Ένα άρθρο - κόλαφος για τους αντιεμβολιαστές: Τι θα είχε γίνει αν υπήρχαν αρνητές και για την πολιομυελίτιδα; Και τότε το εμβόλιο είχε παρενέργειες

«Γιατί στην πολιομυελίτιδα ναι και στην Covid-19 όχι;».  Ο Ashish Jha, o πρύτανης της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Brown του Ρόουντ Άιλαντ, θέτει το ερώτημα σε ένα ενδιαφέρον άρθρο του, που δημοσιεύτηκε στην «Washington Post» και ουσιαστικά θέτει τους απανταχού αντιεμβολιαστές προ των ευθυνών τους. Να τι γράφει ο εξαίρετος επιστήμονας:

«Ο ιός της πολιομυελίτιδας υπάρχει σε ενδημική μορφή εδώ και χιλιετίες. Οι πρώτες μεγάλες επιδημίες εμφανίστηκαν στην Ευρώπη από τις αρχές του 1900, αμέσως μετά την εμφάνιση του ιού στις Ηνωμένες Πολιτείες, και έφτασαν στην κορύφωσή τους την 10ετία του ‘40 και του ‘50: Εκείνη τη σκοτεινή εποχή η ασθένεια προκαλούσε παράλυση ή σκότωνε περισσότερους από μισό εκατομμύριο ανθρώπους σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο! Ολόκληρη η υφήλιος βρισκόταν σε κατάσταση πανικού: Οι γονείς έτρεμαν στην ιδέα της μόλυνσης των παιδιών τους από πολιομυελίτιδα. Ο ιός ακινητοποιούσε τους μύες και παραμόνευε ο εφιάλτης του «σιδερένιου πνεύμονα», ενός μηχανήματος όπου τοποθετούνταν τα παιδιά - και πολλές φορές και οι ενήλικες – από όπου έμενε μόνο το κεφάλι και ο λαιμός έξω, μηχάνημα με το οποίο ανέπνεαν και αρκετοί από αυτό αυτούς θα συνέχιζαν να αναπνέουν μ’ αυτόν τον τρόπο για το υπόλοιπο της ζωής τους!

Αλλά, για τον ιό της πολιομυελίτιδας, όπως και για τον ιό της Covid -19, δεν ίσχυε ότι όλοι όσοι μολύνθηκαν θα εκδήλωναν και συμπτώματα η θα ασθενούσαν βαριά. Τα τρία τέταρτα των μολυσμένων δεν είχαν συμπτώματα και οι περισσότεροι από τους υπόλοιπους είχαν συμπτώματα παρόμοια με τη γρίπη, από την οποία ανέρρωσαν γρήγορα. Μόνο το 0,1 % όσων είχαν μολυνθεί παρουσίασαν σοβαρές επιπλοκές. Τώρα, σχεδόν επτά 10ετίες μετά, σε ποια συμπεράσματα μας οδηγεί η σύγκριση μεταξύ πολιομυελίτιδας και Covid-19;

Τα ίδια 70 χρόνια μετά!

Τα παιδιά είναι λιγότερο ευάλωτα στον κορονοϊό από τους ενήλικες· όλοι το γνωρίζουν αυτό και είναι ένας από τους λόγους που οι γονείς αποφεύγουν να τα εμβολιάσουν. Όμως αν το σκεφτείτε πιο σοβαρά, το ίδιο ακριβώς συνέβαινε και με την πολιομυελίτιδα: Είναι αλήθεια ότι επηρέασε ιδιαίτερα τα παιδιά, αλλά ναι, παρουσίαζε πιο σοβαρές επιπλοκές όταν η ασθένεια εμφανιζόταν σε ενηλίκους. 

Σε κάθε περίπτωση, παρόλο που μόνο ένα μικρό ποσοστό όσων προσβλήθηκαν αρρώστησαν σοβαρά από πολιομυελίτιδα ή πέθαναν (Η πιο σοβαρή επιδημία πολιομυελίτιδας έπληξε τις Ηνωμένες Πολιτείες το 1952, όπου καταγράφηκαν πάνω από 21.000 κρούσματα και 3.000 θάνατοι) τα εμβόλια έγιναν δεκτά με ενθουσιασμό.

Η ανακάλυψη του εμβολίου ανακοινώθηκε επίσημα στις 12 Απριλίου 1955. Οι οικογένειες έλαβαν ένα ενημερωτικό εγχειρίδιο όπου έγραφε: «Γονείς, αυτό το μήνυμα αφορά εσάς και τα παιδιά σας». Όλοι διάβασαν αυτές τις οδηγίες και τις ακολούθησαν με ευλάβεια. 

