Βενιζέλος: Ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται στον χώρο του ωμού οπορτουνισμού

Η Ελλάδα δεν µπορεί να ασκήσει βέτο για την ένταξη των γειτόνων στην ΕΕ λόγω ονόµατος. Αυτό υπογραµµίζει ο Ευάγγελος Βενιζέλος στην εφ’ όλης της ύλης συνέντευξή του στο «Εθνος της Κυριακής». Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης αναλύει όλα τα δεδοµένα µετά τη Συµφωνία των Πρεσπών, προβλέπει ότι στο νέο Ευρωκοινοβούλιο µπορεί να µην αρκεί η συνεργασία του ΕΛΚ, του ΕΣΚ και των Φιλελευθέρων για την «επόµενη µέρα», σχολιάζει το ταξίδι Τσίπρα στην Τουρκία, κάνει σφοδρή επίθεση στην κυβέρνηση και ανοίγει τα χαρτιά του, καταθέτοντας τις απόψεις του για τις εξελίξεις στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό. Αφήνει αιχµές προς τη Φώφη Γεννηµατά, τον Γιώργο Παπανδρέου και κάποια «δευτερεύοντα» στελέχη του ΚΙΝΑΛ και τονίζει µε δηκτικό ύφος: «Η παράταξη δεν πρέπει να δίνει την εντύπωση ότι µικραίνει, ενώ προσπαθούσε να δώσει την εντύπωση ότι µεγαλώνει». Τέλος, αποκαλύπτει τι θα έλεγε αν η κυρία Γεννηµατά τού πρότεινε το Επικρατείας και την άποψή του για Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας από την Κεντροαριστερά.

Το «αποτύπωµα» των πολιτικών δυνάµεων στην Ευρώπη προεξοφλούν εξελίξεις, αλλά προς ποια κατεύθυνση; Και ποια η θέση της  ευρωσοσιαλδηµοκρατίας στο παζλ;

Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες ενισχύονται οι εθνικολαϊκιστικές ή ακόµη και οι ακροδεξιές δυνάµεις. Ενισχύονται οι ευρωσκεπτικιστικές ή και οι ανοιχτά αντιευρωπαϊκές απόψεις. Πολλές κοινωνικές οµάδες νιώθουν ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση και η πορεία προς την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση τις αφήνουν στο περιθώριο, ότι η ΕΕ δεν συνιστά φιλική για αυτές απάντηση στους κινδύνους της παγκοσµιοποίησης και της τέταρτης βιοµηχανικής επανάστασης. Τα συµβατικά κόµµατα εξουσίας βλέπουν να µειώνονται η εκλογική τους απήχηση και η κοινωνική τους επιρροή. Υπάρχει µια ποικιλία φαινοµένων: το Brexit, τα «Κίτρινα Γιλέκα» στη Γαλλία, µια λαϊκιστική κυβέρνηση στην Ιταλία, η ενδυνάµωση του AfD στη Γερµανία, η αντιευρωπαϊκή στροφή ολόκληρων χωρών που ρέπουν προς την «αυταρχική» δηµοκρατία, όπως συµβαίνει µε την Ουγγαρία και την Πολωνία. Στο νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Μάιο µπορεί να µην αρκεί η συνεργασία του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόµµατος, των Σοσιαλιστών και των Φιλελεύθερων.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση συνολικά τα τελευταία πενήντα χρόνια είναι σοσιαλδηµοκρατική. Βασίζεται στην οικονοµία της αγοράς, στην ανταγωνιστικότητα αλλά και στο ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος, στην κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή. Αυτό το µοντέλο αµφισβητείται πλέον έντονα λόγω της δηµογραφικής και της δηµοσιονοµικής κρίσης, λόγω της κρίσης των εθνικών ταυτοτήτων, των νέων προβληµάτων ασφάλειας και λόγω των µεταναστευτικών ροών. Η ευρωπαϊκή κρίση είναι κρίση οικονοµική, δηµογραφική, ταυτοτική. Κρίση πολιτικής νοµιµοποίησης και αντιπροσώπευσης. Συνεπώς οι Ευρωπαίοι σοσιαλδηµοκράτες πρέπει να δίνουν πιο πρακτικές και πρωτότυπες απαντήσεις για το τι είναι πράγµατι προοδευτικό, π.χ. για την κλιµατική αλλαγή, τις νέες µορφές οικογένειας, την τεχνητή νοηµοσύνη, την αναβίωση των εθνικισµών και των ταυτοτικών ευαισθησιών, τις νέες ασύµµετρες απειλές κ.ο.κ. Γι’ αυτό βλέπουµε να πιέζονται εκλογικά πανίσχυρα σοσιαλιστικά κόµµατα στη Γαλλία, τη Γερµανία, την Ιταλία κ.ο.κ., που δεν σήκωσαν το βάρος δύσκολων αντιδηµοφιλών αποφάσεων λόγω µνηµονίων, όπως το ΠΑΣΟΚ.

