Ρόουζ εναντίον Ρόουζ: Οδηγίες για το πώς να καταστρέψετε το γάμο σας

H βραβευμένη με Όσκαρ και Emmy, Olivia Colman, και o υποψήφιος για Όσκαρ Benedict Cumberbatch πρωταγωνιστούν στην απολαυστική μαύρη κωμωδία, «Ρόουζ εναντίον Ρόουζ», ως ένα μέχρι πρόσφατα αγαπημένο ζευγάρι που αλληλοσπαράζεται. Το ευφυές σενάριο για το remake της ομώνυμης κλασικής ταινίας του 1989 υπογράφει ο Tony McNamara, που απολαύσαμε και στην ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, «Poor Things», βασισμένος στο μυθιστόρημα του Warren Adler, ενώ στην καρέκλα του σκηνοθέτη συναντάμε τον Jay Roach. 

Η ζωή κυλάει αβίαστα για το φαινομενικά τέλειο ζευγάρι: Η Ivy (Olivia Colman) και ο Theo (Benedict Cumberbatch) έχουν επιτυχημένες καριέρες, έναν ζηλευτό γάμο και δύο φανταστικά παιδιά. Πίσω από την υποτιθέμενα άψογη ζωή, ο ουρανός φορτώνει σύννεφα και ετοιμάζεται για καταιγίδα, όταν η καριέρα του Theo καταποντίζεται, ενώ οι φιλοδοξίες της Ivy εκτοξεύονται. Ένα ναρκοπέδιο ανελέητου ανταγωνισμού και καταπιεσμένης μνησικακίας απλώνεται ανάμεσά τους.

Μία σύγχρονη ιστορία αγάπης

Στην ταινία του Jay Roach, το πολυβραβευμένο και πολυαγαπημένο βρετανικό δίδυμο, ο υποψήφιος για Όσκαρ Benedict Cumberbatch και η βραβευμένη με Όσκαρ και Emmy Olivia Colman, συνεργάζονται για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη για να ενσαρκώσουν τους Ρόουζ, ένα ζευγάρι που κάποτε ερωτεύτηκε παράφορα, αλλά του οποίου ο γάμος αρχίζει να γκρεμίζεται υπό το βάρος των σύγχρονων οικογενειακών δυναμικών. Αυτό που ξεκινά ως παιχνιδιάρικη κόντρα, εξελίσσεται σε ακραίο ψυχολογικό πόλεμο. Το αποτέλεσμα; Μια ιδιοφυής, έκρυθμη εξερεύνηση ενός έρωτα που κατακρημνίζεται στο χάος.

Η ταινία αφηγείται ξανά την κλασική πια ιστορία του 1989, που βασίστηκε στο μυθιστόρημα του Warren Adler, γραμμένο το 1981. Σε εκείνη την εκδοχή πρωταγωνιστούσαν οι Michael Douglas και Kathleen Turner. Η σημερινή εκδοχή καταπιάνεται με τον παραλογισμό των σύγχρονων σχέσεων και των οικογενειακών ρόλων, μέσα από μια φρέσκια ματιά.

«Το ύφος είναι μοναδικό, είναι βασικά η πραγματική ζωή», λέει ο σκηνοθέτης Jay Roach. «Συχνά χρησιμοποιώ το χιούμορ για να διαχειριστώ δύσκολες στιγμές και πιστεύω πως τα ζευγάρια που μπορούν να αστειεύονται μέσα από την ένταση έχουν μία υγιή σχέση. Αλλά η ταινία εξερευνά το πώς αυτή η γλώσσα αγάπης μπορεί να μετατραπεί σε επίθεση και μερικές φορές είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις τη διαφορά».

Τα θεμέλια στήθηκαν όταν οι παραγωγοί Adam Ackland και Leah Clarke από τη SunnyMarch (Patrick Melrose, The Mauritanian), οι Ed Sinclair και Tom Carver από τη South of the River (Landscapers, Wicked Little Letters), καθώς και οι Roach και Michelle Graham (Trumbo, Bombshell) από τη Delirious Media (μαζί με τους Cumberbatch και Colman που υπογράφουν την εκτέλεση παραγωγής) συναντήθηκαν με τη Searchlight Pictures για να αναβιώσουν την ιστορία.

«Παρόλο που η αυθεντική ταινία είναι αδιαμφισβήτητα ευφυέστατη, παραμένει καρπός της εποχής της», λέει ο Ackland. «Συνειδητοποιήσαμε ότι έπρεπε να την αναβιώσουμε και αυτό μας ενθουσίασε».

«Μια ερώτηση που πάντα κάνουμε με τον Jay είναι: γιατί τώρα;», προσθέτει η Graham. «Έχουμε δει ρομαντικές κομεντί, δράματα γύρω από διαζύγια, αλλά αυτή η φρέσκια προσέγγιση στην αποδόμηση μιας σχέσης μάς ενθουσίασε».

