Καταχειροκροτήθηκε η Diana Ross στο Καλλιμάρμαρο: Μια συναυλία-αναφορά στο μεγαλείο της μουσικής και της ιστορίας

Το βράδυ της Τετάρτης 16 Ιουλίου, το Καλλιμάρμαρο άνοιξε τις πύλες του για να υποδεχτεί μια εμβληματική προσωπικότητα της παγκόσμιας μουσικής. Η Diana Ross, μετά από μια σειρά επιτυχημένων συναυλιών σε μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, έκλεισε την περιοδεία της στην Αθήνα.

Οι κερκίδες άρχισαν να γεμίζουν από νωρίς. Άτομα κάθε ηλικίας, από εκείνους που έζησαν τις μέρες των Supremes μέχρι και νεότερες γενιές που γνώρισαν τη μουσική της μέσα από playlists και βινύλια, έσπευσαν να πάρουν θέση. Η ατμόσφαιρα ήταν ευχάριστη και γεμάτη προσμονή.

Η έναρξη της βραδιάς δόθηκε με την Έλενα Παπαρίζου, η οποία εμφανίστηκε στη σκηνή με αέρα αυτοπεποίθησης και ερμήνευσε αγαπημένα τραγούδια. Μεταξύ αυτών και το «My Number One». Με ενέργεια και άνεση, δημιούργησε τον ιδανικό προπομπό για την είσοδο της καλλιτέχνιδας που όλοι περίμεναν.

Λίγα λεπτά αργότερα, ένα βίντεο που πρόβαλε σημαντικές στιγμές από την πορεία της Diana Ross ζέστανε το κοινό. Και ύστερα, σαν να ξεδιπλωνόταν μπροστά μας μια σκηνή από ταινία, η απόλυτη ντίβα της σόουλ εμφανίστηκε. Το στάδιο πλημμύρισε χειροκροτήματα. Ντυμένη μ' ένα εντυπωσιακό κόκκινο φόρεμα, περπάτησε με χάρη προς το κέντρο της σκηνής. Τα φώτα, το κοινό, το σκηνικό – όλα συντονίστηκαν σε μια στιγμή που έμοιαζε να κρατά τον χρόνο ακίνητο. Στο ένα χέρι κρατούσε το μικρόφωνο και στο άλλο μία λευκή βεντάλια. 

Το «I’m Coming Out» έδωσε το σήμα εκκίνησης σ' ένα πρόγραμμα που ξετύλιξε τα σημαντικότερα σημεία μιας τεράστιας καριέρας. Ο κόσμος σηκώθηκε, τραγούδησε, λικνίστηκε μαζί της. Η φωνή της – γνώριμη, χαρακτηριστική, σταθερή – γέμισε τον χώρο με τον μοναδικό της τόνο. 

H Diana Ross είναι μια γυναίκα που μετέτρεψε την πορεία της σε μάθημα ενδυνάμωσης, χωρίς να κρύβει τις πληγές, τις αδυναμίες, τις στιγμές που λύγισε. Πάντα, όμως, με την ίδια πίστη στον εαυτό της και τη μουσική.

Η ροή της συναυλίας συνδυάστηκε με αλλαγές κοστουμιών που αναδείκνυαν τη θεατρικότητα της σκηνικής παρουσίας της. Με κάθε της τραγούδι, με κάθε της κίνηση, η ίδια ανέδειξε τη μαγεία του να βρίσκεσαι μπροστά σ' ένα καλλιτεχνικό σύμβολο. Τραγούδια όπως τα «Upside Down», «You Can’t Hurry Love», «Chain Reaction» και «Baby Love» ενθουσίασαν τον κόσμο, μετατρέποντας το στάδιο σε μια μεγάλη, ευχάριστη βραδιά. Στο «Ain’t No Mountain High Enough», το στάδιο μετατράπηκε σ' έναν ενιαίο χορωδιακό ήχο. Μια θάλασσα από φωνές ενώθηκε με τη δική της.

