Φωτιά στο Σχίνο - Οδοιπορικό: Προσπαθούσαν να μας κάψουν εδώ και τρία χρόνια - Eμπρησμός 100%

Σοκ και δέος προκαλούν οι εικόνες καταστροφής που αντικρύζει κανείς μέσα από τους δασικούς δρόμους στα Γεράνεια Όρη. Το Μάζι, το Χάνι Δερβένι, η Σπάρτα, οι δρόμοι για τα μοναστήρια της Αγίας Παρασκευής και του Αγίου Ιωάννη αλλά και ο προς την κορυφή που βρίσκεται ο Αέρας και ο επιβλητικός πύργος του ΟΤΕ είναι πλέον κρανίου τόπος. Ο παράδεισος των Γερανείων δεν υπάρχει πια και σύμφωνα με τους ειδικούς θα χρειαστούν έως και 40 χρόνια για να αποκατασταθούν οι ζημιές.

Συνεχίζοντας το οδοιπορικό μας συναντήσαμε τρεις κτηνοτρόφους σε τρία διαφορετικά σημεία μέχρι και σε υψόμετρο 1.200 μέτρα. Αν και μεταξύ τους δεν είχαν καμία επικοινωνία, ούτε ήταν ενημερωμένοι για το ρεπορτάζ μας, μπροστά στην κάμερα του ethnos.gr με χαρακτηριστικό αυθορμητισμό αλλά και βεβαιότητα διατύπωσαν κοινά συμπεράσματα για τη βιβλική καταστροφή.

Υποστήριξαν πως η φωτιά ήταν κατά 100% εμπρησμός καθώς είναι η τρίτη σε τρία χρόνια καταστρέφοντας το 80% του Εθνικού Δρυμού. Εξέφρασαν την απόγνωση και την απογοήτευση τους για το παρόν και το μέλλον τους και διατύπωσαν παράπονα για την απουσία της πυροσβεστικής την πρώτη ημέρα και κυρίως για την παντελή απουσία του Δήμου Μεγάρων. Όπως μας έδειξαν οι μεγάλες δεξαμενές πυρόσβεσης ήταν άδειες και δε λειτούργησαν ποτέ και πως από θαύμα δεν θρηνήσαμε θύματα.

Τα παλιά πατητήρια και η Μπέσυ Αργυράκη

Με δάκρυα στα μάτια ο κύριος Κώστας μας δείχνει το σημείο που είχε τη στάνη του του στον Πευκενέα Μεγάρων λίγα μέτρα πιο μακριά από το κτήμα Εύχαρη και τον πύργο Αντωνίου που αμφότερα καταστράφηκαν αλλά και το σπίτι της Μπέσυς Αργυράκη που έπαθε ζημιές. Η στάνη του κυριολεκτικά εξαϋλώθηκε και το σημείο που φώλιαζαν τα 100 προβατάκια του έγινε στάχτη. Απέμειναν μόνο κάτι ξερολιθιές που όπως μας εξηγεί και θυμάται με συγκίνηση ήταν τα υπαίθρια πατητήρια όπου οι οικογένειες κάποτε έστηναν ολοήμερες γιορτές πατώντας τα σταφύλια.

«Τι να μας κάνουν 600 Ευρώ;»

«Εδώ είχα τα πρόβατα, κοιμόντουσαν στη δροσιά τους. Ερχονταν τα παιδάκια και παίζανε. Ηταν παράδεισος, μία ομορφιά. Τώρα είναι ένα τίποτα», μας λέει με βουρκωμένα μάτια. Όπως μας είπε θα φοράει μαύρα μέχρι να ξαναγεννηθεί το δάσος: «Ποιος είναι αυτός που θα αναλάβει την ευθύνη; Με τι αποζημίωση; Με 600 Ευρώ; Πως θα ζήσω τρία παιδιά; Είναι μία μεγάλη καταστροφή. Παντού βλέπεις μία καταστροφή. Ότι είχε απομείνει για τον τόπο και για τα Μέγαρα κάηκε».

«Ηταν παράδεισος και έγινε κόλαση»

Όπως τόνισε ο κτηνοτρόφος δεν υπάρχει μέλλον για τον ίδιο και τα τρία του παιδιά: «Εδώ ήταν ο παράδεισος και τώρα είναι μία κόλαση. Μία αηδία. Είμαστε στην 4^η ημέρα σήμερα και ακόμα καίει η φωτιά».