Όλα πήραν φωτιά όταν προστέθηκε ο αιχμηρός σεναριογράφος Tony McNamara. Το σενάριό του είναι ωμό, ξεκαρδιστικά σκοτεινό, σπαρακτικό, προκλητικό και οικείο. «Κανείς δεν γράφει όπως ο Tony», λέει ο Cumberbatch. «Το σενάριο σε κάνει να γελάς δυνατά. Είναι γεμάτο κακές συμπεριφορές, απίστευτα ευρηματικό και πνευματώδες». Η παραγωγός Clarke επισημαίνει: «Ο Tony εντόπισε ότι οι δυνάμεις που διαλύουν έναν γάμο σήμερα είναι διαφορετικές, όπως η φιλοδοξία, η τελειομανία, ο ατομικισμός, η ανάγκη να φαίνεσαι πετυχημένος. Όλα αυτά δυσκολεύουν μια ισότιμη συντροφικότητα».

Ο McNamara θυμάται: «Συνήθως δεν γράφω έχοντας ηθοποιούς κατά νου, αλλά ήξερα τον ρυθμό της Olivia από την ταινία «Η Ευνοούμενη». Είναι εξαιρετική τόσο στο δράμα όσο και στην κωμωδία. Ήθελα να σκοτεινιάσει το σενάριο. Όχι ακριβώς στο στυλ του εμβληματικού «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;», αλλά αρκετά κοντά σε αυτό».

«Ο Tony είναι εκπληκτικός» λέει η Colman. «Μου αρέσουν όλα του τα έργα. Είναι ωμός και αναρχικός. Είναι τόσο καλός στις ξεκαρδιστικές ιστορίες που ξεχνάς ότι ελλοχεύει το συναίσθημα. Πασπαλίζει με συναίσθημα και σου σπαράζει την καρδιά». Η ιστορία μεταφέρεται στη σύγχρονη εποχή, με τον McNamara να εξερευνά όχι μόνο τις σχέσεις, αλλά και την πίεση που ασκεί η κοινωνία στις σχέσεις. «Ο σημερινός κόσμος έχει αλλάξει σε σχέση με τα ’60s ή ’70s. Η ζωή ήταν κάπως πιο εύκολη τότε από άποψη οικονομικών όρων» λέει ο McNamara. «Δεν επικρατούσε η ανάγκη να είσαι ξεχωριστός. Ζούσες μία καλή, ευτυχισμένη ζωή και αν ο γάμος και τα παιδιά ήταν εντάξει, αυτό ήταν αρκετό. Αλλά για τον Theo και την Ivy, η πίεση είναι διαφορετική. Ο καπιταλισμός τραβάει τους ανθρώπους προς διαφορετικές κατευθύνσεις και δεν βοηθά στο χτίσιμο μιας ευτυχισμένης σχέσης».

Ο Cumberbatch πιστεύει πως οι θεατές θα αναγνωρίσουν τον εαυτό τους στο ζευγάρι: «Ο Theo και η Ivy είναι οικείοι χαρακτήρες. Η ταινία έχει κάτι που θα αναγνωρίσει κάθε ζευγάρι, σε όποιο στάδιο και αν βρίσκεται. Αν και ελπίζουμε όχι σε υπερβολικό βαθμό. Είναι σαν μια ιστορία που σε νουθετεί».

Η πλοκή ξεκινά με τον Theo, έναν καταξιωμένο αρχιτέκτονα, και την Ivy, μια φιλόδοξη σεφ που δουλεύει σκληρά σε ένα κορυφαίο εστιατόριο, να γνωρίζονται στο Λονδίνο. Ερωτεύονται, παντρεύονται, αποκτούν δύο παιδιά (τη Hattie και τον Roy) και μετακομίζουν στις ΗΠΑ για μια νέα αρχή. Όμως, μια καταστροφική καταιγίδα ανατρέπει τα πάντα: το διάσημο και μεγαλεπήβολο πόνημα του Theo, ένα ναυτικό μουσείο στο Σαν Φρανσίσκο, καταρρέει κατά τα αποκαλυπτήριά του, λόγω δομικού σφάλματος, οδηγώντας σε δημόσια κατακραυγή. Από ειρωνεία της τύχης, η καταιγίδα φέρνει πελάτες στο νέο εστιατόριο της Ivy, με την παιχνιδιάρικη ονομασία «We’ve Got Crabs», όπου ένας διάσημος κριτικός εστιατορίων την καθιερώνει σε μια νύχτα, ενώ ο Theo καταρρέει δημόσια στο διαδίκτυο.

Ο Jay Roach, γνωστός τόσο για επιτυχημένες κωμωδίες (Austin Powers, Meet the Parents, Borat), όσο και για βραβευμένα δραματικά έργα (Bombshell), αποδεικνύεται ο ιδανικός σκηνοθέτης.

