Μη Γερμανοί που στήριξαν με στρατιωτικές δυνάμεις τούς Ναζί στον πόλεμο - Και Βρετανοί και Αμερικανοί, αλλά και «Έλληνες» ανάμεσά τους

Σχεδόν όλοι οι λαοί της Ευρώπης- και όχι μόνο- βοήθησαν με εθελοντές στρατιώτες τη Ναζιστική Γερμανία. Ένοπλες δυνάμεις αλλοεθνών βρέθηκαν στο ίδιο χαράκωμα με στρατιώτες της Βέρμαχτ ή των Waffen-SS!

Ήταν μια ρήση που την είχε πει ο παλαίμαχος πια άγγλος ποδοσφαιριστής Γκάρι Λίνεκερ: «Το ποδόσφαιρο είναι ένα απλό παιχνίδι, στο οποίο 22 παίκτες κυνηγούν μία μπάλα και στο τέλος κερδίζουν οι Γερμανοί». Και τον πόλεμο, ένα παιχνίδι μπορεί κάποιος να τον χαρακτηρίσει, όπου χιλιάδες «παίκτες» κυνηγούν έναν στόχο και στο τέλος θα κέρδιζαν οι Γερμανοί, αν ήταν όλοι τους Γερμανοί…

Η ποδοσφαιρική ομάδα της Εθνικής Γερμανίας έχει χρόνια να διακριθεί σε Παγκόσμιο Κύπελλο· από το 2014, όταν νίκησε τον τρομαγμένο Μέσι και τους αφελείς Αργεντινούς. Από τότε αναζητείται… Στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα; Η Νάσιοναλμανσαφτ έχει να πανηγυρίσει τίτλο από το 1996! Από τον καιρό που στην Εθνική Ομάδα αγωνίζονται παίκτες με ρίζες σε άλλες χώρες, οι Γερμανοί έχασαν τη mentalite τους, που λένε οι Γάλλοι· τη νοοτροπία τους. Στην Εθνική Γερμανίας αγωνίζονται πλέον πολλοί παίκτες που έχουν προγόνους από χώρες όπως η Πολωνία, η Τουρκία, η Ισπανία, η Τυνησία, η Γκάνα η Νιγηρία…
Έτσι και στον πόλεμο: η Γερμανία άρχισε με ορμή τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ίσως και να έφτανε πολύ μακριά αν… Αν οι στρατιώτες της Βέρμαχτ ήταν αμιγώς Γερμανοί. Αν… Ευτυχώς…

Αρωγοί στις πολεμικές επιχειρήσεις

Οι μη Γερμανοί στις ναζιστικές ένοπλες δυνάμεις κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ήταν εθελοντές, κληρωτοί και άλλοι που είχαν παρακινηθεί από ψεύτικα λόγια μεγάλα να καταταγούν και υπηρέτησαν υπό τη Σβάστικα.
Οι βασικές-κύριες δυνάμεις του Άξονα στην Ευρώπη ήταν: φυσικά η Γερμανία, η Ιταλία και σύμμαχοί τους που στάθηκαν αρωγοί στις πολεμικές επιχειρήσεις: η Βουλγαρία, η Κροατία, η Ουγγαρία, η Ρουμανία και η Σλοβακία. Κάποιοι στρατιώτες από εκείνες τις χώρες που ακολούθησαν τα λερωμένα χνάρια των Ναζί, διαδραμάτισαν ρόλο σημαντικό στην πολεμική προσπάθεια.
Επίσης συμμετείχαν: η Φινλανδία, αν και δεν ήταν επίσημο μέλος της συμμαχίας του Άξονα, πολέμησε στο πλευρό των Γερμανών εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης. Η Ισπανία προσέφερε ένα απόσπασμα εθελοντών στην πολεμική προσπάθεια στο πλευρό του Άξονα. Αμερικανοί γερμανικής καταγωγής, πολέμησαν, επίσης, για τη Γερμανία. Η Ρουμανία αρχικά συμμάχησε με τη Γερμανία, αλλά μετά από πραξικόπημα το 1944 τάχθηκε στο πλευρό των Συμμάχων.

