Στεγαστική κρίση: 7 στους 10 νέους μένουν στο παιδικό τους δωμάτιο - 6+1 προτάσεις για τη στέγαση των νέων

Η ραγδαία αύξηση του κόστους στέγασης στη χώρα μας, προβληματίζει το σύνολο των συμπολιτών μας και ιδιαίτερα τους νέους ηλικιακά. Οι νέοι στη χώρα μας, έχουν κατανοήσει για τα καλά ότι, η δυνατότητα να αποκτήσουν το δικό τους σπίτι είτε μέσω αγοράς, είτε μέσω ενοικίασης στην «ελεύθερη» αγορά, αποτελεί «Όνειρο Θερινός Νυκτός».

Πολλές χώρες της Ευρώπης εφαρμόζουν πολιτικές στέγασης δημιουργώντας κοινωνικές κατοικίες εδώ και δεκαετίες, ενώ λόγω των συνθηκών που διαμορφώνονται ιδιαίτερα από το 2018-2019, έχουν προβεί σε υιοθέτηση νέων μέτρων με στόχο την αναχαίτιση του κόστους στέγασης. Αξίζει να αναφέρουμε ότι εκτός των νέων στεγαστικών πολιτικών που εφαρμόζουν, επέβαλαν πλαφόν στις αυξήσεις των ενοικίων των ενεργών οικιστικών μισθώσεων λόγω ραγδαίας αύξησης του πληθωρισμού.

Στη χώρα μας η συσσωρευτική αύξηση των ενοικίων από το 2018 έως και το 2022, κυμάνθηκε από 37,2% έως και 42,1% αν αφορά κατοικία κατάλληλη για οικογένεια. Υψηλότερες αυξήσεις, καταγράφονται κυρίως σε μικρότερα ακίνητα κατάλληλα για φοιτητές.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιευμένα στοιχεία, οι ζητούμενες τιμές μίσθωσης φοιτητικής κατοικίας ή/και κατοικίες κατάλληλα για νέους αυξήθηκαν κατά 53% στην Αθήνα και στην Πάτρα όπου καταγράφεται η 2η μεγαλύτερη αύξηση το 49,23% το χρονικό διάστημα 2017-2022, ενώ τη φετινή χρονιά καταγράφεται επιπλέον μεσοσταθμική αύξηση της τάξεως του 8%-12%. Το 2022, η αύξηση των ζητούμενων μισθωμάτων για ακίνητα κατάλληλα για οικογένειες κυμάνθηκε μεσοσταθμικά στο 10%, από 3% έως 7% που καταγράφηκε το 2021. Ενώ, το τρέχον έτος αναμένονται νέες αυξήσεις μεσοσταθμικά της τάξεως του 6%-10%.

Το κόστος στέγασης στην Ελλάδα έχει εκτιναχθεί σε τέτοια επίπεδα που αγγίζει το 60%-70% του μέσου μηνιαίου μισθού και αν πρόκειται για οικογενειακή κατοικία το σύνολο ενός «καλού» μισθού. Μεγάλο μέρος των συμπολιτών μας αναγκάζεται να κάνει περικοπές ακόμη και σε βασικές ανάγκες του.

Σύμφωνα με την Eurostat, η χώρα μας είναι πρωταθλήτρια στο κόστος στέγασης στο σύνολο των χωρών της Ευρωζώνης, τόσο για όσους ζουν στα αστικά κέντρα όσο και για εκείνους που ζουν σε αγροτικές περιοχές. Παράλληλα, το 36,9% των Ελλήνων ζουν σε νοικοκυριά με καθυστερήσεις σε στεγαστικά δάνεια, ενοίκια ή λογαριασμούς κοινής ωφέλειας. Οι καθυστερήσεις σε λογαριασμούς στεγαστικών δανείων, ενοικίων ή υπηρεσιών κοινής ωφέλειας είναι μια άλλη ένδειξη ότι το κόστος στέγασης μπορεί να είναι πολύ υψηλό. Ενώ, σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, το 76,9% των ενοικιαστών, εφόσον πληρώσουν τα έξοδα του σπιτιού, κάνει περικοπές ή λαμβάνει οικονομική βοήθεια από τρίτους.

