Παπανδρέου: Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα ήταν και είναι ακόμη περισσότερο καρτελοποιημένο

Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα ήταν και είναι ακόμη περισσότερο καρτελοποιημένο τόνισε μεταξύ άλλων ο Γιώργος Παπανδρέου μιλώντας στο Flash 99.4 και στην εκπομπή του Γιάννη Μαγκριώτη «Μας αφορά»  με αφορμή τις επικείμενες διαδικασίες ανάδειξης νέας ηγεσίας στο  Κίνημα Αλλαγής. «Τραπεζικό σύστημα που ζει από τις ανακεφαλαιοποιήσεις με χρήματα των Ελλήνων πολιτών, έχει περάσει με ψίχουλα στον έλεγχο funds και φυσικά πουλάνε πανάκριβα το χρήμα και αυτό σε λίγες μεγάλες εταιρίες» ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρώην πρωθυπουργός. Αναφερόμενος στην κλιματική αλλαγή υποστήριξε ότι η στρατηγική της πράσινης και βιώσιμης ανάπτυξης ήταν το μεγάλο ζητούμενο για όλες τις χώρες, την ΕΕ και φυσικά για την χώρα μας. «Την πρόταση αυτή την είχα διατυπώσει πριν 15 χρόνια, τότε θυμάσαι μας λοιδορούσαν με την έκφραση του συρμού: "Πράσινη ανάπτυξη και πράσινα άλογα". Τώρα όλοι μιλούν για πράσινη ανάπτυξη, είναι η μεγάλη στρατηγική του ΟΗΕ, είναι η στρατηγική της διάσκεψης στο Παρίσι, είναι πλέον θέμα επιβίωσης του πλανήτη».

Τόνισε, τέλος, υπάρχουν οι προϋποθέσεις στην κοινωνία, για την συγκρότηση μιας σύγχρονης, οραματικής, με εφαρμόσιμη πολιτική δημοκρατικής και προοδευτικής παράταξης. «Ο κόσμος αλλάζει, οι γεωπολιτικές ισορροπίες αλλάζουν, στην γειτονιά μας όλα αλλάζουν, εμείς κάνουμε αμήχανες και σπασμωδικές κινήσεις που μπορεί στο άμεσο μέλλον να τις βρούμε μπροστά μας. Όλα αυτά και πολλά άλλα προβλήματα, ζητούν απαντήσεις και αυτές μπορεί να τις δώσει ένα κόμμα με λογική και όραμα. Ένα σύγχρονο ριζοσπαστικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, αυτό θέλω να δημιουργήσουμε όλοι μαζί».

Αναλυτικά όλη η συνέντευξη

- Κυριε πρόεδρε, τώρα, κανένας επισημως, δεν αμφισβητεί την τραγική κατάσταση στην οποία ήταν η οικονομία από το 2008 και, ότι η κυβέρνηση της ΝΔ δεν έλεγε την αλήθεια, όταν έλεγε ότι η οικονομία είναι θωρακισμένη, όταν άρχισε να πιέζει την ευρωζωνη η χρηματοοικονομική κρίση, που ξέσπασε στις ΗΠΑ το Φθινόπωρο του 2007. Την συνέχεια την ξέρουμε, η χώρα και ο ελληνικός λαός, την έζησε και την ζει, ως τραγωδία. Η κρίση που ήρθε στην χώρα μας το 2008, αποκάλυψε την έκταση και το βάθος της, στις αρχές του 2010. Στην ΕΕ το ήξεραν, η κυβέρνηση Καραμανλή το ήξερε, ο ελληνικός λαός το έμαθε στις αρχές του 2010. Αυτό που θέλω όμως να σας ρωτήσω είναι, αν τώρα κρίνετε ότι, θα ήταν πιο καλό, για εσάς και το ΠΑΣΟΚ, να πάτε την χώρα σε εκλογές μετά την υπογραφή του 1ου μνημονίου, τον Μάιο του 2010. Δηλαδή να κάνετε αυτό που έκανε ο κύριος Σαμαράς το 2012, όταν του λέγατε να πάει η κυβέρνηση του κυρίου Παπαδημα μέχρι το τέλος της τετραετίας, για να βγει η χώρα από τα μνημόνια ή αυτό που έκανε ο κύριος Τσίπρας, μετά την υπογραφή του δικού του μνημονίου. Δηλαδή και οι δύο έκαψαν πολιτικά τις υπογραφές στα μνημόνια με εκλογές, πριν τα εφαρμόσουν, για να γλιτώσουν το πολιτικό κόστος.

Έβαζα και βάζω, πάντα την χώρα και την κοινωνία πάνω από το προσωπικό μου συμφέρον και το συμφέρον του κόμματος. Το ίδιο λένε όλοι οι πολιτικοί όμως λίγοι το εννοούν και λιγότεροι το κάνουν πράξη.

