Η Άννα Γουίντουρ και το τέλος μιας εποχής: Η γυναίκα που διαμόρφωσε τη μόδα και τη δυναμική της εικόνας

Μαύρα γυαλιά, αυστηρό βλέμμα και μια παρουσία που έκανε την αίθουσα να σωπά. Για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, η Άννα Γουίντουρ δεν βρισκόταν απλώς στην κορυφή της αμερικανικής Vogue — ήταν η Vogue. Πάνω στο εξώφυλλο, πίσω από τα παρασκήνια, ανάμεσα στις ραφές της μόδας και στο front row των πιο επιδραστικών επιδείξεων, η Γουίντουρ έχτισε ένα brand γύρω από το όνομά της — ψυχρό, επιβλητικό, ακαταμάχητο.

Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς πως η Γουίντουρ δεν ακολούθησε τη μόδα. Την προέβλεψε, την επέβαλε και την καθόρισε. Όμως μαζί με αυτήν, έφτιαξε και την εικόνα της ιδανικής γυναίκας που όλοι —σχεδιαστές, αναγνώστριες, stars— ήθελαν κάποτε να μοιάσουν: κοφτερή, αποτελεσματική, κομψή. Στην πραγματικότητα, η Άννα Γουίντουρ δεν φόρεσε ποτέ απλώς ρούχα. Φόρεσε τον ρόλο της πιο ισχυρής γυναίκας στον κόσμο της μόδας, μέχρι που έγινε αξεπέραστη.

«Γράψε πως θέλεις να γίνεις αρχισυντάκτρια στη Vogue»

Πριν γίνει το πιο φωτογραφημένο πρόσωπο των front rows, η μικρή Άννα μεγάλωνε σε ένα σπίτι γεμάτο εφημερίδες, καυστικά σχόλια και φιλοδοξίες. Ο πατέρας της, Τσαρλς Γουίντουρ, ήταν ο αυστηρός και σχεδόν μυστηριώδης διευθυντής της Evening Standard. Στις αίθουσες σύνταξης τον αποκαλούσαν «Chilly Charlie» — τίποτα λιγότερο από προοικονομία για την κόρη του.

Μεγάλωσε σε ένα Λονδίνο που άλλαζε με κάθε εξώφυλλο των Beatles, με κάθε μίνι φούστα της Twiggy. «Τη δεκαετία του ’60 στο Λονδίνο, έπρεπε να φοράς τον σάκο του Irving Penn στο κεφάλι για να μην καταλάβεις ότι συνέβαινε κάτι τρομερό στη μόδα», είχε πει κάποτε. Κι εκείνη, ευτυχώς, δεν φορούσε κανένα σάκο. Παρακολουθούσε μαθήματα μόδας, δούλεψε σε μπουτίκ, παράτησε τις σπουδές της — και λίγο αργότερα, κυνήγησε την πρώτη της θέση σε περιοδικό.

Ο πατέρας της είχε δει την πορεία της: «Γράψε πως θέλεις να γίνεις αρχισυντάκτρια στη Vogue», της είπε όταν εκείνη δίσταζε να συμπληρώσει μια αίτηση σπουδών. Και κάπως έτσι, ανάμεσα σε οικογενειακές ανασφάλειες και εφηβική λατρεία για τη μόδα, γεννήθηκε η πιο πεισματάρα παράγοντας της βιομηχανίας.

Το editorial της καριέρας της δεν ξεκίνησε ακριβώς με φώτα και glamour. Στο Harper’s & Queen έμαθε τι σημαίνει μόδα σε έντυπη μορφή. Από το Harper’s Bazaar απολύθηκε μετά από μόλις εννιά μήνες. Έκανε πέρασμα από το Viva και το Savvy. Στη δεκαετία του ’80, εργαζόταν στο New York Magazine, μα ήταν ήδη έτοιμη για κάτι πολύ μεγαλύτερο.