Το 71,9% των Ελλήνων της ηλικιακής ομάδας 18-34 ετών ζουν στο παιδικό δωμάτιο - Στη 2η θέση η Ελλάδα

Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Eurostat, το 71,9% των νέων ηλικίας 18-34 ετών ζουν με τους γονείς τους, στο παιδικό τους δωμάτιο. Η Ελλάδα κατατάσσεται 2η στη λίστα των 26 χωρών της Ε.Ε, όταν το μέσο όρο δεν ξεπερνά το 49,4%.

Το ποσοστό των νέων (18-34 ετών) που ζουν με τους γονείς τους, αυξήθηκε κατά 2,5 ποσοστιαίες μονάδες από το 2019 έως το 2022, μειωμένο κατά 1 ποσοστιαία μονάδα σε σχέση με το 2021.

Το ποσοστό των νέων που διαμένουν στο παιδικό τους δωμάτιο δεν πρόκειται να προσεγγίσει «εύκολα» το μέσο όρο της Ευρώπης τα επόμενα χρόνια, διότι καταγράφεται μονομερή αύξηση του κόστους στέγασης και διατήρηση των εισοδημάτων σε χαμηλά επίπεδα σε συνάρτηση με τις ανάγκες του σήμερα. Οι πολιτικές στέγασης που εφαρμόζει η πολιτεία δεν εξυπηρετούν επαρκή αριθμό δικαιούχων ώστε να καταγραφεί αισθητή μείωση των νέων που παραμένουν στην οικογενειακή κατοικία.

Σύμφωνα με πρόσφατη δημοσιευμένη έρευνα, το 70% των νέων έως 34 ετών απάντησαν ότι ποτέ δεν θα μπορέσουν να αγοράσουν δικό τους σπίτι. Παράλληλα, το 85% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι ο κατώτατος μισθός δεν επαρκεί σε ένα νέο ζευγάρι έως 40 ετών, χωρίς παιδί, για να νοικιάσει σπίτι και να καλύψει τις βασικές του ανάγκες τροφής και ένδυσης. Υπάρχει αναντιστοιχία της πραγματικής ζωής με τον κατώτατο μισθό.

Ποσοστό νέων που ζουν με τους γονείς τους ανά ηλικιακή ομάδα 

Μάλιστα, το ποσοστό των νέων που διαμένει στο παιδικό του δωμάτιο, παραμένει υψηλό όταν επικεντρωνόμαστε στις ηλικίες 25-34, τη στιγμή που σε άλλες χώρες της Ευρώπης περιορίζεται αισθητά, κάτι που σηματοδοτεί μια σημαντική αναβολή στην ομαλή στεγαστική πορεία των νέων ανθρώπων στην Ελλάδα. Η αύξηση του κόστους στέγασης, φαίνεται να οδήγησε πολλούς νέους φοιτητές να επέλεξαν πανεπιστημιακές σχολές πλησίον της οικογενειακής κατοικίας.

Το 90,05% των νέων 18-24 ετών διαμένουν στο παιδικό τους δωμάτιο σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat. Είναι μη λογικό και λυπηρό, εν έτει 2023, τα ακαδημαϊκά όνειρα ενός νέου να είναι άμεσα εξαρτώμενα από το αν η σχολή βρίσκεται στην πόλη της οικογενειακής κατοικίας.  

Οι άνδρες παραμένουν στην οικογενειακή κατοικία 

Σύμφωνα με τον κάτωθι πίνακα όπου διαχωρίζει το φύλο των νέων της ηλικιακής ομάδας 18-34 ετών, προκύπτει ότι οι άνδρες σε μεγαλύτερο ποσοστό διαμένουν στο «παιδικό» τους δωμάτιο σε σχέση με τις γυναίκες. Γεγονός που καταγράφεται στο σύνολο των ηλικιακών ομάδων. 

Με ενοίκιο άνω των 400€ οι 8 στις 10 κατοικίες κατάλληλες για νέους

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον κάτωθι πίνακα, κατανοούμε ότι το κόστος μίσθωσης μιας κατοικίας έως 50τμ, άνω του 1ου ορόφου κυμαίνεται άνω των 400€ στις περιοχές του κέντρου για το 80% των διαθεσίμων προς μίσθωση κατοικιών, εκ των οποίων το 48,2% έχει ζητούμενο μίσθωμα άνω των 500€/μήνα.

Σύμφωνα με τα άνωθεν, κατανοούμε ότι το κόστος στέγασης αγγίζει το 60%-70% του μέσου μηνιαίου εισοδήματος, όταν σύμφωνα με τη Eurostat ανεκτό όριο θεωρείται όταν οι στεγαστικές δαπάνες δεν ξεπερνούν το 30% του εισοδήματος. Το ότι οι νέοι εγκαταλείπουν όλο και πιο αργά το πατρικό τους, είναι περισσότερο ανάγκη, παρά επιλογή.

