Ρώμη 1960: Βίλμα Ράντολφ – Σταμάτησε να τρέχει μόνο όταν πέθανε…

Ολυμπιακοί αγώνες, Ρώμη 1960…

Η Βίλμα Ράντολφ γεννήθηκε πρόωρα και ζύγιζε μόλις 2,5 κιλά. Ήταν η 20ή από 22 αδέλφια! Ο πατέρας της, που ήταν υπάλληλος στα τρένα, είχε παντρευτεί δυο φορές και όταν ήθελε να κοιμηθεί τα βράδια… μετρούσε παιδιά.

Η μικρούλα Βίλμα έμαθε να τρέχει για να φάει. Όποιος πρόφταινε καθόταν στο τραπέζι… οι άλλοι απλά παρακολουθούσαν. Στα τέσσερά χρόνια της τη βρίσκει η πολιομυελίτιδα και την αφήνει παράλυτη από το ένα πόδι.

Μετά τη βρίσκουν η οστρακιά, ο κοκίτης, η ανεμοβλογιά, η ιλαρά. Ό,τι ασθένεια, πάνω της! Στα 12 της αρχίζει να νικάει. Στην αρχή την αναπηρία της, μετά τις παιδικές ασθένειες και τέλος τη μοίρα της. Ο αθλητισμός τής ανοίγει πόρτα στον ορίζοντα. Παίζει μπάσκετ και τρέχει, όπως έτρεχε για να φάει. Την κερδίζει ο στίβος.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μελβούρνης κερδίζει χάλκινο μετάλλιο στη σκυταλοδρομία 4Χ100. Στη Ρώμη ζει στιγμές θριάμβου. Οι Ιταλοί την αποκαλούν La negra Gazzella, οι Γάλλοι La perle Noire, oι Αμερικανοί Tornado. Μαύρη γαζέλα, Μαύρο μαργαριτάρι ή Τυφώνας, η Βίλμα Ράντολφ είναι η πιο γρήγορη γυναίκα στον κόσμο το 1960. Κερδίζει χρυσά μετάλλια στα 100, 200 και 4Χ100. «Ήθελα να κάνω υπερήφανο τον Τζέσε Όουενς» θα πει αργότερα και σίγουρα το πέτυχε.

Η Βίλμα Ράντολφ γυρίζει στην πατρίδα της, το Τενεσί, και φτιάχνει οικογένεια. Η πολιτική την ξεσηκώνει. Μαζί με τον (τότε) Κάσιους Κλέι αγωνίζονται για τα δικαιώματα των μαύρων. Παντρεύεται έναν αγαπημένο συμμαθητή της από το γυμνάσιο. Και τρέχει, τρέχει συνεχώς, τρέχει για όλους και για όλα... Το 1994 την ξαναθυμούνται οι ασθένειες. Αυτή τη φορά δεν είναι παιδικές. Ο καρκίνος τη λυγίζει σε ηλικία 54 χρόνων. Πλάι στο φέρετρό της στάθηκαν τέσσερα παιδιά και οκτώ εγγόνια, όλα περήφανα για τη μητέρα και τη γιαγιά τους που έμαθε να τρέχει από νήπιο για να μη μείνει νηστική κι όταν μεγάλωσε για να μείνει στην Ιστορία. Μέσα στο φέρετρο ή Βίλμα Ράντολφ ήταν ακίνητη... δεν έτρεχε πια!