Τσετσενία: Ρώσοι κομάντος εισβάλλουν στη χώρα του Καυκάσου – Πώς ο Γιέλτσιν υποχρεώθηκε να υπογράψει συνθήκη ειρήνης

Οι πόλεμοι της Ρωσίας με τους Τσετσένους ήταν σκληροί κι ανθρωποβόροι. Μια μέρα σαν σήμερα, Ρώσοι κομάντος εισβάλλουν στη χώρα του Καυκάσου. Πάρα την υπεροχή τους, γρήγορα οι ρωσικές δυνάμεις θα κάνουν πίσω…
Η ιστορία των δύο λαών έχει βαθιές ρίζες, που χάνονται στα σκοτεινά χρόνια των προηγούμενων αιώνων.

Ο Σεΐχ Μανσούρ ήταν ο πρώτος ηγέτης των ανθρώπων που ζούσαν στη σκιά του Καυκάσου. Ο Σεΐχ Μανσούρ, ήταν ο πρώτος που κατάφερε να συνενώσει τις εθνότητες που κατοικούσαν στο βόρειο κομμάτι του βουνού που μαρτύρησε ο Προμηθέας και να στρέψει τα βέλη τους εναντίον της «μητέρας» Ρωσίας. Κι όλα αυτά εκεί κάπου στην εκπνοή του 18ου αιώνα, το 1785.

Και οι Ρώσοι νίκησαν τους Τσετσένους στον Πόλεμου του Καυκάσου που κράτησε χρόνια πολλά μέσα στον 19ο αιώνα και έδιωξαν χιλιάδες ανθρώπους από τον τόπο τους και τους πήραν τα εδάφη. Οι Τσεστσένοι προσπάθησαν να ανακτήσουν την ανεξαρτησία τους δίχως αποτέλεσμα. Οι συνεχείς αψιμαχίες Τσετσένων και Ρώσων κατά μήκος του ποταμού Τερέκ, που αποτελούσε το σύνορο ανάμεσα στις δυο εθνότητες, ήταν το φόντο του μυθιστορήματος του Λέοντος Τολστόι «Οι Κοζάκοι».

Η αυτόνομη περιφέρεια της Τσετσενίας δημιουργήθηκε από τους Μπολσεβίκους τον Νοέμβριο του 1920 και το 1934 συγχωνεύτηκε με την αυτόνομη περιφέρεια των Ρώσων Ινγκούς. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ιωσήφ Στάλιν κατηγόρησε τους Τσετσένους και τους Ινγκούς για συνεργασία με τους Γερμανούς και μετά το τέλος του πολέμου τους τιμώρησε με μαζικές απελάσεις και διάλυση της Τσετσενο-Ινγκουσετίας. Αργότερα επετράπη στους εξόριστους να επιστρέψουν στην πατρίδα τους και η δημοκρατία επανιδρύθηκε υπό τον σοβιετικό ηγέτη Νικήτα Χρουστσόφ το 1957.

Ο πρώτος πόλεμος της Τσετσενίας

Και φθάνουμε στα χρόνια μας. Η Σοβιετική Ένωση έχει καταρρεύσει και οι λαοί που ακόμα αναφέρονται στη Μόσχα, ένας ένας κερδίζουν την ανεξαρτησία τους. Και μια μέρα σαν σήμερα, 11 Δεκεμβρίου του 1994, ρωσικά στρατεύματα εισέβαλλαν στην Τσετσενία σε μια προσπάθειά τους να καταστείλουν εξέγερση και να ρίξουν από την κυβέρνηση τον Τζοκάρ Ντουντάεφ.

Ο Ντουντάεφ είχε εκλεγεί πρόεδρος της Τσετσενίας τον Οκτώβριο του 1991 και τον Νοέμβριο κήρυξε μονομερώς την ανεξαρτησία της Τσετσενίας από τη Ρωσική Ομοσπονδία. Υπερνικώντας τη σκληρή αντίσταση των Τσετσένων, οι ρωσικές δυνάμεις κατέλαβαν την πρωτεύουσα Γκρόσνι τον Μάρτιο του 1995.

Παρά τη συντριπτική υπεροχή της Ρωσίας σε δύναμη πυρός, σε ανθρώπινο δυναμικό, σε σύγχρονα όπλα, πυροβολικό, άρματα μάχης, αεροπορία και ανεφοδιασμό, η επακόλουθη αποδυνάμωση των ομοσπονδιακών δυνάμεων και η σχεδόν καθολική αντίθεση στη σύγκρουση από τη ρωσική κοινή γνώμη, οδήγησαν την κυβέρνηση του Μπόρις Γέλτσιν να κηρύξει κατάπαυση του πυρός με τους Τσετσένους το 1996 και, τελικά, να υπογράψει συνθήκη ειρήνης το 1997. Υπολογίστηκε ότι έως και 100.000 άνθρωποι στην Τσετσενία πέθαναν και περισσότεροι από 400.000 αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους στη δεκαετία του ’90. Και οι περιπέτειες συνεχίζονται…

Τα ρωσικά στρατεύματα, τα οποία είχαν αποσυρθεί από την Τσετσενία μετά τις συμφωνίες στα μέσα της δεκαετίας του 1990, επέστρεψαν στα τέλη του 1999 αφού ο Βλαντιμίρ Πούτιν κατηγόρησε τους Τσετσένους αποσχιστές για βομβαρδισμούς που σκότωσαν αμάχους στη Ρωσία.

Οι σφοδρές μάχες ξεκίνησαν και πάλι. Καθώς οι ρωσικές δυνάμεις απέκτησαν τον γρήγορα έλεγχο της περιοχής, οι Τσετσένοι μαχητές βγήκαν αντάρτες στα δυσπρόσιτα βουνά τους. Τον Οκτώβριο του 2002 ομάδα Τσετσένων μαχητών κατέλαβε το θέατρο «Ντούμπροβκα» της Μόσχας και κράτησε ομήρους σχεδόν 700 ανθρώπους. Επακολούθησε σφαγή με περίπου 130 ομήρους να χάνουν τη ζωή τους. Μετά το περιστατικό, η Ρωσία ενέτεινε τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Τσετσενία. Αίμα πολύ, θρήνος γοερός, νεκροί και η αχόρταγη Ιστορία δεν σταματάει να γεμίζει τις σελίδες της με γεγονότα.

Ο τύραννος Καντίροφ

Για την ώρα, ο Ραμζάν Αχμάτοβιτς Καντίροφ είναι από το 2011 ηγέτης της Τσετσενικής Δημοκρατίας, που είναι φίλα προσκείμενη στη «μητέρα» Ρωσία, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είναι άγνωστες λέξεις για τους κυβερνώντες που κατηγορούνται για δολοφονίες και απαγωγές. Ο Καντίροφ, θεωρείται ότι είναι ο πλουσιότερος και ισχυρότερος άνθρωπος στη χώρα του, ενώ έχει υπό τον έλεγχο του μια μεγάλη ιδιωτική πολιτοφυλακή (πραιτοριανούς) τους Καντιροβίτες…
Η Τσετσενία θεωρείται μια από τις πιο καταπιεστικές κοινωνίες στον κόσμο μαζί με τη Βιρμανία, τη Βόρεια Κορέα, το Θιβέτ - περιοχή της Κίνας. Και, για την ώρα, η Ρωσία έχει το νου της στην Ουκρανία…