Όσκαρ 2024: Οι 25 ταινίες που αγνόησε η Ακαδημία και δεν έλαβαν ούτε μία υποψηφιότητα

Μπορεί να είναι προφανές, αλλά το να είναι μια ταινία υποψήφια για Όσκαρ δεν σημαίνει αυτόματα ότι είναι καλή. Στην πραγματικότητα, έχουν υπάρξει αρκετές αξιόλογες ταινίες όλα αυτά τα χρόνια που με κάποιο τρόπο αγνοήθηκαν από την Ακαδημία.

Είναι εύκολο να υποθέσει κανείς ότι ορισμένες κυκλοφορίες δεν προτείνονται επειδή δεν είναι αυτό που συνήθως επιλέγουν οι ψηφοφόροι των Όσκαρ, αλλά υπήρξαν και εκπλήξεις στο παρελθόν. Για παράδειγμα, σχεδόν κάθε νέα ταινία υπερηρώων κερδίζει μια υποψηφιότητα χάρη στις κατηγορίες τεχνικής ή μακιγιάζ, ενώ τυχαίες ταινίες κινουμένων σχεδίων αναγνωρίζονται πιθανότατα λόγω του μικρού αριθμού παραγωγής σε μια συγκεκριμένη χρονιά.

Αυτό σημαίνει ότι ταινίες όπως, για παράδειγμα, το Suicide Squad της DC μπορεί να δέχτηκαν τις χειρότερες κριτικές, αλλά κέρδισαν την αναγνώριση της Ακαδημίας (και το πολυπόθητο αγαλματίδιο). Αυτό είναι ακόμα πιο ακραίο αν σκεφτείτε ότι κλασικές ταινίες όπως το Don't Look Now και το Blow Out δεν προτάθηκαν καν για Όσκαρ. Ο Independent συγκέντρωσε και παρουσιάζει 25 από τις καλύτερες ταινίες που σνόμπαρε η Ακαδημία των Όσκαρ.

Η λίστα του Independent με τις ωραιότερες ταινίες που σνόμπαρε η Ακαδημία των Όσκαρ

1. American Honey (2016)

Από το να εμφανιστεί ως backing dancer στο Top of the Pops μέχρι να κερδίσει το Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας: θα ήταν μια λαμπρή πορεία για την Andrea Arnold μετά την κυκλοφορία του American Honey, ενός δράματος που ακολουθεί μια έφηβη κοπέλα (Sasha Lane) που μπλέκεται σε λάθος παρέες. Η μέρα που θα αναγνωριστεί η Arnold μπορεί -και πρέπει- να έρθει.

2. Babyteeth (2019)

Το Babyteeth, το οποίο γυρίστηκε το 2019 αλλά κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ το 2020, ήταν μία από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς του. Οι πρωταγωνιστές της ταινίας - Eliza Scanlen, Toby Wallace, Essie Davis και Ben Mendelsohn - άξιζαν όλοι υποψηφιότητες για τις ερμηνείες τους, αλλά προφανώς οι ψηφοφόροι δεν την είδαν ποτέ.

3. Πριν την ανατολή (1995)

Ενώ τα δύο τελευταία κεφάλαια της τριλογίας Before... του Richard Linklater κέρδισαν υποψηφιότητες για σενάριο, η ταινία που σύστησε στον κόσμο το μελλοντικό «ζευγάρι» Jesse (Ethan Hawke) και Celine (Julie Delpy) αγνοήθηκε χαρακτηριστικά.

4. The Big Heat (1953)

Ο Φριτς Λανγκ είχε αρκετές ταινίες που δεν είχαν ληφθεί υπόψη από την Ακαδημία (βλέπε: M, 1931- You Only Live Once, 193. Ενώ αυτό το νουάρ, με πρωταγωνιστές τους Glenn Ford, Lee Marvin και και Gloria Grahame, είναι μια ταινία που θα περίμενε κανείς να είναι υποψήφια, έγινε άλλη μια ταινία που δεν έλαβε καμία αναγνώριση από το σώμα των βραβείων.

