Έρχονται κρίσιμες εβδομάδες - Οι Πρέσπες και τα σενάρια νέας πλειοψηφίας

Σε πυρίκαυστη ζώνη εισέρχεται η κυβέρνηση από τις 20 Ιανουαρίου έως και τις αρχές Μαρτίου, διάστηµα κατά το οποίο όλες οι πληροφορίες συγκλίνουν στο ότι θα έρθει στη Βουλή προς κύρωση η Συµφωνία των Πρεσπών.  Αυτό σηµαίνει ότι δροµολογούνται άκρως ενδιαφέρουσες πολιτικές εξελίξεις µέσα στους επόµενους δύο µήνες, οι οποίες ενδέχεται να παίξουν καθοριστικό ρόλο στη διαµόρφωση των αποφάσεων του Αλέξη Τσίπρα για τον χρόνο των εκλογών. Το Μέγαρο Μαξίµου φαίνεται πως δεν έχει αποκλείσει την πιθανότητα η Συµφωνία για το «Μακεδονικό» να ψηφιστεί ακόµη και εντός του Ιανουαρίου (περί τα τέλη), καθώς όπως όλα δείχνουν πρόθεσή της είναι όλα να έχουν ολοκληρωθεί έως τις 15 Φεβρουαρίου. 

Σύµφωνα µε καλά πληροφορηµένες πηγές του «Έθνους της Κυριακής», οι δύο ψηφοφορίες που θα διενεργηθούν στο ελληνικό Κοινοβούλιο για τη Συµφωνία των Πρεσπών, η πρώτη για την κύρωσή της και η δεύτερη για την αποδοχή της εισόδου της ΠΓ∆Μ στο ΝΑΤΟ, δεν θα έχουν µεγάλη χρονική απόσταση µεταξύ τους, αντιθέτως µπορεί να διεξαχθούν µε διαφορά µόλις δύο ηµερών. Τούτο σηµαίνει ότι δεν θα ευσταθούν οι πληροφορίες πως η ένταξη στη Βορειοατλαντική Συµµαχία θα κυρωθεί µετά τις εκλογές.

Ο κυβερνητικός εταίρος

Εφόσον όλα εξελιχθούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, τότε ο κυβερνητικός εταίρος των ΑΝΕΛ, όπως κατ’ επανάληψη έχει δηλώσει, θα αποχωρήσει από την κυβέρνηση. Πρακτικά, δηλαδή, η κρίσιµη συζήτηση µεταξύ του Αλέξη Τσίπρα και του Πάνου Καµµένου για τη «ζωή» της κυβερνητικής συνεργασίας µπορεί να γίνει είτε τον Ιανουάριο είτε τον Φεβρουάριο. Σε αυτήν την περίπτωση θα δηµιουργηθούν κάποια κυβερνητικά κενά, τα οποία το Μέγαρο Μαξίµου έχει υπονοήσει ότι θα καλυφθούν µε αντικαταστάσεις υπουργών και όχι µε κάποιον ανασχηµατισµό, που θα σήµαινε µετακινήσεις µελών της κυβέρνησης και µεγάλες αλλαγές. Θεωρητικώς, συνυπολογιζόµενων των κενών που θα δηµιουργήσουν οι παραιτήσεις των Κατερίνας Νοτοπούλου και Νάσου Ηλιόπουλου, θα πρέπει να καλυφθεί η θέση του υπουργού Αµυνας και όσων υπουργών επιλέξουν να τον ακολουθήσουν στη µεγάλη έξοδο από την κυβέρνηση. Οµως το ενδιαφέρον των εξελίξεων εκείνης της περιόδου δεν θα εστιάζεται, όπως φαίνεται, στις συµµετοχές κάποιων νέων προσώπων στο κυβερνητικό σχήµα, αλλά κυρίως στο κατά πόσο µια κυβέρνηση που δεν θα διαθέτει 151 βουλευτές θα µπορεί να συνεχίσει την πορεία της.