«Ας έρθει κάποιος εδώ παλικαράς να μας αντικρίσει»

«Δεν υπάρχει πλέον μέλλον. Έληξαν όλα την Πέμπτη το μεσημέρι 20 Μαΐου 2021. Είμαι σε απόγνωση. Με πνίγει το δίκιο. Κλαίω τέσσερις μέρες τώρα. Δεν ξέρω τι θα γίνουμε. Πάει το δάσος, πάει η περιουσία μας, πάνε και τα κτήματα του κόσμου. Ποιος είναι αυτός που θα αναλάβει την ευθύνη; Ας έρθει εδώ κάποιος παλικαράς να μας αντικρίσει».

75 χρόνια χάθηκαν σε μία μέρα

Αφήνουμε τον Πευκενέα και ανηφορίζουμε το δύσκολο δρόμο για την κορυφή και τον πύργο του ΟΤΕ στα 1.400 μέτρα. Λίγο πριν φτάσουμε στην κορυφή υπάρχουν δύο τελευταία μαντριά της ίδιας οικογένειας. Ο 75χρονος κύριος Χρήστος γεννήθηκε και μεγάλωσε στο καλύβι εδώ. Το καλύβι άρπαξε φωτιά και έγινε στάχτη. Χωρίς ρεύμα και άλλες ανέσεις φυλάει το βουνό και τα 100 γίδια του έχοντας στρατιώτες τα πανέμορφα σκυλιά του. Κάθονται κι εκείνα μελαγχολικά προς το μέρος των καμένων και κοιτούν ακόμα τους κορμούς που καπνίζουν και αποτελούν εστίες αναζωπυρώσεις.

Ακόμα καπνίζουν τα καμμένα

«Εδώ είμαστε γύρω στα 1.200 μέτρα υψόμετρο. Το κακό ξεκίνησε τα ξημερώματα της Πέμπτης. Κοιμόμουν και μόλις είδα τον καπνό πήρα τα γίδια και έτρεχα για την Κινέτα. Μετά γύρισα και βρήκα το σπίτι καμένο. Τα παιδιά μου ήρθα και έριξαν λίγο νερό αλλά που να σβήσει η φωτιά. Πυροσβεστικό δεν ήρθε εδώ. Κάηκε όλο το δάσος. Τελείωσε. Τώρα μας είπαν θα δώσουν 600 Ευρώ. Τι να μου κάνουν 600 Ευρώ; Ποιος θα μου φτιάξει το σπίτι που κάηκε; Εδώ έχω 75 χρόνια. Εχω 100 ζωντανά και με μεγάλο ρίσκο και φόβο τα έσωσα».

«Ετρεχα με τα γίδια μέσα στο δάσος να σωθώ»

Ο κύριος Χρήστος περιγράφει τη στιγμή που πήρε τα ζώα του και έφυγε μέσα στο δάσος για να σωθεί: «Πήρα τα γίδια και τα πρόβατα και έτρεχα μέσα στο δάσος προς την Κινέτα. Δεν ήρθε κανείς εδώ πάνω. Δεν είχαμε καμία βοήθεια. Ακόμα καπνίζουν οι φωτιές. Που είναι τα πυροσβεστικά και ο Δήμος; Δεν έχω με κανέναν τίποτα αλλά εδώ δεν ήρθε κανείς. Να τα πείτε αυτά παρακαλώ. Πιο πάνω στη στροφή είναι το μαντρί του γιου μου. Κάηκαν τα αυτοκίνητα του. Τους καλούσε στο τηλέφωνο και του έλεγαν να αφήσουμε τα ζώα και να φύγουμε. Και που να πάμε; Πως θα επιβιώσουμε;».

Με μία ματιά βλέπεις Κορινθιακό και Σαρωνικό

Αφήσαμε τον κύριο Χρήστο, καταγράψαμε τις ζημιές και στο μαντρί του γιου του και πήραμε το δρόμο για την κορυφή των κορυφών, στα 1.400 μέτρα υψόμετρο όπου βρίσκεται ο επιβλητικός πύργος του ΟΤΕ και νομίζεις πως βρίσκεσαι πάνω σε αεροπλάνο. Με το ένα μάτι βλέπεις τον Κορινθιακό κόλπο και με το άλλο τον Σαρωνικό και θα ακολουθήσει ξεχωριστό ρεπορτάζ.

