Δημήτρης Δρόσος: «Δεν είναι εύκολο να υποδύομαι τον Μεχμέτ Καρτάλ»

Ο Δημήτρης Δρόσος μιλά στο «TV Έθνος» για την επιτυχημένη σειρά «Κόκκινο Ποτάμι» του Open

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά ┋

Ο Δημήτρης Δρόσος σε χαρακτηριστικό στιγμιότυπο από τη σειρά «Κόκκινο Ποτάμι» του Open

Ο ταλαντούχος ηθοποιός αναφέρεται στο ρόλο του Μεχμέτ Καρτάλ που υποδύεται και αποκαλύπτει τι του λέει ο κόσμος στον δρόμο.

Πώς προέκυψε το «Κόκκινο Ποτάμι» στη ζωή σας;

Με κάλεσαν αρχικά από το «Κόκκινο Ποτάμι» για άλλον ρόλο από αυτόν που υποδύομαι τώρα, διότι είχαν μια άλλη εικόνα για μένα από προηγούμενη συνάντηση που είχαμε κάνει για ένα άλλο πρότζεκτ. Βέβαια στο τηλέφωνο τους ενημέρωσα λέγοντάς τους ότι δεν είμαι όπως με θυμάστε. Ωστόσο επέμεναν να με δουν, όπως κι έγινε. Συναντήθηκα με τον κ. Μανουσάκη, ο οποίος αφού με ρώτησε κάποια πράγματα, μου ανέθεσε τον ρόλο του Μεχμέτ Καρτάλ εξηγώντας μου ότι είναι ένας σημαντικός ρόλος.

Πώς αντιδράσατε όταν σας είπε ότι θα υποδυθείτε τον Μεχμέτ Καρτάλ;

Βρήκα αρκετά ενδιαφέροντα τον ρόλο και δέχτηκα αμέσως.

Είναι δύσκολος ο ρόλος σας;

Η αλήθεια είναι ότι είναι ένας ρόλος με απαιτήσεις. Δεν είναι εύκολο να υποδύομαι έναν τέτοιο ήρωα. Ο Μεχμέτ Καρτάλ είναι ένας φανατικός υπερεθνικιστής. Κατακτά υψηλά αξιώματα, όπως αυτό του υπουργού Εσωτερικών. Είναι υποκινητής πολλών αγριοτήτων εναντίον των Ποντίων. Πολύ περίεργη προσωπικότητα και πολύ χειριστικός. Ωστόσο είμαι επαγγελματίας ηθοποιός και προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου όσο καλύτερα μπορώ.

Έχετε κάποια κοινά στοιχεία με τον ήρωα που υποδύεστε;

Απολύτως κανένα. Δεν με διακρίνει αυτή η σκληρότητα. Είμαι εκ διαμέτρου αντίθετος άνθρωπος.

Υπάρχει κάποια σκηνή μέχρι τώρα που να σας δυσκόλεψε;

Αρκετές. Η σκληρότητα που επιδεικνύει ο Μεχμέτ Καρτάλ κυρίως είναι λεκτική, αλλά βλέπουμε και σκηνές που υπάρχει και σωματική βία. Σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει ένας πολύ μεγάλος βαθμός δυσκολίας με τέτοιου είδους σκηνές, καθώς πρέπει να γίνονται με προσεκτικό τρόπο ώστε να μην τραυματιζόμαστε.

Η εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας για τις ανάγκες του ρόλου σας ήταν εύκολη υπόθεση;

Δεν μπορώ να πω ότι ήταν εύκολη υπόθεση. Ήξερα λίγα τουρκικά, αλλά χρειάστηκε και πολλή μελέτη από την πλευρά μου, καθώς μέσα από τον συγκεκριμένο ρόλο πρέπει να υποστηρίξω ένα από τα πιο σημαίνοντα πρόσωπα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκείνη την περίοδο και ο λόγος όπως καταλαβαίνετε πρέπει να ρέει.

