Ζούμε άγριες μέρες: Για τα ΜΑΤ πρόκληση είναι να βάζεις μια καρέκλα στη θέση της
Μπορεί κάποιος να πει «έλα μωρέ, χειρότερα έχουν γίνει», αλλά κάπως έτσι ξεκινάει η αποδοχή: Με ταπεινώσεις, με μερικά σπρωξίματα χωρίς λόγο, με την ιδέα ότι δεν έχεις δικαίωμα να αντιδράσεις🕛 χρόνος ανάγνωσης: 2 λεπτά ┋ 🗣️ Ανοικτό για σχολιασμό

Την Παρασκευή και το Σάββατο τα Εξάρχεια μετατράπηκαν σε άντρο των ΜΑΤ. Την Παρασκευή (31/10) είδαμε τα «όργανα της τάξης» να χτυπούν κοπέλα με προσθετικό μέλος. Το Σάββατο οι γνώριμες εικόνες: φωτιές, χημικά, σπρωξίματα και κλωτσιές χωρίς λόγο.
Το βράδυ του Σαββάτου (1/11) ήμουν σε συναυλία στην περιοχή. Βγαίνοντας, καταλάβαμε ότι είχαν ξεκινήσει τα «κλασικά επεισόδια του Σαββάτου». Με τα δακρυγόνα να μας «καίνε», αρχίσαμε να κατευθυνόμαστε προς την Ακαδημίας. Σε ένα στενό, έξω από καφέ - μπαρ, είδαμε ΜΑΤ να κάνουν εξακρίβωση στοιχείων σε δύο νέους -μια κοπέλα και ένα αγόρι- και να σπρώχνουν το αγόρι χωρίς κανέναν λόγο. Σταθήκαμε να δούμε τι συνέβαινε -κάπως υποψιασμένοι πως ίσως συμβεί κάτι. Αφού είδαν τις ταυτότητές τους, άρχισαν να αποχωρούν.

Καθώς περνούσαν μπροστά από το μαγαζί ένας - ένας χτυπούσαν με την ασπίδα τους μια καρέκλα. Χώρος υπήρχε. Το έκαναν απλώς γιατί δεν τους ενδιέφερε. Όταν περνούσε και ο τελευταίος, αυθόρμητα κινήθηκα προς το τραπέζι για να φτιάξω την καρέκλα ώστε να μην πέσει.
Και φυσικά, με έσπρωξε με την ασπίδα. Ο σύντροφός μου το είδε, πλησίασε και τον έσπρωξαν κι εκείνον, με αποτέλεσμα να χάσει την ισορροπία του και να πέσει για λίγο στο έδαφος. Δεν είναι πως αυτό τους πτόησε... Σπρωξιές και ύφος τραμπούκου. Η απάντησή του -«χτυπήσατε την κοπέλα»- κάπως τους «αφόπλισε» -προς στιγμήν- και αρκέστηκαν σε ένα «έφυγες». Η ένταση όμως δεν σταμάτησε.
Μπήκα ανάμεσά τους θεωρώντας (αφελώς ίσως) ότι αυτό θα ηρεμούσε την κατάσταση. Τους είπα ότι απλώς έφτιαχνα μια καρέκλα. Με τις φωνές και από γύρω, τελικά έφυγαν -με ύφος «χάρη σας κάνουμε».
Μπορεί κάποιος να πει «έλα μωρέ, χειρότερα έχουν γίνει». Αλλά κάπως έτσι ξεκινάει η αποδοχή. Με ταπεινώσεις, με μερικά σπρωξίματα χωρίς λόγο, με την ιδέα ότι δεν έχεις δικαίωμα να αντιδράσεις.
Δεν είναι θέμα μιας καρέκλας, ούτε ενός σπρωξίματος.
Το πρόβλημα είναι αυτό το «δεν έγινε και τίποτα». Η αυθαιρεσία που περνάει. Το σπρώξιμο που γίνεται φυσιολογικό. Η εξουσία που δεν νιώθει ότι χρειάζεται να εξηγήσει τίποτα.
Τραγωδία στη Ροδόπη: Νεκρό 7χρονο παιδί από φωτιά στο σπίτι του - Στο νοσοκομείο το αδελφάκι του
Το πιο δυνατό μήνυμα ανθρωπιάς: Χάρισαν ζωή ανήμερα των Χριστουγέννων - Το συγκινητικό «ευχαριστώ» των γιατρών
Τραγωδία στο Τέξας: Οικογένεια ξεκληρίστηκε όταν μεθυσμένη οδηγός έπεσε πάνω στο αυτοκίνητό τους - Επέζησε μόνο το 3χρονο παιδί τους
Νέο αμήχανο περιστατικό στη σκηνή για την Ιουλία Καλλιμάνη - Θαμώνας της πέταξε λουλούδια με νερό
Live όλες οι εξελίξεις λεπτό προς λεπτό, με την υπογραφή του www.ethnos.gr