Δυσεύρετες οι οικογενειακές κατοικίες με ενοίκιο κάτω των 700€ 

Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι στο σύνολο των περιοχών του Ν.Αττικής, η διαθεσιμότητα ακινήτων προς μίσθωση είναι πολύ μικρή έναντι των προηγούμενων χρόνων. Παράλληλα ,όπως προκύπτει και από το σύνολο των παρακάτω πινάκων, το μεγαλύτερο μέρος των διαθέσιμων προς μίσθωση ακινήτων 80τμ-110τμ άνω του 1ου ορόφου, διατίθεται με ζητούμενες τιμές μίσθωσης άνω των 800€/μήνα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα Βόρεια Προάστια όπου το 95,80% (93,11% το 2022) των διαθέσιμων προς μίσθωση ακινήτων, έχουν ζητούμενο μίσθωμα είναι άνω των 800€/μήνα, ενώ στα Νότια Προάστια το 80,40% (81,44% το 2022). Στο κέντρο της Αθήνας το 66,37% (65,66% το 2022) των διαθεσίμων κατοικιών έχουν ζητούμενο μίσθωμα άνω των 700€/μήνα, ενώ στις περιοχές του Πειραιά το 60,07% (47,46% το 2022), των Δυτικών Προαστίων το 47,03% (50,31% το 2022) και στο Υπόλοιπο Αττικής το 71,30% (56,97% το 2022).

Σύμφωνα με τα άνωθεν κατανοούμε ότι το κόστος μίσθωσης κατοικίας κατάλληλη για οικογένεια, στο σύνολο σχεδόν των περιοχών του Ν.Αττικής αγγίζει έναν ολόκληρο μισθό. Χωρίς να συνυπολογίζουμε τα κοινόχρηστα, το κόστος ενέργειας και τους λοιπούς λογαριασμούς.

Η έλλειψη κατοικίας σημαντικός παράγοντας αύξησης της υπογεννητικότητας

Η υπογεννητικότητα αποτελεί μείζον πρόβλημα για την Ελλάδα, αφού οι γεννήσεις βρίσκονται σε σταθερά πτωτική πορεία από το 2008 (ΕΛΣΤΑΤ), ενώ το 2022 καταγράφηκε περαιτέρω μείωση κατά 10,3%. Με αποτέλεσμα ο μέσος όρος του πληθυσμού της χώρας να είναι σήμερα άνω των 43 ετών. Το παράδοξο είναι ότι ενώ πολλά ζευγάρια έχουν την πρόθεση να αποκτήσουν παιδιά, τελικά κάνουν πίσω.

Πολλές έρευνες αναφέρουν ότι η έλλειψη κατοικίας, το υψηλό κόστος απόκτησης της και τα υψηλά ενοίκια, αναγκάζουν τα νέα ζευγάρια να περιορίσουν ή να μεταθέσουν την τεκνοποίηση στο μέλλον. Ενώ, ακόμη και αν υπάρχει κατοικία, το 32% του πληθυσμού είναι εγκλωβισμένο σε διαμερίσματα όπου συνήθως δεν υπάρχει αρκετός χώρος να στεγάσει οικογένειες με άνω του ενός παιδιού.

Απαιτείται να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας και να κατανοήσουμε ότι το προσαυξημένο κόστος στέγασης δεν αφορά πλέον αποκλειστικά τα κατώτερα οικονομικά στρώματα που βρίσκονται κοντά στον κίνδυνο φτώχειας ή/τα ευάλωτα οικονομικά νοικοκυριά ή μόνο τους νέους ηλικιακά, πλήττει και άτομα των οποίων τα εισοδήματα είναι, αφενός υψηλότερα, αφετέρου όμως, πολύ χαμηλά για να μπορούν να στεγαστούν υπό τις συνθήκες της ιδιωτικής αγοράς. Πλέον η ανάγκη ενός ολοκληρωμένου σχεδίου στεγαστικής πολιτικής αποτελεί μείζονος σημασίας στη χώρα μας.

Η στέγαση είναι κάτι περισσότερο από μια στέγη, είναι η ευκαιρία για καλύτερες ζωές και καλύτερο μέλλον. Η παροχή της στέγης αποτελεί υποχρέωση της πολιτείας και υπάγεται στον τομέα της κρατικής κοινωνικής πολιτικής.

