Κοινωνική διαμαρτυρία και μονοπρόσωπα κόμματα

Οι μαζικές κινητοποιήσεις των τελευταίων εβδομάδων, για τη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών, καθώς και για τον τρόπο διερεύνησης και διαχείρισης της υπόθεσης από την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, έχουν ήδη καταγραφεί δημοσκοπικά.

Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις ανεβάζουν την Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου μέχρι τη δεύτερη θέση, την Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου γύρω στο 10% περίπου, σταθεροποιούν την κοινοβουλευτική παρουσία της Φωνής Λογικής της Αφροδίτης Λατινοπούλου, φέρνουν κοντά στη Βουλή ξανά το ΜέΡΑ25 του Γιάννη Βαρουφάκη.

Το ερώτημα βέβαια είναι αν τα παραπάνω κόμματα, τα απολύτως ταυτισμένα με τον ιδρυτή και αρχηγό τους, μπορούν να κρατήσουν αυτά τα ποσοστά μέχρι τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, ή και ακόμη πιο μακριά στο χρόνο.

Η ελληνική πολιτική ιστορία των τελευταίων δεκαετιών είναι γεμμάτη από μονοπρόσωπα αρχηγικά κόμματα, που εμφανίστηκαν λόγω συγκυριών στην πολιτική και κοινοβουλευτική σκηνή της χώρας για λίγο διάστημα και μετά εξαφανίστηκαν, ή αποροφήθηκαν από τα μεγάλα μεταπολιτευτικά κόμματα-παρατάξεις ως τώρα, τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.

Η Πολιτική Ανοιξη του Αντώνη Σαμαρά που γέννησε το Μακεδονικό ζήτημα, το κόμμα του Δημήτρη Αβραμόπουλου, το ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες του Πάνου Καμμένου για να αναφερθώ στο χώρο της ελληνικής δεξιάς, δεν υπάρχουν ποια.
Τα πολιτικά κόμματα που ίδρυσαν ο Δημήτρης Τσοβόλας, ο Γεράσιμος Αρσένης, αλλά και ο Γιώργος Παπανδρέου, για να αναφερθώ ενδεικτικά στο χώρο της ελληνικής κεντροαριστεράς, ούτε και αυτά είχαν διάρκεια στο χρόνο.

Η πολύμορφη και ετερόκλητη «αντισυστημική», ιδεολογική, συναισθηματική και άλλη ψήφος της Ελλάδας, στην παρούσα κοινωνική και πολιτική συγκυρία, υπολογίζεται να ανέρχεται δημοσκοπικά σε πάνω από 35%. Η διαμαρτυρία, το συναίσθημα, η αγανάκτηση, μπορούν να μετατοπίσουν το πολιτικό και κομματικό εκκρεμές για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Το μείζον ερώτημα όμως, σ’ αυτήν την περίπτωση, είναι αν η μετατόπιση μπορεί να έχει διάρκεια στο χρόνο, αν μπορεί να ριζώσει στην κοινωνία.

Η σημαντικότερη μετατόπιση ψηφοφόρων της τελευταίας 15ετίας, ήταν αυτή τον ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, που γιγάντωσαν εκλογικά, λόγω συνθηκών, το ΣΥΡΙΖΑ επί ηγεσίας Αλέξη Τσίπρα. Στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΔ του Αλέξη Τσίπρα, είχαμε μια ηγεσία και έναν κοινωνικό και ιστορικό πολιτικό πυρήνα της τάξης του 5%, που είχε κομμουνιστογενείς αφετηρίες και που οι συγκυρίες το έφεραν να διαχειρίζεται ένα πολλαπλάσιο εκλογικό ποσοστό με διαφορετικά πολιτικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά, (Βενιζελικός εκσυγχρονισμός, εαμική αντίσταση, αριστερή σοσιαλδημοκρατία). Το ΠΑΣΟΚ επί Ανδρέα Παπανδρέου ήταν βέβαια αρχηγικό κόμμα, αλλά συγκέντρωνε και εξέφραζε υπαρκτά παραδοσιακά, μεταρρυθμιστικά, πολιτικά και κοινωνικά ρεύματα. Όταν λόγω συγκυριών, πολυεπίπεδη κρίση, αυτός ο κοινωνικός, πολιτικός και ιδεολογικός δυισμός του ΣΥΡΙΖΑ, άντεξε περίπου μόνο 10 χρόνια, εκτιμώ, πως θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο για μονοπρόσωπα κόμματα, σαν αυτά που ευνοούνται από τα τελευταία δημοσκοπικά ευρήματα, να αντέξουν στο χρόνο και να αναδιαμορφώσουν σε σημαντικό βαθμό το πολιτικό προσωπικό και πολιτικό σύστημα της Ελλάδας.

