Πρύτανης ΑΠΘ: Λιγότεροι από 50.000 του χρόνου οι εισακτέοι Έλληνες φοιτητές στη χώρα

Οι Έλληνες φοιτητές βαίνουν μειούμενοι και ήδη από του χρόνου οι εισακτέοι δεν θα ξεπερνούν τις 50.000 για όλα τα ελληνικά πανεπιστήμια

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά ┋ 🗣️ Ανοικτό για σχολιασμό

«Δεν είναι τυχαίο ότι όλες οι προηγμένες χώρες, όλες οι κοινωνίες με υψηλό δείκτη ευτυχίας των πολιτών τους, έχουν ισχυρά δημόσια πανεπιστήμια», τόνισε ο πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Κυριάκος Αναστασιάδης, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στην εκδήλωση για την 61η επέτειο από την ίδρυση του Πανεπιστημίου Πατρών.

Θέμα της ομιλίας του κ. Αναστασιάδη ήταν «Η Κρυμμένη Δύναμη του Δημόσιου Πανεπιστημίου» και σε αυτήν ο πρύτανης υπογράμμισε ότι «η κρυμμένη δύναμη δεν βρίσκεται μόνο στη διδασκαλία και στην έρευνα, αλλά κυρίως στην ικανότητά του να αλλάζει ζωές, προσφέροντας πραγματικές ευκαιρίες σε όλους, ανεξάρτητα από την κοινωνική ή οικονομική τους αφετηρία». Επισήμανε ακόμα ότι «μέσα από την ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση, το πανεπιστήμιο κινητοποιεί ανεκμετάλλευτο ανθρώπινο δυναμικό, ενισχύει την κοινωνική κινητικότητα και δημιουργεί πιο δίκαιες συνθήκες προόδου».

Λιγότεροι από 50.000 από του χρόνου οι Έλληνες φοιτητές

Όπως είπε ακόμα ο κ. Αναστασιάδης, όλες οι δημογραφικές εκτιμήσεις δείχνουν ότι οι Έλληνες φοιτητές βαίνουν μειούμενοι και ήδη από του χρόνου οι εισακτέοι δεν θα ξεπερνούν τις 50.000 για όλα τα ελληνικά πανεπιστήμια.

«Κατά τη γνώμη μου —και τώρα πλέον, σύμφωνα με το στρατηγικό σχέδιο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου—, η απάντηση θα πρέπει να είναι δυναμική. Να εκθέσουμε στην παγκόσμια σκηνή τα πραγματικά άξια πανεπιστήμια μας και να προσελκύσουμε φοιτητές σε προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα», τόνισε ο πρύτανης του ΑΠΘ.

Σε ό,τι αφορά τη μετάβαση στην ψηφιακή εποχή, ο κ. Αναστασιάδης ανέφερε ότι δεν απειλεί το πανεπιστήμιο αλλά το μεταμορφώνει, ενώ για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και τη συντήρηση των υποδομών, υποστήριξε ότι «θα χρειαστεί να αξιοποιήσουμε την μεγάλη υλική και άυλη περιουσία των πανεπιστημίων μας για να συντηρούμε και να εκσυγχρονίζουμε τις υποδομές που μας εμπιστεύτηκε η ελληνική Πολιτεία. Όπως είπα πρόσφατα στον πρωθυπουργό της χώρας, αυτό που ζητάμε από την Κυβέρνηση δεν είναι να δώσει, αλλά να αφαιρέσει. Να αφαιρέσει τα εμπόδια που θα βρεθούν στο δρόμο που ανοίγεται μπροστά μας. Το δημόσιο πανεπιστήμιο σήμερα βρίσκεται συχνά εγκλωβισμένο ανάμεσα στην έλλειψη πόρων, στη γραφειοκρατία και στην υπερρύθμιση. Η οικονομική του στήριξη πρέπει να είναι επαρκής, σταθερή και προβλέψιμη, ακόμη πιο σημαντική όμως είναι η αυτονομία του, η ευελιξία στη διαχείριση ερευνητικών κονδυλίων, στη διάδραση με την αγορά, στην ταχύτερη αξιοποίηση της καινοτομίας προς όφελος της κοινωνικής κινητικότητας, της τοπικής και εθνικής ανάπτυξης».

«Κανένα ιδιωτικό πανεπιστήμιο δεν μπορεί να υποκαταστήσει τα δημόσια»

Αναφερόμενος στα μη κρατικά και μη κερδοσκοπικά τριτοβάθμια ιδρύματα, ο πρύτανης του ΑΠΘ σημείωσε ότι ενδέχεται να φέρουν επενδύσεις και νέες ιδέες, να ενισχύσουν τον ανταγωνισμό και τη διεθνή παρουσία της χώρας, «αλλά κανένα δεν μπορεί να υποκαταστήσει την δική μας δημόσια αποστολή, να δείχνουμε τον δρόμο της κοινωνικής ευημερίας, να καθιστούμε τη γνώση δημόσιο αγαθό χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς ιδιοτέλεια. Ο κίνδυνος, λοιπόν, δεν είναι τα λεγόμενα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Ο κίνδυνος είναι να γίνουμε εμείς, τα δημόσια πανεπιστήμια, ουραγοί των εξελίξεων. Η απάντηση μας επομένως δεν πρέπει να είναι αμυντική, αλλά, αντίθετα, ένα άλμα προς τα εμπρός».

Κατά τον ίδιο, η απάντηση των δημοσίων πανεπιστήμια προς τα ιδιωτικά πρέπει να είναι «η αναδιαμόρφωση του δημόσιου πανεπιστημίου σε σύγχρονο, δημιουργικό, διεθνώς αξιόπιστο, ελεύθερο, ποιοτικό, κοινωνικά χρήσιμο και εθνικά αναγκαίο. Η παγκόσμια εμπειρία δείχνει ότι τα ιδιωτικά ιδρύματα συμβάλουν ουσιαστικά στην κοινωνική συνοχή και στην ανάπτυξη, μόνο όπου τα δημόσια πανεπιστήμια είναι επαρκώς χρηματοδοτημένα, ισχυρά και σεβαστά ως κεντρικοί πυλώνες του εθνικού συστήματος ανώτατης εκπαίδευσης».

Τέλος, όσον αφορά στην επιτυχή αναδιαμόρφωση των δημόσιων πανεπιστημίων, ο πρύτανης του ΑΠΘ ιεράρχησε ως σημαντικότερα προαπαιτούμενα τα εξής:

-Ενίσχυση της δημιουργικότητας των νέων επιστημόνων

-Ψηφιακή μαθησιακή κουλτούρα και υποδομέςν.

-Συνέργειες με τον ιδιωτικό τομέα και με τοπικούς και εθνικούς φορείς

-Το δημόσιο Πανεπιστήμιο πρέπει να παραμείνει χώρος ελεύθερης έκφρασης, σεβασμού της διαφορετικής άποψης και συμμετοχής στο διάλογο

-Ισότητα ευκαιριών