Με την ψήφιση του πρωτοκόλλου ένταξης της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ κλείνει ο κύκλος των «Πρεσπών»;

Τώρα το κρίσιµο ζήτηµα είναι η εφαρµογή της Συµφωνίας µε τρόπο που να βρίσκεται όσο γίνεται πιο κοντά στο εθνικό µας συµφέρον και στην ανάγκη για περιφερειακή ασφάλεια και σταθερότητα. Η Ελλάδα δεν µπορεί να προβάλει αντιρρήσεις για την πορεία ένταξης των γειτόνων στην ΕΕ λόγω ονόµατος, µπορεί και οφείλει όµως να παρακολουθεί πολύ αυστηρά τη συµµόρφωσή τους µε το ευρωπαϊκό κεκτηµένο και µε τα κριτήρια της Κοπεγχάγης. Αν π.χ. υποθέσουµε ότι το γειτονικό µας κράτος παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώµατα ή τα δικαιώµατα της αλβανικής κοινότητας ή ενθαρρύνει το οργανωµένο έγκληµα ή το λαθρεµπόριο, δεν υπάρχει µεν ζήτηµα ονόµατος, υπάρχει όµως ζήτηµα ευρωπαϊκού κεκτηµένου.

Επίσης η «πολιτική» µεταβατική περίοδος για τη χρήση του σύνθετου ονόµατος «Βόρεια Μακεδονία» στο εσωτερικό της γείτονος συναρτάται, σύµφωνα µε τη Συνθήκη των Πρεσπών, µε το άνοιγµα κάθε διαπραγµατευτικού κεφαλαίου µε την ΕΕ. Απαιτείται συνεπώς προσοχή, ετοιµότητα και εθνική ενότητα που µόνο µια άλλη κυβέρνηση µπορεί να διασφαλίσει.

Το τελευταίο ταξίδι του κ. Τσίπρα στην Τουρκία τι εντύπωση σας άφησε;

∆εν υπήρξε συγκεκριµένο αποτέλεσµα. Είµαι υπέρ των επαφών και των συναντήσεων. Οµως όταν γίνονται κοινές δηλώσεις και η παραµικρή λεπτοµέρεια έχει σηµασία. Γι’ αυτό απαιτείται πολύ καλή προετοιµασία. Εν πάση περιπτώσει θεωρώ θετικό το γεγονός ότι ο κ. Ερντογάν δεν επανήλθε δηµόσια στην αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης, ίσως λόγω των θεµάτων που είναι ανοικτά στη Συρία. Είναι επίσης θετικό ότι θα επαναληφθούν οι επαφές για τα αεροναυτικά µέτρα οικοδόµησης εµπιστοσύνης, υποθέτω µε µεγάλη τεχνική προσοχή.