Ο όρος Freiwillige χρησιμοποιήθηκε στη ναζιστική προπαγάνδα για να περιγράψει μη Γερμανούς Ευρωπαίους, που προσφέρθηκαν εθελοντικά να πολεμήσουν για τη ναζιστική Γερμανία· αν και στρατολογήθηκαν, σε μεγάλο βαθμό, από κατεχόμενες χώρες, προέρχονταν επίσης από φίλα προσκείμενα, ουδέτερα, αλλά και εχθρικά- για τη Γερμανία- έθνη.
Από τον Απρίλιο του 1940 και μετά, ο Χίμλερ άρχισε να στρατολογεί άνδρες για τα Waffen-SS από τους λαούς της Δυτικής και Βόρειας Ευρώπης, της Νορβηγίας και των Κάτω Χωρών. Το 1941, σχηματίστηκε η 5η Μεραρχία Πάντσερ SS Wiking, αποτελούμενη από Φλαμανδούς, Ολλανδούς, Δανούς και Νορβηγούς εθελοντές, και τέθηκε υπό γερμανική διοίκηση. Λίγο αργότερα, προστέθηκαν στα Waffen-SS εθελοντές από τη Λετονία και την Εσθονία.

Ακόμα και Ρώσοι στον γερμανικό στρατό!

Όταν στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού συνελήφθησαν από γερμανικές δυνάμεις που εισέβαλλαν στα εδάφη τους, σημαντικός αριθμός αιχμαλώτων πολέμου άρχισε αμέσως να παράσχει βοήθεια στη Βέρμαχτ. Μαζί με τις δυνάμεις που συμμάχησαν με τους Ναζί, οι Ρώσοι αποτελούσαν το «μεγαλύτερο κομμάτι ξένων βοηθητικών στρατευμάτων στη γερμανική πλευρά, με πάνω από ένα εκατομμύριο άνδρες»! Πολλοί από τους ξένους εθελοντές πολέμησαν είτε στα Waffen-SS είτε στη Βέρμαχτ.

Στο Ανατολικό Μέτωπο, οι εθελοντές και οι κληρωτοί αποτελούσαν μαχητική δύναμη που ισοδυναμούσε με 30 γερμανικές μεραρχίες μέχρι το τέλος του 1943. Μέχρι τα μέσα του 1944, πάνω από 600.000 στρατιώτες των Ανατολικών Λεγεώνων/Στρατευμάτων συγκεντρώθηκαν υπό τη διοίκηση του Στρατηγού Ernst-August Kostring, οι οποίοι προέρχονταν κυρίως από την περιφέρεια της Σοβιετικής Ένωσης· ήταν άνδρες από το Τουρκμενιστάν, Τάταροι του Βόλγα, Βόρειοι Καυκάσιοι και οι Αζέροι, καθώς και Γεωργιανοί και Αρμένιοι.

Η αποτελεσματικότητα των ξένων στρατιωτών- συνεργατών της Ναζιστικής Γερμανίας περιγράφηκε από έναν γερμανό αξιωματικό ως κατά το 1/5 καλή, κατά το 1/5 κακή και κατά τα 3/5 ασυνεπής.
Κατά την εκτίμηση ανώτατου γερμανού αξιωματικού, η Βέρμαχτ δεν θα ήταν σε θέση να φτάσει έξω από τη Μόσχα το 1941 αν δεν υπήρχαν οι Φινλανδοί, οι Ούγγροι και οι Ρουμάνοι. Οι επιχειρήσεις στον Βόλγα και τον Καύκασο το 1942 θα είχαν σταματήσει χωρίς τις δυνάμεις αρωγής. Και μετά την καταστροφή στο Στάλινγκραντ, ήταν οι ξένοι στρατιώτες και εθελοντές (60.000 ένοπλοι) που μάχονταν τους παρτιζάνους στα Βαλκάνια και που επέτρεψαν στους Γερμανούς να σταθεροποιήσουν το Ανατολικό Μέτωπο.