Ο βραβευμένος με Emmy Andy Samberg, που υποδύεται τον φίλο του Theo, τον Barry, λέει ότι η συνεργασία με έναν από τους ήρωες τους ήταν «ένα όνειρο που εκπληρώθηκε. Στις πρώτες μας συζητήσεις ο Jay ανέφερε εκ παραδρομής μία ιστορία για την ταινία «Austin Powers». Του είπα ότι μου άλλαξε τη ζωή με αυτή την ταινία. Είχε θεμελιώσει όλη μου την παιδική ηλικία. Έχει κάνει μερικές από τις πιο σημαντικές κωμωδίες όλων των εποχών, ειδικά για τη γενιά μου». «Αυτό που τον κάνει έναν εξαιρετικό σκηνοθέτη κωμωδίας είναι το σπουδαίο χιούμορ του», προσθέτει η βραβευμένη με Όσκαρ Allison Janney (I, Tonya). «Ξέρει να επιλέγει ηθοποιούς και ξέρει τι είναι αστείο».

Στην πραγματικότητα, ο Roach πάντα ενδιαφερόταν για ιστορίες που πραγματεύονται τον σύγχρονο κόσμο και με αυτή την ταινία ενεργοποιεί τόσο τους κωμικούς όσο και τους δραματικούς τους μύες. Επισημαίνει ότι κάθε ταινία του είναι προσωπική: «Οι ταινίες μου είναι πάντα προσωπικές. Δεν ξέρω πώς να εμπλακώ με ένα έργο διαφορετικά. Εντελώς εγωκεντρικά, όταν δημιουργώ μία ταινία, δουλεύω πάνω στα δικά μου θέματα».

Ο σκηνοθέτης αναγνωρίζει τις ομοιότητες ανάμεσα στην ταινία και τις δικές του εμπειρίες, από ερωτικές σχέσεις που δεν ευόδωσαν μέχρι τα 33 χρόνια που έχει περάσει με την ίδια σύντροφο. «Πέρασα από σχέσεις που δεν λειτούργησαν και μερικές από αυτές, με πόνεσαν πολύ», παραδέχεται. «Αλλά έχω διανύσει 33 χρόνια με τη γυναίκα μου, τη Suzanna Hoffs. Είμαστε και οι δύο δημιουργικοί άνθρωποι και αυτό άνοιξε το μυαλό μου σε σχέση με αυτή την ιστορία».

Ο Cumberbatch πιστεύει ότι αυτός είναι ο λόγος που η ταινία είναι ειλικρινής και κοντά στην ανθρώπινη εμπειρία. «Η ταινία είναι για δύο ανθρώπους που αγαπιούνται, αλλά έχουν τις δικές τους δυσλειτουργίες μέσα και έξω από τη σχέση, και βρίσκονται σε αδιέξοδο. Πέρα από τα γέλια και τις χαρές, είναι μία σπαρακτική ταινία».

Η ιστορία ξεκινά και τελειώνει σε τελείως διαφορετικά σημεία. «Ξεκινάει όπως οι περισσότερες ρομαντικές κωμωδίες», λέει ο Roach. «Η σχέση τους στην αρχή είναι αξιοζήλευτη, είναι αμφότεροι απολαυστικά επικοινωνιακοί, εύγλωττοι και πνευματώδεις. Μέχρι που παίρνουν μία καταστροφική πορεία».

Ο σκηνοθέτης εξηγεί ότι η ταινία εξερευνά πώς εξελίσσονται οι μακροχρόνιες σχέσεις, με τις καλύτερες να βασίζονται στην επικοινωνία και τον συμβιβασμό. «Ζηλεύω τα ζευγάρια με τη δική τους γλώσσα που δεν είναι εντελώς κυριολεκτική, αλλά κρύβει ανατροπές, σάτιρα και ειρωνεία. Η αλήθεια είναι ότι ούτε εμείς οι ίδιοι ξέρουμε ποιοι είμαστε, πόσο μάλλον ποιος είναι ο σύντροφός μας. Ποτέ δεν ξέρουμε τι συμβαίνει στο μυαλό του άλλου».

Όλα αυτά, λέει η Zoe Chao, που υποδύεται την καυστική Sally, είναι που κάνουν την ταινία τόσο ξεχωριστή, «Είναι μια ταινία που δείχνει τη σχέση σε τρεις διαστάσεις, την ανθρώπινη αταξία, με όλα της τα πάθη και τις ασχήμιες. Όλη της την ακαταστασία, τη λάμψη και την ασχήμια της. Είναι αστεία, λυπητερή, αλλά και εμψυχωτική». Ο Roach συμπεραίνει, «Είναι μία ταινία με πολύ αστείες στιγμές, αλλά στον πυρήνα της είναι μία τραγωδία. Σχεδόν σαιξπηρική. Είναι ένα ζευγάρι που ήταν γραφτό να γνωριστεί, αλλά νιώθεις ότι δεν θα πάει καλά από την αρχή».

Κύριος και κυρία Ρόουζ

Ο Benedict Cumberbatch έχει μία θεωρία γιατί η Olivia Colman δέχτηκε να συμπρωταγωνιστήσει μαζί του. «Είναι γιατί της δόθηκε η ευκαιρία να είναι η χειρότερη εκδοχή της», λέει καυστικά. Η Colman λέει χαμογελώντας, «Ναι, το διασκέδασα που μισούσαμε ο ένας τον άλλον. Έχει κάτι το θεραπευτικό να γίνεσαι φριχτός με κάποιον και μετά να γελάς».