Μέχρι το 2015 είχαµε και τους γύρους των διερευνητικών επαφών για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ στο Αιγαίο και στην Αν. Μεσόγειο -για τους οποίους δεν ειπώθηκε κάτι στις δηµόσιες δηλώσεις- και τις επαφές για τα µέτρα οικοδόµησης εµπιστοσύνης. Από την άλλη πλευρά, οι αναφορές του Τούρκου προέδρου στους οκτώ στρατιωτικούς και στη µειονότητα της Θράκης απαιτούσαν καλύτερα ανακλαστικά. Τέλος, οι διµερείς συναντήσεις σε επίπεδο ΥΠΕΞ για το κεφάλαιο της ασφάλειας και των εγγυήσεων στο Κυπριακό δεν πρέπει να θέτει σε αµφιβολία τον χαρακτήρα του Κυπριακού ως διεθνούς προβλήµατος παραβίασης του διεθνούς δικαίου λόγω της συνεχιζόµενης τουρκικής κατοχής µεγάλου τµήµατος της χώρας. Σηµασία έχει συνεπώς η επανεκκίνηση των διαπραγµατεύσεων των δύο ηγετών, του Προέδρου Αναστασιάδη και του κ. Ακιντζί, υπό την αιγίδα του γ.γ. του ΟΗΕ.

Η κυβέρνηση πορεύεται µε την πλειοψηφία των 145+6 βουλευτών. Μπορεί, παρ’ όλα αυτά, να εξαντλήσει η κυβέρνηση την τετραετία;

Μπορεί, αν θέλει να εξαντλήσει τελείως και τη χώρα, τα εθνικά αποθέµατα αντοχής. Πώς και πόσο µπορεί όµως να πορεύεται µια κυβέρνηση µε όχηµα τον ευτελισµό των κοινοβουλευτικών θεσµών και την απαξίωση των ίδιων των υποστηρικτών της;

Εχετε επίσης δηλώσει ότι το τελευταίο εξάµηνο θα είναι πιο ζηµιογόνο από το πρώτο εξάµηνο του 2015 για τη χώρα. Για την οικονοµία;

Για την οικονοµία και τους θεσµούς. Στο πεδίο της οικονοµίας όλα είναι δυστυχώς εύθραυστα, αρχής γενοµένης από τον αναιµικό ρυθµό ανάπτυξης και τη µη φυσιολογική λειτουργία του τραπεζικού συστήµατος. Στο πεδίο των θεσµών, η κατάσταση στη ∆ικαιοσύνη είναι πρωτοφανής και προσβλητική για τη συντριπτική πλειονότητα των δικαστικών λειτουργών, η δε κατάσταση στο Κοινοβούλιο είναι, δυστυχώς, παρακµιακή.

Πού θα κριθεί το εκλογικό αποτέλεσµα;

Στην ανάγκη να αναπνεύσει η χώρα. Να αποκτήσουν ξανά στοιχειώδη αισιοδοξία οι Ελληνίδες και οι Ελληνες. Υποστηρίζετε την ανάγκη στρατηγικής ήττας του ΣΥΡΙΖΑ. Το ΚΙΝΑΛ κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση; Η στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ µπορεί να επιτευχθεί µόνο µε τη στρατηγική νίκη του ΚΙΝΑΛ, δηλαδή µε την ενισχυµένη εκλογική και κοινοβουλευτική του παρουσία ώστε να µπορεί να είναι ο εγγυητής των εξελίξεων, για την εφαρµογή του εθνικού σχεδίου ανασυγκρότησης, για την εκλογή του νέου Πτ∆, για την αναθεώρηση του Συντάγµατος.

Η Νέα Δηµοκρατία διά του Κυριάκου Μητσοτάκη µπορεί να προσελκύσει δυνάµεις της Κεντροαριστεράς;

∆εν νοµίζω ότι τις διεκδικεί. Την Κεντροαριστερά τη διεκδικεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ισχυριζόµενος ότι είναι διάδοχος του Ανδρέα Παπανδρέου και του ΠΑΣΟΚ. Προσβάλλοντας, δηλαδή, τα θεµελιώδη στοιχεία της ελληνικής Κεντροαριστεράς. Υπάρχουν και ελάχιστα δευτερεύοντα στελέχη του ΠΑΣΟΚ επιρρεπή στον πολιτικό τυχοδιωκτισµό που θεωρούν κεντροαριστερή µια κυβέρνηση βασισµένη στις ψήφους των κυριών Κουντουρά και Παπακώστα και των κυρίων Ζουράρι, Παπαχριστόπουλου και Κόκκαλη.