Το Μέγαρο Μαξίµου εµφανίζεται κατηγορηµατικό ως προς αυτό και µάλιστα κύκλοι του σχολιάζουν πως κανένας δεν µπορεί να επιβάλει πολιτικές εξελίξεις στον πρωθυπουργό. «Ο Τσίπρας είναι ο απόλυτος ρυθµιστής των εξελίξεων, γιατί έχει τον κοινοβουλευτικό συσχετισµό» αναφέρουν οι ίδιοι κύκλοι, επιµένοντας πως µόνο µια πρόταση δυσπιστίας που απαιτεί την ψήφισή της από τουλάχιστον 151 βουλευτές µπορεί να προκαλέσει πτώση της κυβέρνησης. Το στίγµα το έδωσε ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ∆ηµήτρης Τζανακόπουλος µιλώντας για κυβέρνηση ανοχής (ισπανικό µοντέλο). κάτι που είναι συµβατό µε το άρθρο 84 του Συντάγµατος. Οµως κυβερνητικοί κύκλοι δεν αποκλείουν την πιθανότητα να συγκροτηθεί το επόµενο διάστηµα και µια νέα πλειοψηφία στη Βουλή, η οποία θα επιτρέψει το Μαξίµου να ξεδιπλώσει µε µεγαλύτερη ευκολία τους σχεδιασµούς του. Το Μαξίµου φαίνεται πως δεν ανησυχεί για ενδεχόµενη υποβολή πρότασης µοµφής από πλευράς του κόµµατος της αξιωµατικής αντιπολίτευσης. Αντιθέτως δείχνει να επιθυµεί µια τέτοια πολιτική κίνηση από τον κ. Μητσοτάκη, θεωρώντας ότι το αποτέλεσµα της ψηφοφορίας θα ισχυροποιήσει την κυβέρνηση και τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Η σηµερινή κυβερνητική πλειοψηφία διαθέτει 153 βουλευτές και όλη η αντιπολίτευση 147. Για να εγκριθεί πρόταση µοµφής θα πρέπει να την ψηφίσουν ο κ. Καµµένος και οι βουλευτές του -δηλαδή να αποσύρει την προσωπική του δέσµευση στο Υπουργικό Συµβούλιο-, όπως επίσης και να την ψηφίσει το ΚΚΕ, κάτι που δεν έκανε την προηγούµενη φορά, τον Ιούνιο του 2018.

Στροφή

Το καινούργιο στοιχείο που προκύπτει σε σχέση µε τις κινήσεις της κυβέρνησης είναι αυτό που συνδέεται µε την παροχή ψήφου εµπιστοσύνης. Το Μαξίµου φαίνεται πως αλλάζει ελαφρώς τη γραµµή του και δεν αποκλείει το ενδεχόµενο να ζητήσει ο πρωθυπουργός την παροχή ψήφου εµπιστοσύνης προς την κυβέρνησή του. Αυτό σηµαίνει ότι επιθυµεί να εκπέµψει ένα µήνυµα πως νιώθει ισχυρός και βέβαιος για την πορεία της κυβέρνησής του. Σηµειωτέον πως για να πάρει µια κυβέρνηση ψήφο εµπιστοσύνης θα πρέπει να έχει την πλειοψηφία επί των παρόντων βουλευτών και οι ψήφοι που θα συγκεντρώσει να µην είναι λιγότερες από 120.

«Αν ζητήσει ψήφο εµπιστοσύνης, να είστε σίγουροι ότι θα την πάρει» αναφέρουν κυβερνητικοί παράγοντες που επιθυµούν να διατηρήσουν ανοιχτή αυτήν την πιθανότητα. Αναφέρουν µάλιστα πως η πρόσφατη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου πως «δεν συζητάµε κανένα απολύτως ενδεχόµενο» ήταν σιβυλλική. Οι τελευταίες πληροφορίες επιµένουν πως εάν η Συµφωνία των Πρεσπών αποσπάσει τουλάχιστον 151 ψήφους, ο Αλέξης Τσίπρας θα οδηγήσει τη χώρα σε εθνικές εκλογές το φθινόπωρο µε τη λήξη της θητείας της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση θα έχει περάσει µια κρίσιµη Συνθήκη και θα έχει επιβεβαιώσει κατά κάποιον τρόπο και την εµπιστοσύνη της, εάν δεν έχει προκαλέσει κιόλας την ανανέωσή της. Εφόσον όµως η Συµφωνία των Πρεσπών δεν περάσει µε 151, κάτι που στην παρούσα φάση φαίνεται δύσκολο, τότε η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να στήσει τριπλές κάλπες τον Μάιο, αποδεχόµενη ότι µια Συνθήκη µε τόσο ιστορικό βάρος και διακύβευµα δεν κυρώθηκε µε την απόλυτη πλειοψηφία του συνολικού αριθµού των βουλευτών. Σηµειωτέον πως ένας λόγος για τον οποίο η κυβέρνηση έχει απορρίψει τον Μάρτιο ως χρόνο εκλογών είναι πως στο διάστηµα εκείνο θα φέρει στη Βουλή κρίσιµα νοµοθετήµατα µε θετικό αντίκτυπο στην κοινωνία, όπως π.χ. οι 120 δόσεις και η νέα ρύθµιση για την προστασία της πρώτης κατοικίας. 
 

Διαβάστε ακόμη

Ερευνητές ανέπτυξαν ακουστικά που μπορούν να εντοπίσουν πρώιμα σημάδια Αλτσχάιμερ - Πώς λετουργούν

Κατά της διαγραφής Σαμαρά ο Καραμανλής: Η κριτική δεν αντιμετωπίζεται με πειθαρχικά μέτρα - Δεν με ενδιαφέρει η Προεδρία

Εορταστικό ωράριο 2024: Πότε ξεκινάει - Ποιες Κυριακές θα είναι ανοιχτά τα μαγαζιά

Σε τροχιά κλιμάκωσης ο πόλεμος στην Ουκρανία; Το επόμενο βήμα του Πούτιν, τα πυρηνικά και ο παράγοντας Τραμπ