Μετά τη Μάχη της Γαλλίας το 1940, ο Χίτλερ ενέκρινε τη στρατολόγηση «ανθρώπων που θεωρούνταν συγγενείς…», όπως το έθεσε ο Χίμλερ, για την επέκταση των τάξεων. Αρκετοί Δανοί, Ολλανδοί, Νορβηγοί, Σουηδοί και Φινλανδοί προσφέρθηκαν εθελοντικά να υπηρετήσουν στα Waffen-SS υπό τη διοίκηση γερμανών αξιωματικών. Οι μη γερμανικές μονάδες δεν θεωρούνταν άμεσα μέρος των SS, τα οποία διατηρούσαν τα αυστηρά φυλετικά τους κριτήρια. Αντίθετα, θεωρούνταν ξένοι υπήκοοι που υπηρετούσαν υπό τη διοίκηση των SS.

Γάλλοι, Βέλγοι, Τσεχοσλοβάκοι...

Μετά την εισβολή της Γερμανίας στη Σοβιετική Ένωση, κατετάγησαν νεοσύλλεκτοι από τη Γαλλία, την Ισπανία, το Βέλγιο, την κατεχόμενη Τσεχοσλοβακία, την Ουγγαρία και τα Βαλκάνια. Λεγεώνες σχηματίστηκαν από άνδρες από την Εσθονία, τη Λετονία, καθώς και από άνδρες από τη Βοσνία, την Ερζεγοβίνη, την Κροατία, τη Γεωργία, την Ουκρανία, τη Ρωσία και τους Κοζάκους.
Μέχρι το 1943, τα Waffen-SS δεν μπορούσαν πλέον να ισχυρίζονται ότι ήταν μια «ελίτ» μαχητική δύναμη, αμιγώς Γερμανική.
Πριν από το τέλος του πολέμου, οι ξένοι που υπηρετούσαν στα Waffen-SS αριθμούσαν περίπου 500.000, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που υποχρεώθηκαν να υπηρετήσουν.

Ο σουηδός ιστορικός Martin Gutmann σημειώνει ότι πολλές από τις πρόσθετες δυνάμεις των Ναζί προέρχονταν από την «Ανατολική και Νοτιοανατολική Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων μουσουλμάνων στρατιωτών από τα Βαλκάνια».
Η γερμανική μεραρχία SS Wiking περιελάμβανε στρατιώτες από τη Δανία, τη Νορβηγία, τη Φινλανδία, τη Σουηδία και την Εσθονία. Στις αρχές του 1943, τα Waffen-SS δέχτηκαν 12.643 από τους 53.000 νεοσύλλεκτους που συγκέντρωσαν στη δυτική Ουκρανία και μέχρι το 1944 ο αριθμός έφτασε τις 22.000. Οι προσπάθειες στρατολόγησης, το 1943, στην Εσθονία απέδωσαν περίπου 5.000 στρατιώτες. Στη Λετονία, ωστόσο, οι Ναζί είχαν μεγαλύτερη επιτυχία, καθώς μέχρι το 1944 υπήρχαν πάνω από 100.000 στρατιώτες που υπηρετούσαν στις λετονικές μεραρχίες Waffen-SS.

Οι Βόσνιοι Μουσουλμάνοι αποτελούσαν τη μερίδα του λέοντος της 13ης Ορεινής Μεραρχίας Waffen SS . Η μονάδα, η οποία ιδρύθηκε το 1943 μαζί με πολλά κροατικά τάγματα της Βέρμαχτ, κατέστη κεντρική στον πόλεμο εναντίον των Γιουγκοσλάβων Παρτιζάνων. Η 13η Ορεινή Μεραρχία πολέμησε στα Βαλκάνια, όπου έγινε διαβόητη για την σκληρότητά της· εκτός από την εξόντωση ανταρτών, εξαπέλυσε ανηλεή επίθεση εναντίον Σέρβων και Εβραίων άμαχων πληθυσμών. 

