Ηρωίδα του μπλακ άουτ στη Μαδρίτη: Μητέρα με 92% αναπηρία περπάτησε 10 χλμ για να πάρει τον γιο της από σχολείο - Γιατί αρίστευσαν οι δάσκαλοι

Η Ιζαμπέλ ντε Σάντος είναι ένα από τα χιλιάδες πρόσωπα που έγραψαν τη δική τους ιστορία μέσα στο σκοτάδι του μπλακ άουτ και με το κατόρθωμα της «φώτισε» την καθημερινότητα των ανθρώπων στην προσπάθεια τους να επιβιώσουν και να πετύχουν τους στόχους τους.

Την ώρα που είχαν παραλύσει τα πάντα από την εκτεταμένη διακοπή ρεύματος, η Ιζαμπέλ ντε Σάντος έκανε το αδιανόητο. Χωρίς πρόσβαση σε κανένα μέσο μεταφοράς και με ποσοστό αναπηρίας 92% πήρε την απόφαση να ξεπεράσει τον εαυτό της: Παρότι καθημερινά δυσκολεύεται να καλύψει μερικά μέτρα, εκείνη την ημέρα διέσχισε με τα πόδια μια απόσταση 10 χιλιομέτρων — από τη Μονκλόα μέχρι τη Βαγιέκας — για να παραλάβει τον πεντάχρονο γιο της, Αλεχάντρο, από το σχολείο.

«Ταξίδευα κλαίγοντας»

«Πέρασα το μισό ταξίδι κλαίγοντας. Δεν μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι τον Αλεχάντρο, που θα τρόμαζε αν δεν με έβλεπε να τον παίρνω αγκαλιά», είπε η Ιζαμπέλ που πάσχει από πολλαπλή συγγενή αρθρογρύπωση — μια πάθηση που επηρεάζει τους μυς — και με ιστορικό χειρουργικής επέμβασης στο πόδι, η Ιζαμπέλ δυσκολεύεται στην κίνηση. Παρ’ όλα αυτά, οπλίστηκε με θάρρος και προχώρησε μπροστά.

Εξαντλημένοι ταξιτζήδες και αστυνομικοί

Η ημέρα ξεκίνησε με την Ιζαμπέλ στη δουλειά της στο Λας Ρόζας. Η διακοπή ρεύματος άφησε τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας εκτός λειτουργίας, απομονώνοντάς την από την οικογένειά της. Στις 15:30 πήρε το λεωφορείο για τη Μονκλόα — μια διαδρομή 15 λεπτών που κράτησε μία ώρα. Από εκεί, ξεκίνησε με τα πόδια προς το σχολείο Τσαρτέρ Τατζαμάρ. Παρά τις προσπάθειες να σταματήσει ένα ταξί ή να ζητήσει βοήθεια από την αστυνομία, κανείς δεν κατάφερε να τη βοηθήσει. Ένας οδηγός δήλωσε της είπε πως είναι εξαντλημένος, ένας άλλος είχε μείνει ακινητοποιημένος επί ώρες στο ίδιο σημείο και ένας αστυνομικός έδειχνε ανύμπορος να βοηθήσει αποτελεσματικά. Έτσι, η Ιζαμπέλ συνέχισε μόνη και με τις δικές της δυνάμεις. Η σκέψη πως ο Αλεχάντρο θα ήταν μόνος και αβοήθητος την γέμιζε με δύναμη και ενέργεια.

«Δεν ένιωθα τα πόδια μου»

Μετά από περίπου 5 ώρες, στις 20:30 το βράδυ της Δευτέρας 28/4 δεν ένιωθε τα δάχτυλα των ποδιών της όμως περνούσε την πόρτα του σχολείου, όπου την περίμενε ο Αλεχάντρο μαζί με 74 ακόμα παιδιά. Το σχολείο, με αξιοθαύμαστη ψυχραιμία, φρόντισε τα παιδιά μέχρι τα μεσάνυχτα, οργανώνοντας ακόμη και μπάρμπεκιου για να τους προσφέρει μία εναλλακτική πρόταση στη δύσκολη στιγμή ώστε να αποφορτίσουν το άγχος του.

Συγκίνηση στην άφιξη

«Όταν έφτασα, ετοίμαζαν φαγητό για τα παιδιά. Ο Αλεχάντρο ήταν καλά. Αγκαλιαστήκαμε και μου είπε: "Μαμά, ξέρεις ότι δεν υπάρχει φως; Άργησες πολύ. Πώς ήρθες εδώ;”», θυμάται η Ιζαμπέλ. Το σχολείο φρόντισε για το δείπνο τους και ένας δάσκαλος τους μετέφερε με το αυτοκίνητό του στο σπίτι.