5. The Big Lebowski (1998)

Η γενναιοδωρία της Ακαδημίας προς τους αδελφούς Coen κορυφώθηκε όταν το No Country for Old Men κέρδισε το There Will Be Blood σε μια από τις πιο χαρακτηριστικές «μονομαχίες» της τελετής για την καλύτερη ταινία όλων των εποχών. Παραμένει εκπληκτικό το γεγονός ότι μια από τις λίγες ταινίες τους που δεν είχαν καμία υποψηφιότητα είναι αυτή η μοναδική κωμωδία με πρωταγωνιστή τον Jeff Bridges ως The Dude.

6. Blow Out (1981)

Ο Brian De Palma δεν κάνει ακριβώς ταινίες με την ελπίδα να κερδίσει βραβεία, αλλά το πολιτικό του θρίλερ -βασισμένο στο Blow Up του Michelangelo Antonioni- θα άξιζε σε οποιαδήποτε κατηγορία Όσκαρ και να ήταν υποψήφιο.

7. Don't Look Now (1973)

Φαίνεται ότι τα Όσκαρ είχαν χώρο μόνο για μία ταινία τρόμου στην τελετή του 1973, με τον Εξορκιστή να κερδίζει δύο Όσκαρ εκείνη τη χρονιά, παρόλο που το θρίλερ του Nicolas Roeg που διαδραματίζεται στη Βενετία δεν κατάφερε να εξασφαλίσει ούτε μία υποψηφιότητα. Στην πραγματικότητα, ο Nicolas Roeg, ο οποίος σκηνοθέτησε αυτό το θρίλερ στη Βενετία, είναι ένας από τους πιο άδικα παραγνωρισμένους σκηνοθέτες στην ιστορία των Όσκαρ.

8. Frances Ha (2012)

Κοιτάζοντας πίσω στη δεκαετία του 2010, το Frances Ha του Noah Baumbach είναι μία από τις καλύτερες ταινίες της δεκαετίας. Η σπιρτόζικη ερμηνεία της Greta Gerwig ως Νεοϋορκέζας που προσπαθεί να ανακαλύψει τον εαυτό της είναι all-timer, και ακόμα κι αν οι κατηγορίες υποκριτικής εκείνης της χρονιάς ήταν πολύ γεμάτες, θα μπορούσε να συνυπάρξει με τις πολυάριθμες υποψηφιότητες (10!) Καλύτερης Ταινίας εκείνης της χρονιάς. Η Gerwig ήταν στη συνέχεια υποψήφια Καλύτερης Σκηνοθεσίας για την ταινία της Lady Bird το 2017.

9. La Haine (1995)

Το ασπρόμαυρο δράμα του Mathieu Kassovitz - μεταφρασμένο στα αγγλικά ως Hate - παρακολουθεί τρεις νεαρούς φίλους και τους αγώνες τους που ζουν στα προάστια του Παρισιού. Κοιτάζοντας πίσω στις υποψηφιότητες εκείνης της χρονιάς, θα έπρεπε άνετα να είχε λάβει υποψηφιότητα στην κατηγορία Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας Μεγάλου Μήκους.

10. Heat (1995)

Στα χαρτιά, η ένωση στη μεγάλη οθόνη των Robert De Niro και Al Pacino στο αστυνομικό δράμα του Michael Mann ήταν σίγουρη για βραβεία, αλλά δεν υπήρξε καμία υποψηφιότητα για Όσκαρ.

11. In the Mood for Love (2000)

Ο Wong Kar-wai έθεσε το σημείο αναφοράς για τον ρομαντισμό στον κινηματογράφο με το αναγνωρισμένο δράμα του από το Χονγκ Κονγκ που ακολουθεί έναν άνδρα και μια γυναίκα (Tony Leung και Maggie Cheung) που αναπτύσσουν αισθήματα ο ένας για τον άλλον αφού υποπτεύονται ότι οι σύζυγοί τους έχουν σχέση μαζί τους.

