Ζωή σαν πολεμική ταινία: Η απίστευτη ιστορία του μοναδικού Αμερικανού που πολέμησε και με τις ΗΠΑ και με τους Σοβιετικούς στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο

Πολλές φορές η ζωή ξεπερνάει σε φαντασία τα κινηματογραφικά σενάρια. Να μια απίστευτη ιστορία του μοναδικού Αμερικανού που πολέμησε και με τις ΗΠΑ, αλλά και στο πλευρό των Σοβιετικών στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Ζωή σαν πολεμική ταινία!

Αν τα τελευταία 70 χρόνια διάβαζες ένα πρόλογο για κάποιον που πολέμησε για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και για τη Ρωσία, σίγουρα το μυαλό σου θα πήγαινε στον Ψυχρό Πόλεμο και σε παιχνίδια κατασκόπων.

Όμως εδώ έχουμε να κάνουμε με τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και τον μοναδικό Αμερικανό που έχει πολεμήσει φορώντας την στολή των αμερικανών καταδρομέων, αλλά και εκείνη το Κόκκινου Στρατού! Η ιστορία του είναι ξεχωριστή και αξίζει να την διαβάσετε.
Ο Τζόζεφ Μπάιρλι (Joseph Beyrle) ήταν αλεξιπτωτιστής από το Μάσκεγκον του Μίσιγκαν· γεννήθηκε το 1923, αποφοίτησε από το λύκειο το 1942 και απέρριψε μια υποτροφία της ομάδας μπέιζμπολ στο Πανεπιστήμιο της Νοτρ Νταμ για να υπηρετήσει στους αλεξιπτωτιστές. Ο Μπάιρλι υπηρέτησε στο 506ο Σύνταγμα Αλεξιπτωτιστών της 101ης Μεραρχίας, που ονομαζόταν Screaming Eagles (αετοί που ουρλιάζουν)· ειδικεύτηκε στις ραδιοεπικοινωνίες και στα εκρηκτικά.

Ο Μπάιρλι, με βάση το Ράμσμπερι της Αγγλίας πριν από την Απόβαση στη Νορμανδία, εκτελούσε αποστολές, αυτός και οι συμπολεμιστές του, πίσω από τις εχθρικές γραμμές: δύο φορές, πέταξε στην κατεχόμενη από τους Γερμανούς Γαλλία και έπεσε με αλεξίπτωτο μεταφέροντας χρυσό για τη Γαλλική Αντίσταση.
Κι έπειτα ακολούθησε η D-Day και η Επιχείρηση Overlord: περισσότερα από 5.000 αποβατικά σκάφη οδήγησαν συμμαχικά στρατεύματα στις ακτές της Νορμανδίας τις πρωινές ώρες της 6ης Ιουνίου του 1944, ενώ περίπου 1.200 αεροπλάνα πέταξαν πάνω από γαλλικά εδάφη για να ρίξουν χιλιάδες αλεξιπτωτιστές. Οι νεκροί από τις πρώτες επιχειρήσεις ήταν αμέτρητοι, κάτι που προκαλούσε απογοήτευση για το μέλλον της Απόβασης στους Συμμάχους.

Ο Μπάιρλι όμως επέζησε και μάλιστα με κινηματογραφικό τρόπο: πετούσε με ένα Douglas C-47 Skytrain ενώ η νύχτα είχε γίνει μέρα από του γερμανικούς προβολείς. Τα αντιαεροπορικά πυρά ήταν καταιγιστικά και το αεροπλάνο χτυπήθηκε κι άρχισε να πέφτει. Ο Μπάιρλι πήδηξε από το αεροσκάφος 120 μέτρα πριν αυτό συντριβεί και βρέθηκε στη στέγη της εκκλησίας στο St Come-du-Mont.
Ο Αμερικανός καταδρομέας δεν συναντήθηκε ποτέ με το υπόλοιπο τμήμα της μονάδας του, αλλά κατάφερε - ολομόναχος - να ολοκληρώσει με επιτυχία αρκετές επιχειρήσεις δολιοφθοράς, συμπεριλαμβανομένης της ανατίναξης ενός σταθμού παραγωγής ενέργειας, πριν έρθει αντιμέτωπος με τα γερμανικά πυροβόλα, αρκετές ημέρες μετά την προσγείωσή του.