Δεν το πίστευε

Παρόλο που ήταν εξαντλημένη, η Ιζαμπέλ ένιωσε υπερηφάνεια. «Ποτέ δεν πίστευα ότι θα είχα τη δύναμη να φτάσω στον γιο μου», λέει συγκινημένη. Η ιστορία της που αποκαλύφθηκε από την el mundo και τη δημοσιογράφο Ολγα Σαμμαρτίν έγινε σύμβολο αντοχής, μητρικής αγάπης και της σιωπηλής ηρωικότητας των ανθρώπων που, παρά τις δυσκολίες, συνεχίζουν να αγωνίζονται καθημερινά.

Συγχαρητήρια στους εκπαιδευτικούς

Παράλληλα όμως φωτίστηκε ο θετικός τρόπος με τον οποίο οι εκπαιδευτικοί αντιμετώπισαν το πρόβλημα. Όπως και στο Ταχαμάρ, έτσι και σε άλλα σχολεία της Μαδρίτης οι δάσκαλοι και οι καθηγητές σήκωσαν στην πλάτη τους πολλά οικογενειακά προβλήματα. Έκαναν τους οδηγούς, τους σεφ και σε κάποιες περιπτώσεις και τους κλόουν για να διασκεδάσουν και να καθησυχάσουν τα παιδιά που σε κάποιες περιπτώσεις το απολάμβαναν αλλά σε κάποιες άλλες η όλη εξέλιξη τους είχε προκαλέσει στρες και πανικό. Σε άλλες περιπτώσεις εξετάσεις ακυρώθηκαν, έφηβοι έμειναν για πρώτη φορά τόσες ώρες χωρίς υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας και ένα πλήθος γονέων στα πρόθυρα πανικού επειδή δεν μπορούσαν να παραλάβουν τα παιδιά τους.

Έμειναν οι έφηβοι

Τα σχολεία ήταν το συναισθηματικό επίκεντρο αυτή της συσκότισης με έντονες οικογενειακές ιστορίες. Για παράδειγμα, οι εφηβοι αντί να πάνε σπίτι τους προσφέρθηκαν να βοηθήσουν το προσωπικό της καφετέριας και της κουζίνας και άρχισαν να πλένουν όλα τα πιάτα στο χέρι επειδή τα πλυντήρια πιάτων δεν λειτουργούσαν (αυτό συνέβη στους μεγαλύτερους μαθητές στο σχολείο Los Tilos).

Βοηθούσαν τους γονείς

Σε άλλες περιπτώσεις, οι μεγαλύτεροι μαθητές βοηθούσαν τους γονείς για να παραλάβουν τα παιδιά τους (αυτό συνέβη στο Όρβαλ). Στο δημόσιο λύκειο Isabel la Catolica στη Μαδρίτη, οκτώ καθηγητές έμειναν εκεί όλη τη νύχτα για να φροντίσουν περίπου είκοσι παιδιά. Το τελευταίο παιδί παρέλαβε η οικογένειά του γύρω στα μεσάνυχτα. «Αυτό θα έκανε ο καθένας σε μια τέτοια περίπτωση. Δεν πρόκειται να αφήσουμε τους μαθητές να περιμένουν», είπε η διευθύντρια.

Ξέμειναν 15 παιδιά

Στο σχολείο Nuestra Senora de la Merced έμειναν 15 μαθητές καθώς οι γονείς τους δεν κατάφεραν να τα παραλάβουν. «Επτά από αυτά συνοδεύτηκαν σπίτι τους από τους δασκάλους. Περπάτησαν, σε ορισμένες περιπτώσεις έως και τρία τέταρτα της ώρας, επειδή δεν υπήρχαν φανάρια και δεν θέλαμε να έχουν τροχαίο ατύχημα. Στη συνέχεια περίμεναν να φτάσει ένα μέλος της οικογένειάς τους για να μην είναι μόνοι τους στον δρόμο», είπε η διευθύντρια του σχολείου και τόνισε πως όλη η εκπαιδευτική κοινότητα ήταν σε εγρήγορση μέχρι που ήρθε και η τελευταία μητέρα να παραλάβει το παιδί της.

Διαβάστε ακόμη

Η ακτινογραφία του πορίσματος του ΕΜΠ για το δυστύχημα των Τεμπών: Τα έλαια σιλικόνης και το ηλεκτρικό τόξο

Ο Λαβρόφ επικεφαλής της ρωσικής αντιπροσωπείας στις συνομιλίες με την Ουκρανία στην Κωνσταντινούπολη

Παρελθόν από την ΑΕΚ ο Ματίας Αλμέιδα: Ανακοινώθηκε το διαζύγιο

Νέα καιρική ανατροπή: Το jet stream που «κόβει» την Ελλάδα στα δύο και η προειδοποίηση Κολυδά