«Να γιατί τους φάγαμε»: Η συγκλονιστική ιστορία του αεροπορικού δυστυχήματος στις Άνδεις

Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 13 Οκτωβρίου του 1972, όταν αεροπλάνο που μετέφερε πανεπιστημιακή ομάδα ράγκμπι από την Ουρουγουάη, συνετρίβη στην Οροσειρά των Άνδεων. Οι επιζήσαντες κατάφεραν να κρατηθούν ζωντανοί επί 72 ημέρες καταφεύγοντας στην ανθρωποφαγία για να επιβιώσουν! Η ιστορία, λίγο έως πολύ γνωστή και χιλιογραμμένη.

Το στρατιωτικό αεροσκάφος που έχει ναυλωθεί για να μεταφέρει την ομάδα των Old Christians του Μοντεβιδέο στο Σαντιάγο της Χιλής εξαφανίζεται από τα ραντάρ το βράδυ της 13ης Οκτωβρίου 1972 με 45 επιβαίνοντες.

Η επαφή με το δικινητήριο αεροσκάφος χάνεται αμέσως μετά το Κουρίκο, σε απόσταση 200 χιλιομέτρων νότια του Σαντιάγο. Την επομένη, κάτοικος του Κουρίκο αναφέρει ότι είχε δει αεροπλάνο να συντρίβεται στην Κορδιγιέρα των Ανδεων. Αλλά οι από αέρος έρευνες στην χιονοσκέπαστη περιοχή δεν έχουν αποτέλεσμα. Θα περάσουν δύο μήνες και τελικά, στις 22 Δεκεμβρίου, το αεροπλάνο θα εντοπισθεί, χάρη στις πληροφορίες δύο 19χρονων επιζώντων που είχαν φύγει για να ζητήσουν βοήθεια.

«Περπατάμε εδώ και δέκα μέρες»

Οι δύο είχαν καταφέρει να φθάσουν σε ποτάμι του Σαν Φερνάντο και να ρίξουν μήνυμα τυλιγμένο γύρω από μία πέτρα σε έναν έφιππο περαστικό, σύμφωνα με τηλεγραφήματα του Γαλλικού Πρακτορείου της εποχής. «Είμαστε Ουρουγουανοί. Το αεροσκάφος μας έπεσε στο βουνό. Περπατάμε εδώ και δέκα μέρες. Δεν μπορούμε να περπατήσουμε άλλο. Δεκατέσσερις άνθρωποι είναι τραυματισμένοι. Βοηθήστε μας». Οι σύντροφοί τους, κάτισχνοι, ορισμένοι με κρυοπαγήματα, μεταφέρονται με ελικόπτερο τις επόμενες 48 ώρες.

Οι 16 διασωθέντες αρχίζουν να διηγούνται την οδύσσειά τους. Ο πιλότος του αεροπλάνου μέσα στην ομίχλη και μεγάλα κενά αέρος κατηύθυνε το αεροσκάφος προς ένα χιονισμένο πλάτωμα των Άνδεων. Όταν το αεροσκάφος ακινητοποιήθηκε τελικά, δέκα επιβάτες ήταν νεκροί. Οι υπόλοιποι τραυματίες θα υποκύψουν τις επόμενες ημέρες.

Σε υψόμετρο 3.500 μέτρων, οι επιζώντες προσπαθούν να οργανωθούν. Κοιμούνται στο εσωτερικό της ατράκτου και διαχειρίζονται αυστηρά τα λιγοστά τρόφιμα: σοκολάτα και τυρί. Λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα, η χαρά για την διάσωσή τους είναι ανείπωτη: «Είμαστε μάρτυρες ενός θαύματος μοναδικού στον κόσμο», λέει ο ουρουγουανός επιτετραμμένος στο Σαντιάγο. «Η επιβίωσή τους είναι ανεξήγητη επιστημονικά», δηλώνουν οι θεράποντες γιατροί. Γρήγορα αρχίζουν να κυκλοφορούν φήμες για κανιβαλισμό και διαδίδονται από τον Τύπο της Χιλής. Στις 26 Δεκεμβρίου, υπεύθυνος των επιχειρήσεων διάσωσης επιβεβαιώνει ότι οι διασωθέντες είχαν τραφεί με τις σάρκες των πεθαμένων συντρόφων τους.

Ένας από τους ανθρώπους που έζησαν εκείνη την συγκλονιστική εμπειρία ήταν ο γιατρός Ρομπέρτο Κανέσα που αφηγήθηκε την περιπέτεια του γράφοντας ένα βιβλίο με τίτλο «I Had to Survive» (Έπρεπε να επιβιώσω). Σταχυολογούμε κάποια αποσπάσματα: «Θα μπορούσαμε να είχαμε παραμείνει στην άτρακτο, ασφαλείς, μέχρι να γίνει το φέρετρό μας, όταν ξεμείναμε από τη μοναδική τροφή που μας κρατούσε ζωντανούς: τις σάρκες των άψυχων φίλων μας. Ακριβώς όπως το βρέφος παίρνει τροφή από τη μήτρα της μητέρας, έτσι κι εμείς λάβαμε τροφή από τους φίλους μας· ό,τι πιο πολύτιμο πράγμα είχαμε σε αυτόν τον κόσμο!».