«Ένιωσα σαν να δηλητηριάστηκα όταν έφυγα από τη Γάζα» - Ο παλαιστίνιος πολεμικός ανταποκριτής δε σταμάτησε να δουλεύει ούτε όταν έχασε πέντε μέλη της οικογένειάς του

Από τον Οκτώβριο του 2023, τουλάχιστον 225 παλαιστίνιοι δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί στη Γάζα. Ένας από αυτούς ήταν και ο γιος του Γουάελ αλ-Νταχντούχ. Ο τελευταίος, έχασε επίσης κατά τη διάρκεια των επιθέσεων του Ισραήλ τη σύζυγό του, δύο ακόμη παιδιά και ένα εγγόνι.

Ακόμα κι όταν χτυπήθηκε από προσωπικές τραγωδίες, ο παλαιστίνιος δημοσιογράφος δεν σταμάτησε στιγμή να παίρνει τη θέση του μπροστά στις κάμερες του Al Jazeera για να μεταδώσει τα νέα από τη Γάζα. Επέστρεψε στη δουλειά σχεδόν αμέσως μετά τον θάνατο της συζύγου του, δύο παιδιών του και του μικρού εγγονού του, οι οποίοι σκοτώθηκαν από ισραηλινή αεροπορική επιδρομή τον Οκτώβριο του 2023. Επτά εβδομάδες αργότερα, έδειξε την ίδια αποφασιστικότητα, ακόμα και αφότου τραυματίστηκε ο ίδιος και σκοτώθηκε ο φίλος και συνάδελφός του, Σάμερ Αμπού Ντάκκα, καθώς κάλυπταν τις συνέπειες ισραηλινής επίθεσης σε σχολείο. Ξαναγύρισε στη δουλειά και μετά την κηδεία του μεγαλύτερου γιου του, Χάμζα, ο οποίος εργαζόταν ως καμεραμάν και σκοτώθηκε σε στοχευμένη ισραηλινή επίθεση σε αυτοκίνητο που μετέφερε ομάδα δημοσιογράφων τον Ιανουάριο του 2024.

Τον ίδιο μήνα, η οικογένειά του τον έπεισε να φύγει από τη Γάζα. Ο Νταχντούχ πλέον δίνει συνεντεύξεις και ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο για να μιλήσει για τον πόλεμο του Ισραήλ, ωστόσο εξακολουθεί να δυσκολεύεται γνωρίζοντας ότι δεν βρίσκεται πλέον στο πλευρό συναδέλφων που παραμένουν υπό τον κίνδυνο για τη ζωή τους, σε συνθήκες λιμού. «Ένιωσα σαν να δηλητηριάστηκα όταν έφυγα από τη Λωρίδα της Γάζας. Δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι συχνά, μου είναι πιο δύσκολο από όταν ήμουν εκεί, ειδικά κάθε φορά που βλέπω πλάνα από καταστροφές που επηρεάζουν τους δημοσιογράφους, τον λαό της Παλαιστίνης, τους συγγενείς μου», λέει ο ίδιος στον βρετανικό Guardian. Όπως σημειώνει, «Τουλάχιστον όταν ήμουν στη Γάζα ένιωθα ότι μπορούσα να κάνω κάτι πολύτιμο, να μεταδώσω τον πόνο του λαού, τις σφαγές, τα άγχη του, τα προβλήματά του».

Μακριά από τα μικρόφωνα και τις κάμερες του αραβικού μέσου, ο Νταχντούχ που εξακολουθεί να φορά νάρθηκα στο τραυματισμένο του χέρι επικεντρώνεται πλέον στην ανάρρωσή του ίδιου, αλλά και των επιζώντων μελών της οικογένειάς του που κατάφεραν να φύγουν από τη Γάζα. Λέει ότι ο μόνος τρόπος για να ανακτήσει κάπως την αίσθηση του δημοσιογραφικού του καθήκοντος, είναι να απευθύνεται σε διεθνή ακροατήρια, όπως έκανε την περασμένη εβδομάδα στα δημοσιογραφικά βραβεία της Διεθνούς Αμνηστίας. Από το βήμα εκεί, ο Νταντούχ ζήτησε από τον κόσμο να δείξει αλληλεγγύη στους δημοσιογράφους της Γάζας, όσο παραλάμβανε το βραβείο για την εξαιρετική συμβολή του στη μετάδοση ζητημάτων σχετικών με τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Σύμφωνα με το Σωματείο των Παλαιστίνιων Δημοσιογράφων, από την έναρξη των ισραηλινών επιθέσεων, τουλάχιστον 225 Παλαιστίνιοι δημοσιογράφοι και εργαζόμενοι στα μέσα ενημέρωσης έχουν σκοτωθεί. Πολλοί από τους πιο έμπειρους ρεπόρτερ έχουν αναγκαστεί να φύγουν από τον πολιορκημένο θύλακα, εξαιτίας του κινδύνου. Πρόσωπα σεβαστά και γνωστά, όπως ο Νταχντούχ, έχουν αντικατασταθεί από νεότερους, λιγότερο έμπειρους δημοσιογράφους που πρέπει να μάθουν το επάγγελμα ζώντας σε σκηνές, υπό την απειλή του θανάτου και συχνά πεινασμένοι.