Όταν η Conde Nast της πρότεινε θέση ως creative director στη Vogue, το 1983, η Άννα δεν χρειαζόταν δεύτερη σκέψη. Η τυπική της ιεραρχική θέση μπορεί να ήταν δεύτερη, αλλά στην πράξη, είχε ήδη αρχίσει να κινεί τα νήματα. Η τότε διευθύντρια Grace Mirabella, η οποία προτιμούσε το μπεζ και την εγκράτεια, γρήγορα κατάλαβε ότι ο άνεμος άλλαζε — κι αυτός φυσούσε με κατεύθυνση προς την Άννα. Όταν η Mirabella τη ρώτησε σε μια συνάντηση ποια θέση επιθυμούσε στο περιοδικό, εκείνη απάντησε χωρίς περιστροφές: «Τη δική σας». 

Statement μίας νέας εποχής

Το 1988, η Άννα Γουίντουρ έγινε και επισήμως η επικεφαλής του πιο εμβληματικού περιοδικού μόδας στον κόσμο. Η εποχή Grace Mirabella τελείωνε. Το περιοδικό χρειαζόταν ένα ηλεκτροσόκ. Και η Άννα ήξερε πώς να το προσφέρει.  Το πρώτο της εξώφυλλο χαρακτηρίστηκε επαναστατικό. Ένα μοντέλο με χαλαρό χαμόγελο, τζιν παντελόνι και ένα ημιδιάφανο κορμάκι Christian Lacroix — εντελώς κόντρα στη στιλιζαρισμένη αυστηρότητα που χαρακτήριζε τις προηγούμενες δεκαετίες. Στο τυπογραφείο πίστεψαν πως είχε γίνει λάθος και τηλεφώνησαν για επιβεβαίωση. Μόνο που δεν ήταν λάθος, αλλά statement μίας νέας εποχής. «Κοίταξα απλώς αυτή τη φωτογραφία και ένιωσα τους ανέμους της αλλαγής», θα πει η ίδια χρόνια αργότερα.

Η χρυσή εποχή των supermodels

Στο τέλος των '80s, τα περιοδικά φιλοξενούσαν ήδη εντυπωσιακά κορίτσια: Cindy Crawford, Linda Evangelista, Christy Turlington. Όμως η Άννα Γουίντουρ ήταν αυτή που τις αναβάθμισε σε «θεές» του industry. Για εκείνη, η ομορφιά δεν αρκούσε. Χρειαζόταν επιρροή, πρόσωπα που οι αναγνώστες θα θυμούνται. Έτσι γεννήθηκε η εποχή των supermodels.

Και μετά ήρθε η επόμενη κίνηση-ματ: οι celebrities. Ενώ άλλοι θεωρούσαν «δεύτερο» να ποζάρουν ηθοποιοί στα εξώφυλλα, η Άννα Γουίντουρ είδε το μέλλον. Η Madonna, η Nicole Kidman, η Beyonce έγιναν εξώφυλλα– σημεία αναφοράς, γιατί η Γουίντουρ κατάλαβε κάτι πολύ πριν τους άλλους: η μόδα είναι πολλά παραπάνω από τα ρούχα. Είναι αφήγηση ολόκληρων ιστοριών.

Ο Διάβολος φοράει Prada

Το 2003, το μυθιστόρημα The Devil Wears Prada κυκλοφόρησε προκαλώντας έναν μικρό σεισμό στα media. Η συγγραφέας του, Laura Weisberger, πρώην βοηθός της Γουίντουρ, «ζωγράφισε» το πορτρέτο μιας διευθύντριας ψυχρής, τελειομανούς και τρομακτικά απαιτητικής. Το 2006, η Μέριλ Στριπ φόρεσε Prada και υιοθέτησε το ασημί μαλλί της Miranda Priestly και η Άννα Γουίντουρ έγινε ποπ είδωλο. Δεν την πείραξε. Πήγε κανονικά στην πρεμιέρα φορώντας Chanel. Γιατί ήξερε κάτι πως, όταν γίνεσαι μύθος, κανείς δεν σε αγγίζει πραγματικά.