Οι δύο ηθοποιοί είναι φίλοι εδώ και χρόνια, αλλά δεν είχαν συνεργαστεί μέχρι τώρα. Για τον Roach, αυτή η συνεργασία είναι πολύ επιτυχημένη. «Αγαπώ το βρετανικό πνεύμα και αυτοί οι δύο το εκφράζουν στο έπακρο. Το κάνουν να φαίνεται τόσο εύκολο, αλλά δεν είναι απλό να είσαι αστείος. Τους βγαίνει αβίαστα, σχεδόν διαισθητικά».

Ο McNamara πιστεύει ότι ένα από τα καλύτερα πράγματα για έναν σεναριογράφο είναι να βλέπει τα λόγια του να ζωντανεύουν από ανθρώπους που παίζουν τους χαρακτήρες που για καιρό ήταν μόνο στη φαντασία του. Για τον ίδιο, η πρώτη μέρα στο σετ ήταν μία από τις καλύτερες. «Ποτέ δεν ξέρεις πώς θα είναι η χημεία μεταξύ των ηθοποιών, όποιοι και αν είναι. Αλλά από την πρώτη σκηνή, ήταν σαν να ήταν παντρεμένοι χρόνια. Είχαν σύνδεση και ρυθμό. Ήταν απίστευτο».

Ο Ncuti Gatwa, που υποδύεται τον μετρ στο εστιατόριο της Ivy, δεν έχει δει ξανά τόσο δυνατή χημεία. «Δεν το πίστευα ότι ο Benedict δεν έχει συνεργαστεί ξανά με την Olivia, γιατί η χημεία τους είναι ακαριαία. Και είναι τόσο θρυλικοί που ήταν σαν ένας πατέρας και μία μητέρα στο σετ».

Ο παραγωγός Ed Sinclair, σύζυγος της Colman, χαμογελάει όταν θυμάται το ξετύλιγμα της συζυγικής σφαγής στο μόνιτορ κάθε μέρα. «Είναι απολαυστικό να βάζεις ανθρώπους που τα πηγαίνουν εξαιρετικά να παίζουν τους συντρόφους σε μία σχέση που διαλύεται με τον χειρότερο τρόπο. Η ταινία ταιριάζει πολύ στα ταλέντα τους, στην κωμική και δραματική τους πλευρά».

Ο παραγωγός Ed Sinclair, σύζυγος της Colman, χαμογελάει όταν θυμάται το ξετύλιγμα της συζυγικής σφαγής στο μόνιτορ κάθε μέρα. «Είναι απολαυστικό να βάζεις ανθρώπους που τα πηγαίνουν εξαιρετικά να παίζουν τους συντρόφους σε μία σχέση που διαλύεται με τον χειρότερο τρόπο. Η ταινία ταιριάζει πολύ στα ταλέντα τους, στην κωμική και δραματική τους πλευρά».

Η σχέση τους ξεκινάει παθιασμένα, αλλά σταδιακά γίνεται πικρόχολη. «Οι διαφορές τους τούς γοητεύουν και στην πορεία τους ενοχλούν», επισημαίνει η Colman. «Αμφότεροι συμπεριφέρονται σαν καθάρματα, αλλά είναι αξιαγάπητοι την ίδια στιγμή», προσθέτει ο Cumberbatch. O McNamara λέει ότι αυτό που τους ενώνει είναι η φιλοδοξία τους. «Είναι και οι δύο πολύ φιλόδοξοι, δημιουργικοί και αρχηγικοί. Είναι δύσκολος ένας τέτοιος γάμος ανάμεσα σε δύο τέτοιες προσωπικότητες».

Για τον γοητευτικό, γεμάτο αυτοπεποίθηση, χαρισματικό Theo, ο Cumberbatch λέει, «Μου αρέσει η ευθύτητά του. Ξέρει τι θέλει και το διεκδικεί. Μερικές από τις αποφάσεις του είναι ολέθριες, μερικές σπαρακτικές, μερικές αστείες. Κάποιες φορές είναι ο χειρότερος εχθρός του εαυτού του. Χάνεται στα αντίποινα και δεν βλέπει καθαρά τους άλλους. Δεν έχει επίγνωση».

Κάτω από τη γοητεία του, ο Theo είναι ένα κουβάρι από αντιφάσεις, εξίσου ελεγκτικός όσο και διαλυμένος, σίγουρος για τον εαυτό του αλλά και διψασμένος για σημασία. Σε ό,τι αφορά την Ivy, η Colman είναι ερωτευμένη με τον χαρακτήρα που δημιούργησε ο McNamara. «H Ivy Rose είναι φανταστική, ένα ελεύθερο πνεύμα. Είναι αστεία, έχει καλούς φίλους και είναι μία τρυφερή μαμά. Όταν συναντιέται με τον Theo, πετάγονται σπίθες».

«Μετά αποκτούν παιδιά και το πράγμα στραβώνει. Η Ivy αρχικά αναλαμβάνει την ανατροφή των παιδιών, που σημαίνει ότι παραμερίζει την καριέρα της. Και οι δύο είναι φανταστικοί στη δουλειά τους. Αλλά τους είναι δύσκολο να βρουν την ισορροπία ανάμεσα στην καριέρα και την οικογενειακή ζωή», εξηγεί η Colman.

