Σεισμός στην Τουρκία: Γιατί άνθρωποι πεθαίνουν μετά τη διάσωσή τους; Πώς «μεταφράζονται» αυτοί οι θάνατοι

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 3 λεπτά ┋

Αν και οι ιστορίες διάσωσης ανθρώπων, μέρες μετά τον φονικό σεισμό σε Τουρκία και Συρία, χαρίζουν μία «αχτίδα» ελπίδας, οι διασώσεις δεν έχουν πάντα αίσιο τέλος...

Η Ζεϊνέπ παρέμεινε στα συντρίμμια του σπιτιού της για περισσότερο από 100 ώρες ώσπου να διασωθεί: «Η γυναίκα τα πηγαίνει καλά δεδομένων των συνθηκών», έγραφε δελτίο Τύπου ανθρωπιστικής οργάνωσης στις 10 Φεβρουαρίου. Δυστυχώς, λίγο μετά, η Ζεϊνέπ κατέληξε.

«Στη διαδρομή για το νοσοκομείο γελούσε», δηλώνει ο γιατρός Μπάστιαν Χερμπστ, μέλος της ιατρικής ομάδας της ISAR.

Οι αιτίες για τις οποίες η Ζεϊνέπ έχασε τελικά τη ζωή της μπορεί να είναι πολλές, όπως εξηγεί ο γιατρός στην DW.

Η υποθερμία

Μία από τις κύριες αιτίες θανάτου μετά από κάποια διάσωση τέτοιου είδους είναι η υποθερμία. Στις περιοχές του σεισμού οι θερμοκρασίες, αυτή την εποχή, είναι αρκετά χαμηλές. Έτσι, τα αιμοφόρα αγγεία των ανθρώπων, που είναι εγκλωβισμένοι στα συντρίμμια, συστέλλονται.

Με αυτή τη συστολή, το σώμα προσπαθεί να διατηρήσει τη θερμότητά του, όσο αυτό είναι δυνατό. Δηλαδή, η θερμοκρασία πέφτει στα άκρα και στην επιφάνεια του δέρματος, αλλά θερμό αίμα ρέει στο εσωτερικό του σώματος, εξασφαλίζοντας τη λειτουργία των οργάνων.

Στην περίπτωση της Ζεϊνέπ, οι διασώστες έπρεπε να την κουνήσουν αρκετές φορές μέχρι να την απεγκλωβίσουν. Με αυτή την κίνηση ενδεχομένως τα αγγεία της διεστάλησαν, με αποτέλεσμα το κρύο αίμα να φτάσει και στο εσωτερικό του σώματός της.

Αυτό θα μπορούσε, στη συνέχεια, να προκαλέσει καρδιακή αρρυθμία, οδηγώντας στον θάνατό της.

Η βλάβη στα νεφρά

Μία άλλη αιτία θα μπορούσε να είναι πως η Ζεϊνέπ υπέστη βλάβη στα νεφρά της.

Τα πόδια της γυναίκας ήταν θαμμένα κάτω από τα ερείπια, αλλά μπορούσε να κουνήσει τα δάχτυλά της. Υπάρχει η πιθανότητα να προκλήθηκε βλάβη στον ιστό των ποδιών της, προκαλώντας την έκκριση μυοσφαιρίνης, πρωτεΐνης που είναι υπεύθυνη να μεταφέρει οξυγόνο στα μυϊκά κύτταρα όταν ο ιστός τους τραυματίζεται.

Όμως, όταν τα θύματα απελευθερώνονται και το αίμα ξαφνικά αρχίζει να ρέει χωρίς εμπόδια, το σώμα μπορεί να «γεμίσει» με μυοσφαιρίνη, η οποία μπορεί να προκαλέσει βλάβη στα νεφρά και αύξηση στα επίπεδα καλίου.

Οι υπερβολικές ποσότητες καλίου στο σώμα μπορούν να προκαλέσουν κοιλιακή μαρμαρυγή (σ.σ. ένα είδος αρρυθμίας που εμποδίζει την καρδιά από το να στέλνει αίμα στο υπόλοιπο σώμα). Πρόκειται για μία επικίνδυνη κατάσταση και ειδικά για άτομα με ιστορικό καρδιακών ασθενειών.

Το στρες

Όπως έχει διαπιστωθεί, οι ορμόνες του στρες μπορούν να διατηρήσουν τη λειτουργία των οργάνων. «Το έχουμε δει και με ναυαγούς: όταν βλέπουν τη διασωστική ομάδα, παίρνουν δύναμη», δηλώνει χαρακτηριστικά ο Χερμπστ.

Όταν αυτές οι ορμόνες υποχωρήσουν αφού ο άνθρωπος διασωθεί, μπορεί το κυκλοφορικό σύστημα να καταρρεύσει.

Η Ζεϊνέπ είχε χάσει τον άνδρα και τα παιδιά της στον σεισμό. «Ίσως το έμαθε αυτό και έχασε τη θέλησή της για τη ζωή. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε», κατέληξε ο Χερμπστ.

ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ

Διαβάστε ακόμη