Μια ιστορική φωτογραφία: «Το λευκό φάντασμα του μεσογειακού δάσους»

Ο Ισπανός Άνχελ Ιντάλγκο μας χάρισε μια φωτογραφία ιστορικής σημασίας με ζώο που απειλείται από εξαφάνιση

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 6 λεπτά ┋ 🗣️ Ανοικτό για σχολιασμό

Ο λευκός ιβηρικός λύγκας (Instagram/angeliyo_o)

Μία φωτογραφία με ιστορική σημασία τράβηξε στις 22 Οκτωβρίου ένας Ισπανός φωτογράφος, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να δούμε για πρώτη φορά έναν ιβηρικό λύγκα με λευκισμό, μια γενετική πάθηση που συνεπάγεται έλλειψη χρωματισμού στο δέρμα, όχι όμως και στα μάτια, που είναι χαρακτηριστικό των ζώων αλμπίνο.

Ο Άνχελ Ιντάλγκο φωτογράφισε το ζώο στη νότια Ισπανία με την ακριβή τοποθεσία να παραμένει μυστική καθώς πρόκειται για απειλούμενο, υπό εξαφάνιση είδος. Αυτή η φωτογραφία, ωστόσο, αποτελεί ενθαρρυντικό σημάδι ότι οι προσπάθειες που καταβάλλουν σε Ισπανία και Πορτογαλία για τη διάσωση του είδους, έχουν αποτέλεσμα.

«Έμεινα παράλυτος βλέποντας τα διαπεραστικά μάτια του»

Ο Ιντάλγκο έκανε ένα ποστ στο Instagram και έγραψε για την εμπειρία που αποκόμισε από αυτή τη συνάντηση:

«Το λευκό φάντασμα του μεσογειακού δάσους. Η ιστορία πίσω από αυτή τη συνάντηση. Σε ένα νέο μέρος όπου άρχισα να ψάχνω πριν από λίγους μήνες, ελέγχοντας μία από τις φωτογραφικές μηχανές μου, παρατήρησα κάτι που δεν μπορούσα να πιστέψω...

Από εκείνη τη στιγμή άρχισα να αφιερώνω όλο το χρόνο που είχα στη διάθεσή μου, έπρεπε να δω αυτό το θαύμα με τα ίδια μου τα μάτια. Πέρασαν ώρες, μέρες, εβδομάδες και ακόμη και μήνες χωρίς αποτέλεσμα, και πολλές φορές ήμουν έτοιμος να τα παρατήσω...

Ένα άσχημο πρωί, μετά από μια νύχτα βροχής, περπατούσα όπως τόσες άλλες φορές, όταν ξαφνικά είδα στο βάθος ένα λευκό σχήμα που φαινόταν να ακτινοβολεί το δικό του φως.

A photographer in southern Spain captured what is believed to be the first-ever white Iberian lynx, a leucistic big cat so rare it seems almost mythical. Already one of the world’s rarest cats, the Iberian lynx was pulled back from the brink of extinction after its population… pic.twitter.com/rLQrMfbCNq
— Breaking911 (@Breaking911) October 29, 2025

Όταν είδα για πρώτη φορά έναν «λευκό ιβηρικό λύγκα» με το χιονισμένο χειμερινό του τρίχωμα και τα διαπεραστικά μάτια του, έμεινα παράλυτος, δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που έβλεπα.

Ένιωσα πολύ τυχερός που ήμουν μάρτυρας αυτής της στιγμής, που μπόρεσα να δω αυτό το μεγάλο λύγκα στο φυσικό του περιβάλλον. Η συνάντηση με αυτό το αιλουροειδές ήταν μια αξέχαστη ανάμνηση για μένα και με έκανε να σκεφτώ τη σημασία της φύσης και της προστασίας της...

Ελπίζω αυτή η μακρά ιστορία να εμπνεύσει κάποιους να εκτιμήσουν και να προστατεύσουν τη φυσική ομορφιά του κόσμου που μας περιβάλλει».

View this post on Instagram

Είδος προς εξαφάνιση παρά τις προσπάθειες

Σύμφωνα με την Wikipedia, ο Ιβηρικός Λύγκας είναι ένα άκρως απειλούμενο Θηλαστικό, που ανήκει στην οικογένεια των Αιλουρίδων και στο γένος του Λύγκα.

Ο πληθυσμός του εξαφανίζεται από διάφορες ασθένειες, από ατυχήματα στο δρόμο, από δηλητηρίαση, παράνομη λαθροθηρία και από άλλα αίτια. Πολλές οργανώσεις προσπαθούν να σώσουν τον Ιβηρικό λύγκα, όπως η Ευρωπαϊκή ένωση και άλλες φιλοζωικές οργανώσεις.

Το ζώο αυτό ζει στην Ιβηρική Χερσόνησο. Στο ίδιο γένος ανήκει και ο Ευρασιατικός λύγκας, ο καναδικός λύγκας και ο Ερυθρός λύγκας.