Όταν η σχέση τους πηγαίνει κατά διαόλου, οι συνέπειες είναι ξεκαρδιστικές και ολέθριες. «Ο Theo και η Ivy είναι ευφυείς και αστείοι, αλλά μπορεί να γίνουν μοχθηροί», λέει η Chao, που ως Sally παρακολουθεί από πρώτο χέρι τους θεαματικούς καυγάδες τους. «Όταν είσαι τόσο έξυπνος, είναι δύσκολο να παραμείνεις στην πλάκα. Τους βλέπεις να συνδέονται μέσα από τις λέξεις. Αλλά τους βλέπεις να οπλίζονται ο ένας εναντίον του άλλου. Συχνά φερόμαστε με τον πιο απαίσιο τρόπο σε αυτούς που αγαπάμε».

Οικογενειακό δείπνο με φίλους

Ο Roach είναι εξοικειωμένος με τις κλασικές σκηνές που διαδραματίζονται σε ένα δείπνο. Στην ταινία, ενορχηστρώνει ένα δείπνο τόσο σπαρταριστά αμήχανο και χαοτικό, που ανταγωνίζεται τις πιο εμβληματικές στιγμές της ταινίας (Meet the Parents). Αυτό που ξεκινάει ως τα αποκαλυπτήρια μεταξύ φίλων του σπιτιού των ονείρων τους, μεταμορφώνεται σύντομα σε ένα πεδίο μάχης όπου το ζευγάρι ανταλλάσσει μπηχτές γεμάτες βρετανικό σαρκασμό, αφήνοντας άφωνους τους Αμερικανούς φίλους τους. «Προσπαθούν να κρύψουν την ένταση της διαμάχης τους, να την καταπιέσουν» εξηγεί ο Cumberbatch. «Αλλά ξέρεις ότι θα ξεσπάσει. Είναι μία ευφυέστατη απεικόνιση των πολιτιστικών διαφορών».

Η σκηνή του δείπνου, που γυρίστηκε σε τρεις μέρες, ήταν τόσο έντονη, που ακόμα και στις πρόβες, το συνεργείο χειροκροτούσε. Ο McNamara, που την έγραψε μέσα σε ένα απόγευμα, λέει ότι τα δείπνα με προσκεκλημένους είναι οι αγαπημένες του σκηνές. Είναι ιδιωτικές και δημόσιες, ποτισμένες στο αλκοόλ και τα προσχήματα. «Στα δείπνα με προσκεκλημένους φοράμε το προσωπείο μας, το οποίο κάποια στιγμή βγαίνει. Κι αυτό συμβαίνει και εδώ».

Ο καυστικός καυγάς του ζεύγους, που στην αρχή έχει πλάκα, εκτροχιάζεται σε καταφανή εχθρότητα, αποκαλύπτοντας τον βάλτο του γάμου τους, μπροστά στα μάτια των φίλων τους. «Είναι η γλώσσα τους» λέει ο παραγωγός Sinclair. «Αλλά παύει να είναι αστεία όταν γίνεται πεδίο μάχης».

Ο Roach προσεγγίζει την πολιτιστική σύγκρουση μεταξύ βρετανικού και αμερικανικού στυλ με οξυδέρκεια, ενώ η αυστραλιανή καταγωγή του McNamara τέμνει την αγγλική μεγαλομανία με χειρουργική ακρίβεια. Το αποτέλεσμα είναι μία σκηνή που μαγειρεύεται σε χύτρα ταχύτητας κάτω από βλέμματα απόρριψης.

Το καστ την κατατάσσει στις κορυφαίες στιγμές του γυρίσματος. «Ήταν η χαρά του αυτοσχεδιασμού», λέει ο Cumberbatch. «Ακόμα και η πιο μικρή στιγμή είχε τεράστιο αντίκτυπο». Ο Gatwa περιγράφει την παρέα γύρω από το τραπέζι σαν «τρία ζευγάρια που χρειάζονται απεγνωσμένα διαζύγιο». Η ταινία ακροβατεί ανάμεσα στο ρεαλιστικό συναίσθημα και τον παραλογισμό, με αποκορύφωμα αυτό το δείπνο.

Η σκηνή οφείλει τη χαοτική της ευφυία στα τρία διαλυμένα ζευγάρια και τους δύο ταλαίπωρους συναδέλφους της Ivy που παρευρίσκονται. Όλοι τους κουβαλάνε τα δικά τους, τις νευρώσεις τους και μία υπόκωφη ένταση. Μέχρι το επιδόρπιο, κανένα μυστικό δεν θα μείνει θαμμένο.