Σε στρατόπεδα αιχμαλώτων

Οι Ναζί συνέλαβαν τον Μπάιρλι, που για τους επόμενους επτά μήνες βρέθηκε αιχμάλωτος σε στρατόπεδο συγκέντρωσης κάτω από άθλιες συνθήκες διαβίωσης· τον άλλαξαν επτά διαφορετικά στρατόπεδα και προσπάθησε να δραπετεύσει ανεπιτυχώς δύο φορές. Στη δεύτερη απόπειρα μάλιστα, ο Μπάιρλι και συγκρατούμενοί του, επιβιβάστηκαν σε ένα τρένο που νόμιζαν ότι κατευθυνόταν προς την Πολωνία, ώστε να μπορέσουν να συναντηθούν με τον Κόκκινο Στρατό. Για κακή τους τύχη το τρένο τους έφερε στο Βερολίνο. Εκεί ανακαλύφθηκαν και συνελήφθησαν. Ο Μπάιρλι ξυλοκοπήθηκε και βασανίστηκε από την Γκεστάπο, η οποία επέμενε ότι ήταν κατάσκοπος που είχε πέσει με αλεξίπτωτο στο Βερολίνο. Τη λύση έδωσε ο γερμανικός στρατός που ανέλαβε τους αιχμαλώτους, αφαιρώντας κάθε δικαιοδοσία στην Γκεστάπο.

Ο Μπάιρλι οδηγήθηκε στο στρατόπεδο αιχμαλώτων Stalag-III C στο Alt Drewitz, στη δυτική Πολωνία· τότε ήταν που βρήκε την ευκαιρία να προσπαθήσει να αποδράσει και να τα καταφέρει· ήταν πια Ιανουάριος του 1945. Ο δρόμος της ελευθερίας ήταν ανοιχτός προς τα ανατολικά, ενώ οι Σοβιετικοί προέλαυναν προς της δύση· ο Μπάιρλι «έπεσε» πάνω σε ένα ρωσικό τάγμα αρμάτων μάχης της 1ης Στρατιάς. Και τώτρα... διάλλειμα ολίγων λεπτών…

Αυτό ήταν το Α’ μέρος μιας ήδη απίστευτης ιστορίας που δικαιολογημένα κάποιος θα αναρωτηθεί αν είναι κομμάτι του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ή σενάριο για ταινία του Χόλιγουντ!
Σβήνουν τα φώτα, σιωπή, η οθόνη φωτίζεται ξανά, και πάμε…

Ο ταλαιπωρημένος αμερικανός στρατιώτης, κάνοντας μια απελπισμένη προσπάθεια να ξεφύγει από τους Ναζί, συναντά μια γυναίκα λοχαγό που είναι επικεφαλής άρματος μάχης του Κόκκινου Στρατού με απώτερο σκοπό να εκδικηθεί για το κατεστραμμένο σπίτι της, μέσα στο οποίο ο σύζυγός της και ολόκληρη η οικογένειά της έχασαν τη ζωή τους κατά τη γερμανική εισβολή.

Η συντρόφισσα Αλεξάντρα 

Ο Μπάιρλι έβγαλε από το μπουφάν του ένα πακέτο τσιγάρα Lucky Strike και φώναξε τις μόνες ρωσικές λέξεις που ήξερε: «Amerikansky tovarishch!»…(σύντροφος Αμερικανός). Η Αλεξάντρα Σαμουσένκο, σχεδόν ίδιας ηλικίας με τον Μπάιρλι, εκεί κοντά στα 22, η μόνη γυναίκα Ρωσίδα διοικητής άρματος μάχης, θα πειστεί γρήγορα από τον Αμερικανό να τον αφήσει να πολεμήσει πλάι της στην προέλασή τους προς το Βερολίνο.
Η Σαμουσένκο ήταν νεαρή έφηβη όταν εντάχθηκε στον Κόκκινο Στρατό ως στρατιώτης πεζικού· πέρασε από την σχολή των τεθωρακισμένων και έγινε αξιωματικός. Όταν το πλήρωμα του τανκ της εξουδετέρωσε τρία γερμανικά Tiger I στη θρυλική Μάχη του Κουρσκ, η Σαμουσένκο παρασημοφορήθηκε με το Κόκκινο Αστέρι.