Περιπτώσεις που ξεχωρίζουν: οι Τίγρεις

«Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου». Αυτό ήταν το δόγμα των Ινδών που εντάχθηκαν στον γερμανικό στρατό κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ωθούμενοι από την έντονη επιθυμία να τερματίσουν τη βρετανική κυριαρχία στην πατρίδα τους, 3.000 Ινδοί ομογενείς που ζούσαν στη Γερμανία, μαζί με εθελοντές από στρατόπεδα αιχμαλώτων πολέμου, εντάχθηκαν στην ταξιαρχία, η οποία ιδρύθηκε από έναν 45χρονο εθνικιστή της Βεγγάλης ονόματι  Subhas Chandra Bose . Γνωστή ως Ινδική Λεγεώνα, Σύνταγμα Πεζικού 950 ή απλώς «Λεγεώνα Τίγρης», στόχος είχε να ηγηθεί προέλασης των Ναζί στη δυτική Ινδία και το Αφγανιστάν μέσω του Περσικού Κόλπου. Ενώ ένας λόχος έπεσε με αλεξίπτωτο στο (σημερινό) Πακιστάν το 1942 για να υποκινήσει εξέγερση κατά της βρετανικής κυριαρχίας και να προετοιμάσει το έδαφος για μια μεγαλύτερη εισβολή, οι Γερμανοί εγκατέλειψε τα σχέδιά τους για την Ινδία μετά την ήττα του Άξονα στον Καύκασο. Η Λεγεώνα των Τίγρεων θα παρατασσόταν στο Ατλαντικό Τείχος στις γαλλικές ακτές και θα πολεμούσε τις αποβατικές δυνάμεις!

Το μίσος για τον Στάλιν!

Περισσότεροι από 400.000 στρατιώτες από την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, τη Γεωργία, την Ουκρανία, το Τουρκμενιστάν, το Ουζμπεκιστάν και το Καζακστάν υπηρέτησαν την πολεμική μηχανή του Χίτλερ· ήταν γνωστοί ως Ost-Bataillonen ή «Ανατολικά Τάγματα». Πολλοί νεοσύλλεκτοι παρακινούνταν από το μίσος τους για τον Στάλιν, άλλοι ήταν αιχμάλωτοι που επέλεξαν να φορέσουν στολές της Βέρμαχτ αντί να αντιμετωπίσουν τις άθλιες συνθήκες των γερμανικών στρατοπέδων αιχμαλώτων πολέμου.

Οι Γάλλοι που διέπρεψαν...

Ο Ανρί Ζοζέφ Φενέ, ένας 25χρονος γάλλος βετεράνος του Ανατολικού Μετώπου, παρασημοφορήθηκε για την καταστροφή από τη μονάδα του περισσότερων από 50 σοβιετικών τανκς. Όταν κατάλαβαν ότι ήταν αντιμέτωποι με βέβαιη ήττα, ο Φενέ και οι σύντροφοί του ήταν αποφασισμένοι να πολεμήσουν μέχρι θανάτου παρά να παραδοθούν. Αυτό συνέβη επειδή η μονάδα τους, το 1ο Τάγμα του 33ου Συντάγματος Γρεναδιέρων, ήταν μέρος της εξ ολοκλήρου γαλλικής φιλοναζιστικής Μεραρχίας SS Καρλομάγνου . Κάθε μέλος της ταξιαρχίας είχε χαρακτηριστεί προδότης από τους Συμμάχους και το καθένα αναμενόταν να τουφεκιστεί αν συλληφθεί. Ο Ανρί Ζοζέφ Φενέ, μετά τον πόλεμο, καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκιση και καταναγκαστικά έργα το 1949· απελευθερώθηκε το 1959 και πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου 2002.