6+1 προτάσεις για τη στέγαση των νέων

6+1 μέτρα που μπορεί να θεσμοθετήσει η πολιτεία άμεσα για την αντιμετώπιση της ραγδαίας αύξησης του κόστους στέγασης, μερικά εκ των οποίων με προκαθορισμένη χρονική διάρκεια και στόχευση στους νέους και τα νέα ζευγάρια. Πολιτικές που μεγάλο μέρος τους, δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό.

1) Εγγύηση της ιδίας συμμετοχής για την αγορά κατοικίας από νέα ζευγάρια

Οικονομική ενίσχυση για το ποσό της ιδίας συμμετοχής που ζητούν τα Τραπεζικά Ιδρύματα (χορήγηση στεγαστικού δανείου) για την αγορά κατοικίας , είτε να εγγυάται την ιδία συμμετοχή η αναπτυξιακή τράπεζα.

2) Έκπτωση μέρους της δαπάνης των τόκων στεγαστικού δανείου για απόκτησης κύριας κατοικίας με προσαυξημένο συντελεστή για τα νέα ζευγάρια.

Οι τόκοι στεγαστικού δανείου που έχουν πληρωθεί στην τράπεζα είναι οικονομικά και κοινωνικά δίκαιο να εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημα.

Οι τόκοι ενός στεγαστικού δανείου φυσικού προσώπου σε πολλές χώρες δε θεωρούνται φορολογητέο εισόδημα. Όσον αφορά τα νέα ζευγάρια, θα μπορούσε η έκπτωση να αφορά το σύνολο των τόκων στεγαστικού δανείου για απόκτησης πρώτης κατοικίας.

3) Έκπτωση φόρου για το ενοίκιο κύριας κατοικίας με προσαυξημένο συντελεστή για τα νέα ζευγάρια.

Με την επαναφορά της έκπτωσης φόρου για το ενοίκιο κύριας κατοικίας θα επιτυγχανόταν ελάφρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού καθώς και έμμεσα του κόστους στέγασης. Παράλληλα, το κόστος ενοικίασης κύριας κατοικίας θα μπορούσε να μην αποτελεί τεκμήριο διαβίωσης αλλά να ελέγχεται μόνο για το πόθεν έσχες.

4) Δημιουργία Κοινωνικών Κατοικιών - Αξιοποίηση των αδήλωτων ακινήτων– αγνώστου ιδιοκτήτη που θα προκύψουν, όπως προβλέπεται στο άρθρο 9 του Ν. 2664/1998 για το Εθνικό Κτηματολόγιο και θα περιέλθουν στο Ελληνικό Δημόσιο, καθώς και των ακινήτων της τοπικής αυτοδιοίκησης που δεν χρησιμοποιούνται.

Η αξιοποίηση μπορεί να πραγματοποιεί με τον κάτωθι τρόπο:

• Να εκχωρηθούν τα ακίνητα στον νέο οργανισμό στεγαστικής πολιτικής που θα δημιουργήσει το Ελληνικό Δημόσιο
• Ο νέος οργανισμός θα προκηρύξει διαγωνισμό μακροχρόνιας εκμετάλλευσης (με ή χωρίς κόστος μίσθωσης – ανάλογα με το είδος του ακινήτου) των ακινήτων σε ιδιώτες επενδυτές με την υποχρέωση να ανακαινιστούν πλήρως σύμφωνα με τις προδιαγραφές του οργανισμού του δημοσίου. Τα τετραφωνικά μέτρα που θα προκύψουν, είτε θα προσφέρονται «δεσμευτικά» προς μακροχρόνια μίσθωση με προσιτό ενοίκιο και θα αποτελεί έσοδο του επενδυτή ή ένα μέρος των τετραγωνικών μέτρων (πχ. το 30%) θα ανήκει στη διαχείριση του οργανισμού του ελληνικού δημοσίου.
• Ανάλογα με τη πρόταση του ιδιώτη επενδυτή, μετά από 10-15 χρόνια, μπορεί να δίνετε η δυνατότητα στον οργανισμό του Δημοσίου να εισπράττει μέρος των εσόδων ώστε να τα χρησιμοποιεί σε επιδόματα στέγασης σε ευπαθείς ομάδες και νέα ζευγάρια.
• Δηλαδή, με βάση την άνωθεν πρόταση, έχουμε τη δυνατότητα να ανακαινίσουμε δωρεάν τα ακίνητα του Ελληνικού Δημοσίου, να αυξήσουμε δωρεάν τις αξίες των ακινήτων του Δημοσίου (εγγραφή των αξιών στους ισολογισμούς) και να στεγάσουμε με προσιτό ενοίκιο τον κόσμο που έχει ανάγκη. Εισπράττοντας ταυτόχρονα εισοδήματα για να παρέχουμε στήριξη μέσω επιδομάτων σ΄όσους δεν μπορούν να ενταχθούν ή/και βρίσκονται σε λίστα αναμονής.

