Η Τουρκία ναυπηγεί... φιλοδοξίες: Πυρηνικά υποβρύχια στο επίκεντρο του νέου αμυντικού της οράματος

Το πρώτο βήμα προς την πυρηνική πρόωση έκανε η Τουρκία, ανακοινώνοντας την ανάπτυξη πυρηνοκίνητων υποβρυχίων, με στόχο να ενταχθεί στην παγκόσμια ελίτ των ναυτικών κρατών. Η πρόταση, που εγκρίθηκε από τον αρχηγό του τουρκικού πολεμικού ναυτικού, ναύαρχο, Ερτζουμέντ Τατλίογλου, εκλαμβάνεται ως η απαρχή της πιο φιλόδοξης ναυτικής πρωτοβουλίας της Άγκυρας.

Είναι αλήθεια ότι το τεχνολογικό της... θράσος έχει οδηγήσει την Τουρκία στην κατασκευή πολεμικών πλοίων, που εξάγει σε Πακιστάν, Ουκρανία και Μαλαισία, στη ναυπήγηση του αεροπλανοφόρου Anadolu, που αποτέλεσε ορόσημο για το τουρκικό ναυτικό και στη ναυπήγηση ενός δεύτερου αεροπλανοφόρου. Παράλληλα, η παραγωγή υποβρυχίων τύπου Ρέις, καθώς και η ανάπτυξη του «STM 500» —ενός μικρού υποβρυχίου που μπορεί να επιχειρεί με ελάχιστο ή και χωρίς καθόλου πλήρωμα— εντάσσονται στο στρατηγικό πλαίσιο του προγράμματος «Εθνικό Έργο Υποβρυχίων» (MILDEN). Το φιλόδοξο αυτό σχέδιο προβλέπει την εγχώρια σχεδίαση και κατασκευή υποβρυχίων νέας γενιάς, με ορίζοντα ακόμα και την ενσωμάτωση πυρηνικής πρόωσης.

Γιατί η Τουρκία θέλει πυρηνικά υποβρύχια

«Τα ναυτικά που θέλουν να επιχειρούν πέραν των φιλικών λιμανιών χρειάζονται πυρηνικά υποβρύχια», εξήγησε χαρακτηριστικά ο Τούρκος αμυντικός αναλυτής και πρώην αξιωματικός του ναυτικού, Ταϊφούν Οζμπέρκ. Αυτά τα σκάφη μπορούν να συνοδεύσουν μια μεγαλύτερη ομάδα πλοίων, συνήθως ένα αεροπλανοφόρο, και να επιχειρούν για όσο διάστημα το πλήρωμά τους έχει προμήθειες. Και επειδή ο αντιδραστήρας καταλαμβάνει περισσότερο χώρο, τα πυρηνοκίνητα υποβρύχια καταλήγουν να είναι μεγαλύτερα και βαρύτερα, γεγονός που τους επιτρέπει να μεταφέρουν περισσότερα όπλα.

Λόγω, επίσης, της υψηλής ισχύος εξόδου τους, οι πυρηνικοί αντιδραστήρες επιτρέπουν στα υποβρύχιά τους να λειτουργούν με μεγαλύτερη ταχύτητα και ευελιξία. Ενώ οι ντιζελοκινητήρες μπορούν να φτάσουν τα 20 ή 22 ναυτικά μίλια (κόμβους) την ώρα, τα πυρηνικά υποβρύχια μπορούν να φτάσουν και να ξεπεράσουν τους 30 κόμβους.

Άρα, δεν πρόκειται απλά για ιδεοληψία, αλλά για στρατηγική, καθώς η Τουρκία βλέπει στα πυρηνικά υποβρύχια ένα μέσο για να... αναδυθεί η θαλάσσια ισχύ της.

Μπορεί να το αναπτύξει η Τουρκία;

Παρότι η Τουρκία αποκτά πυρηνική τεχνογνωσία μέσω του σταθμού Άκουγιου, η εμπειρία αυτή δεν την οπλίζει, ωστόσο, άμεσα, ώστε να μπορεί να κατασκευάσει θαλάσσιους πυρηνικούς αντιδραστήρες. Το έργο είναι εξαιρετικά χρονοβόρο και δαπανηρό και ίσως να απαιτήσει έως και 25 χρόνια, σύμφωνα με ειδικούς. Το Συμβούλιο Επιστημονικής και Τεχνολογικής Έρευνας της Τουρκίας (TUBITAK), εργάζεται για την ανάπτυξη ενός μικρής κλίμακας πυρηνικού αντιδραστήρα, από τον οποίο θα μπορούσε να προκύψει ένα εγχώριο σχέδιο. Το μεγαλύτερο εμπόδιο, ωστόσο, είναι το κόστος, που ξεπερνά τα 2-3 δις. δολάρια για την ανάπτυξη ενός πυρηνικού υποβρυχίου.

Πέραν της τεχνολογικής προκλήσεως, ωστόσο, το έργο βαραίνουν τα γεωπολιτικά ρίσκα και η διεθνής καχυποψία για πυρηνικό πολλαπλασιασμό. Για τα πυρηνικά υποβρύχια, η Άγκυρα θα πρέπει να αγοράσει ακατέργαστο ουράνιο από τις διεθνείς αγορές ή να αξιοποιήσει τις πιο περιορισμένες πηγές μεταλλεύματος στην εσωτερική περιοχή του Αιγαίου και να τις μετατρέψει σε καύσιμο αντιδραστήρων στις δικές της εγκαταστάσεις.

Δεδομένου ότι η Τουρκία είναι συμβαλλόμενο μέρος της Συνθήκης για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων του 1968, θα πρέπει να συμφωνήσουν και τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, ο εποπτικός φορέας πυρηνικής ενέργειας του ΟΗΕ και ο Διεθνής Οργανισμός Ατομικής Ενέργειας (ΔΟΑΕ). Πράγμα που θεωρείται, αν όχι απίθανο, εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί μία τέτοια συναίνεση.

Διαβάστε ακόμη

Επεισόδια με μολότοφ και χημικά στο κέντρο της Αθήνας στην πορεία στη μνήμη του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου

Τραγωδία ανοιχτά της Κρήτης: Ναυάγιο με 18 νεκρούς μετανάστες

«Η ΕΕ πρέπει να καταργηθεί»: Ο Έλον Μάσκ εκτοξεύει απειλές προς την Ευρώπη μετά το πρόστιμο μαμούθ στο Χ

Όταν μια cult μπύρα γίνεται ακριβή συνήθεια: Το φαινόμενο Guinness και ο παράγοντας Gen Z