Η Ιωάννα Μαλέσκου είναι, χωρίς αμφιβολία, στην καλύτερη τηλεοπτική της φάση

Υπάρχουν κάποιες παρουσιάστριες στην ελληνική τηλεόραση που έχουν δεχτεί άδικο πόλεμο από τα μίντια. Παρουσιάστριες που διαθέτουν ταλέντο, μόρφωση, γούστο και προσωπικότητα, αλλά για κάποιον ανεξήγητο λόγο στοχοποιούνται, παρεξηγούνται, παρερμηνεύονται. Ανάμεσά τους και η Ιωάννα Μαλέσκου. Από την πρώτη της εμφάνιση στη μικρή οθόνη, φάνηκε πως πρόκειται για μια γυναίκα που έχει όλα τα φόντα να ξεχωρίσει. Όμορφη, ευγενική, με άποψη και με ξεκάθαρη τηλεοπτική ταυτότητα. Κι όμως, για ένα διάστημα, κάποιοι προτίμησαν να μείνουν σε στερεότυπα, αντί να δουν την ουσία.

Η Ιωάννα, όμως, συνεχίζει. Με επιμονή, επαγγελματισμό και προσήλωση στο όραμά της. Δεν κλείνεται, δεν αποσύρεται, δεν χάνει την πίστη της. Αντίθετα, προχωρά με στόχο πάντα το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Και κάθε φορά που επιστρέφει, είναι ακόμα πιο ώριμη, ακόμα πιο γοητευτική, ακόμα πιο αφοσιωμένη σε αυτό που αγαπά, δηλαδή την επαφή με το κοινό. Μου έχει μείνει έντονα μια από τις πρώτες μας χαλαρές συζητήσεις. Ήταν από τις εξομολογήσεις που τις αισθάνεσαι να κουβαλούν βάρος εσωτερικής διαδρομής, σαν ψίθυρος που γεννήθηκε μέσα από πολλή σιωπή. «Ήμουν από τους ανθρώπους που έκαναν πρόγραμμα για τα πάντα. Σημειώσεις, ημερομηνίες, στόχοι, χρονοδιαγράμματα» μου είχε πει. Και στα μάτια της έβλεπες ότι το εννοούσε. «Αν κάτι ξέφευγε από το πλάνο, μέσα μου δημιουργούνταν ένας πανικός. Ένιωθα πως όλα καταρρέουν, σαν να χανόταν το έδαφος κάτω από τα πόδια μου. Μέχρι τη μέρα που γεννήθηκε η κόρη μου. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, άλλαξε ο τρόπος που αντιλαμβάνομαι το χρόνο. Εσπασα τα στενά μου κουτάκια. Με έκανε πιο δυνατή, πιο ευαίσθητη, πιο επιλεκτική. Και πάνω απ’ όλα, με έκανε ν' αναγνωρίσω την αξία της γαλήνης μέσα μου. Δεν σχεδιάζω πια το μέλλον με τόσο αυστηρά κουτάκια. Έχω ένα όραμα, φυσικά. Έχω μια κατεύθυνση. Αλλά δεν με αγχώνει πια το πότε. Ξέρω πια ότι ό,τι είναι να έρθει, θα έρθει τη σωστή στιγμή. Ίσως γιατί κάτι ή κάποιος εκεί έξω με προστατεύει, με καθοδηγεί αθόρυβα, για να ζήσω τα πράγματα όταν είμαι πραγματικά έτοιμη να τα δεχτώ».

Όταν κάτι τη βαραίνει, όταν μια σκέψη την τριβελίζει ή την αγχώνει, η πρώτη της αντίδραση δεν είναι να το μοιραστεί. «Όχι από έλλειψη εμπιστοσύνης αλλά από μια βαθιά αίσθηση προσωπικής ευθύνης. Νιώθω ότι οι απαντήσεις που ψάχνω βρίσκονται μέσα μου. Και μόνο εκεί. Θέλω να λύσω τα ερωτήματά μου με τα δικά μου χέρια, να θεραπεύσω τις πληγές μου με το δικό μου φως. Ξέρω πως οι δικοί μου άνθρωποι θέλουν το καλό μου, αλλά πολλές φορές οι συμβουλές τους —όσο καλόπιστες κι αν είναι— δεν μπορούν ν' αγγίξουν τον πυρήνα αυτού που νιώθω. Κι έτσι, προτιμώ να μένω με τον εαυτό μου, να βυθίζομαι, να επεξεργάζομαι, να χτίζω σιγά - σιγά την έξοδό μου προς το φως. Πέρασα δύσκολες φάσεις. Σκοτεινές μέρες. Θάλασσες ταραγμένες. Μα βρήκα τρόπο να με φέρω πίσω στην επιφάνεια. Και αυτό είναι το δώρο μου. Οτι ξέρω πια πώς να με κάνω καλά. Με βρήκα. Με κράτησα. Και συνεχίζω».

