Στο όνομα της θρησκείας: Τους πέταξαν από το παράθυρο κι έτσι άρχισε ένας από τους μεγαλύτερους πολέμους που ρήμαξε την Ευρώπη

Ο Πόλεμος μπήκε από το παράθυρο, όταν βγήκαν από αυτό τρεις άνθρωποι…
Στο όνομα των θρησκειών - οποιονδήποτε θρησκειών - έχουν γίνει οι μεγαλύτεροι και περισσότερο φανατικοί πόλεμοι στην Ιστορία. Με πρόσχημα την αγάπη του Ιησού και την χριστιανική θρησκεία οι Σταυροφόροι άλωσαν την Κωνσταντινούπολη το 1204 και ερήμωσαν την Βασιλεύουσα.
Για χάρη της θρησκείας, ο Δούκας του Άλμπα έπνιξε 12.000 Ολλανδούς, η Ιερά Εξέταση βασάνισε και σκότωσε χιλιάδες ανθρώπους και ο Θεόδωρος Στουδίτης - υπέρμαχος του μοναχισμού και φανατικός εικονολάτρης  -  κατάφερε να χαλάσει ό,τι πήγαν να φτιάξουν οι Ίσαυροι…

Οι Γαλλικοί Θρησκευτικοί Πόλεμοι (Η εμφύλια πολεμική σύγκρουση και οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Γαλλία του 16ου αιώνα, μεταξύ των γάλλων καθολικών και των προτεσταντών Ουγενότων) άρχισαν το 1562 και κράτησαν μέχρι το 1598 πόλεμοι· άφησαν πίσω τους από 2 έως 4 εκατομμύρια νεκρούς! Κι όλα αυτά υπέρ πίστεως!
Και πάμε στο γεγονός που συνέβη μια μέρα σαν σήμερα…

Κλείστε τα παράθυρα...

Γνωρίζει κάποιος την ιστορική ρίζα της πολυσύλλαβης λέξης που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε τη ρίψη ενός ανθρώπου ή αντικειμένου από παράθυρο, τη γνωστή «εκπαραθύρωση»; Λοιπόν, της λέξης αυτής οι ιστορικές ρίζες χάνονται στο βάθος του 17ου αιώνα και το παρακάτω γεγονός ήταν ο σπόρος της: Η Εκπαραθύρωση της Πράγας! Είναι το περιστατικό που έλαβε χώρα μία μέρα σαν σήμερα πριν από τέσσερις αιώνες στις 23 Μαΐου του 1618.
Διαβάστε: Καθώς η θρησκευτική Μεταρρύθμιση του Λούθηρου εξαπλωνόταν σε όλη την Ευρώπη, ο αυτοκράτορας Ροδόλφος Β’ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας (Γερμανία) είχε υποσχεθεί με έδικτο (πολιτικό ή στρατιωτικό διάταγμα, που αφορούσε κυρίως τις δικαιοδοσίες ενός άρχοντα) του 1609 τη θρησκευτική Ελευθερία των υπηκόων του. Η συμφωνία έγραφε πως ο Πρίγκιπας κάθε περιοχής θα μπορούσε να καθορίζει το θρήσκευμα στην επικράτειά του, χωρίς περαιτέρω υπαγορεύσεις από την κεντρική διοίκηση της πρωτεύουσας.

Στη Βοημία όμως, μετά το θάνατό του Ροδόλφου και την άνοδο στην εξουσία του αδελφού του Ματθία, τα προτεσταντικά παρεκκλήσια άρχισαν να δέχονται επιδρομές και οι ιερείς τους να σφαγιάζονται από αξιωματούχους της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.