Οι συνθήκες του 2010 ήταν τραγικές. Η ΕΕ σε πανικό, γιατί δεν ήξερε πως να διαχειριστεί το πρόβλημα, δεν ήξερε την έκταση του προβλήματος στις άλλες χώρες του Νότου και, τι θα ακολουθήσει για τις δικές τους οικονομίες.

Δεν είχαν εμπειρίες, δεν είχαν κανένα μηχανισμό διαχείρισης της κρίσης. Τέλος είχαν και κάποιες χώρες τιμωρητική διάθεση απέναντι στην Ελλάδα, που τους έβαλε σε μπελάδες, με την ανευθυνότητα των προηγούμενων χρόνων.
Εμένα μπορεί να με πίστευαν, ότι η δέσμευσή μου για μεταρρυθμίσεις ήταν ειλικρινής, όμως, δεν πίστευαν ότι θα αντέξει η κυβέρνηση πολιτικά να τις υλοποιήσει, και σε αυτό φάνηκε εκ των υστέρων ότι είχαν ένα δίκιο.

Εκτός αυτών, κοιτάξτε ποιοί ήταν τότε στην ηγεσία των ισχυρών κρατών της ΕΕ: Μέρκελ με αντικαγκελάριο τον σκληρό αρχηγό του φιλελεύθερου κόμματος, που από την πρώτη στιγμή ζητούσε να πετάξουν έξω την Ελλάδα από το ευρώ, στην Γερμανία.

Σαρκοζί στην Γαλλία, Μπερλουσκόνι στην Ιταλία και Αθνάρ στην Ισπανία. Μετά από λίγα χρόνια όλα είχαν αλλάξει: Μέρκελ με SPD, στην Γερμανία, Ολάντ στην Γαλλία, Ρέντσι στην Ιταλία και Σάντσεθ, στην Ισπανία.

Και την Ελλάδα και τους Έλληνες, να έχουν κάνει ήδη πολλές θυσίες.
Συνεπώς, ναι μπορεί να μην έκανα τόση ζημιά στον εαυτό μου, εάν έκανα αυτό που έκαναν οι επόμενοι Πρωθυπουργοί, αλλά δεν ξέρω σε εκείνο το περιβάλλον, τι θα συνέβαινε στην χώρα.

- Αποφασίσατε να διεκδικήσετε την ηγεσία του Κινήματος Αλλαγής, μετά την απόφαση της Φώφης Γεννηματά, να αποσυρθεί για λόγους υγείας. Δυστυχώς όμως ήρθε γρήγορα ο θάνατός της, ο τόσο άδικος, το κάνατε γιατί, νιωσατε ότι κινδυνεύει η ενότητα που είχε πετύχει η Φώφη Γεννηματά; Νιώσατε ότι, μπορείτε μαζί με την ενότητα να δώσετε την δυναμική που έχει ανάγκη το Κίνημα Αλλαγής, το ΠΑΣΟΚ, για να αποκτήσει και πάλι πρωταγωνιστικό ρόλο;

Η Φώφη Γεννηματά ήταν ενας άνθρωπος του χρέους και της ευθύνης και πέτυχε να ενώσει δυνάμεις και να διατηρήσει την ενότητα, ήταν ένας άνθρωπος της παράταξης, όχι κάποιος περαστικός, που ήθελε να κάνει καριέρα.

Ο θάνατος κάθε ανθρώπου που δεν έχει ολοκληρώσει τον βιολογικό του κύκλο είναι άδικος, πολύ περισσότερο, όταν ο άνθρωπος αυτός είναι ένας δημιουργικός και χρήσιμος, για την οικογένειά του, για την κοινωνία.

Ναι, μπορώ να πω ότι σωστά ερμηνεύεις, τις σκέψεις και τις επιλογές μου.

- Κυριε πρόεδρε είναι εμφανές ότι τα Σοσιαλδημοκρατικά κόμματα είναι ήταν και πολλά συνεχίζουν να είναι σε υποχώρηση. Η παγκοσμιοποίηση, και οι οικονομικές κρίσεις, έκανε για διαφορετικούς λόγους, να μοιάζουν με τα συντηρητικά. Αυτό το εκμεταλλεύτηκαν τα δεύτερα, με μια φράση, λείπει ο ριζοσπαστισμος στην ευρωπαϊκή και την ελληνική Σοσιαλδημοκρατία.

Ο Σαντσεθ στην Ισπανία, κόντρα στις δεξιόστροφες εσωτερικές δυνάμεις του κόμματός του, μάλιστα σε κάποια στιγμή τον έριξαν και από την ηγεσία, υιοθέτησε ριζοσπαστικές πολιτικές που έγιναν δεκτές από την Ισπανική κοινωνία. Το ίδιο και στην Πορτογαλία, πρόσφατα και στην Γερμανία.