Η τηλεοπτική επιστροφή της Μαλέσκου

Φέτος, η επιστροφή της Ιωάννας Μαλέσκου στους τηλεοπτικούς δέκτες ήρθε με τον πιο φωτεινό, καλοκαιρινό και αισιόδοξο τρόπο. Μέσα από την καθημερινή εκπομπή «Καλοκαιρινό Ραντεβού» στο OPEN, μας υπενθύμισε όλα όσα αγαπήσαμε σε εκείνη και μας σύστησε ξανά μια πιο ελεύθερη, πιο άνετη, πιο επικοινωνιακή εκδοχή της. Με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα στο πλευρό της, χτίζουν καθημερινά μια εκπομπή με ρυθμό, με ζωντάνια, με χιούμορ και πολλή καλοκαιρινή αύρα. «Οφείλω να σου πω ότι νιώθω πως έχω έρθει σ' έναν τόπο που με περιβάλλει με κατανόηση, σεβασμό και ειλικρινή πρόθεση για ουσιαστική συνεργασία. Εδώ, στο OPEN, ένιωσα πως εντάχθηκα σε μια πραγματική οικογένεια. Όλα λειτουργούν με σεβασμό εκατέρωθεν και αυτό μ' έκανε, μ' έναν τρόπο, να χαλαρώσω, ν' αφήσω πίσω τον αυτόματο πιλότο και να ξαναβρώ την αυθεντική, ζωντανή εκδοχή του εαυτού μου». 

Η Ιωάννα Μαλέσκου είναι, χωρίς αμφιβολία, στην καλύτερη τηλεοπτική της φάση. Από την πρώτη καλημέρα της εκπομπής, εκπέμπει θετική ενέργεια. Χαμογελά πλατιά, είναι άμεση, προσιτή, και ταυτόχρονα διατηρεί το κύρος και τη φινέτσα που πάντα τη διέκρινε. «Βλέπω μέσα μου ν' αναβλύζει μια ενέργεια, μια διάθεση και μία φλόγα που ίσως δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα είχα. Ίσως αυτό το διάστημα της απόστασης από την τηλεόραση λειτούργησε λυτρωτικά σαν ν' αναζωπυρώθηκε μέσα μου η επιθυμία να δημιουργήσω, να εξελιχθώ, να προσφέρω. Θέλω να χαρώ τη δουλειά μου αλλιώς, ν' αφεθώ σε νέες συνεργασίες, ν' αγκαλιάσω το καινούργιο με ανοιχτή καρδιά και καθαρή σκέψη».

Η σχέση της με τον φακό είναι φυσική, αβίαστη. Δεν παίζει ρόλο. Είναι απλώς ο εαυτός της. Και αυτό είναι που κερδίζει τον τηλεθεατή. «Είμαι ένας άνθρωπος με πολλές εκφάνσεις, με πτυχές που στο παρελθόν ούτε εγώ η ίδια δεν είχα τολμήσει να φέρω στην επιφάνεια. Τώρα, όμως, αισθάνομαι πως βρίσκομαι σε μια γλυκιά, μεταβατική φάση της ζωής μου, όπου θέλω να γνωρίσω τον εαυτό μου ξανά, από την αρχή. Να τον δω μέσα σε νέες εμπειρίες, μέσα από άλλους ρόλους. Ν' αναρωτηθώ, μου πάει αυτό; Μπορώ να το υποστηρίξω; Κι όλα αυτά, όχι με άγχος ή ανασφάλεια, αλλά με ενθουσιασμό, με αγάπη για τη διαδικασία της ανακάλυψης».

Στο «Καλοκαιρινό Ραντεβού», η Ιωάννα έχει βρει τον χώρο και τον τρόπο να ξεδιπλώσει όλες τις πτυχές του ταλέντου της. Είναι ενημερωτική εκεί που χρειάζεται, αλλά και σπιρτόζα, με ένστικτο και ετοιμότητα, όταν το κλίμα το απαιτεί. Μεταπηδά με άνεση από τις πιο ανάλαφρες καλοκαιρινές θεματικές στις πιο ουσιαστικές και σοβαρές συζητήσεις. Με μια ματιά γεμάτη νόημα, με μια ατάκα καίρια, με μια χαμογελαστή σπιρτάδα που λειτουργεί σαν τονωτική ένεση στην πρωινή ζώνη.