Ο κόσμος πώς σας αντιμετωπίζει στον δρόμο; Σας λένε κάτι για τον ρόλο σας;

Ευτυχώς οι περισσότεροι δεν με αναγνωρίζουν. Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που με αναγνωρίζουν και μου έχουν πει χαρακτηριστικά: «Είσαι πολύ κακός, έ;». Αλλά και ο πεντάχρονος ανιψιός μου που είδε ένα στιγμιότυπο στην τηλεόραση, γύρισε και είπε στους γονείς του: «Ο θείος Δημήτρης γιατί είναι κακός;». Και εκεί χρειάστηκε να του εξηγήσουν οι γονείς του ότι είναι ένας ρόλος.

Ποια κατά τη γνώμη σας είναι η πιο τραγική φιγούρα στη σειρά;

Θεωρώ ότι ο κ. Τάκης Βαμβακίδης με αυτόν τον μοναδικό τρόπο που ερμηνεύει τον πατέρα είναι ο πιο τραγικός. Νομίζω ότι είναι πολύ πιο κοντά σε αυτό που έζησαν οι Πόντιοι τότε.

Τι μας επιφυλάσσει στη συνέχεια η σειρά;

Θα συνεχίσουν να χειροτερεύουν τα πράγματα για τον ποντιακό Ελληνισμό. Είναι ένα ποτάμι το οποίο κυλάει και δεν έχει γυρισμό, δυστυχώς. Έχει πολύ ενδιαφέρον η συνέχεια.

Το «Κόκκινο Ποτάμι» είναι σταθμός στη μέχρι τώρα καριέρα σας;

Είναι η πρώτη μου τηλεοπτική δουλειά, οπότε σίγουρα είναι ένας σταθμός. Θα ήθελα να μην είναι ο μόνος όμως.

Εκτός από το «Κόκκινο Ποτάμι» αυτήν την περίοδο παίζετε και στην παράσταση «Άνθρωποι και ποντίκια»...

Πρόκειται για ένα έργο του Τζον Στάινμπεκ που μιλάει για την προσπάθεια του ανθρώπου για επιβίωση και την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Υποδύομαι τον Λένο, ένα παιδί με νοητική υστέρηση, που χρειάζεται φροντίδα. Με συνοδοιπόρο τον φίλο του, Βασίλη, πηγαίνουν από δουλειά σε δουλειά, δεν στέκονται όμως σε καμία. Ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες. Κάποια στιγμή καταλήγουν σε μια μάντρα ανακύκλωσης για να εργαστούν. Και κάπου εκεί ξαναρχίζει το δράμα τους.

Παράλληλα ασχολείστε και με τη μουσική...

Ναι, είμαι μέλος μιας μουσικής μπάντας με την ονομασία «Dreamy Whispers», στην οποία συμμετέχουν ακόμη η Ειρήνη Ψυχράμη, ο Αποστόλης Ψυχράμης, η Βιργινία Φραγκούλατζη και ο Φώτης Παπαθεοδώρου. Είναι μια πολυφωνική μπάντα και ασχολούμαστε με διασκευές από ποπ κομμάτια. Αυτήν την περίοδο σχεδιάζουμε το επόμενο επαγγελματικό βήμα μας.

Who is Who

Γεννήθηκε στη Σκόπελο και είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Εχει κάνει σπουδές στο τραγούδι και στην κλασική κιθάρα. Εχει συμμετάσχει σε πολλές θεατρικές παραστάσεις, μεταξύ των οποίων: «Δον Ζουάν» (ΚΘΒΕ), «Πέρσες» (ΚΘΒΕ), Αγαμέμνων (Φεστιβάλ Επιδαύρου), «Ματωμένος γάμος» (Εθνικό Θέατρο). Επίσης ξεχωρίζει η συμμετοχή του στην κινηματογραφική ταινία «Μικρό ψάρι» του Γιάννη Οικονομίδη.

Διαβάστε ακόμη