Άλφρεντ Νόμπελ: Πώς ο Έμπορος του Θανάτου δημιούργησε τα διάσημα βραβεία όταν διάβασε τον επικήδειό του

Μια μέρα σαν σήμερα, 21 Οκτωβρίου του 1833 γεννήθηκε ο Άλφρεντ Μπέρνχαρντ Νόμπελ. Κάποιος γάλλος δημοσιογράφος, όταν πέθανε ο αδελφός του Άλφρεντ, Λούντβιχ, νομίζοντας ότι ήταν ο διάσημος εφευρέτης που είχε αποδημήσει εις Κύριον, έγραψε έναν επικήδειο με τίτλο:«Le marchand de la mort est mort» που σήμαινε: Ο έμπορος του θανάτου είναι νεκρός!

Και στις πρώτες αράδες ο αναγνώστης διάβαζε:«Ο Δρ. Άλφρεντ Νόμπελ, που έγινε πλούσιος βρίσκοντας τρόπους να σκοτώνει περισσότερους άνθρωποι πιο γρήγορα από ποτέ, πέθανε χθες». Και ανάμεσα στους αναγνώστες ήταν και ο ίδιος ο Άλφρεντ Νόμπελ. Αυτή η νεκρολογία ήταν γι’ αυτόν θεία προειδοποίηση. Ο Νόμπελ είχε περάσει τη ζωή του, εφευρίσκοντας πράγματα και ένιωθε τώρα βαθιά ταραγμένος και προβληματισμένος για το πώς θα τον θυμούνται οι επόμενες γενιές.

Η γκάφα του δημοσιογράφου, ενέπνευσε τον Νόμπελ να κάνει σημαντικές αλλαγές στη διαθήκη του, ώστε να βελτιώσει τη δημόσια εικόνα του για να τον θυμούνται με θετική σκέψη στο μέλλον.

Το 1895, ένα χρόνο πριν από το θάνατό του, ο Άλφρεντ Νόμπελ συνέταξε την τελευταία διαθήκη του, που όριζε ότι η περιουσία του θα χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία μιας σειράς βραβείων για όσους προσφέρουν το «μεγαλύτερο όφελος στην ανθρωπότητα» στη Φυσική, τη Χημεία, τη Φυσιολογία ή την Ιατρική, τη Λογοτεχνία και την Ειρήνη. Ο

Δρ. Άλφρεντ Νόμπελ κληροδότησε το 94% του συνολικού κεφαλαίου του, δηλαδή 31 εκατομμύρια SEK (περίπου 186 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, 150 εκατομμύρια ευρώ του 2008), για να θεσπίσει τα πέντε βραβεία Νόμπελ.

Ποιος ήταν ο Άλφρεντ Νόμπελ

Ο Άλφρεντ Νόμπελ είχε γεννηθεί το 1833 από οικογένεια μηχανικών στη Στοκχόλμη. Το 1850, ο Νόμπελ γνώρισε τον Ascanio Sobrero, τον εφευρέτη της νιτρογλυκερίνης, στο Παρίσι. Ο Νόμπελ ενδιαφέρθηκε να βρει έναν τρόπο να την ελέγξει και να φτιάξει ένα εμπορικά χρησιμοποιήσιμο εκρηκτικό. Έπειτα από χρόνια έρευνα στη βελτίωση της σταθερότητας των εκρηκτικών, το 1867, ο Νόμπελ εφηύρε τον δυναμίτη, μια ουσία πολύ πιο εύκολη και ασφαλή στον έλεγχο της από ό,τι η νιτρογλυκερίνη.

Ο δυναμίτης γνώρισε άμεση εμπορική επιτυχία, κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στις ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασίλειο και χρησιμοποιήθηκε ευρέως αρχικά στις εξορύξεις.
Ο Νόμπελ επίσης εφηύρε και κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας διάφορα στρατιωτικά άκαπνα εκρηκτικά. Επόμενη επιχειρηματική του δραστηριότητα ήταν η κατασκευή πυροβόλων. Κατά τη διάρκεια της ζωής του συγκέντρωσε αμύθητη περιουσία από τις 355 εφευρέσεις του, από τις οποίες ο δυναμίτης ήταν η πιο σημαντική!

Αντί για ζωή, θάνατος!

Γράφει ο ουρουγουανός συγγραφέας Εντουάρντο Γκαλεάνο: «Κάπου στα 630 και κάτι, ένας διάσημος κινέζος γιατρός και αλχημιστής ονόματι Σουν Σι Μιάο, ανακάτεψε νιτρική ποτάσα, νίτρο, θειάφι, καρβουνόσκονη, μέλι και αρσενικό. Αναζητούσε το ελιξίριο της αιώνιας ζωής. Βρήκε ένα θανατηφόρο εργαλείο. Το 1867 ο σουηδός χημικός Άλφρεντ Νόμπελ εφηύρε στη χώρα του τον δυναμίτη. Το 1876 εφηύρε τη ζελατοδυναμίτιδα. Το 1895 θέσπισε το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Όπως υποδεικνύει και το όνομά του, το βραβείο γεννήθηκε με προορισμό την επιβράβευση των ειρηνιστών στρατιωτικών. Το χρηματοδότησαν οι πλούσιες σοδειές στα πεδία των μαχών». Αυτά!