Τι σηματοδοτεί η απόφαση της Δύσης για Leopard και Abrams στην Ουκρανία: Τα μηνύματα στο Κρεμλίνο και οι δυσχέρειες

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά ┋

Μετά από εβδομάδες που η Πολωνία και άλλα μέλη του ΝΑΤΟ πίεζαν ανοιχτά τη Γερμανία να επιτρέψει την αποστολή αρμάτων μάχης Leopard 2 στην Ουκρανία, τελικά φαίνεται ότι οι ΗΠΑ και ορισμένοι από τους συμμάχους τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα στείλουν τεθωρακισμένα -μια κίνηση που ήταν αδιανόητη πριν από μήνες- στην πρώτη γραμμή κατά της Ρωσίας.

Βαρυσήμαντη απόφαση

Πρόκειται για μια βαρυσήμαντη απόφαση, εκτιμά το CNN σε ανάλυσή του, εν μέρει επειδή αυτά - σε αντίθεση με τα συστήματα αεράμυνας ή τους αντιαρματικούς πυραύλους - δεν είναι αμυντικά όπλα.

Όπως και τα συστήματα πυροβολικού και πυραύλων που προηγήθηκαν, προορίζονται να πλήξουν σκληρά τα ρωσικά στρατεύματα σε μια επίγεια επίθεση. Αλλά σε αντίθεση με αυτά τα συστήματα, αφορούν απερίφραστα την ανάκτηση εδαφών από την Ουκρανία.

Καθ' όλη τη διάρκεια των εβδομάδων διαφωνιών και καβγάδων γύρω από την απροθυμία του Βερολίνου να βοηθήσει το Κίεβο, κάποιοι στη Μόσχα θα έχουν ακούσει κάτι διαφορετικό από διχόνοια: μια Δύση που σκέφτεται να στείλει τα πιο επιθετικά της τεθωρακισμένα σε ένα κράτος που θεωρούσε ακατάλληλο ακόμη και για να συζητήσει σοβαρά την ένταξη στο ΝΑΤΟ με αυτό πριν από ένα χρόνο.

Αλλά τα σχέδια της Αμερικής να στείλει 30 εν πολλοίς συμβολικά άρματα μάχης Abrams στην Ουκρανία, σύμφωνα με δύο Αμερικανούς αξιωματούχους που γνωρίζουν τις διαβουλεύσεις, ενθάρρυναν αρκετά τη Γερμανία ώστε να εγκαταλείψει τις αντιρρήσεις της για τα Leopard. Παρείχε μια ομπρέλα του ΝΑΤΟ για την κίνηση, ακόμη και αν θα χρειαστούν μήνες, ίσως και χρόνια, για να τεθεί σε λειτουργία το πολύπλοκο από υλικοτεχνικής άποψης αμερικανικό άρμα μάχης.

Αυτή η τελευταία έκρηξη δυτικής βοήθειας λέει δύο πράγματα, κατά το CNN:

Πρώτον, αυτά τα έθνη δεν ανησυχούν για την παραβίαση των ρωσικών «κόκκινων γραμμών». Η μακροχρόνια πεποίθηση καταρρέει ότι ορισμένα στοιχεία της βοήθειας του ΝΑΤΟ προς την Ουκρανία θα μπορούσαν να προκαλέσουν υπερβολικά μια πυρηνική δύναμη.
Δεύτερον, αυτά τα μέλη του ΝΑΤΟ ανησυχούν λιγότερο για το ενδεχόμενο να δεχθούν επίθεση από την ίδια τη Ρωσία στο άμεσο μέλλον: παραδίδουν όπλα που θα χρειάζονταν επειγόντως σε περίπτωση μιας τέτοιας σύγκρουσης.

Η απόφαση των Δανών να στείλουν το πυροβολικό τους Caesar- η απόφαση της Νορβηγίας να στείλει ένα μεγάλο μέρος των Leopard της- και τα δύο μαρτυρούν αυτό. Αυτά τα μέλη του ΝΑΤΟ πιστεύουν ότι η αποφασιστική σύγκρουση με τη Ρωσία θα γίνει στην Ουκρανία, με την Ουκρανία. Και αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι πιστεύουν ότι η Μόσχα δεν θα κερδίσει.