Το άνωθεν μέτρο δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.

5) Δημιουργία Κοινωνικών Κατοικιών - Ακίνητα αδόμητα και δομημένα του Δημοσίου τομέα.

Αξιοποίηση των ακινήτων μέσω διαγωνισμού για την ανέγερση κατοικιών όχι με τη μέθοδο της αντιπαροχής που ουσιαστικά είναι έμμεσος τρόπος πώλησης, αλλά με δικαίωμα επιφανείας.

Ουσιαστικά, παραχωρούμε στους ιδιώτες επενδυτές ένα επιφανειακό δικαίωμα σε ακίνητα που ανήκουν στο δημόσιο τομέα ( Δήμοι, Υπουργεία, Οργανισμοί κλπ), και οι επενδυτές αναλαμβάνουν να κατασκευάσουν ή/και να ανακαινίσουν τα ακίνητα με την υποχρέωση να διαθέσουν το 30%-40% των διαθέσιμων οικιστικών μονάδων (τετραγωνικά μέτρα) με προσιτά ενοίκια.

Κατά την διάρκεια του δικαιώματος επιφανείας, το υπόλοιπο 60% -70% των οικιστικών μονάδων μπορεί να νοικιαστεί εξ ολοκλήρου σε αγοραίες τιμές, ενώ παρέχει τη δυνατότητα στον επενδυτή να πουλήσει το δικαίωμα επιφανείας σε τρίτο – για προκαθορισμένο χρονικό διάστημα.

Με βάση την άνωθεν πρόταση, το Ελληνικό Δημόσιο δεν χάνει την ιδιοκτησία των ακινήτων του, ενώ το άνωθεν μέτρο δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.

6) Κλειστά Ακίνητα: Μηδενικός φόρος ή έκπτωση φόρου ακόμη κατά 90% στα εισοδήματα από ενοίκια

Σήμερα από τα «κλειστά» ακίνητα (900.000 στο σύνολο της χώρας - 770.000 στην Αττική), το δημόσιο και κατ΄επέκταση οι ιδιοκτήτες δεν εισπράττουν εισοδήματα.

Η έκπτωση φόρου ή ακόμη καλύτερα ο μηδενικός φόρος, θα αποτελέσει κίνητρο για τους ιδιοκτήτες που θα «βγάλουν» στην αγορά κατοικίες που μέχρι πρότινος δεν τις διέθεταν προς ενοικίαση. Θα μπορούσε να αφορά κατοικίες που είναι «κλειστές» τουλάχιστον 12-24 μήνες στο σύνολο της χώρας.

Ο μηδενικός φορολογικός συντελεστής ή η έκπτωση φόρου κατά 50% στα εισοδήματα, να αποτελεί μέτρο για τα επόμενα τρία χρόνια σε μακροχρόνιες συμβατικές μισθώσεις - όχι μικρότερης διάρκειας της τριετίας.

Αν ο ιδιοκτήτης μισθώσει το ακίνητο του σε νέους ηλικίας 18-35 ετών η έκπτωση φόρου να αυξάνεται στο 70% (αν δεν είναι μηδενικός).

- Αν το ακίνητο βρίσκεται σε πιεσμένη περιοχή τότε να υπάρχουν επιπλέον κίνητρα (εάν όχι μηδενικό φόρο):

• Μείωση φόρου 90% εάν το ακίνητο ενοικιάζεται σε νέους ηλικίας 18 έως 35 ετών ή ως μέρος επιδοτούμενων προγραμμάτων ενοικίασης.
• Μείωση φόρου 90% εάν το ακίνητο ενοικιάζεται σε νέα ζευγάρια ηλικίας 18 έως 35 ετών ή ως μέρος επιδοτούμενων προγραμμάτων ενοικίασης.
• Μείωση φόρου 90% για νέα συμβόλαια που χρεώνουν τουλάχιστον 10%-20% λιγότερο ενοίκιο από το προηγούμενο συμβόλαιο.