Ήρωες πυροσβέστες από την Ηλεία

Για να ολοκληρώσουμε το οδοιπορικό με τους κτηνοτρόφους που έπαθαν τεράστιες καταστροφές πήραμε τον δύσβατο και στενό δρόμο προς τη Σπάρτα σε ένα από τα πιο όμορφα σημεία του βουνού. Μία μεγάλη έκταση ως από θαύμα δεν έχει καεί αλλά η φωτιά διαπέρασε από κάτω το δάσος των αιωνόβιων πεύκων σιγο καίγοντας τις βάσεις τους. Είναι ότι πιο επικίνδυνο καθώς από στιγμή σε στιγμή μπορεί να πέσουν. Σε ένα δύσβατο και απόκρημνο σημείο της διαδρομής συναντάμε ένα πυροσβεστικό όχημα που σβήνει μικρές εστίες μέσα σε χαράδρες. Το έμπειρο πλήρωμα του πυροσβεστικού είναι από την Ηλεία.

«Δεν είχα ξαναδεί τέτοιο δάσος»

«Έχουμε ζήσει πολλές φωτιές αλλά σαν τούτη εδώ δεν έχουμε ξαναδεί. Είναι ένα φοβερό δάσος. Ζήσαμε και τη φωτιά στην Ηλεία το 2007. Εδώ έχει πεύκα εκατοντάδων ετών. Δεν είχα ξαναδεί τόσο μεγάλα πεύκα. Αφού τα έστειλα φωτογραφία στη γυναίκα μου για να με πιστέψει. Θέλει πολύ δουλειά εδώ μέσα. Είναι κρίμα να χάνουμε τόσο ωραία δάση από απροσεξίες. Πολλά ακούγονται αλλά για εμάς το αποτέλεσμα είναι το ίδιο», μας λέει ο πυροσβέστης και οδηγός του οχήματος και μας αποκάλυψε πως στο χωριό του στην Ηλεία έχει και ο ίδιος 60 προβατάκια κάνοντας το χόμπι του.

Την έσωσαν οι καλόγεροι

Αφού περάσαμε με δυσκολία το στενό δρόμο φτάσαμε στο μαντρί της κυρίας Ευγενίας στη Σπάρτα. Πρόκειται για μία από τις πλέον απόμακρες και παρθένες περιοχές. Την έσωσαν οι καλόγεροι της μονής Αγίας Παρασκευής τους οποίους και ευχαρίστησε και τόνισε πως οι τρεις φωτιές τα τελευταία τρία χρόνια όχι μόνο δεν είναι τυχαίες αλλά κατά 100% είναι προϊόν εμπρησμού.

«Ήταν εμπρησμός 100%»

Η κυρία Ευγενία είπε στην webcamera του ethnos.gr: «Τη νύχτα που ξέσπασε η φωτιά με πήραν αμέσως γιατί έχω αναπνευστικό πρόβλημα. Εχουμε 350 γίδια και κατσίκια. Δεν είχαμε που να πάμε. Το κομμάτι γύρω από το σπίτι μας σώθηκε αλλά τέσσερις ημέρες μετά ακόμα καπνίζει το δάσος. Μας ανησυχεί γιατί εάν γυρίσει ο αέρας θα καούμε. Αρχικά την πρώτη μέρα της πυρκαγιάς την Πέμπτη δεν ήρθε κάποιο πυροσβεστικό. Τα παιδιά μου έδωσαν μάχη με τους κουβάδες και σταμάτησαν τη φωτιά να μην κάψει το σπίτι και τα γίδια. Τα παιδιά της πυροσβεστικής ήρθαν από την Παρασκευή το απόγευμα. Εχουν εγκατασταθεί εδώ και νιώθουμε ασφάλεια. Δουλειά πολύ έκαναν τα αεροπλάνα. Δε μπορούμε να φύγουμε. Που να πάμε; Το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής είναι περίπου ένα χιλιόμετρο από εδώ. Ηρθαν και με πήραν οι καλόγεροι και με πήγαν στα Μέγαρα. Να ναι καλά οι άνθρωποι. Εδώ είμαστε παράδεισος αλλά δυστυχώς δεν τον αφήνουν να ζήσει. Η φωτιά ήταν σκόπιμη. Με τίποτα δεν ήταν τυχαία. Έκαψαν την Κινέτα, και μετά έπρεπε να κάψουν και τη βορεινή πλευρά και τώρα έβαλαν φωτιά και από εδώ. Είναι εμπρησμός 100%».