Φέτος, η Ιωάννα λάμπει

Η συνεργασία της με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα έχει αναδείξει ακόμα περισσότερο αυτή τη φωτεινότητα. Η χημεία τους είναι ισορροπημένη, πηγαία, με τον καθένα να έχει τον δικό του ρόλο, χωρίς να επικαλύπτει τον άλλον. Οι κουβέντες τους είναι γεμάτες αμεσότητα, οι πλάκες τους αυθεντικές, και η αίσθηση που αποπνέουν είναι πως περνούν πραγματικά καλά μαζί, κάτι που μεταδίδεται με αβίαστο τρόπο και στο κοινό.

Αξίζει να σημειωθεί πως η Ιωάννα έχει πλέον κατακτήσει έναν τηλεοπτικό ρυθμό που πολλοί θα ζήλευαν. Έχει αποκτήσει εμπειρία, ξέρει πώς να δίνει χώρο στους συνεργάτες της, πώς ν' ακούει, πώς να εστιάζει στο «μαζί» και όχι στο «εγώ». Και αυτή είναι μια από τις μεγαλύτερες αρετές της. Παράλληλα, φροντίζει κάθε της εμφάνιση με ξεχωριστό γούστο. Το στιλ της, πάντα προσεγμένο, είναι καλοκαιρινό, αέρινο, χωρίς φλυαρίες. Ξέρει πώς να υποστηρίξει κάθε look με την αύρα της, χωρίς να προσπαθεί να τραβήξει τα βλέμματα. Απλώς τα τραβά – φυσικά.

Η Ιωάννα Μαλέσκου φέτος είναι ένα παράδειγμα γυναίκας που επανέρχεται με όρους δικούς της. Που εξελίσσεται, που δουλεύει σκληρά, που δεν σταματά να επιθυμεί την πρόοδο. Που αγαπά την τηλεόραση, αλλά ακόμα περισσότερο την ανθρώπινη επαφή. Κι αυτό είναι που ξεχωρίζει. Πίσω από τις λέξεις, πίσω από τα πλατό, πίσω από τις κάμερες, υπάρχει μια γυναίκα αυθεντική, με καρδιά και αισθητική, που επιλέγει κάθε μέρα να 'ναι παρούσα με όλη της την ενέργεια.

«Μπορεί να ακουστεί παράδοξο, αλλά μεγαλώνοντας, η τηλεόραση δεν ήταν μέρος της καθημερινότητάς μου. Δεν ήμουν παιδί που ονειρευόταν εξώφυλλα ή φώτα πλατό. Κι όμως, χωρίς να το ξέρω, κάποια πρόσωπα της τηλεόρασης είχαν αρχίσει να χαράζονται μέσα μου. Ισως επειδή τα έβλεπαν οι γονείς μου, ίσως γιατί μ' έναν ανεπαίσθητο τρόπο, μου μετέφεραν τη μαγεία ενός κόσμου που τότε μου φαινόταν μακρινός. Θυμάμαι τη Ρούλα Κορομηλά. Το όνομά της έπαιζε στα οικογενειακά τραπέζια, στις κουβέντες, στις συζητήσεις των "μεγάλων". Ήταν εκεί, σαν σημείο αναφοράς. Αργότερα, πιο συνειδητά πια, αναγνώρισα τη μοναδική πορεία της Ελένης Μενεγάκη. Δύο γυναίκες-κεφάλαια, με διάρκεια, ταλέντο, ευαισθησία και δύναμη. Χωρίς να το καταλάβω, η πορεία τους έγινε για μένα ένα ήσυχο πρότυπο. Και σήμερα νιώθω ευγνωμοσύνη που, κατά κάποιον τρόπο, βρήκα κι εγώ τον δικό μου δρόμο σε αυτό το σύμπαν που κάποτε παρακολουθούσα από απόσταση».