Ναι, οι καιροί σε άλλλες χώρες, μπορεί να προσφέρονται για επιλογές τύπου Ντόναλντ Τραμπ, ή Τζόρτζιας Μελόνι, αλλά για να φτάσουν στην ηγεσία των χωρών τους οι προαναφερόμενοι πολιτικοί, είχαν προηγηθεί διεργασίες που τουλάχιστον ως τώρα, δεν έχουν υπάρξει στην Ελλάδα. Η εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ για παράδειγμα, το 2016, αλλά κυρίως το 2024, ήταν αποτέλεσμα της συνάντησης πολλών μικρόκοσμων της αμερικανικής δεξιάς, θρησκευτικής, επιχειρηματικής και άλλης, που δεν δημιούργησαν το δικό τους κόμμα, αλλά κυριάρχησαν στο Ρεπουμπλικανικό Κόμμα με κινηματικές διαδικασίες πολλών χρόνων, για παράδειγμα, μέσω του «Κόμματος του Τσαγιού/Τea Party”.

Το πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό της Ελλάδας, μπορεί αυτή τη στιγμή να φαντάζει αδιέξοδο, όμως, τα ιστορικά κόμματα της χώρας, η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ/Νέα Αριστερά, κόμματα που έχουν λίγο ή πολύ μια συγκλεκριμένη ιδεολογία, καθώς και σχετικά βαθιές κοινωνικές ρίζες, έχουν περισσότερες πιθανότητες να αντέξουν στο χρόνο, απ’ ότι τα μονοπρόσωπα κόμματα στα δεξιά ή στα αριστερά του κέντρου.

Προϋπόθεση πολιτικής μακροημέρευσης και επιρροής όμως, αποτελλεί ο διακριτός πολιτικός προσανατολισμός των κομμάτων. Η Νέα Δημοκρατία, το ΚΚΕ, ο εναπομείναν ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά, ξέρουν τι λένε και τι εκφράζουν, το ΠΑΣΟΚ όμως...

Δυστυχώς, το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη έχει σοβαρό θέμα ευδιάκριτου πολιτικού προσανατολισμού. Και μέχρι να το επιλύσει, αν βέβαια το καταφέρει αυτό, θα βλέπει τις ευκαιρίες να περνούν από μπροστά του, χωρίς να μπορεί να τις αρπάξει. Φυσικά, δεν υπάρχουν εγγυήσεις ότι η πολιτική συγκυρία θα εξακολουθεί να το ευνοεί για πολύ καιρό, ακόμη...

Χωρίς έναν ξεκάθαρο κυβερνητικό προγραμματικό λόγο, που θα αρθρώνεται από ένα επαρκές στελεχιακό προσωπικό και θα αναφέρεται στις ανάγκες της νεοελληνικής κοινωνίας που εκφράζεται μεταπολιτευτικά στα αριστερά του κέντρου, το ΠΑΣΟΚ δε θα μπορέσει να ξεφύγει από το τωρινό μικρομεσαίο του μέγεθος.

Η ενιαία ελληνική κυβερνητική κεντροαριστερά της τελευταίας εικοσιπενταετίας, είτε ως ΠΑΣΟΚ μέχρι το 2009, είτε ως ΣΥΡΙΖΑ της περιόδου 2015- 2023, έχει ένα εκτιμώμενο εκλογικό μέγεθος της τάξης του 30% με 35%. Αυτό είναι το μέγεθός της στην εποχή μας, αν αναλογιστούμε για παράδειγμα πως, περίπου 35% ήταν και το εκλογικό ποσοστό του ΠΑΣΟΚ στις «χαλαρές» ευρωεκλογές πριν την κρίση.
Αυτό το ποσοστό όμως, δεν επανακτάται χωρίς καθαρό κυβερνητικό, ιδεολογικό και πολιτικό προσανατολισμό, με αναφορές και δράσεις που πλειοψηφικά και ευκρινώς τοποθετούνται στα αριστερά του κέντρου.

Το κεντρώο και «υπεύθυνο» ΠΑΣΟΚ, μόνο μικρομεσαίο συμπλήρωμα άλλων πολιτικών δυνάμεων μπορεί να είναι. Ένα τέτοιο ΠΑΣΟΚ όμως, ούτε αίτημα των καιρών είναι, ούτε ανάγκη της σημερινής νεοελληνικής κοινωνίας...

Διαβάστε ακόμη

Τα… μηνύματα Μητσοτάκη με τον ανασχηματισμό και οι υπουργοί των δύσκολων αποστολών

Το στίγμα της επόμενης ημέρας στην Υγεία μετά τον ανασχηματισμό - Οι γρήγορες αλλαγές

Πώς θα γίνουν οι αιτήσεις για την εισαγωγή στα Πρότυπα Σχολεία, στα Ωνάσεια στα Πρότυπα Εκκλησιαστικά Σχολεία και στα Πειραματικά Σχολεία

Ναύπλιο: Αναστάτωση στην τοπική κοινωνία από ενδεχόμενο πώλησης του Μπούρτζι από το Υπερταμείο