Ένας παρεξηγημένος οπλαρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης: τον χαρακτήρισαν προδότη και άνθρωπο των Τούρκων – Ποιο ήταν το τέλος του

Από κυνηγημένους οπλαρχηγούς και παρεξηγημένους από τους ίδιους τους συμπολεμιστές τους, άλλο τίποτα στην Ελληνική Επανάσταση.

Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ο «ολέθριος δαίμων» της Ελλάδας, τον θεωρούσε μιαρό προδότη και τον μισούσε θανάσιμα. Το όνομά του: Γεώργιος Βαρνακιώτης. Το Εκτελεστικό έπειτα από πρόταση του Βουλευτικού, μια μέρα σαν σήμερα, 11 Οκτωβρίου του 1822 όρισε τον Μάρκο Μπότσαρη Στρατηγό της Δυτικής Ρούμελης, αντικαθιστώντας τον Βαρνακιώτη λόγω ύποπτων επαφών του τελευταίου με τον Ομέρ Βρυώνη!

Ο Γεώργιος Βαρνακιώτης θεωρήθηκε πολλές φορές ύποπτος για διαπραγματεύσεις με τους Τούρκους. Πολλοί τον χαρακτήρισαν προδότη, άλλοι ήρωα. Σύμφωνα με τον αγωνιστή Καρπό Παπαδόπουλο, που έγραψε για τον Βαρνακιώτη το 1861, φαίνεται ότι ο στρατηγός της Δυτικής Ελλάδας είχε πέσει θύμα ραδιουργιών του Μαυροκορδάτου.

Κατά τον Παπαδόπουλο, ο Βαρνακιώτης όχι μόνο βοήθησε επανειλημμένως τους Έλληνες, ενώ βρισκόταν κοντά στους Τούρκους, αλλά και πολλές φορές προσπάθησε να υπερασπιστεί τον εαυτό του και να αποκρούσει τις συκοφαντίες του Μαυροκορδάτου. Γεγονός αδιαμφισβήτητο παραμένει ότι η απουσία του Βαρνακιώτη κόστισε πολύ στον Αγώνα· χάθηκε ένα από τα σημαντικότερα στελέχη των Επαναστατών της Δυτικής Ρούμελης.

Ο Γεώργιος Βαρνακιώτης ήταν οπλαρχηγός γεννημένος στη Βάρνακα Ακαρνανίας και καταγόταν από οικογένεια επιφανή. Το 1815 ο Βαρνακίωτης, στα 20 χρόνια του, διορίστηκε Αρματολός στην επαρχία του Ξηρομέρου από τον Αλή πασά των Ιωαννίνων. Ο Βαρνακιώτης πήρε τα όπλα και πολέμησε τους Τούρκους πολύ πριν ξεσπάσει η Επανάσταση. Η Γερουσία του Βραχωρίου απέδωσε στον Βαρνακιώτη τον τίτλο του Στρατηγού Δυτικής Ρούμελης με το που «άρπαξε φωτιά» η Ελλάδα το 1821· λίγες μέρες μετά έμπαινε απελευθερωτής στο Βραχώρι, την πολιτεία που σήμερα ονομάζουμε Αγρίνιο. Ο Βαρνακιώτης πολέμησε σε πολλές μάχες και διακρίθηκε.

Λέγεται ότι ο Βαρνακιώτης ήταν φανατικός λάτρης των γυναικών· συνοδευόταν πάντοτε από κουστωδία εκπροσώπων του ωραίου φύλου. Το 1823 ως ερωμένη του αναφέρεται κάποια Ρίνα η Κουτσουμποπούλα, η οποία περιγράφεται ως αντάρτισσα ζωσμένη με φυσεκλίκια· ήταν γενναία αντάρτισσα, και είε τον ρόλο της εμπροσθοφυλακής της ομάδας του Βαρνακιώτη.