Υποχρεωτικό το εμβόλιο

Το εμβόλιο έγινε υποχρεωτικό και παραμένει μέχρι σήμερα. Με μια θεμελιώδη διαφορά: Το εμβόλιο του Jonas Salk ήταν ένας αδρανοποιημένος ιός και η διαδικασία για να καταστεί ο ιός ακίνδυνος δεν ήταν πάντα επιτυχημένη με αποτέλεσμα - έστω και σπάνια - το εμβόλιο προκαλούσε πολιομυελίτιδα. 

«Δεν μπορεί να συμβεί το ίδιο πράγμα με το εμβόλιο της Covid-19;» αναρωτιούνται πολλοί γονείς σήμερα.
Η απάντηση είναι κατηγορηματικά «όχι»! Δεν μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο, αφού το σημερινό εμβόλιο δεν φτιάχνεται με ιό, ο οποίος - όσο αδρανοποιημένος κι αν είναι - αποτελεί πάντα εν δυνάμει έναν ιό.

Απείρως πιο αξιόπιστα και ασφαλή

Με το εμβόλιο της Covid-19 η διαδικασία είναι τελείως διαφορετική, επομένως είναι απολύτως αδύνατο για όσους εμβολιάζονται να προσβληθούν από τη νόσο. Και όχι μόνο αυτό: Τα εμβόλια κατά του κορονοϊού - απείρως πιο αξιόπιστα από αυτά του Salk κατά της πολιομυελίτιδας - έχουν ήδη χορηγηθεί σε περισσότερα από τέσσερα δισεκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως (συμπεριλαμβανομένων δεκάδων εκατομμυρίων παιδιών, συνολικά και πάνω από 7,6 δισεκατομμύρια δόσεις) και είναι τα πιο αποτελεσματικά και επίσης τα πιο ασφαλή στην ιστορία της ιατρικής.

Στις εποχές των πιο σοβαρών επιδημιών πολιομυελίτιδας, δεν υπήρχε δυνατότητα εξέτασης μεγάλου μέρους του πληθυσμού, παρά μόνο όσοι είχαν ήδη συμπτώματα της νόσου και εκδήλωναν σοβαρή μορφή μόλυνσης.
Τελικά, η πολιομυελίτιδα είναι παρελθόν, θα γίνει το ίδιο και με την Covid-19; Μάλλον όχι! Αυτός ο ιός είναι πολύ μεταδοτικός για να ξεπεραστεί μόνο με τους εμβολιασμούς, όμως θα μάθουμε να τον κρατάμε υπό έλεγχο· θα μεταλλαχτεί, θα προκαλεί ηπιότερης μορφής συμπτώματα, αλλά θα μείνει πλάι μας για πολύ καιρό. Υπό την προϋπόθεση ότι τα παιδιά θα είναι εμβολιασμένα, διαφορετικά θα μπορούσαν να είναι αυτά στο εγγύς μέλλον που θα επηρεάζονται περισσότερο από τον ιό - και συμβαίνει ήδη - και θα αναπτύξουν πιο σοβαρές μορφές από ό,τι έχουμε δει μέχρι τώρα!

Το πιο διάσημο θύμα της πολιομυελίτιδας ήταν ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Φραγκλίνος Ρούσβελτ: Στα 39 του χτυπήθηκε από μια σοβαρή μορφή της νόσου, που τον καθήλωσε σε αναπηρική πολυθρόνα μέχρι τον θάνατό του. Όταν εμφανίστηκε το εμβόλιο του Salk, όλος ο κόσμος ανάσανε με ανακούφιση». 

«Tι θα είχε συμβεί – διερωτάται ο δρ. Ashish Jha - αν στη δεκαετία του 1950 υπήρχαν αντιεμβολιαστικά κινήματα; Θα είχαμε το ίδιο επίπεδο κάλυψης κατά της πολιομυελίτιδας; Θα μας έλεγαν ότι τα περισσότερα παιδιά δεν διέτρεχαν κανέναν κίνδυνο και ότι τα περισσότερα ήταν ασυμπτωματικά; Και ότι αυτοί που θα πέθαναν ήταν στην πραγματικότητα πολύ λίγοι;». Ας εμβολιάσουμε λοιπόν τα παιδιά, κατά του Sars-CoV-2 σήμερα, όπως κάναμε με την πολιομυελίτιδα»!