Το άνωθεν μέτρο δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.

*Πιεσμένες περιοχές : Σε χώρες της Ε.Ε, «πιεσμένες» χαρακτηρίζονται οι περιοχές που οι μέσες τιμές ενοικίασης έχουν αυξηθεί κατά 5% περισσότερο από τον πληθωρισμό τα προηγούμενα πέντε χρόνια ή οι μέσες τιμές ενοικίασης συνολικά έχουν υπερβεί το 30% του μέσου εισοδήματος των νοικοκυριών στην περιοχή. Στην Ισπανία ισχύει αν το ενοίκιο (ή η ζητούμενη τιμή για ακίνητα προς πώληση) θα πρέπει να έχει αυξηθεί κατά τουλάχιστον 3% πάνω από τον Δείκτη Τιμών Καταναλωτή τα προηγούμενα 5 χρόνια

7) Δημιουργία Κοινωνικών Κατοικιών - Σχέδιο κινήτρων αύξησης του συντελεστή δόμησης

Να «εκμεταλλευτούμε» την αύξηση της οικοδομικής δραστηριότητας αυξάνοντας τον συντελεστή δόμησης στους κατασκευαστές που θα θελήσουν να συνεργαστούν με τον οργανισμό στεγαστικής πολιτικής (κοινωνικής κατοικίας) που θα ιδρύσουμε. Πολιτική που δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό και δεν «εκποιεί» δημόσια περιουσιακά στοιχεία.

Συγκεκριμένα, σε περιοχές που θα ορίσουμε, μπορούμε να αυξήσουμε τον συντελεστή δόμησης π.χ. κατά 30%.

Επομένως, αν σε ένα οικόπεδο χτίζαμε 1.000 τ.μ., θα αποκτήσουμε 1.300τμ, από τα επιπλέον 300τμ, το 50% το κρατάει ο κατασκευαστής που επιβαρύνεται το σύνολο του κόστους και το υπόλοιπο 50% θα αποτελεί περιουσιακό στοιχείο του οργανισμού Στεγαστικής Πολιτικής.

Επομένως, ο οργανισμός του Δημοσίου, θα αποκτά τετραγωνικά μέτρα εντελώς δωρεάν στο σύνολο της χώρας. Τετραγωνικά μέτρα που θα μπορούν να διατεθούν αρχικά προς ενοικίαση με προσιτό ενοίκιο και μια φορά το χρόνο, μέρος αυτών, να διατίθενται προς πώληση μέσω «κλήρωσης» - με κόστος αγοράς, το κόστος κατασκευής.

Με βάση την άνωθεν πρόταση, απαλείφεται η περίπτωση χαρακτηρισμού μιας περιοχής ως «εργατικές ή/και κοινωνικές κατοικίες» διότι σε κάθε νέα κατασκευή που θα αναγείρεται σε περιοχές ενδιαφέροντος του εκάστοτε κατασκευαστή, ελάχιστα διαμερίσματα θα παραχωρούνται στον Οργανισμό Στεγαστικής Πολιτικής.

Παράλληλα, από τα έσοδα που θα προκύπτουν από την πώληση των τετραγωνικών μέτρων, ο οργανισμός θα έχει τη δυνατότητα να ασκεί επιπρόσθετες κοινωνικές πολιτικές (π.χ. μέρος του κεφαλαίου της ιδίας συμμετοχής που ζητούν τα τραπεζικά ιδρύματα από τα νέα ζευγάρια).

Το άνωθεν μέτρο δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό.

Διαβάστε ακόμη

Παγκόσμια ανησυχία για τις απειλές Πούτιν μετά το χτύπημα με τον πύραυλο Oreshnik στην Ουκρανία: Τα χαρακτηριστικά του νέου όπλου της Ρωσίας

Νέα αποκάλυψη για την υπόθεση της Αμαλιάδας: Είχε παντρευτεί εικονικά Ινδό η Ειρήνη Μουρτζούκου

Πόλεμος της κυβέρνησης Μπάιντεν με τις εταιρείες τεχνολογίας: Ζητεί να διαχωριστεί η Google από το Chrome και το Android

Βρετανία: Πόσο κόστισε η στέψη του βασιλιά Καρόλου – Το ιλιγγιώδες ποσό