Ακόμα και Ωδή από τον Κάλβο για τον «προδότη»

Ο Βαρνακιώτης έχει κατηγορηθεί όσο ουδείς άλλος οπλαρχηγός του 1821. Ιστορικοί, ποιητές, συγγραφείς και λόγιοι τον έχουν χαρακτηρίσει αβασάνιστα «προδότη».
Ο Ανδρέας Κάλβος έγραψε Ωδή για τον Βαρνακιώτη «Εις τον Προδότην»: «Ω Βαρνακιώτη· τρέχεις, και ο κτύπος των ποδών σου αντιβομβεί, ωσάν να ’τρεχες επί τον κούφιον θόλον βαθείας αβύσσου… Ω, ποίαν ζωήν ηγόρασες προδότα Βαρνακιώτη!».

Η βασική κατηγορία ήταν πως τον εξουσίαζε ο Αλή Πασάς· ανυπόστατη! Δεκάδες αγωνιστές της Επανάστασης είχαν ανδρωθεί στην Αυλή του Αλη Τεπελενλή. Κατηγορήθηκε ότι έκανε «καπάκια» με τους Τούρκους· προσκύνησε τους Τούρκους.
Τι ήταν τα «καπάκια»; Ήταν οιονεί μυστικές συμφωνίες των οπλαρχηγών της Ρούμελης με τους Τούρκους, που θεωρούνταν, γενικά εθνοφελή στρατηγήματα . Όποιος έθετε «καπάκι» επέβαλε ανακωχή, έσωζε πληθυσμούς από τη σφαγή και τη λεηλασία και συνάμα κέρδιζε πολύτιμο χρόνο στον αγώνα.

Ο Μαυροκορδάτος φρόντισε να ξεσηκωθεί ολόκληρη η Ρουμελη εναντίον του Βαρνακιώτη. Κατά την πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου κατηγορήθηκε ο Βαρνακιώτης ότι ήταν σύμβουλος του Ομέρ Βρυώνη. Οι ιστορικοί, οι υποστηρικτές Βαρνακιώτη, αποδίδουν θετικά αποτελέσματα στον αγώνα των Ελλήνων από την παρουσία του Βαρνακιώτη στην Αυλή του Τούρκου πασά, έξω από το Μεσολόγγι. Υποστηρίζουν ότι ο Βαρνακιώτης με τις συμβουλές του απέτρεψε την επίθεση του Ομέρ, όταν το Μεσολόγγι το υπερασπίζονταν μικρή δύναμη ανδρών.

Ο Μαυροκορδάτος, που μισούσε θανάσιμα τον Βαρνακιώτη προσπάθησε πολλές φορές να τον δολοφονήσει στέλνοντας «μπιστικούς» του στο νησί του Ιονίου Κάλαμος, όπου ο οπλαρχηγός είχε καταφύγει· δεν τα κατάφερε.

Ο Βαρνακιώτης από τα Επτάνησα, όπου είχε καταφύγει μετά την αποκήρυξή του, προσπάθησε με επανειλημμένες αναφορές να αποδείξει την αθωότητα του. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης θεωρούσε φίλο τον Βαρνακιώτη και μάλιστα του έγραφε τακτικά επιστολές όσο καιρό βρισκόταν «εξόριστος» στον Κάλαμο. Τελικά η αποκατάσταση του έγινε το Δεκέμβριο του 1827, και ο παροπλισμένος οπλαρχηγός πήρε μέρος στις τελευταίες επιχειρήσεις κατά των Οθωμανών στη Στερεά. Εξάλλου, εξάλλου η εμπιστοσύνη του Καποδίστρια προς το Βαρνακιώτη ήταν απόλυτη: τον ονόμασε Χιλίαρχο, και το 1830 Πρόεδρο του «Στρατιωτικού Δικαστηρίου» της Δυτικής Ελλάδας. Τον επόμενο χρόνο εκλέχτηκε πληρεξούσιος της επαρχίας Ξηρομέρου στην Ε' Εθνική Συνέλευση. Τέλος το 1836 με την απονομή νέων βαθμών του απονεμήθηκε από το βασιλιά Όθωνα ο βαθμός του Αντισυνταγματάρχη. Ο Βαρνακιώτης πέθανε σε ηλικία 64 χρονών ευτυχής που αναγνωρίστηκε η προσφορά του στον Αγώνα.