Ο αμερικανός αλεξιπτωτιστής πέρασε ένα μήνα πολεμώντας με το νέο του τάγμα. Μάλιστα ήταν ανάμεσα σε εκείνους που απελευθέρωσαν το Stalag-III C, το τελευταίο στρατόπεδο συγκέντρωσης που είχε κρατηθεί ο Μπάιρλι!
Στις αρχές Φεβρουαρίου, ο αμερικανός στρατιώτης τραυματίστηκε από γερμανικά βομβαρδιστικά και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο στην Πολωνία. Εκεί, ο Σοβιετικός Στρατάρχης Γκεόργκι Ζούκοφ, ο οποίος έμαθε και ενδιαφέρθηκε να γνωρίσει τον μοναδικό Αμερικανό που πολεμούσε για τον Κόκκινο Στρατό, πήγε στο νοσοκομείο, μίλησε μαζί του και άκουσε την ιστορία του. Ο σοβιετικός πολέμαρχος έδωσε στον Μπάιρλι τα επίσημα έγγραφα που χρειαζόταν για να φύγει και να επανενταχθεί στα αμερικανικά στρατεύματα.
Από το νοσοκομείο στην Πολωνία, ο Μπάιρλι ταξίδεψε με συνοδεία στη Μόσχα, για να ζητήσει βοήθεια στην αμερικανική πρεσβεία. Κι αν νομίζετε ότι όπου να ΄ναι πέφτουν οι τίτλοι του τέλους, γελιέστε! Δυστυχώς, η ιστορία του Μπάιρλι είχε ήδη πάρει μια σκοτεινή τροπή, που θα έκανε το ταξίδι της επιστροφής αληθινή οδύσσεια.

Οδύσσεια δίχως τελειωμό...

Οι μεταλλική στρατιωτική ταυτότητα του Μπάιρλι είχε βρεθεί στη Νορμανδία αμέσως μετά την Απόβαση και είχε θεωρηθεί νεκρός. Η οικογένειά του, πίσω στο Μάσκεγκον του Μίσιγκαν, είχε ενημερωθεί για τον θάνατο του «γενναίου τέκνου» τους τον Σεπτέμβριο του 1944. Ήταν φυσικό, η αμερικανική πρεσβεία να μην πιστέψει το παραμικρό από όσα ισχυριζόταν ο Μπάιρλι. Έπειτα από επίμονες προσπάθειες και με τους αμερικανούς να τον βλέπουν με οργισμένη δυσπιστία, ο Μπάιρλι κατάφερε να πείσει τους υπευθύνους να του πάρουν δακτυλικά αποτυπώματα από την ταυτοποίηση των οποίων επιβεβαιώθηκαν τα όσα υποστήριζε!

Ήταν 21 Απριλίου του 1945 , όταν ο Μπάιρλι επέστρεψε στο σπίτι του στο Μίσιγκαν. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος και το ταξίδι του Αμερικανού στην Ευρώπη είχαν φθάσει πια στο τέλος τους.

Το 1994, ο Τζόζεφ Μπάιρλι στο πλαίσιο του εορτασμού της 50ης επετείου της Απόβασης στη Νορμανδία, τιμήθηκε στον Λευκό Οίκο από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, αλλά και από τον Ρώσο Πρόεδρο Μπόρις Γέλτσιν! Για τα επόμενα 10 χρόνια, ο Μπάιρλι απόλαυσε δημοσιότητα στις ΗΠΑ και στη Ρωσία για την εκπληκτική ιστορία του, αλλά και τιμήθηκε ως σύμβολο συνεργασίας στις μεταψυχροπολεμικές σχέσεις των δύο υπερδυνάμεων.

Ο Μπέιλρε πέθανε στον ύπνο του από καρδιακή ανεπάρκεια στις 12 Δεκεμβρίου του 2004, κατά τη διάρκεια επίσκεψης στο Toccoa της Τζόρτζια, όπου είχε εκπαιδευτεί ως αλεξιπτωτιστής το 1942· ήταν 81 χρονών.
Καλά ως εδώ, αλλά δεν μας είπατε τι έγινε με την διοικητή του άρματος που τον περιμάζεψε. Λοιπόν, στις ταινίες το καλό τέλος, το Happy End, που λένε οι αγγλοσάξωνες είναι συχνό, στη ζωή σπάνιο: η Αλεξάντρα Σαμουσένκο, η γυναίκα που έσωσε τη ζωή του Αμερικανού και που πολέμησαν πλάι πλάι, σκοτώθηκε 70 χιλιόμετρα έξω από το Βερολίνο. Η Μπάιρλι είχε πει για εκείνη ότι ήταν σύμβολο του ρωσικού σθένους και θάρρους· ο ίδιος, αναμφίβολα, είναι σύμβολο για τους Αμερικανούς!

Ο γιος του Μπάιρλι, Τζον, υπηρέτησε στην 101η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Βιετνάμ και διετέλεσε πρεσβευτής των Ηνωμένων Πολιτειών στη Μόσχα από το 2008 μέχρι το 2012.