Το «μισογεμάτο ποτήρι» στις ελληνοτουρκικές σχέσεις: Τι είπε ο Μητσοτάκης για την Χάγη

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά ┋

Συγκρατημένη αισιοδοξία επικρατεί στην Αθήνα για την επόμενη ημέρα των ελληνοτουρκικών σχέσεων, καθώς βλέπουν μια ευκαιρία για επανεκκίνηση μετά από τέσσερα δύσκολα χρόνια. Στη συνάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν καθορίστηκε ένας οδικός χάρτης, ωστόσο μένει να φανεί αν θα υπάρξει «συνέχεια, συνέπεια και διάρκεια».

«Μεγάλος στόχος είναι να λύσουμε τον πυρήνα της διαφοράς. Και αναφέρομαι στην διαφορά, διότι η μεγάλη μας διαφορά με την Τουρκία εξακολουθεί να είναι η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας δηλαδή, στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο» σημείωσε χθες ο πρωθυπουργός. Όπως μάλιστα είπε εφόσον υπάρξει συμφωνία να πάμε στη Χάγη, το Διεθνές Δικαστήριο θα επιληφθεί αυτής της μεγάλης εκκρεμότητας η οποία έρχεται εδώ και πολλές δεκαετίες. «Αλλά προφανώς το να πάμε στη Χάγη δεν είναι μια απλή υπόθεση ούτε είναι κάτι το οποίο μπορεί να γίνει από τη μια στιγμή στην άλλη» υπογράμμισε.

Στην Αθήνα βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο και εκτιμούν πως στο Βίλνιους ο Τούρκος πρόεδρος έδειξε πως θέλει να κάνει «άνοιγμα» στη Δύση και να επιστρέψει στην οδό του ρεαλισμού. Επομένως, το πιθανότερο είναι πως τα ήρεμα νερά στις ελληνοτουρκικές σχέσεις θα συνεχιστούν και η γειτονική χώρα θα μείνει μακριά από εντάσεις.

Σε πρώτη φάση μπροστά μπαίνει μια θετική ατζέντα, καθώς μια σειρά θεμάτων μπορεί να φέρουν πιο κοντά τις δύο χώρες (π.χ. συνεργασία στον τουρισμό, στην οικονομία, σε θέματα περιβάλλοντος). Δεν σημαίνει, δηλαδή, ότι επειδή μπορεί να μην υπάρξει συμφωνία στο μείζον ότι πρέπει αυτόματα να γυρίσουμε σε μια περίοδο μεγάλης έντασης είναι το μήνυμα που εκπέμπεται από την ελληνική πλευρά.

Το επόμενο διάστημα μένει να φανεί αν η Άγκυρα θα διατηρήσει τους χαμηλούς τόνους, με δεδομένο άλλωστε πως ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εξελέγη πρόσφατα και δεν χρειάζεται να καταφύγει σε μια σκληροπυρηνική ρητορική με στόχο το εσωτερικό του ακροατήριο. Βέβαια, αυταπάτες δεν υπάρχουν και στην κυβέρνηση γνωρίζουν πως δεν θα εγκαταλειφθεί από την μία ημέρα στην άλλη το αναθεωρητικό αφήγημα που είχε καλλιεργηθεί τα προηγούμενα χρόνια.

Ωστόσο, φαίνεται πως ο Τούρκος πρόεδρος έχει κατανοήσει πως η επαναπροσέγγιση με την Δύση περνά μέσα από την βελτίωση των σχέσεων με την χώρα μας. Και έτσι σε αυτή την χρονική συγκυρία κλείνει μέτωπα, έχοντας άλλωστε το βλέμμα στο εσωτερικό και στην προσπάθεια να στηριχθεί η «πληγωμένη» οικονομία της χώρας του.

Γιατί ο πρωθυπουργός μιλά για «πατριωτισμό της ευθύνης»

Για «πατριωτισμό της ευθύνης σε αντίθεση με τον πατριωτισμό που εξαντλείται σε εύκολες κορώνες», μίλησε ο πρωθυπουργός. Αναφορικά με τις κινήσεις που γίνονται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις υπογράμμισε πως «έχω μία υποχρέωση, όπως το είπα στην Βουλή εξάλλου, με πολύ μεγάλη ευθύτητα, να διερευνήσω αν υπάρχει ένα παράθυρο».

Ουσιαστικά στο γαλάζιο στρατόπεδο γνωρίζουν πως τα κόμματα που κινούνται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας θα θελήσουν να υιοθετήσουν μία σκληρή ρητορική στα εθνικά με στόχο να μιλήσουν στο κοινό τους. Και επισημαίνουν πως τα προηγούμενα χρόνια κάποιες πολιτικές δυνάμεις επένδυσαν πολιτικά σε αυτή την οξύτητα, ωστόσο το μήνυμα που εκπέμπεται από το Μαξίμου είναι πως είναι προς όφελος της Ελλάδας να επιλύσει τελικά με δίκαιο τρόπο και με γνώμονα το Διεθνές Δίκαιο αυτή τη μεγάλη διαφορά με την Τουρκία.

Απαντώντας σε ερωτήσεις των δημοσιογράφων - στη συνέντευξη του στο ΣΚΑΙ - ο Κ. Μητσοτάκης σημείωσε πως «οποιαδήποτε συμφωνία αυτού του τύπου μπορεί ενδεχομένως, ναι, να συνεπάγεται και κάποιες υποχωρήσεις από κάποιες θέσεις οι οποίες μπορούν να αποτελούν την αφετηρία μιας διαπραγμάτευσης. Αλλά το ερώτημα είναι: θα μείνουμε με τη διαφορά αυτή ανεπίλυτη αν η ιστορία μας προσφέρει μία ευκαιρία να τη λύσουμε;». Για να υπογραμμίσει πως «προσέξτε, θα τη λύσουμε με όρους οι οποίοι θα είναι προφανώς συμβατοί με την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων. Και επειδή είμαστε ακόμα μακριά από αυτό το σενάριο -γιατί δεν είναι μία απόφαση που την παίρνω προφανώς μόνος μου- αν ποτέ φτάναμε σε αυτό το σημείο θα είχε μείζονα ρόλο να παίξει και η Βουλή και τα κόμματα».

Διαβάστε ακόμη