Παράπλευρα ζευγάρια

Η θρυλική κωμική ηθοποιός και πολυβραβευμένη Kate McKinnon υποδύεται μία φορτική, υπερ-σεξουαλική Καλιφορνέζα σε εν δυνάμει ανοιχτό γάμο με τον Barry, του Andy Samberg. «Η Amy προσπαθεί να ανήκει σε αυτό το κίνημα πολυγαμίας», εξηγεί η McKinnon. «Θέλει να είναι ανοιχτή, χωρίς όμως να το υποστηρίζει. Εκφράζει τη σεξουαλικότητά της τόσο ωμά, που τελικά δεν είναι ερωτική».

Με μερικούς αυτοσχεδιασμούς βασισμένους στο σενάριο, η ηθοποιός ζωντανεύει έναν χαρακτήρα εγωπαθή και έντονο, μία γυναίκα που οικειοποιείται το τραύμα και μετά, το μετατρέπει σε όπλο. «Η ίδια νομίζει ότι έχει πλάκα, αλλά οι άλλοι την αποστρέφονται», προσθέτει η McKinnon, που απόλαυσε να υποδύεται έναν χαρακτήρα τόσο βυθισμένο στην άγνοια, τόσο αποκρουστικό.

Ο Samberg, εντωμεταξύ, υποδύεται τον Barry, έναν πιστό και αφελή δικηγόρο που αγκιστρώνεται στη φιλία του με τον Theo ενώ παλεύει με τη διάλυση της σχέσης του με την Amy. «Μιλάνε επιφανειακά», λέει ο ηθοποιός. Ο Barry, ένα αδέξιο λαμπραντόρ δίπλα στον κουμπωμένο αλαζόνα Theo, όπως τον περιγράφει ο παραγωγός Sinclair, θέλει απεγνωσμένα η Ivy και ο Theo να παραμείνουν ζευγάρι, παρόλο που δεν μπορεί διορθώσει ούτε τη δική του σχέση. Για τον Samberg, η ταινία τού χάρισε μοναδικές ευκαιρίες, σκηνές με την Allison Janney, ένα σενάριο του Tony McNamara και την ευκαιρία να συνεργαστεί με τον Cumberbatch.

Η Amy και ο Barry είναι ακραίοι υποκριτές. «Είναι οι τύποι που έχουν φωτοβολταϊκά στο σπίτι τους, αλλά το σπίτι έχει οχτώ κρεβατοκάμαρες», εξηγεί η McKinnon. «Είναι ένα φριχτό ζευγάρι».

Ο Jamie Demetriou επιστρέφει στον κόσμο του McNamara ως Rory, ένας ξιπασμένος αρχιτέκτονας σε ανισόρροπη σχέση με τη βιτριολική Sally, ένα ακόμα αταίριαστο ζευγάρι της ταινίας. «Ο Rory ανταγωνίζεται τους πάντες, αλλά κανείς δεν ασχολείται» αστειεύεται ο Demetriou. Η Sally, εντωμεταξύ, είναι το αντίθετο του Rory, είναι χαλαρή, συγκροτημένη και ωμή. «Μοιάζει σαν να έρχεται από μία πασαρέλα», λέει η ενδυματολόγος PC Williams. «Μετά ανοίγει το στόμα της και δεν ξέρεις από πού σου ήρθε». Στην αξέχαστη σκηνή του δείπνου, η Sally προσπαθεί να μιμηθεί το δηκτικό πνεύμα της Ivy και του Theo, και τελικά εξαϋλώνει τον Rory μπροστά στους φίλους τους.

«Είναι φιλόδοξη, αλλά δεν έχει συναισθηματική νοημοσύνη», εξηγεί η Chao για τη Sally που έχει εξιδανικεύσει τον Theo. «Θέλει να κερδίσει. Θέλει να είναι η Ivy, ή να είναι με τον Theo, πάντως όχι με τον Rory». Οι δυο τους, Demetriou και Chao, ερμηνεύουν ένα τοξικό ζευγάρι, υπό την πίεση της φιλοδοξίας, του φθόνου και του παραλογισμού των σύγχρονων ερωτικών σχέσεων.

Το τραπέζι φιλοξενεί ένα ακόμα δίδυμο που έχει αναπτύξει δεσμούς εξαιτίας της φιλοδοξίας και της πίστης. H Sunita Mani είναι η Jane, η αινιγματική βοηθός σεφ και ο Ncuti Gatwa είναι ο Jeffrey, ο αφοσιωμένος μετρ, που δουλεύει με την Ivy από την αρχή. «Η Jane είναι σαν ένα ορφανό και η Ivy είναι η μέντορας που χρειάζεται», λέει η Mani. O Jeffrey του Gatwa, εντωμεταξύ, σκορπίζει χάρη. «Του αρέσει το φαγητό, του αρέσει η Ivy, αλλά σκέφτεται επιχειρηματικά σαν Αμερικάνος» λέει ο ηθοποιός. Όσο η Ivy στέκει διστακτικά μπροστά στην αιφνίδια επιτυχία, ο Jeffrey βαδίζει ολοταχώς με ανυποχώρητη αισιοδοξία και μία δόση ματαιοδοξίας. Είναι πληθωρικός, άψογα ντυμένος και προικίζει με στυλ και ελαφρότητα τις πιο βαριές στιγμές της ταινίας. «Είναι τέλειο να παρατηρείς θυμωμένους, πικρόχολους ανθρώπους» γελάει ο Gatwa για τις βάναυσες σκηνές. «Είναι λαχταριστά αστείο».