Θεωρείς ότι, αυτό είναι αναγκαίο και στην Ελλάδα; Ποιές είναι οι δικές σου προτάσεις, πού θα δώσουν και πάλι στο Κίνημα Αλλαγής, στο ΠΑΣΟΚ, τον αναγκαίο ριζοσπαστισμό, και θα το απομακρύνουν από την πολιτική του μετάλλαξη, που υπέστη τα προηγούμενα χρόνια.
Τόσο μεγάλη μάλιστα, που στις σημερινές συνθήκες, μετά τα μνημόνια, πολλοί να θεωρούν αυτονόητη την κυβερνητική συνεργασία με την ΝΔ και, μάλιστα με την σημερινή, που έχει και μια ακραία αντίληψη για τον οικονομικό. Θέλετε να μου πείτε σε σε ένα βασικό τομέα, όπως την πράσινη και βιώσιμη ανάπτυξη, ποιές είναι οι προτάσεις σας, που έχουν τα χαρακτηριστικά μιας σύγχρονης ριζοσπαστικής Σοσιαλδημοκρατικής πρότασης;

Η στρατηγική της πράσινης και βιώσιμης ανάπτυξης ήταν το μεγάλο ζητούμενο για όλες τις χώρες, την ΕΕ και φυσικά για την χώρα μας. Την πρόταση αυτή την είχα διατυπώσει πριν 15 χρόνια, τότε θυμάσαι μας λοιδορούσαν με την έκφραση του συρμού: "Πράσινη ανάπτυξη και πράσινα άλογα".

Τώρα όλοι μιλούν για πράσινη ανάπτυξη, είναι η μεγάλη στρατηγική του ΟΗΕ, είναι η στρατηγική της διάσκεψης στο Παρίσι, είναι πλέον θέμα επιβίωσης του πλανήτη.

Μόνο που η πράσινη ανάπτυξη, πρέπει να είναι και βιώσιμη, δηλαδή και κοινωνικά δίκαιη. Με την πολιτική της σημερινής κυβέρνησης διαφέρω ριζικά. Για την κυβέρνηση πράσινη ανάπτυξη σημαίνει ψηφίζω νόμους και μοιράζω, τα απροσδόκητα πολλά χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης και ανθεκτικότητας, σε μεγάλους ελληνικούς και ξένους ομίλους. Το επιχείρημα της κυβέρνησης είναι: Αυτοί ξέρουν και μπορούν.

Αλήθεια που είναι τα δύο σημαντικά κριτήρια για να κάνουν μια ανάπτυξη βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη; Δηλαδή το κριτήριο της Περιφερειακής σύγκλισης, της κοινωνικής διάχυσης και της κοινωνικής συνοχής;

α) Δεν μας ενδιαφέρει δηλαδή, αν η ανάπτυξη να αγκαλιάσει όλες τις περιφέρειες, ειδικά τις ακριτικές που είναι και οικονομικά πιο αδύναμες;
β) Δεν μας ενδιαφέρει σε αυτήν την ανάπτυξη να συμμετέχουν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, που δέχτηκαν πιο βαριά την οικονομική και υγειονομική κρίση και δημιουργούν και περισσότερες θέσεις απασχόλησης;

γ) Δεν μας ενδιαφέρει αν οι νέοι ταλαντούχοι με όρεξη, να έχουν την δυνατότητα, να βρουν χρηματοδότηση για να ξεκινήσουν την δική τους επαγγελματική προσπάθεια;

Οι νόμοι που έχει ψηφίσει η κυβέρνηση, ο σχεδιασμός που έχει κάνει για την διανομή των δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ, είναι κομμένοι και ραμμένοι, για τους λίγους και ισχυρούς, αυτούς ουσιαστικά πάντα υποστήριζε η συντηρητική παράταξη στην χώρα μας.

- Αγαπητέ πρόεδρε, κύριε Παπανδρέου, μήπως αυτή η ολιγοπωλιακή δομή της οικονομίας, που ισχυροποιήθηκε στην περίοδο των δύο κρίσεων, και θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο με τις επιλογές της κυβέρνησης, ευθύνεται και για τις υψηλότερες τιμές και την χαμηλότερη ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρουν, σε σχέση με τις ανεπτυγμένες χώρες της ΕΕ;

Η ύπαρξη ολιγοπωλίων, δημιουργεί στρεβλώσεις στην αγορά, άτυπα καρτέλ που επιβάλλουν τις επιλογές τους. Δεν υπάρχει ανταγωνισμός, δεν έχουν ανάγκη να επενδύσουν και ρυθμίζουν τις τιμές. Δεν είναι τυχαίο ότι η χώρα μας έχει την πιο ακριβή ενέργεια, τις πιο ακριβές τηλεπικοινωνίες και το πιο ακριβό διαδίκτυο, όπως και τις πιο υψηλές τιμές στα Super market, σε σχέση με τις περισσότερες χώρες της ΕΕ, οι πολίτες των οποίων έχουν πολύ πιο ισχυρή αγοραστική δύναμη από εμάς τους Έλληνες. Όσο για την ποιότητα, όλοι την ξέρουμε.
Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα ήταν και είναι ακόμη περισσότερο καρτελοποιημένο. Τραπεζικό σύστημα που ζει από τις ανακεφαλαιοποιήσεις με χρήματα των Ελλήνων πολιτών, έχει περάσει με ψίχουλα στον έλεγχο funds και φυσικά πουλάνε πανάκριβα το χρήμα και αυτό σε λίγες μεγάλες εταιρίες.

