλωματίας. Η δολοφονία του Ράμπιν, από έναν ακροδεξιό φανατικό το 1995, στέρησε από το Ισραήλ τον ειρηνοποιό ηγέτη του.

Πρακτικά, τα όσα είχαν συμφωνηθεί στο Όσλο, πλέον δεν είναι ρεαλιστικό να γίνουν πραγματικότητα και να εφαρμοστούν. Τα τελευταία χρόνια, οι ισραηλινοί οικισμοί στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη έχουν επεκταθεί μαζικά, συχνά με την ενθάρρυνση της ισραηλινής κυβέρνησης, απειλώντας τις πιθανότητες δημιουργίας ενός συνεχούς παλαιστινιακού κράτους στην περιοχή.

Διεθνής πίεση προς τις ΗΠΑ και το Ισραήλ

Στη συνέχεια, υπάρχει το ζήτημα του ποιος θα κυβερνά ένα μελλοντικό Παλαιστινιακό Κράτος. Η Παλαιστινιακή Αρχή, η οποία κυβερνά τμήματα της Δυτικής Όχθης, δεν χαίρει της εμπιστοσύνης πολλών Παλαιστινίων, οι οποίοι τη θεωρούν αδύναμη ή διεφθαρμένη. Επιπλέον, ο Νετανιάχου δεν θα δεχτεί ένα Παλαιστινιακό Κράτος, το οποίο -όπως υποστήριξε πρόσφατα- θα αποτελούσε «εφαλτήριο εκτόξευσης για τον αφανισμό του Ισραήλ».

Ορισμένα μέλη του υπουργικού συμβουλίου είναι πολύ πιο σκληροπυρηνικά, καθώς αρνούνται να συναινέσουν σε ένα ανεξάρτητο Παλαιστινιακό Κράτος, ενώ επιθυμούν να προσαρτήσουν και άλλα εδάφη. Αυτοί οι υπουργοί, που στηρίζουν την κυβέρνηση Νετανιάχου, έχουν πει ότι θα λιμοκτονούσαν τους Παλαιστίνιους στη Γάζα, αντί να τους ταΐσουν και θα κατέρρεαν τον συνασπισμό, αν ο ίδιος έστω και μόνο πρότεινε να υποχωρήσει στην αυξανόμενη διεθνή πίεση προς το Ισραήλ.

Πολλοί δυτικοί εταίροι πιέζουν τον Τραμπ, προκειμένου ο ίδιος να ασκήσει πίεση προς τον Νετανιάχου, με στόχο τη δημιουργία Παλαιστινιακού Κράτους, με το Ισραήλ να βρίσκεται σε ολοένα και πιο μειονεκτική θέση, ως προς την εικόνα του στη διεθνή κοινότητα.

Διαβάστε ακόμη

Η σφαίρα που πήρε την αθωότητα μιας γενιάς: 17 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξη και η μνήμη δεν σβήνει

Kακοκαιρία Byron: «Κοκκίνησε» το Καστελόριζο από τα λασπόνερα - Αίτημα για κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης

Δώρο Χριστουγέννων: Πότε θα πληρωθεί, σε ποιους και πώς να το υπολογίσετε

Αυτά είναι τα ακριβά φάρμακα που θα διατίθενται και σε ιδιωτικά φαρμακεία από τον Ιανουάριο