Το τέλειο σπίτι

Αν και η ταινία διαδραματίζεται κυρίως στην Αμερική, οι τοποθεσίες των γυρισμάτων αντικατοπτρίζουν το πολυεθνικό υπόβαθρο των χαρακτήρων της ιστορίας. Το Combe Martin στην ακτή του Devon, στο Ηνωμένο Βασίλειο, «υποδύεται» το μέρος όπου βρίσκεται το εντυπωσιακό σπίτι του Theo και της Ivy στη Βόρεια Καλιφόρνια. «Έπρεπε να είναι το τέλειο σπίτι», λέει ο Roach. Δεν είναι απλώς το φόντο της ιστορίας, το σπίτι γίνεται τελικά κεντρικός χαρακτήρας. Έχει ακόμη και δική του φωνή, σαν μια σαγηνευτική Siri ή Alexa, αλλά με τη στοιχειωτική ηρεμία του HAL από την ταινία «2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος» (2001: A Space Odyssey). Ο Roach συνεχίζει: «Το σπίτι έπρεπε να είναι ένας αυτόνομος χαρακτήρας. Είναι η ενσάρκωση της αναζωογόνησης του Theo. Και η ειρωνεία είναι πως γίνεται τελικά ένας από τους λόγους της κατάρρευσης του γάμου τους».

Ο McNamara έδωσε στον Theo το επάγγελμα του αρχιτέκτονα ακριβώς για να δώσει στο σπίτι προσωπικό βάρος, την ευκαιρία του για εξιλέωση, χρηματοδοτούμενη από την επιτυχία της Ivy. «Υπάρχει ένα σημείο στην ιστορία όπου αποφασίζουν να χτίσουν το σπίτι και αυτή η στιγμή είναι ένα σταυροδρόμι», εξηγεί. «Πιστεύουν πως το σπίτι θα τους σώσει, αλλά αυτό δεν ισχύει. Με έναν τρόπο, είναι το αποκορύφωμα των φιλοδοξιών τους. Ο Theo θέλει να συστηθεί ξανά στα μάτια της Ivy, νιώθει πως όχι μόνο ο υπόλοιπος κόσμος τον θεωρεί αποτυχημένο, αλλά και εκείνη».

Το εσωτερικό του σπιτιού χτίστηκε στα Pinewood στούντιο από τον υποψήφιο για Όσκαρ σχεδιαστή παραγωγής Mark Ricker (Ma Rainey’s Black Bottom, Trumbo) και την ομάδα του. Το αποτέλεσμα είναι ένα εντυπωσιακό λιτό χτίσμα σε σκανδιναβικό στυλ. Ο Ricker, γνωρίζοντας από το σενάριο ότι το σπίτι είναι χτισμένο σε βράχο πάνω από τη θάλασσα και περιβάλλεται από δάσος, επέλεξε λιτές αποχρώσεις και φυσικά υλικά. Κάτι εκλεπτυσμένο και διαχρονικό, με απλές, τολμηρές φόρμες.

«Ξεκίνησα με μια ερώτηση: τι είναι ένα σπίτι;», θυμάται ο Ricker, που έχει συνεργαστεί ξανά με τον Roach και τον παραγωγό Graham. «Συνειδητοποίησα ότι δεν χρειαζόταν να σχεδιάσω το πιο εντυπωσιακό σπίτι. Έπρεπε να σχεδιάσω ένα σπίτι, όπως θα το έφτιαχνε ένας αρχιτέκτονας που προσπαθεί να αποδείξει κάτι στον εαυτό του».

«Ο Mark μου είπε πως έκανε το πρώτο σκίτσο σε μια χαρτοπετσέτα», θυμάται η υπεύθυνη τοποθεσιών Antonia Grant. «Είναι ένα ολοκληρωμένο έργο τέχνης».

«Ήθελα το σπίτι να αντικατοπτρίζει πόσο διαλυμένος είναι ο γάμος τους», λέει ο Ricker. «Και να το δείχνει οπτικά. Έχει ήδη τρύπες. Είναι ραγισμένο. Υπάρχει ένα μεγάλο παράθυρο στο υπνοδωμάτιο που γέρνει. Υπάρχουν τρύπες στους τοίχους. Οι σκάλες είναι εύθραυστες, κυριολεκτικά δεν τις στηρίζει τίποτα. Είναι σαν το ίδιο το σπίτι να γκρεμίζεται από μόνο του».

Ο McNamara προσθέτει: «Το σπίτι καταλήγει να μην είναι σύμβολο ενότητας, αλλά αφορμή για διαμάχη εξαιτίας του εγωισμού και της δυσαρέσκειας». Η Colman, πάντως, το ερωτεύτηκε. Όταν μπήκε για πρώτη φορά μέσα, περπατούσε αγγίζοντας τις επιφάνειες και τα έπιπλά του. «Θεέ μου, το σπίτι!» αναφωνεί. «Έχω πολλές φωτογραφίες του. Είμαι σίγουρη πως όταν το δουν οι θεατές και οι αρχιτέκτονες σε όλο τον κόσμο, θα ζηλέψουν. Είναι πανέμορφο».