Για την ίδια, η επιτυχία είναι κάτι πολύ πιο σύνθετο. «Δεν είναι μόνο το πόσοι σε βλέπουν, αλλά και πώς σε βλέπουν. Τι κρατούν από σένα. Τι αποτύπωμα αφήνεις μέσα τους. Εγώ, προσωπικά, δεν επιτρέπω στα νούμερα να καθορίζουν την αξία μου. Δεν τα αγνοώ — τα παρατηρώ, τ' αξιολογώ, τα εντάσσω στη συνολική εικόνα — αλλά δεν τους δίνω το δικαίωμα να με ορίζουν. Δεν θα κάτσω ποτέ απέναντι στον καθρέφτη και να πω "αξίζω λιγότερο σήμερα γιατί έγραψα 8%". Αν υπάρχει κάτι που μ' ενδιαφέρει, είναι το αν ταιριάζω σε αυτό που κάνω. Αν έχει νόημα. Αν νιώθω δημιουργική, χρήσιμη, ζωντανή. Και στο τέλος της ημέρας, αυτό είναι που μένει, η ποιότητα της παρουσίας σου. Το αν ήσουν αυθεντικός. Το αν φώτισες, αν ένωσες, αν πρόσφερες. Γιατί η τηλεθέαση μπορεί να είναι μετρήσιμη. Αλλά η αλήθεια, όχι». Το «Καλοκαιρινό Ραντεβού» είναι, ίσως, η πιο γλυκιά δικαίωση για την Ιωάννα. Ένα τηλεοπτικό βήμα που της ταιριάζει, την αναδεικνύει, την αγκαλιάζει. Και εκείνη το τιμά με τον καλύτερο τρόπο. Χτίζει σχέσεις με τους τηλεθεατές, όχι απλώς τηλεθέαση. Δημιουργεί κλίμα, δεν κάνει απλώς «εκπομπή». 

«Πιστεύω βαθιά πως τίποτα δεν είναι μόνιμο. Ούτε οι άνθρωποι ούτε η τηλεόραση. Είναι ένας χώρος με κύκλους. Μπαίνεις, μαθαίνεις, δίνεις, γεμίζεις... κι έρχεται κάποια στιγμή που, χωρίς απαραίτητα να το έχεις προγραμματίσει, νιώθεις ότι αυτός ο κύκλος αρχίζει να κλείνει. Προσωπικά, όταν ξεκινώ κάτι, μπαίνω με πίστη, με ενέργεια, με αληθινή διάθεση να προσφέρω. Αλλά έχω πάντα ανοιχτά τα αισθητήριά μου σε δύο πράγματα: πρώτον, στη δική μου εσωτερική ισορροπία —αν τη χάσω, αν αρχίσω να νιώθω ότι δεν είμαι πια καλά μέσα σ’ αυτό— και δεύτερον, στη συνθήκη του περιβάλλοντος, αν εξακολουθεί να είναι δημιουργική και υγιής. Όταν κάποιο από τα δύο διαταραχθεί, τότε ξέρω ότι πρέπει να δράσω είτε να το αλλάξω, είτε ν' απομακρυνθώ. Και δεν το θεωρώ ήττα, αλλά ωριμότητα» λέει και με κοιτάζει στα μάτια.

Και συνεχίζει: «Οι παύσεις —αυτές οι μικρές ή μεγαλύτερες αποχές— δεν είναι απαραίτητα διάλειμμα. Είναι επανατοποθέτηση. Είναι ευκαιρίες για ν' ανασάνεις, να επαναφορτιστείς, να δεις τα πράγματα απ’ έξω. Κι αν ο κόσμος σε αναζητήσει στο μεσοδιάστημα, αυτό είναι όμορφο. Αλλά ακόμα κι αν όχι, δεν το θεωρώ προσωπικό. Γιατί άλλο η ανάγκη του κοινού, και άλλο η φωνή του "χώρου". Συχνά αυτά τα δύο συγχέονται, και τότε η εικόνα θολώνει. Η δική μου στάση είναι ότι  δεν πάω κάπου για να "τελειώσω" κάτι. Πάω για να ζήσω κάτι, να το τιμήσω, να το υπηρετήσω με καθαρή ψυχή. Και όταν πια νιώσω μέσα μου ότι αυτό δεν με εκφράζει ή δεν με εξελίσσει, τότε έχω το θάρρος να πω "μέχρι εδώ" και να ανοίξω μια νέα πόρτα — όπου κι αν οδηγεί».

Καλοκαιρινό, ζωντανό, αισιόδοξο, δροσερό. Έτσι είναι το φετινό τηλεοπτικό της παρόν. Και η Ιωάννα; Απόλυτα σε αυτό και απόλυτα μέσα στις καρδιές του κοινού. Έχει βρει τον εαυτό της, έχει βρει τον τρόπο της, και κυρίως έχει βρει τον δικό της ξεχωριστό τηλεοπτικό ήλιο.

Διαβάστε ακόμη

Η σφαίρα που πήρε την αθωότητα μιας γενιάς: 17 χρόνια από τη δολοφονία του Αλέξη και η μνήμη δεν σβήνει

Αυτά είναι τα ακριβά φάρμακα που θα διατίθενται και σε ιδιωτικά φαρμακεία από τον Ιανουάριο

Ανατροπή στη δολοφονία Καρυώτη: «Μου δώσανε φράγκα για να ομολογήσω, να μείνει μεταξύ μας»

Δώρο Χριστουγέννων για όλους; Παλιά ιστορία που πονάει – Πώς καθιερώθηκε