Τα δυτικά αποθέματα μπορούν να ξαναχτιστούν ή να αναπληρωθούν, αλλά χρειάζεται χρόνος - ίσως δεκαετίες. Και τα μέλη του ΝΑΤΟ υπόσχονται εξοπλισμό με τέτοιο ρυθμό, ώστε η τελευταία ανακοίνωση να μην είναι στο παιχνίδι πριν έρθει η επόμενη.

Μόλις πριν από έναν μήνα, οι ΗΠΑ υποσχέθηκαν συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας Patriot στην Ουκρανία, και αυτά δεν έχουν ακόμη φτάσει. Τώρα το άρμα μάχης M1 Abrams μπορεί να βρίσκεται καθ' οδόν. Τα πρακτικά αποτελέσματα μπορεί να μην γίνουν αισθητά εγκαίρως για μια ανοιξιάτικη επίθεση από οποιαδήποτε πλευρά, τη Ρωσία ή την Ουκρανία. Αλλά το μήνυμα είναι αισθητό πολύ πριν από αυτό. Η δυτική βοήθεια φαίνεται ατελείωτη, συνεχής και κλιμακούμενη.

Σε αχαρτογράφητα νερά

Και αυτό θα γίνει αισθητό εντός των τειχών του Κρεμλίνου. Ο ρωσικός στρατός αγωνίζεται να διαμορφώσει ένα στρατηγικό σχέδιο γύρω από τη συνεχώς μεταβαλλόμενη ηγεσία του και να μετατρέψει σε ουσιαστικά κέρδη τη βάναυση χρήση του ανθρώπινου δυναμικού ως ατελείωτου και αναλώσιμου πόρου.

Για όσους βρίσκονται γύρω από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, ο κολοσσός της βοήθειας του ΝΑΤΟ είναι αναπόφευκτος και σίγουρα βαραίνει το πόσο διαρκής είναι η υποστήριξή τους προς τον Πούτιν. Αυτό δεν πρόκειται να εξαφανιστεί.

Ωστόσο, θα πρέπει να ακουστεί μια νότα προσοχής: Είναι εξίσου επισφαλές για τη Δύση να πιστεύει ότι η Ρωσία δεν έχει πια κόκκινες γραμμές, όπως και να υποκύψει στον πυρηνικό εκβιασμό που συνοδεύει τόσο μεγάλο μέρος της ρωσικής εισβολής.

Η Μόσχα μπορεί να φαίνεται σχετικά ανίσχυρη αυτή τη στιγμή, αλλά η τύχη αυτού του πολέμου έχει αλλάξει στο παρελθόν και μπορεί να αλλάξει ξανά.

Αλλά εδώ μπαίνουμε σε έδαφος που ήταν αδύνατο να φανταστούμε πριν από ένα χρόνο, με την καλύτερη τεχνολογία επίθεσης του ΝΑΤΟ σύντομα στα χέρια της Ουκρανίας και τη Ρωσία να φαίνεται ικανή μόνο να εκφράζει την απογοήτευσή της.

«Βήμα στην πορεία προς τη νίκη»

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι από την πλευρά του, χαιρέτισε την ανακοίνωση του αμερικανού ομολόγου του Τζο Μπάιντεν για την παράδοση 31 αρμάτων μάχης Abrams στο Κίεβο, χαρακτηρίζοντάς την «σημαντικό βήμα στην πορεία προς τη νίκη».

Σε ανάρτησή του στο Twitter, o ουκρανός πρόεδρος συμπλήρωσε: «Σήμερα ο ελεύθερος κόσμος είναι ενωμένος όσο ποτέ άλλοτε σε έναν κοινό στόχο», τον οποίο περιέγραψε ως «απελευθέρωση» της Ουκρανίας.

Διαβάστε ακόμη