Το αποτέλεσμα, σχολιάζει ο παραγωγός Graham, είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόταν η ιστορία: «Ένας χώρος τόσο όμορφος που ο Theo και η Ivy θα μπορούσαν να σκοτωθούν γι’ αυτόν».

Ειλικρίνεια πάνω απ' όλα

Όπως το σπίτι του Theo και της Ivy είναι αξέχαστο, το ίδιο συμβαίνει με την ιστορία της ταινίας, μία ιστορία που θα δώσει τροφή για συλλογισμό και συζήτηση. «Στο τέλος της πρώτης ανάγνωσης του σεναρίου, παρόλο που όλοι γελούσαμε στην αρχή, ήταν ξεκάθαρο σε όλους πόσο τραγικό και σπαρακτικό ήταν όλο αυτό», λέει ο Roach. «Όταν ολοκληρώσαμε, ο Benedict μού είπε ότι έλπιζε η ταινία να ωθήσει τους θεατές να κάνουν μία ειλικρινή συνομιλία με το έτερον ήμισυ, εκ βαθέων, γιατί διαφορετικά, γεννιούνται παρεξηγήσεις. Μπορεί να σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε τον άλλο καλή τη πίστει».

Το κυριότερο για τον McNamara είναι το κοινό να ταυτιστεί με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το πρωταγωνιστικό ζευγάρι. «Θέλω οι θεατές να υποστηρίζουν το ενδεχόμενο να παραμείνουν ζευγάρι, αλλά να αναγνωρίσουν πόσο δύσκολο είναι. Φυσικά, δεν νομίζω ότι το κοινό θα θέλει ξαφνικά να είναι καλοί ο ένας με τον άλλον». Η κωμωδία είναι εγκατεστημένη στο επίκεντρο της ιστορίας, το χιούμορ σε πολλές πτυχές. «Οι θεατές μπορούν να αναμένουν το πνεύμα σε όλες τους τις μορφές, ωμό, βιτριολικό, εγκάρδιο», λέει η McKinnon. «Είναι ξεκαρδιστικό και διακριτικό και αφαιρεί τα στρώματα που καλύπτουν την αληθινή αγάπη».

Για τον Cumberbatch, η διαδικασία δημιουργίας της ταινίας έχει αφήσει το σημάδι της στη μνήμη του, ειδικά δίνοντάς του την ευκαιρία να συνεργαστεί στενά με μία ηθοποιό που θαύμαζε για καιρό. «Η Olivia είναι θησαυρός. Ήταν σκέτη απόλαυση αυτή η συνεργασία. Είναι μία απίθανη συνεργάτιδα με υπέροχη ενέργεια. Ως ηθοποιός, έχει μία μοναδική γκάμα ανάμεσα στην κωμωδία και την τραγωδία. Της είναι αβίαστα και τα δύο».

Η εκτίμηση είναι αμοιβαία, παρόλο που οι χαρακτήρες που υποδύονται βυθίζονται σε αμοιβαίο, παράλογο μίσος. «Είναι παράξενο να κάνεις μία ταινία με κάποιον που αγαπάς τόσο πολύ και γυρίζεις σκηνές που είσαι φριχτός και απαίσιος μαζί του όλη μέρα. Αλλά αυτή είναι η ταινία. Έχει να κάνει με τα πάνω και τα κάτω μιας σχέσης και όλα τα ενδιάμεσα στάδια. Το ανθρώπινο χάος με όλη του τη λάμψη και την παρακμή». Η ταινία παρακολουθεί έναν γάμο, καθώς διασχίζει όλα τα συναισθήματα. Μερικές φορές ταυτόχρονα. «Θέλαμε μία ευφυή, ενήλικη κωμωδία που παίρνει μία σκοτεινή τροπή. Νιώθω ότι έχουμε καιρό να δούμε τέτοιες ταινίες»», λέει ο McNamara. «Και θέλαμε να κάνουμε μία πραγματικά καλή κωμωδία για τον γάμο που να δείχνει καλοπροαίρετα πόσο δύσκολο πράγμα είναι. Θέλαμε να κάνουμε κάτι με το οποίο το κοινό θα ταυτιζόταν. Νομίζω ότι το καταφέραμε».

Διαβάστε ακόμη

Δραματικές ώρες στη Λακωνία: Γυναίκα ανεβαίνει σε ταράτσα για να δώσει φαγητό στην εγκλωβισμένη μητέρα της

Κακοκαιρία Byron: Τι θα γίνει με τον μισθό όσων δεν μπόρεσαν να πάνε στη δουλειά τους

Πανικός στη αεροσκάφος: Φωτιά σε διάδρομο απογείωσης γέμισε με καπνούς Airbus A320 με 180 επιβαίνοντες

Mega deal στα σκαριά στον τομέα της ψυχαγωγίας: Η Netflix κοντά στην αγορά της Warner Bros!