Αποχαιρετισμός στον Κώστα Σημίτη

Στο καλό κύριε πρόεδρε.  Ήσουν μεγάλο πολιτικό, αλλά και ανθρώπινο μέγεθος! Ήσουν αλλαγή υποδείγματος για τη μικρή, αγωνιζόμενη, ανορθολογική, δύστροπη, ταλαιπωρημένη και ανασφαλή μας Δανιμαρκία.

Ήσουν από τους λίγους/ες που αντιστάθηκαν, ακόμα και ένοπλα, την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών.

Απέφυγες τον πόλεμο στα Ίμια το 1996, και μαζί με αυτόν, μια ενδεχόμενη εθνική καταστροφή.

Αντιστάθηκες στις μαζικές κινητοποιήσεις του τότε αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου που απαιτούσαν αναγραφή θρησκεύματος στις νέες ταυτότητες.

Ηγήθηκες την επιτυχημένη προσπάθεια ένταξης της Ελλάδας στο σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΟΝΕ), καθώς και την ένταξη της Κύπρου.

Ίδρυσες ανεξάρτητες αρχές, που τόσο πολύ χρειάζεται η χώρα.

Στα χρόνια σου μιλούσαμε για σύγκλιση με την Ευρώπη!

Κατά τη διάρκεια των κυβερνήσεων σου, η Ελλάδα ήταν εργοτάξιο έργων υποδομής που βελτίωναν την καθημερινότητα του πολίτη.

Συζητούσες άτυπα με προοδευτικούς διανοούμενος, στο Μαξίμου, στο τέλος κάθε εβδομάδας!

Αν και ηλικιωμένος, καθόσουνα στην ουρά δημόσιων νοσοκομείων περιμένοντας τη σειρά σου για εμβολιασμούς κ.α., γιατί γνώριζες ότι οι ηγετικές μορφές μιας χώρας, κυρίως μιας χώρας όπως η Ελλάδα, χρειάζεται να δίνουν το καλό παράδειγμα καθημερινά, είτε ασκούν είτε δεν ασκούν εξουσία.  Γνώριζες και εφάρμοζες την αρχή πως η ηγεσία και η ζωή ενός πολιτικού είναι θέμα και ήθους και ύφους.

Διαδεχόμενος τον Ανδρέα, διασφάλισες τη συνέχεια του ΠΑΣΟΚ ως ενιαίο κόμμα, μετά το τραυματικό 1996, καθώς και 8 δημιουργικά χρόνια προοδευτικής διακυβέρνησης της χώρας μας.

Κυβέρνησες την Ελλάδα με τον μόνο τρόπο που μπορούσες και που γινότανε, με την ενδεκάδα και με τον πάγκο που διέθετες, εκείνον τον καιρό... 

Δεν χρειαζόταν η σύγκρουση με το Γιώργο Παπανδρέου.  Γιατί;  Διότι, εσείς οι δύο, ήσασταν οι βασικότεροι πυλώνες προοδευτικής διακυβέρνησης και μεταρρύθμισης στην Ελλάδα και στο ΠΑΣΟΚ εκείνου του καιρού, αλλά…  Έτσι είναι οι ανθρώπινες, έτσι είναι οι πολιτικές σχέσεις, έτσι γράφεται η ιστορία…

Στο καλό κύριε πρόεδρε.  Το ζύγι της ιστορίας δικαιώνει και το έργο σου και την κληρονομιά σου.

Διαβάστε ακόμη

Δεν απαντά ο «Φραπές» στην Επιτροπή: «Έχετε κερδίσει ποτέ τζόκερ» - «Επικαλούμαι το δικαίωμα της σιωπής»

Πώς χρησιμοποιήθηκε στην Ευρώπη το σπέρμα του Δανού δότη με την καρκινογόνα μετάλλαξη: 18 παιδιά γεννήθηκαν στην Ελλάδα

«Η τελευταία φορά που είδα τη μητέρα μου»: Ο 11χρονος Ουκρανός που «λύγισε» διερμηνέα και κοινό στο Ευρωκοινοβούλιο

Οι γκάνγκστερ αγρότες, η δίκη των υποκλοπών και τα απόνερα της Ιθάκης: «Δεν θέλω ου!» (Ep11)