Ανάμεσα σε διαχρονικές επιτυχίες, βρήκαν τη θέση τους και τραγούδια από το τελευταίο της άλμπουμ, «Thank You». Παρουσιάστηκαν με ευαισθησία, αφήνοντας χώρο στη φωνή και το συναίσθημα να οδηγήσουν τη σκηνική δράση. Κάθε νότα, κάθε βλέμμα, κάθε στροφή αποκάλυπτε την ίδια αφοσίωση που χαρακτηρίζει την ερμηνεύτρια εδώ και δεκαετίες.

Το 1982, το όνομά της χαράχτηκε για πάντα στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ, ως αναγνώριση μιας πορείας που ήδη είχε αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στη μουσική βιομηχανία. Λίγες δεκαετίες αργότερα, το 2016, ο τότε Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Μπαράκ Ομπάμα, της απένειμε το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας – τη σημαντικότερη τιμητική διάκριση της χώρας για τη συμβολή της στον πολιτισμό και την κοινωνία.

Στη διαδρομή της έχει τιμηθεί με δεκάδες βραβεία και διακρίσεις, ενώ άνοιξε δρόμους ως η πρώτη μαύρη ποπ τραγουδίστρια που ερμήνευσε τον εθνικό ύμνο των ΗΠΑ σε Super Bowl. Το 1996, επέστρεψε δυναμικά στη διοργάνωση, αυτή τη φορά με μια εκρηκτική εμφάνιση στο ημίχρονο, γράφοντας ιστορία για δεύτερη φορά.

Η κόρη της Diana Ross πάνω στη σκηνή

Μια ιδιαίτερη στιγμή της βραδιάς ήταν η εμφάνιση της κόρης της, Rhonda Ross. Μαζί τραγούδησαν το «Count on Me», κρατώντας τα χέρια και κοιτώντας η μία την άλλη με μια αίσθηση τρυφερότητας που γέμισε τις καρδιές όλων. Ένα στιγμιότυπο που έμοιαζε να αποτυπώνει όχι μόνο μια οικογενειακή σχέση αλλά και τη βαθιά σύνδεση δύο γενεών μέσα από τη μουσική.

Η συναυλία οργανώθηκε στο πλαίσιο μιας ευρύτερης φιλανθρωπικής πρωτοβουλίας, με μέρος των εσόδων να προσφέρεται στον Σύλλογο Φίλων Παιδιών με Καρκίνο «ΕΛΠΙΔΑ». Η χειρονομία αυτή προσέδωσε έναν επιπλέον συμβολισμό στη βραδιά, ενισχύοντας τον κοινωνικό χαρακτήρα της.

Στις θέσεις των θεατών ξεχώρισαν πολλά οικεία πρόσωπα από τον χώρο της τέχνης και της τηλεόρασης. Η Άννα Βίσση, ο Αντώνης Σρόιτερ, η Κατερίνα Καραβάτου, ο Αντώνης Λουδάρος, η Άλκηστις Πρωτοψάλτη και αρκετοί ακόμα παρακολούθησαν τη συναυλία με την ίδια αφοσίωση και συγκίνηση που φαινόταν στα πρόσωπα όλων γύρω τους.

Φώτα και εικόνες λειτουργούσαν συμπληρωματικά, χωρίς να επισκιάζουν τη μουσική. Η συναυλία αποτέλεσε μια υπενθύμιση της διάρκειας και της δύναμης της μουσικής. Με μια φωνή που έμεινε σταθερή στον χρόνο, και μια σκηνική παρουσία που ακτινοβολεί κύρος και λάμψη, η Diana Ross απέδειξε γιατί παραμένει σύμβολο πολιτισμού και αισθητικής. Μια νύχτα στην οποία η μουσική έγινε γιορτή, μνήμη και παλμός.

Διαβάστε ακόμη

Αυτά είναι τα πρόσωπα που αναζήτησαν περισσότερο οι Έλληνες στη Google - «Πρωτιά» για την Klavdia

Είναι επίσημο: Η Netflix εξαγοράζει την Warner Bros για αστρονομικό ποσό

Παράνομες συνταγογραφήσεις με κέρδη πάνω από 100.000 ευρώ: Τρεις συλλήψεις - Η ανακοίνωση του ΕΟΠΥΥ

Έφηβος εξομολογείται πώς κατέληξε να κάνει 11 γραμμαρία κεταμίνης τη μέρα στα 13 του