Οι Ιταλοί αμφισβητούν τον Μουσολίνι – Πώς οι Σύμμαχοι έπεισαν τους Ρωμαίους να αποκαθηλώσουν τον Ντούτσε

Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 19 Ιουλίου του 1943, όταν ο ήχος των πολεμικών αεροπλάνων έκαναν το Κολοσσαίο να τρέμει. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος βρισκόταν στην κορύφωσή του και συμμαχικά αεροσκάφη βομβαρδίζουν ναυπηγεία, σιδηροδρομικούς σταθμούς και αποθήκες στη Ρώμη, σε μια προσπάθεια να κάμψουν τη βούληση του ιταλικού λαού για αντίσταση - καθώς ο Χίτλερ παροτρύνει τον ηγέτη τους, Μπενίτο Μουσολίνι, για το πώς να συνεχίσει τον πόλεμο και με τους Αμερικανούς να βρίσκονται μια ανάσα από την ιταλική χερσόνησο.

Να σημειώσουμε ότι, στις 24 Αυγούστου είχε χτυπηθεί αναίτια ο αρχαιολογικός χώρος της Πομπηίας! Οι βομβαρδισμοί συνεχίστηκαν μέχρι τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς.

Στις 16 Ιουλίου, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Φρανκλίνος Ρούσβελτ και ο βρετανός πρωθυπουργός Ουίνστον Τσώρτσιλ απηύθυναν έκκληση στον άμαχο πληθυσμό της Ιταλίας να γυρίσει την πλάτη στον Μουσολίνι και τον Χίτλερ και «να ζήσει για την Ιταλία και τον πολιτισμό».
Ως «κίνητρο», αμερικανικά βομβαρδιστικά πέταξαν πάνω από την πόλη, καταστρέφοντας – κυρίως - τις σιδηροδρομικές γραμμές της. Ξέσπασε πανικός. Πεπεισμένοι οι Ρωμαίοι ότι οι Σύμμαχοι δεν θα βομβάρδιζαν ποτέ την Ιερή Πόλη τους, ξεχύθηκαν στους δρόμους της ιταλικής πρωτεύουσας. Ο βομβαρδισμός κλόνισε την εμπιστοσύνη τους στον ηγέτη τους.

Ο Χίτλερ προσπαθούσε

Σε μια συνάντηση στη βόρεια Ιταλία, ο Χίτλερ προσπάθησε να αναζωπυρώσει το πάθος του Ντούτσε βλέποντας το τέλος να πλησιάζει. Φοβούμενος ότι ο Μουσολίνι, έχοντας υποστεί αλλεπάλληλες στρατιωτικές ήττες, θα έκανε κίνηση να συνάψει ξεχωριστή ειρήνη με τους Συμμάχους, αφήνοντας τους Γερμανούς μόνους να πολεμήσουν κατά μήκος της ιταλικής χερσονήσου, ο Χίτλερ αποφάσισε να συναντηθεί με τον άνθρωπο που κάποτε ήταν το πρότυπό του για να μιλήσει για την ανδρεία και τον πόλεμο.

Ο Μουσολίνι παρέμεινε ανέκφραστα σιωπηλός κατά τη διάρκεια της συνομιλίας τους - εν μέρει λόγω των φτωχών γερμανικών του…(θα ζητούσε μια μεταφρασμένη σύνοψη της διάλεξης του Χίτλερ αργότερα), και ίσως και λόγω του φόβου του για την απάντηση του Χίτλερ, εάν έλεγε την αλήθεια: ότι η Ιταλία είχε πια λυγίσει και δεν μπορούσε να συνεχίσει να μάχεται.
Ο Μουσολίνι όμως, όπως καλά γνώριζε να κάνει, επιστράτευσε την τελευταία ικμάδα υποκρισίας που του απέμενε και έπεισε τους Γερμανούς συμμάχους του, ότι η Ιταλία θα συνεχίσει να πολεμάει πλάι τους!
Ουδέις πίστευε πια το αρραγές μέτωπο. Μόλις 24 ώρες μετά, ο Χίτλερ διέταξε κρυφά τον στρατάρχη Έρβιν Ρόμελ να αναλάβει τη διοίκηση των κατεχόμενων ελληνικών νησιών και να «χτυπήσει την Ιταλία» εάν και όταν ο Μουσολίνι συνθηκολογούσε με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Όμως, μέσα σε μια εβδομάδα, τα γεγονότα θα έπαιρναν μια αναπάντεχη τροπή: Το Μεγάλο Συμβούλιο του ιταλικού φασιστικού κόμματος ανατρέπει τον Μπενίτο Μουσολίνι, δίνοντας τη δυνατότητα στον Ιταλό στρατάρχη Πιέτρο Μπαντόλιο να σχηματίσει νέα κυβέρνηση. Τα υπόλοιπα ήταν θέμα χρόνου...
*** Να επισημάνουμε ότι την ίδια ημέρα, 19 Ιουλίου του 64 μετά Χριστόν καίγεται η Ρώμη. Οι ιστορικοί – εχθροί του Νέρωνα απέδωσαν την καταστροφή στον αυτοκράτορα…