Συρία: Οι αντάρτες σχεδίαζαν έναν χρόνο την ανατροπή του Άσαντ

Πώς κατάφεραν να ρίξουν το καθεστώς Άσαντ – Οι μεθοδικές προετοιμασίες, το πολεμικό συμβούλιο και η «ανατροπή της επιθετικότητας»

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά ┋

Εδώ και περίπου ένα χρόνο οι αντάρτες της Συρίας σχεδίαζαν την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ. Οι φράξιες κινήθηκαν με απόλυτη μυστικότητα και με στενό συντονισμό, κάτω από τη μύτη της κυβέρνησης.

Στην πρώτη του συνέντευξη σε ξένα μέσα ενημέρωσης μετά την πτώση του Μπασάρ αλ Άσαντ, ο Αμπού Χασάν αλ-Χάμγουι, γνωστός και ως Αλ Τζουλάνι, επικεφαλής της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (HTS), περιέγραψε πως η ομάδα του, που έχει έδρα στα βορειοδυτικά της χώρας, επικοινωνούσε με τους αντάρτες στο νότο, ώστε να μπορέσουν να περικυκλώσουν και από τις δύο πλευρές τη Δαμασκό.

«Επιχείρηση ανατροπή της επιθετικότητας»

«Αποτροπή της επιθετικότητας»: Αυτή την ονομασία είχαν δώσει στην επιχείρηση,που άρχισαν να σχεδιάζουν πριν από ένα χρόνο, για την ανατροπή του Άσαντ.

Το HTS ήδη από το 2019 ανέπτυξε ένα στρατιωτικό δόγμα, προκειμένου να μετατρέψει μαχητές, που προέρχονταν από ανοργάνωτες φράξιες σε ένα πειθαρχημένο ενιαίο στρατό. «Μετά την τελευταία εκστρατεία, στην οποία χάσαμε κρίσιμες περιοχές, όλες οι επαναστατικές παρατάξεις αντιλήφθηκαν ότι κύριο πρόβλημα ήταν η απουσία ενιαίας ηγεσίας στο πεδίο μάχης», τόνισε ο Αμπού Χασάν αλ-Χάμγουι.

Το 2019 το καθεστώς εξαπέλυσε επιχείρηση κατά των δυνάμεων της αντιπολίτευσης στη βορειοδυτική Συρία, καταφέρνοντας να τις απωθήσει στο Ιντλίμπ. Η συμφωνία για κατάπαυση του πυρός που διαπραγματεύτηκε το 2020 η Τουρκία, είχε ως αποτέλεσμα να περιοριστούν σε έναν μικρό θύλακα γης στη βορειοδυτική Συρία χωρίς να μπορούν να κάνουν τον παραμικρό ελιγμό.

Το HTS συνειδητοποίησε ότι ώστε να νικήσει τον Άσαντ θα έπρεπε να ενοποιήσει τις φράξιες, που είχαν απομονωθεί στο Ιντλιμπ. Πρότεινε λοιπόν να συγχωνευθούν υπό την ηγεσία του, αν αρνούνταν τους το επέβαλε με τη βία.

Η δύναμη που αποτελούνταν από αντάρτες, έγινε σιγά σιγά ένας πειθαρχημένος στρατός, αποτελούμενος από ταξιαρχίες, μονάδες και δυνάμεις ασφαλείας. Άρχισαν, επίσης να παράγουν τα δικά της όπλα, οχήματα και πυρομαχικά. Με δεδομένη τη στρατιωτική υπεροχή του Ασαν, που διέθετε πολεμική αεροπορία και την υποστήριξη της Ρωσίας και του Ιράν, γνώριζαν ότι έπρεπε να γίνουν δημιουργικοί.

«Αναλύσαμε τις τακτικές του εχθρού και προσαρμόσαμε τις δικές μας δυνάμεις για μέγιστη αποτελεσματικότητα», δήλωσε ο αλ-Χαμγουί. Δημιούργησαν μια μονάδα που ασχολούταν με την παραγωγή μη επανδρωμένων αεροσκαφών, στην οποία συμμετείχαν μηχανικοί, μηχανικοί και χημικοί. «Ενοποιήσαμε τις γνώσεις τους και θέσαμε σαφείς στόχους: χρειαζόμασταν αναγνωριστικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, επιθετικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη και μη επανδρωμένα αεροσκάφη αυτοκτονίας, με έμφαση στην εμβέλεια και την αντοχή», επεσήμανε.

Το πολεμικό συμβούλιο του νότου

Στο νότο όπου οι μάχες συνέχιζαν να μαίνονται δημιούργησαν κατόπιν προτροπής του HTS ένα ενιαίο πολεμικό συμβούλιο, στο οποία συμμετείχαν οι αρχηγοί 25 διαφορετικών ομάδων. Στόχος ήταν το HTS να προελάσει στον Βορρά και το ενιαίο πολεμικό συμβούλιο να στον νότο της χώρας. Αν όλα πήγαιναν κατ ευχήν θα εξαπέλυαν από κοινού επίθεση στη Δαμασκό. Στα τέλη του Νοέμβρη αποφάσισαν ότι ήρθε η ώρα.

Γιατί επέλεξαν να επιτεθούν τώρα

Οι αντάρτες ήθελαν να αποτρέψουν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία από το να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους με το καθεστώς. Ήθελαν, επίσης, να δώσουν τέλος στις εναέριες επιδρομές στη βορειοδυτική Συρία. Στα τέλη του Νοέμβρη έκριναν ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή για να θέσουν σε εφαρμογή το σχέδιο τους, καθώς η Ρωσία ήταν απασχολημένη στην Ουκρανία, ενώ το Ιράν και η Χεζμπολάχ είχαν δεχθεί σφοδρό πλήγμα από το Ισραήλ.

Ο δρόμος για την κατάληψη της Δαμασκού

Το HTS μπήκε στο Χαλέπι στις 29 Νοεμβρίου. Μαχητές της Χεζμπολάχ προσπάθησαν να τους απωθήσουν, αλλά σύντομα εγκατέλειψαν την προσπάθεια. «Είχαμε την πεποίθηση ότι η Δαμασκός δεν μπορεί να πέσει μέχρι να πέσει το Χαλέπι.Η δύναμη της συριακής επανάστασης ήταν συγκεντρωμένη στο βορρά και πιστεύαμε ότι μόλις απελευθερωθεί το Χαλέπι, θα μπορούσαμε να κινηθούμε προς το νότο, προς τη Δαμασκό», δήλωσε .

Μετά την πτώση του Χαλεπιού, φαινόταν αδύνατο να μπει τέλος στην προέλαση τους στο βορρά. Τέσσερις ημέρες αργότερα κατέλαβαν τη Χάμα. Στις 7 Δεκεμβρίου επιτέθηκαν στη Χομς, καταλαμβάνοντας την πόλη μέσα σε λίγες ώρες. Είχαν συμφωνήσει ότι οι αντάρτες στο νότο θα περίμεναν μέχρι να πέσει η Χομς για να ξεκινήσουν τη δική τους εξέγερση στο νότο, αλλά ενθουσιασμένοι από την ταχεία προέλαση των συντρόφων τους. αποφάσισαν να ξεκίνησαν νωρίτερα. Κατάφεραν να εκτοπίσουν γρήγορα τον συριακό στρατό από τη Νταράα και έφτασαν στη Δαμασκό πριν από τον HTS. Τελικά στις 8 Δεκεμβρίου ο Άσαντ διέφυγε από τη χώρα, το καθεστώς είχε πέσει και η Δαμασκός ήταν δική τους.

Διαβάστε ακόμη