Η άμεση αντίδραση ήταν μία συγκέντρωση Προτεσταντών στην Πράγα, οι οποίοι δίκασαν και έκριναν ένοχους για την αθέτηση της υπόσχεσης τους Καθολικούς.
Ο βασιλιάς Φερδινάνδος Β΄ είχε στείλει τέσσερις εκπροσώπους του στην Πράγα, ως κυβερνήτες, καθώς ο ίδιος είχε πρόσφατα λάβει και τον τίτλο του βασιλιά της Ουγγαρίας και απουσίαζε. Στο κάστρο της Πράγας, εκπρόσωποι της Βοημικής Αριστοκρατίας οργισμένοι και θέλοντας να διερευνήσουν κατά πόσον οι εκπρόσωποι του βασιλιά ήταν υπεύθυνοι για τη διαταγή παύσης της κατασκευής μιας προτεσταντικής εκκλησίας, συγκρότησαν έκτακτο δικαστήριο και συνέλαβαν δύο από τους βασιλικούς εκπροσώπους, τον Γιάροσλαβ Μπόριτα Μαρτινίκ και τον Βίλεμ Σλάβατα, αλλά και έναν από τους γραμματείς τους, τον Φίλιπ Φαμπρίσιους.

«Είστε εχθροί, τόσο δικοί μας όσο και της θρησκείας μας» τους είπαν, καθότι αγνοώντας το έδικτο του Ροδόλφου «φερθήκατε φρικτά στους προτεστάντες υπηκόους σας και προσπαθήσατε να τους ανάγκασε τε να ασπαστούν τη θρησκεία σας παρά τη θέλησή τους». Ως αποτέλεσμα, τους δύο άντρες μαζί και τον γραμματέα, τους γκρέμισαν από τα παράθυρα της αίθουσας Συμβουλίων που βρισκόταν στον τρίτο όροφο του Κάστρου της Πράγας! Αυτοί έπεσαν από ύψος περίπου 15 μέτρων, αλλά ουδείς τραυματίστηκε σοβαρά, χάρη στην κλίση του εδάφους που μείωσε την πρόσκρουση: Επιβίωσαν και οι τρεις από την πτώση! Οι Καθολικοί αμέσως αποφάνθηκαν πως τους είχε σώσει Θεία παρέμβαση με τους αγγέλους, ενώ οι Προτεστάντες θεώρησαν πως οι τρεις επιβίωσαν επειδή προσγειώθηκαν σε έναν λόφο από κοπριά... Σε κάθε περίπτωση το γεγονός αυτό δεν μπόρεσε να αποτρέψει τις επερχόμενες δεκαετίες θρησκευτικής διαμάχης στην Κεντρική Ευρώπη: Ο Τριακονταετής Πόλεμος που ακολούθησε ήταν μία από τις πιο καταστροφικές συγκρούσεις στην ανθρώπινη Ιστορία.
Και ενώ στον πόλεμο αυτό οδήγησαν θρησκευτικά αίτια, σύντομα οι εμπλεκόμενες δυνάμεις κατέληξαν να αγωνίζονται για την πολιτική επικράτηση στην Ευρώπη με προεξάρχουσα τη διαμάχη μεταξύ των Αψβούργων και της Γαλλίας.

Θάνατος, δηώσεις και ερήμωση

Ο Πόλεμος ερήμωσε μεγάλες περιοχές. Στη Γερμανία, τη Βοημία και τις Κάτω Χώρες ο πληθυσμός μειώθηκε δραματικά από την πείνα και τις αρρώστιες, ενώ τα στρατεύματα λεηλατούσαν τις πολιτείες. Οι περισσότερες από τις εμπόλεμες δυνάμεις καταστράφηκαν οικονομικά. Στρατοί έξι κρατών αποτελούμενοι από φανατικούς, τυχοδιώκτες και μισθοφόρους περιέτρεχαν επί 30 χρόνια τη Γερμανία, αλληλοσφάζονταν, λεηλατούσαν, βίαζαν και σκότωναν τον άμαχο πληθυσμό που μειώθηκε δραματικά.

Στη Γερμανία και την Αυστρία οι κάτοικοι έπεσε από τα 21.000.000 έφτασαν στα 13.000.000. Χωριά εγκαταλείφθηκαν και μεγάλες περιοχές εκχερσώθηκαν. Η γη έμενε ακαλλιέργητη και η όποια συγκομιδή αρπαζόταν από τα στρατεύματα, που έκαιγαν ό,τι περίσσευε για να μην πέσει στα χέρια του εχθρού. Λιποτάκτες συγκροτούσαν ληστοσυμμορίες και ο λιμός προκάλεσε κρούσματα κανιβαλισμού. Η πείνα προκάλεσε 10.000 θύματα μόνο στο Μόναχο. Κι όλα αυτά εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος… Ο Θεός να μας φυλάει!