Ποιος έχει -αν έχει- την πολιτική ηγεµονία στον χώρο;

Ο ΣΥΡΙΖΑ ανήκε ως µικρό κόµµα στον χώρο της κοµµουνιστογενούς ριζοσπαστικής Αριστεράς και µετά το 2010 στον χώρο του αχαλίνωτου αντιµνηµονιακού εθνικολαϊκισµού. Ως κυβέρνηση κινείται στον χώρο του ωµού οπορτουνισµού. Η νοµή της εξουσίας χωρίς ηθικό ή πολιτικό φραγµό.

Η συνύπαρξη ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αποτελεί παρελθόν;

Το στίγµα είναι ανεξίτηλο. Αποχώρησε ο κ. Καµµένος, αλλά η κυβέρνηση στηρίζεται σε τέσσερις βουλευτές των ΑΝΕΛ και στην κυρία Παπακώστα. Παρακολουθούµε, δε, τις µόλις πρώτες σκηνές της σύγκρουσης των πολιτικών συνενόχων, του κ. Τσίπρα και του κ. Καµµένου. Μετά τις αποχωρήσεις, το ΚΙΝΑΛ έχει την «πολυτέλεια» µιας νέας «διάσπασης»; ∆εν µετείχα στις σχετικές διεργασίες. Η παράταξη δεν πρέπει να δίνει την εντύπωση ότι µικραίνει, ενώ προσπαθούσε να δώσει την εντύπωση ότι µεγαλώνει. ∆εν έπρεπε να φύγει κανείς από το ΠΑΣΟΚ την παραµονή της µεγάλης µάχης του Ιανουαρίου 2015. Εν πάση περιπτώσει, σηµασία έχει η εκπροσώπηση της κοινωνικής και εν δυνάµει εκλογικής µας βάσης µε τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Δηλώσατε ότι δεν θα είστε υποψήφιος στην Α’ Θεσσαλονίκης. Θα αποδεχόσασταν πρόταση της κυρίας Γεννηµατά να είστε επικεφαλής του Επικρατείας;

Είπα ότι αν µου ζητηθεί η γνώµη µου για το πώς πρέπει να πορευθεί η παράταξη προς τις εκλογές, θα την πω. Εχω συνείδηση της ευθύνης µου και απέναντι στον τόπο και απέναντι στον χώρο. Η παράταξη πρέπει να έχει σαφή ταυτότητα, να τιµά το ίδιο το έργο της και να διατυπώνει καθαρή θέση απέναντι στα µεγάλα εκλογικά διακυβεύµατα ως εγγυήτρια της πολιτικής σταθερότητας και της εθνικής προοπτικής.

Όσοι παρακολουθούν τις δηµόσιες παρεµβάσεις σας αντιλαµβάνονται ότι απευθύνεστε κατ’ αρχάς σε εθνικό ακροατήριο...

Απευθύνοµαι στο ευρύτερο δυνατό ακροατήριο µε συγκροτηµένες προτάσεις και θεωρώ ότι µε τον τρόπο αυτό βοηθώ, όσο µπορώ, και την εθνική ανάταξη αλλά και τη δηµοκρατική προοδευτική παράταξη. Το κόµµα σας πρέπει να προτείνει για Πρόεδρο της ∆ηµοκρατίας πρόσωπο από την Κεντροαριστερά; Υπάρχουν στην Κεντροαριστερά πρόσωπα κατάλληλα για τον θεσµικό αυτό ρόλο.

Ακολουθήστε το ethnos.gr στο Instagram 

Διαβάστε ακόμη

«Χειμωνιάτικο» Σαββατοκύριακο με καταιγίδες, μποφόρ και πτώση της θερμοκρασίας - Προβλήματα σε Θεσσαλία, Ήπειρο και Εύβοια λόγω ανέμων

Νέες αποκαλύψεις για την Ειρήνη Μουρτζούκου - Υποδυόταν τη μητέρα του Παναγιωτάκη σε δημοσιογράφο

Πρώτη φορά στην ιστορία των ΗΠΑ παιδί προσβάλλεται από γρίπη των πτηνών

Είναι το «Labour» της Paris Paloma το φεμινιστικό anthem της Gen Z;