Θέλω όμως να είμαι ειλικρινής, η κατάσταση δεν είναι σημερινή, όμως τα τελευταία χρόνια έχει ενταθεί και η κυβέρνηση την σπρώχνει όπως μπορεί. Μια ακόμη αρνητική εξέλιξη είναι η απαξίωση των εποπτικών αρχών και των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους. Το δημόσιο συμφέρον, το συμφέρον των πολλών, δεν έχει υποστηρικτές στην κυβέρνηση και στους εποπτικούς μηχανισμούς.
Η έκρηξη της ακρίβειας τελευταία στην ενέργεια και τα καύσιμα, που διαχέεται στην οικονομία παντού, είναι γεγονός παγκόσμιο, όμως οι αρνητικές πρωτιές στην χώρα μας, είναι αποτέλεσμα της ολιγοπωλιακης δομής της αγοράς ενέργειας, όπως και των άλλων αγορών και η έλλειψη βούλησης από την κυβέρνηση και τους ελεγκτικους μηχανισμούς του κράτους.

- Υπάρχουν οι προϋποθέσεις στην κοινωνία, για την συγκρότηση μιας σύγχρονης, οραματικης, με εφαρμόσιμη πολιτική δημοκρατικής και προοδευτικής παράταξης;

Ασφαλώς υπάρχουν, είναι η έκρηξη των ανισοτήτων στην χώρα μας, η δραματική συρρίκνωση της μεσαίας τάξης, η ανεργία σε όλες τις ηλικίες, ειδικά στις γυναίκες και τους νέους και τα πολύ χαμηλά εισοδήματα των εργαζομένων, ακόμη χειρότερα στον ιδιωτικό τομέα και στους αγρότες.
Η δραστική αύξηση της ψαλίδας της οικονομικής δραστηριότητας και της απασχόλησης ανάμεσα στο κέντρο και τις περιφέρειες.

Η κρίση στην εκπαίδευση, που εντείνει η κυβερνητική πολιτική, η συνεχώς διογκούμενη ανεργία των νέων πτυχιούχων, που συνεχίζουν να κοιτούν εκτός Ελλάδος το μέλλον τους, η αύξηση του κόστους εκπαίδευσης, που γίνεται δυσβάστακτο, ακόμη και για τις οικογένειες που κάποτε ήταν στην μεσαία εισοδηματική τάξη.

Η έλλειψη εθνικής στρατηγικής και συνεννόησης, για να αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις τόσο από την Τουρκία, όσο και στα βόρεια, πλέον, σύνορά μας.

Ο κόσμος αλλάζει, οι γεωπολιτικές ισορροπίες αλλάζουν, στην γειτονιά μας ολα αλλάζουν, εμείς κάνουμε αμηχανες και σπασμωδικες κινήσεις που μπορεί στο άμεσο μέλλον να τις βρούμε μπροστά μας.

Όλα αυτά και πολλά άλλα προβλήματα, ζητούν απαντήσεις και αυτές μπορεί να τις δώσει ένα κόμμα με λογική και όραμα. Ένα σύγχρονο ριζοσπαστικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, αυτό θέλω να δημιουργήσουμε όλοι μαζί.

Αυτό θα είναι καλό και για την χώρα και την κοινωνία, ειδικά τα μεσαία στρώματα, τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τις γυναίκες και πάνω από όλα, την νέα γενιά.

Διαβάστε ακόμη

Παγκόσμια ανησυχία για τις απειλές Πούτιν μετά το χτύπημα με τον πύραυλο Oreshnik στην Ουκρανία: Τα χαρακτηριστικά του νέου όπλου της Ρωσίας

Νέα αποκάλυψη για την υπόθεση της Αμαλιάδας: Είχε παντρευτεί εικονικά Ινδό η Ειρήνη Μουρτζούκου

Πόλεμος της κυβέρνησης Μπάιντεν με τις εταιρείες τεχνολογίας: Ζητεί να διαχωριστεί η Google από το Chrome και το Android

Βρετανία: Πόσο κόστισε η στέψη του βασιλιά Καρόλου – Το ιλιγγιώδες ποσό