Το φιλί γίνεται βαρύ ποινικό αδίκημα – Ακόμα και ποινή θανάτου σε ζευγαράκια που φιλιούνται δημόσια στη Νάπολη

Ποινή θανάτου για ένα φιλί; Ναι καλά διαβάσατε. Στη Νάπολη του 16ου αιώνα αν σε έπιαναν να φιλιέσαι δημόσια… σε νεκροφιλούσαν.

Τον 16ο αιώνα, στην Ευρώπη η πανούκλα είχε αρχίσει να απειλεί και πάλι τους ανθρώπους. Η επέλασή της, περίπου 200 χρόνια πριν, είχε αλλάξει τον πληθυσμιακό χάρτη της γηραιάς ηπείρου. Οι αξιωματούχοι των μεγάλων πόλεων, λοιπόν, αναζητούσαν τώρα απελπισμένα κάποιον τρόπο να αποτρέψουν την εξάπλωση της τρομακτικής ασθένειας, που είχε στείλει στον τάφο εκατομμύρια ανθρώπους.

Στη Νάπολη βρήκαν πως ένας τρόπος να σταματήσουν την πανδημία ήταν να απαγορεύσουν τα φιλιά σε δημόσιους χώρους! Μια μέρα σαν σήμερα λοιπόν, 9 Μαρτίου του 1562 οι Αρχές είχαν στα χέρια τους ένα Νόμο τον οποίο πήραν τόσο σοβαρά ώστε τα ζευγαράκια που ερωτοτροπούσαν και συλλαμβάνονταν να ανταλλάσσουν κρυφά φιλιά, μπορούσαν να καταδικαστούν ακόμα και σε θάνατο!

Δεν ήταν η πρώτη φορά που μια πόλη επέβαλε τόσο αυστηρή νομοθεσία κατά δημόσιων εκδηλώσεων τρυφερότητας. Το 1439 ο Ερρίκος ο Στ’ απαγόρευσε τα φιλιά στην Αγγλία και αυτός προσπαθώντας να αποτρέψει επιδημίες. Οι πολίτες δυσφόρησαν, αρνήθηκαν να υπακούσουν μέχρι που στο τέλος νίκησε το φιλί.

Και φθάνουμε στους αιώνες μας: το 1910, τα φιλιά απαγορεύτηκαν στους σιδηροδρομικούς σταθμούς της Γαλλίας με το σκεπτικό πώς οι εραστές, οι συγγενείς και οι φίλοι που αποχωρίζονταν ο ένας τον άλλον, προκαλούσαν καθυστερήσεις στα δρομολόγια! Το 1982, πάλι, απαγορεύτηκαν τα φιλιά στο Ιράν ενώ το 1992 οι φοιτητές σε μεγάλο πανεπιστήμιο της Κίνας, απαγορεύονταν να προβαίνουν σε οποιαδήποτε εκδήλωση τρυφερότητας· για παράδειγμα δεν μπορούσαν καν να κρατούν ο ένας το χέρι του άλλου ή να μοιράζονται ακουστικά για μουσική!

Ακόμα πιο πρόσφατα, το 2003, προς μεγάλη έκπληξη των πολιτών στη Μόσχα, επιχειρήθηκε να ψηφιστεί νόμος που θα απαγόρευε τα φιλιά σε δημόσιους χώρους για όλα τα κοινωνικά στρώματα· ο στόχος ήταν να ενισχυθεί το επίπεδο της δημόσιας ηθικής. Οι κάτοικοι της Μόσχας αψήφησαν την απαγόρευση φιλώντας αγνώστους στο δρόμο και τελικά ο προτεινόμενος Νόμος μπήκε στο συρτάρι.

Τέτοιοι νόμοι αποτελούν ευτυχώς εξαιρέσεις στην παγκόσμια Ιστορία. Από το 1562 οι ασπασμοί σε δημόσιο χώρο είναι ευρέως αποδεκτοί και μάλιστα ενθαρρύνονται με την 6η Ιουλίου να είναι η Παγκόσμια Ημέρα Φιλιού.
Κι επειδή η ζωή μας είναι μικρά, η ευτυχία είναι σαν τα φιλιά: πρέπει να την μοιράζεσαι για να την απολαμβάνεις… Κι όπως γράφει ο ποιητής: Όπως σε ξέρει το φιλί κανένας δε σε ξέρει…