Χαρακτηριστικά

Ο Ιβηρικός λύγκας παρουσιάζει πολλά από τα χαρακτηριστικά του Λύγκα, όπως τα φουντωτά αυτιά,τα μακριά πόδια,την κοντή ουρά και ένα περιλαίμιο της γούνας του που μοιάζει με γενειάδα. Σε αντίθεση με τον Ευρασιατικό Λύγκα,το χρώμα του είναι καστανόξανθο και έχει στίγματα. Η γούνα του είναι πιο κοντή από τους άλλους Λύγκες, οι οποίοι είναι προσαρμοσμένοι στο κρύο.

Το μήκος του σώματός του είναι από 85 έως 110 εκατοστά και με την κοντή ουρά επιπλέον 12 έως 30 εκατοστά. Το αρσενικό είναι μεγαλύτερο από το θηλυκό, με μέσο βάρος των αρσενικών 12,9 έως 26,8 κιλά και με μέσο βάρος των θηλυκών 9,4 κιλά. Ο Ιβηρικός λύγκας είναι πολύ καλός κυνηγός.

Διατροφή

Ο Ιβηρικός λύγκας τρέφεται περισσότερο με κουνέλια, κυρίως το ευρωπαϊκό κουνέλι και τον Λαγό της Γρανάδα. Ένα αρσενικό θέλει ένα κουνέλι την ημέρα, ενώ το θηλυκό με τα μικρά θέλει έως 3 κουνέλια την ημέρα. Ο Ιβηρικός λύγκας κυνηγά και άλλα θηλαστικά (μαζί με τα τρωκτικά και τα εντομοφάγα), πουλιά, ερπετά και αμφίβια. Ο Ιβηρικός Λύγκας είναι δραστήριος κυρίως τις πρωινές ώρες. Τρέφεται μερικές φορές με νεαρά ζαρκάδια, ελάφια, αγρινό και πάπιες. Ανταγωνίζεται την Κόκκινη αλεπού, την Αιγυπτιακή μαγκούστα και την Αγριόγατα. Το είδος αυτό είναι μοναχικό και κυνηγάει μόνο του, αφού κρυφτεί πίσω από θάμνους και όταν φτάσει το θήραμα του επιτίθεται ξαφνικά.

Ο Ιβηρικός λύγκας είναι μικρότερος από τους βόρειους συγγενείς του και συνήθως κυνηγά μικρά ζώα. Οι Ιβηρικοί λύγκες ζουν σε περιοχές με χαμηλή βλάστηση, ενώ οι άλλοι λύγκες ζουν σε δάση.

Ένας λύγκας με νεότερα άτομα περιφέρονται σε μια έκταση πάνω από 100 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Η έκταση αυτή εξαρτάται επίσης από το διαθέσιμο φαγητό της περιοχής. Οι ενήλικοι λύγκες απαιτούν μια έκταση 5 έως 20 τετραγωνικά χιλιόμετρα και τα 50 θηλυκά αναπαραγωγής θέλουν μια έκταση 500 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Οι λύγκες σηματοδοτούν την περιοχή τους με περιττώματα και γρατσουνιές στα δέντρα.

Αναπαραγωγή

Κατά την περίοδο της αναπαραγωγής τα θηλυκά ψάχνουν για έναν άντρα. Η περίοδος κύησης διαρκεί περίπου 2 μήνες. Το θηλυκό γεννά 2 έως 3 μικρά (σπανίως 1,4 ή 5) τα οποία ζυγίζουν 200 έως 250 γραμμάρια. Τα μικρά ανεξαρτητοποιούνται στους 7-10 μήνες αλλά παραμένουν στη μητέρα τους μέχρι τον 20ο μήνα. Η επιβίωση των μικρών εξαρτάται από τα θηράματα. Στη φύση τα αρσενικά και τα θηλυκά φθάνουν στη σεξουαλική ωριμότητα στον πρώτο χρόνο, αλλά τα θηλυκά αναπαράγονται όταν φτάσουν 5 χρονών. Τα μικρά γίνονται επιθετικά μεταξύ τους στις 30-60 μέρες. Τα αδέρφια μπορεί να σκοτωθούν μεταξύ τους σε κάποια μάχη.

Ο Ιβηρικός λύγκας ζούσε σε όλη την Ιβηρική χερσόνησο έως τα μέσα του 19ου αιώνα. Στη δεκαετία του 1950 ο βόρειος πληθυσμός ζούσε στη Γαλικία και σε τμήματα της Βόρειας Πορτογαλίας και ο νότιος πληθυσμός ζούσε σε μικρές περιοχές της Ισπανίας. Πλέον ζούνε σε μικρές περιοχές της Νότιας Ισπανίας και συγκεκριμένα σε 2 μέρη της Ανδαλουσίας. Ο Ιβηρικός λύγκας ζει σε ανοιχτές πεδιάδες με θάμνους και δέντρα.