12. The Long Goodbye (1973)

Η πρώτη από τις δύο ταινίες του Robert Altman σε αυτή τη λίστα. Σε αυτό το εξαιρετικό θρίλερ πρωταγωνιστεί ο Elliott Gould ως ιδιωτικός ντετέκτιβ του Raymond Chandler, Philip Marlowe, σε μια από τις πιο διασκεδαστικές ταινίες του σκηνοθέτη και είναι εξίσου καλή με οποιαδήποτε άλλη ταινία που ήταν υποψήφια εκείνη τη χρονιά (βλέπε: American Graffiti, The Sting, Cries and Whispers).

13. Memories of Murder (2003)

Πριν από το Parasite, υπήρχε το Memories of Murder. Ο Bong Joon-ho γυρίζει απίστευτες ταινίες εδώ και δεκαετίες, και αυτό το άκρως επιδραστικό αστυνομικό θρίλερ είναι εξίσου καλό με το Parasite, το οποίο κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας το 2020.

14. Ποτέ Σπάνια Μερικές φορές Πάντα (2020)

Το γεγονός ότι ο Σίντνεϊ Φλάναγκαν δεν έχει κερδίσει Όσκαρ για το δράμα της Ελίζα Χίτμαν, που ακολουθεί ένα νεαρό κορίτσι που αναζητά ιατρική βοήθεια μετά από μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, είναι πρωτοφανές.

15. Night Moves (1975)

Ο Gene Hackman πρωταγωνίστησε σε πολλές υποψήφιες για Όσκαρ ταινίες (βλ.: The French Connection, Mississippi Burning, Unforgiven), αλλά το Night Moves βρίσκεται σε αυτόν τον κατάλογο. Μια γεμάτη ανατροπές αστυνομική ταινία με ένα τέλος που μένει ανεξίτηλο, είναι κάτι παραπάνω από άξια αναφοράς δίπλα στις καλύτερες ταινίες του Hackman.

16. Mishima: Μια ζωή σε τέσσερα κεφάλαια (1985)

Είναι αρκετά εντυπωσιακό να σκεφτεί κανείς ότι ο Paul Schrader έχει λάβει μόνο μία υποψηφιότητα για Όσκαρ -για το σενάριο του First Reformed- αν σκεφτεί κανείς ότι ήταν πίσω από ταινίες όπως το Blue Collar και τα Taxi Driver και Raging Bull του Martin Scorsese. Η μυθιστορηματική αφήγηση της ζωής του διάσημου Ιάπωνα συγγραφέα Γιούκιο Μισίμα είναι μια τέτοια ταινία που θα ήταν άξια να νικήσει, πόσο μάλλον να είναι υποψήφια.

17. Η μικρή μας αδελφή (2015)

Ο Ιάπωνας σκηνοθέτης Hirokazu Kore-eda μπήκε τελικά στη σκηνή των Όσκαρ, όταν το Shoplifters ήταν υποψήφιο στην κατηγορία Καλύτερη Διεθνής Ταινία Μεγάλου Μήκους το 2019. Η αλήθεια είναι ότι ο Kore-eda θα έπρεπε να έχει αρκετές υποψηφιότητες στο ενεργητικό του. Το Our Little Sister, το τρυφερό δράμα του 2015, θα ήταν μια εξαιρετική υποψηφιότητα.

18. Πορτρέτο μιας γυναίκας στη φωτιά (2019)

Πώς συνέβη και το δράμα της Celine Sciamma, που ακολουθεί την ερωτική σχέση δύο γυναικών στα τέλη του 18ου αιώνα, δεν πήρε καμία υποψηφιότητα, δεν θα μάθουμε ποτέ. Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό έργο, το οποίο κατατάσσεται ψηλά στον εντυπωσιακό κατάλογο των ταινιών της Sciamma.