Ο Νταντούχ, ο οποίος κάλυψε κάθε πόλεμο στη Γάζα από το 2005, λέει ότι η νέα γενιά ρεπόρτερ εκεί, συνδυάζει τις παραδοσιακές δεξιότητες με τη δημοσιογραφία πολιτών, καθώς συχνά λογαριασμοί στα κοινωνικά δίκτυα μεταδίδουν πληροφορίες από περιοχές που οι δημοσιογράφοι δεν μπορούν να προσεγγίσουν λόγω κινδύνου. Ο ίδιος επισημαίνει ότι δεν έχει αμφιβολία πως ο ισραηλινός στρατός στοχοποιεί δημοσιογράφους. Προσθέτει και ότι δεν αμφιβάλλει για το ότι η οικογένειά του χτυπήθηκε εξαιτίας της δουλειάς του, πιστεύει, όμως, ότι οι δημοσιογράφοι που βρίσκονται και μεταδίδουν τις εξελίξεις από τη Λωρίδα της Γάζας θα συνεχίσουν να το κάνουν, γιατί οι συνθήκες το επιβάλλουν.

«Ακόμα κι αν θέλεις να ξεφύγεις, πού να πας;»

«Ειλικρινά, πήρα τη δύναμή μου από τον Θεό. Έτσι μπόρεσα να αντέξω τον πόνο από όσα είδα με τα μάτια μου και ένιωσα στην καρδιά μου, έτσι ξεπέρασα και έκρυψα τον πόνο. Και έτσι μπόρεσα να επιστρέψω στη δουλειά σαν να μην είχε συμβεί τίποτα», λέει και συνεχίζει: «Ο κόσμος δεν έχει επιλογές. Ακόμα κι όταν θέλεις να ξεφύγεις, πού να πας; Σε νοσοκομείο, σε καταυλισμό, σε δρόμο, σε σπίτι, ή σε ό,τι συντρίμμια έχουν έχει απομείνει;». Ο παλαιστίνιος πολεμικός ανταποκριτής εξηγεί πως, «δεν υπάρχει ασφαλές μέρος. Είσαι με την πλάτη στον τοίχο και το μόνο μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να συνεχίσεις. Το κόστος της δημοσιογραφίας στη Γάζα είναι τεράστιο και όλοι πληρώνουν το τίμημα με την παρουσία τους εκεί. Πρέπει όμως, και γι’ αυτό συνεχίζουν», υπογραμμίζει.

Την περασμένη εβδομάδα, περισσότερες από 140 οργανώσεις για τα δικαιώματα των δημοσιογράφων, αλλά και μέσα ενημέρωσης ένωσαν τις φωνές τους με με την Επιτροπή Προστασίας Δημοσιογράφων και τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα, ζητώντας από το Ισραήλ να επιτρέψει σε ξένους ανταποκριτές την είσοδο στη Γάζα και καταδικάζοντας τις δολοφονίες, τους εκτοπισμούς και τις απειλές κατά παλαιστινίων δημοσιογράφων, ως «άμεση επίθεση στην ελευθερία του Τύπου και το δικαίωμα στην πληροφόρηση».

«Ευχόμουν το αίμα του Χάμζα να ήταν το τελευταίο»

Ο Νταχντούχ λέει ότι οι συνάδελφοί του σε ασφαλέστερες περιοχές έχουν καθήκον να στηρίξουν όσους βρίσκονται στη Γάζα, μιλώντας εκ μέρους τους, ευαισθητοποιώντας τον κόσμο για τις δολοφονίες και ασκώντας πίεση στο Ισραήλ ώστε να προστατεύσει τα μέλη των ΜΜΕ. «Ευχόμουν το αίμα του Χάμζα να ήταν το τελευταίο που θα χυνόταν από δημοσιογράφους και πολίτες. Μετά από τόσους μήνες, όμως, εξακολουθεί να ρέει  πολύ αίμα», λέει. «Θα ήθελα να δω συναδέλφους από όλο τον κόσμο να αξιοποιούν τη συνείδησή τους, την ηθική  και το διεθνές δίκαιο και να κάνουν ό,τι μπορούν για τους συναδέλφους και αδελφούς τους στη Λωρίδα της Γάζας. Τότε θα μπορούμε τουλάχιστον να νιώσουμε πως δεν μας εγκατέλειψαν και πως ο κόσμος δεν σιώπησε μπροστά στη δολοφονία του λαού μας», καταλήγει.

Διαβάστε ακόμη

Γυναικοκτονία Κυριακής Γρίβα: «Είδα το αίμα να ξεχύνεται, ο φρουρός ήταν μπροστά» - Συγκλονιστική κατάθεση

Ποινή φυλάκισης 1 έτους και 8 μηνών αλλά όχι πολιτική απαγόρευση στον Ιμάμογλου

Οι Παλαιστίνιοι αν δεν πεθάνουν από βόμβα, πεθαίνουν από πείνα: Μην κλείνεις τα μάτια σε αυτές τις εικόνες

Γιατί τα έσπασε ο Αντώναρος με τον Κασσελάκη; «Καταλαβαίνω ότι δεν του πολυάρεσε η ιδέα»