Βέλγοι και Ισπανοί

Αποτελούμενη από περισσότερους από 8.000 γαλλόφωνους Βέλγους, η 28η Μεραρχία Γρεναδιέρων Εθελοντών SS της Βαλλονίας προσέλκυσε τους πρώτους νεοσύλλεκτους της από το ακροδεξιό Κόμμα της χώρας· πολέμησα στο Ανατολικό Μέτωπο εναντίον Ουκρανών Παρτιζάνων και αργότερα αναπτύχθηκαν στο μέτωπο των Καρπαθίων για να ανακόψουν την προέλαση του Κόκκινου Στρατού.

Περισσότεροι από 40.000 Ισπανοί, και αρκετοί Πορτογάλοι, κατατάχθηκαν στη Βέρμαχτ μέσω Γραφείων στρατολόγησης που δημιουργήθηκαν στη Μαδρίτη, τη Βαλένθια και τη Σεβίλλη το 1941. Αποτελούμενο κυρίως από βετεράνους του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου, αυτό που θα γινόταν γνωστό ως 250ο Σύνταγμα Πεζικού της Βέρμαχτ ή «Μπλε Μεραρχία» συμμετείχε στην Πολιορκία του Λένινγκραντ.

Οι «Έλληνες» του Πούλου

Και κάτι που μας τιμά ως λαό: ενώ αρκετοί «Έλληνες» συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς, δεν υπάρχουν στοιχεία για μεγάλης κλίμακας ελληνικής συμμετοχής στον γερμανικό στρατό. Κάποιοι «Έλληνες» σχημάτισαν φιλοναζιστικές παραστρατιωτικές ομάδες, γνωστές ως Τάγματα Ασφαλείας, αλλά αυτές αποτελούσαν μειοψηφία και αντιμετωπίζονταν εχθρικά από τον πληθυσμό, ενώ κυνηγήθηκαν απεινώς από τους Αντάρτες!
Εξαίρεση, που αμαυρώνει την ελληνική απαξίωση για τον γερμανικό στρατό, ήταν το Εθελοντικό Τάγμα Πούλου ή Poulos Verband, στρατιωτικό απόσπασμα το οποίο συνέδραμε τη Βέρμαχτ σε επιχειρήσεις εναντίον ανταρτικών ομάδων και διέπραξε δεκάδες εγκλήματα πολέμου με θύματα άμαχους, όμως δεν είχε ενεργό συμμετοχή σε μάχες στην Ευρώπη. Με την αποχώρηση των Ναζί από την Ελλάδα, ο Πούλος κατέφυγε μαζί με το σώμα του στη Σλοβενία (για να γλυτώσει την οργή των Ελλήνων) και πολέμησε κατά την υποχώρηση των Ναζί. Το Τάγμα αποτελούνταν από περίπου 300 άντρες οι οποίοι περιγράφονται σε βρετανικές και ελληνικές εκθέσεις ως «παραβατικά και ύποπτα στοιχεία». Ο Γεώργιος Πούλος συνελήφθη στην Αυστρία και εκδόθηκε στην Ελλάδα όπου και φυλακίστηκε· εκτελέστηκε τον Ιούνιο του 1949 στου Γουδή, δύο μήνες πριν τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου.

Μετά τον πόλεμο

Και όλα κάποτε τελειώνουν… Ο Βέλγος συνεργάτης των Ναζί Λεόν Ντεγκρέλ διέφυγε στην Ισπανία, παρά την καταδίκη του σε θάνατο, ερήμην, από τις βελγικές αρχές. Ο Ντεγκρέλ πέθανε στις 31 Μαρτίου του 1994 σε νοσοκομείο στη Μάλαγα από καρδιακό επεισόδιο. Όταν κάποτε ρωτήθηκε αν είχε μετανιώσει για ό,τι έκανε, η απάντησή του ήταν: “Το ότι χάσαμε”!