19. The Rider (2018)

Από όλες τις ταινίες που σνόμπαραν τα Όσκαρ το 2018, το δράμα της Chloe Zhao - στο οποίο πρωταγωνιστεί ένας αληθινός καουμπόι του ροντέο και η οικογένειά του - ήταν εύκολα το πιο κραυγαλέο.

20. School of Rock (2004)

Η κωμωδία του Richard Linklater είναι μια από τις καλύτερες ταινίες του 21ου αιώνα μέχρι σήμερα, και το γεγονός ότι δεν πήρε ποτέ υποψηφιότητα λέει περισσότερα για τα Όσκαρ παρά για το School of Rock. Ο Jack Black δεν ήταν (και δεν θα είναι) ποτέ καλύτερος ως Dewey Finn, ένας επίδοξος μουσικός που μετατρέπει μια τάξη παιδιών σε ροκ μπάντα, ενώ προσποιείται ότι είναι ο αναπληρωτής. Θα έπρεπε εύκολα να είχε κερδίσει μια υποψηφιότητα καλύτερου ηθοποιού.

21. Η Λάμψη (1980)

Άλλη μια ταινία του Κιούμπρικ που αγνοήθηκε πλήρως από την Ακαδημία είναι η διασκευή του Στίβεν Κινγκ στο «The Shining». Σήμερα, θεωρείται μια από τις καλύτερες δουλειές του καθώς και μια από τις πιο αξιόλογες ταινίες τρόμου όλων των εποχών.

22. This Is England (2006)

Η τελετή του 2007 δεν ήταν μια από τις καλύτερες χρονιές της Ακαδημίας, με το The Departed να κερδίζει τις Babel, Letters from Iwo Jima, Little Miss Sunshine και The Queen στην κατηγορία Καλύτερης Ταινίας). θα ήταν πολύ καλύτερη αν το coming-of-drama του Shane Meadows διεκδικούσε βραβεία.

23. Tokyo Story (1953)

Το Tokyo Story θεωρείται το αριστούργημα του Ιάπωνα σκηνοθέτη Yasujiro Ozu και ανακηρύχθηκε από το Sight & Sound ως η καλύτερη ταινία όλων των εποχών το 2012 - κι όμως, δεν είχε καμία υποψηφιότητα για Όσκαρ.

24. Τυραννόσαυρος (2011)

Μπορεί η Olivia Colman να έχασε την ευκαιρία φέτος να διεκδικήσει ένα δεύτερο Όσκαρ (αφού πήρε το βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία The Favourite το 2019), αλλά το γεγονός ότι δεν κατάφερε να κερδίσει μια υποψηφιότητα (ούτε καν στα BAFTA) για τον ρόλο της στο σκληρό δράμα Tyrannosaur του Paddy Considine είναι μια από τις μεγαλύτερες παραλείψεις στην ιστορία των βραβείων.

25. You Were Never Really Here (2018)

Το You Were Never Really Here της Lynne Ramsay -με πρωταγωνιστή τον Joaquin Phoenix- είναι ένα συγκλονιστικό έργο άξιο επιβράβευσης. Δυστυχώς, λόγω της μετατόπισης των ημερομηνιών προβολής, η ταινία έχασε την προθεσμία και έμεινε στα χρονικά ως μία από τις καλύτερες ταινίες εκείνης της χρονιάς που δεν πήρε υποψηφιότητα σε καμία κατηγορία.

Με πληροφορίες από Independent

Διαβάστε ακόμη

Αυξάνεται η συμμετοχή στις εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ: Ψήφισαν 38.000 πολίτες μέχρι τις 14:00 - Δείτε όλες τις εξελίξεις

Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα: Νεκρός βρέθηκε Ισραηλινός ραβίνος - «Αντισημιτική τρομοκρατική ενέργεια»

Κομμωτήριο στον Ασπρόπυργο παρείχε και... ροζ υπηρεσίες

Η Adele αποχαιρετά το κοινό της: «Νιώθω εξαντλημένη συναισθηματικά και σωματικά»