Η πρώτη Δευτέρα του Μάη

Το Met Gala ήταν κάποτε ένα φιλανθρωπικό δείπνο για την νεοϋορκέζικη ελίτ. Μέχρι που ανέλαβε η Γουίντουρ. Από το 1995, η «πρώτη Δευτέρα του Μάη» έγινε το fashion Super Bowl.

Η Γουίντουρ το μετέτρεψε σε πολιτισμικό statement, σε πασαρέλα χωρίς όρια. Εκεί που η Rihanna φοράει 10 κιλά κεντήματα και ο Jared Leto εμφανίζεται ντυμένος... γάτα. Η ίδια είναι πάντα εκεί, με τον δικό της ενδυματολογικό μινιμαλισμό, να εγκρίνει και να ορίζει. Και έχει συγκεντρώσει πάνω από 250 εκατ. δολάρια για το Costume Institute του Met. Γιατί πίσω από κάθε τούλι και couture κορσέ, υπάρχει μια businesswoman με ατζέντα — και σίγουρα Google Calendar.

«Πυρηνική Γουίντουρ»

Η Γουίντουρ δεν ήταν ποτέ φιλική. Δεν ήταν η διευθύντρια που θα σε κάνει καλύτερο στη δουλειά σου, ή θα σε απολύσει.

«Δεν θα σου δείξει τα συναισθήματά της — ποτέ», είπε κάποτε ο συνεργάτης της Andre Leon Talley. Η θρυλική Grace Coddington είχε παραδεχτεί ότι ήξερε πότε να σταματά να την πιέζει, αλλά η ίδια δεν ήξερε ποτέ πότε να σταματά να πιέζει τους άλλους. Και ίσως αυτό ακριβώς να ήταν το μυστικό της: δεν χαρίστηκε ποτέ σε κανέναν. 

Ωστόσο, κανείς σε υπεύθυνες θέσεις δεν είναι υπεράνω κριτικής. Η εμβληματική διευθύντρια της αμερικανικής Vogue έχει κατηγορηθεί για την υποστήριξή της στη χρήση φυσικής γούνας, για προώθηση υπερβολικά αδύνατων σωματικών προτύπων, ακόμα και για φυλετική μεροληψία. Το 2020, μετά τη δολοφονία του George Floyd, ζήτησε δημόσια συγγνώμη. Παραδέχτηκε πως δεν έδωσε αρκετό χώρο σε μαύρους δημιουργούς και εργαζομένους, αναλαμβάνοντας πλήρως την ευθύνη. Ήταν μια σπάνια στιγμή για μια γυναίκα που σπάνια δείχνει αδυναμία. 

Σχεδόν 40 χρόνια μετά, η Άννα Γουίντουρ ανακοίνωσε πως αποχωρεί από την αμερικανική Vogue. Δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα ποια (ή ποιος) θα την διαδεχτεί — αλλά είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν θα υπάρξει άλλη σαν αυτή. Η μόδα αλλάζει. Ο Τύπος αλλάζει. Η επιρροή μεταφέρεται σε TikTokers και Instagram icons. Όμως αυτό που άφησε πίσω της η Γουίντουρ δεν είναι απλώς ένα περιοδικό. Είναι ένας πήχης.Η επιτομή της ισχύος με στυλ. Και το στυλ, ως γνωστόν, είναι αξία διαχρονική. 

Διαβάστε ακόμη

Κραυγή απόγνωσης Έλληνα κτηνοτρόφου στο OPEN: «Ποια φέτα; Σε λίγο δε θα έχουμε γάλα ούτε για γιαούρτι»

Δύσκολες ώρες για τον πατέρα της Μέγκαν Μαρκλ - Ακρωτηριάστηκε το πόδι του και νοσηλεύεται στην εντατική

Κλήρωση Μουντιάλ 2026: Οι 12 όμιλοι για το μεγάλο ποδοσφαιρικό ραντεβού του καλοκαιριού

«Η Τουρκία εγκαταλείπει τα S-400 και ξεκινάει να προμηθεύεται F-35», λέει ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Άγκυρα