Περίπου 150 στρατιώτες από χώρες της Βαλτικής: τη Λετονία, τη Λιθουανία και την Εσθονία, που πολέμησαν εναντίον των Σοβιετικών και διέφυγαν στη Σουηδία και εκδόθηκαν στη Σοβιετική Ένωση το 1946.
11.000 Ουκρανοί μέλη της 14ης Μεραρχίας Γρεναδιέρων Waffen των SS (1η Γαλικιανή) κατέφυγαν δυτικά και παραδόθηκαν σε βρετανικά στρατεύματα στην Ιταλία· 3.000 από αυτούς επαναπατρίστηκαν στη Σοβιετική Ένωση (ας μην συζητούμε για το τέλος τους…), ενώ οι υπόλοιποι παρέμειναν σε στρατόπεδα αιχμαλώτων πολέμου στο Ρίμινι ως εκτοπισμένοι. Πολλοί από εκείνους έλαβαν βρετανική ή καναδική υπηκοότητα.
Συνοπτικά πλάι στους Γερμανούς Ναζί πολέμησαν: Κοζάκοι, Ολλανδοί, Βέλγοι, Δανοί, Νορβηγοί, Σουηδοί, Αλβανοί, Κροάτες, Ούγγροι, Ρουμάνοι, Βόσνιοι, Ουκρανοί, Λετονοί, Εσθονοί, Ρώσοι, Λευκορώσοι, Πολωνοί, Γάλλοι, Βούλγαροι, Τουρκμένιοι, Αζέροι, Κιργίζοι, Ουζμπέκοι και Τατζίκοι, Ισπανοί, Σέρβοι, Αλγερινοί από περιοχές της Γαλλίας, Τσέχοι, ακόμα και Βρετανοί που είχαν αιχμαλωτιστεί!

Οι προδότες σε αριθμούς

Και αξίζει να διαβάσουμε (από τα επίσημα αρχεία) και τους αριθμούς των στρατιωτών που πρόσφερα εθελοντικά τις υπηρεσίες τους στο Γ’ Ράιχ:
Αλβανία: 6.500 έως 8.000
Βέλγιο: 18.000
Βοημία και Μοραβία: 77
Δανία: 6.000
Εσθονία: 20.000
Φινλανδία: από 1.800-3.000
Ουγγαρία: 20.000
Ινδία: 4.500
Ιταλία: 15.000
Λετονία: 80.000
Ολλανδία: 20.000-25.000
Νορβηγία: 6.000
Σουηδία: 180
Ελβετία: 1.300
Ηνωμένο Βασίλειο: 54.

Τέλος να προσθέσουμε ότι ουδέτερες ευρωπαϊκές χώρες που δεν επλήγησαν από την καταιγίδα του πολέμου ήταν οι: Ανδόρα, Εσθονία, Ιρλανδία, Λετονία, Λιχτενστάιν, Λιθουανία, Μονακό, Πορτογαλία, Άγιος Μαρίνος, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία και Πόλη του Βατικανού. Κι όμως, και από αυτές υπήρξαν εθελοντές που ακολούθησαν τις στρατιές του Αδόλφου Χίτλερ…Το πιο θλιβερό με την προδοσία είναι ότι ποτέ δεν προέρχεται από τους εχθρούς σου...

Διαβάστε ακόμη

Αυτά είναι τα πρόσωπα που αναζήτησαν περισσότερο οι Έλληνες στη Google - «Πρωτιά» για την Klavdia

Είναι επίσημο: Η Netflix εξαγοράζει την Warner Bros για αστρονομικό ποσό

Παράνομες συνταγογραφήσεις με κέρδη πάνω από 100.000 ευρώ: Τρεις συλλήψεις - Η ανακοίνωση του ΕΟΠΥΥ

Έφηβος εξομολογείται πώς κατέληξε σε ηλικία 13 ετών να κάνει 11 γραμμαρία κεταμίνης την ημέρα