Όσκαρ Σίντλερ: ο άνθρωπος που έσωσε 1200 Εβραίους δεν κατάφερε να σώσει τον εαυτό του από τα πάθη και τις αστοχίες – Πώς πέθανε ο Δίκαιος των Εθνών

Ήταν ο άνθρωπος που έσωσε 1200 Εβραίους από τα νύχια των Ναζί. Το όνομά του Όσκαρ Σίντλερ. Ο Σίντλερ δεν κατάφερε να σώσει τον εαυτό του από τα πάθη και τις αστοχίες του και πέθανε μια μέρα σαν σήμερα 9 Οκτωβρίου του 1974, αλκοολικός, μόνος και απένταρος!

Οι Εβραίοι του απέδωσαν τον τίτλο Δίκαιος των Εθνών: ο Όσκαρ Σίντλερ ήταν (και είναι) ένας ήρωας για τους απογόνους του Δαβίδ, που διακινδυνεύοντας τη ζωή του και ξοδεύοντας μέχρι τελευταίου σεντ την περιουσία του κράτησε στη ζωή 1200 ανθρώπους που όδευαν προς τα κρεματόρια των Στρατοπέδων Συγκέντρωσης των Γερμανών.

Η ζωή του Όσκαρ Σίντλερ μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από υπό την μαγική μπαγκέτα του Στίβεν Σπίλμπεργκ και η ταινία «Η Λίστα του Σίντλερ» κατέκτησε 7 Όσκαρ! Όλα τα παραπάνω, για αρκετούς αναγνώστες, γνωστά. Ποιο ήταν όμως το τέλος του γερμανού επιχειρηματία;

Ο Όσκαρ Σίντλερ είχε γεννηθεί το 1908 στη βιομηχανική πόλη Zwittau, τότε γερμανική επαρχία της Αυστροουγγαρίας και σήμερα μέρος της Τσεχίας. Ο Σίντλερ - μέλος του Ναζιστικού Κόμματος - έσωσε τις ζωές 1.200 Εβραίων κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος, απασχολώντας τους στα εργοστάσια του, στην κατεχόμενη Πολωνία και στο Προτεκτοράτο της Βοημίας και της Μοραβίας, που παρήγαγαν σκεύη εμαγιέ και πυρομαχικά. Ως μέλος του Ναζιστικού Κόμματος και της υπηρεσίας πληροφοριών Abwehr, μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο Σίντλερ κινδύνευε να συλληφθεί ως εγκληματίας πολέμου και να έχει τέλος οικτρό. Επιφανείς Εβραίοι, από εκείνους που διέσωσε, συνέταξαν μια επιστολή, που θα έδειχνε στους Αμερικανούς, επιβεβαιώνοντας τον ρόλο του στη διάσωση ανθρώπινων ζωών από τους Ναζί. Στον Σίντλερ δόθηκε επίσης ένα δαχτυλίδι, φτιαγμένο με χρυσό από οδοντικά εμφυτεύματα στο οποίο αναγραφόταν: «Όποιος σώζει μια ζωή σώζει ολόκληρο τον κόσμο»!

Κατατρεγμένος από τις επιλογές του

Με το που μπήκαν οι Σοβιετικοί στην περιοχή του, ο Σίντλερ και η σύζυγός του αναχώρησαν με ένα διθέσιο σπορ αυτοκίνητο Horch· πίσω τους ακολούθησε ένα φορτηγό με την ερωμένη του Σίντλερ, Μάρτα, πολλούς εβραίους εργάτες και αντικείμενα αξία που προορίζονταν για τη μαύρη αγορά. Το αυτοκίνητο Horch κατασχέθηκε από τα ρωσικά στρατεύματα στην πόλη Budweis. Ο Σίντλερ και η σύζυγός του συνέχισαν με τρένο και μετά με τα πόδια μέχρι να φτάσουν στις αμερικανικές γραμμές στην πόλη Lenora, και στη συνέχεια ταξίδεψαν στο Passau, όπου ένας Αμερικανοεβραίος αξιωματούχος κανόνισε να ταξιδέψουν στην Ελβετία με τρένο· τέλος έφτασαν στη Βαυαρία το φθινόπωρο του 1945.

Μέχρι το τέλος του πολέμου, ο Σίντλερ είχε ξοδέψει ολόκληρη την περιουσία του σε δωροδοκίες ναζί αξιωματούχων και για αγορές προμηθειών και τροφίμων για τους εργάτες του.
Σχεδόν άπορος, πλέον, ο Σίντλερ μετακόμισε για λίγο στο Μόναχο, αλλά δεν κατάφερε να ορθοποδήσει στη μεταπολεμική Γερμανία. Στην πραγματικότητα, έζησε με τη βοήθεια από δωρεές εβραϊκών οργανώσεων.

Το 1948, ο Όσκαρ Σίντλερ υπέβαλε αξίωση για πολεμική αποζημίωση στην Αμερικανική Εβραϊκή Επιτροπή και έλαβε 15.000 δολάρια, αν και ο ίδιος είχε εκτιμήσει τις δαπάνες του στο ύψος του 1.056.000 εκατ. δολαρίων.

Ο Σίντλερ μετανάστευσε στην Αργεντινή το 1949, όπου προσπάθησε να δραστηριοποιηθεί στην εκτροφή ορνιθοειδών, αλλά και nutria , ενός μικρού τρωκτικού, που εκτρέφεται για τη γούνα του· η επιχείρηση χρεοκόπησε το 1958 και ο Σίντλερ εγκατέλειψε τη σύζυγό του και επέστρεψε στη Γερμανία, όπου είχε μια σειρά από ανεπιτυχείς επιχειρηματικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένου ενός εργοστασίου παραγωγής τσιμέντου, που κήρυξε πτώχευση το 1963. Ο Σίντλερ υπέστη καρδιακό επεισόδιο τον επόμενο χρόνο και νοσηλεύτηκε ένα μήνα σε νοσοκομείο. Διατηρώντας επαφή με πολλούς από τους Εβραίους που είχε γνωρίσει κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο Όσκαρ Σίντλερ βιοπορίστηκε από δωρεές.

Ο Σίντλερ πέθανε στις 9 Οκτωβρίου του 1974 αλκοολικός και σχεδόν άπορος, με ρημαγμένη την προσωπική ζωή του και ξεχασμένος από τους ομοεθνείς του, που ένιωθαν οργή επειδή βοήθησε Εβραίους και κατέθεσε εναντίον εγκληματιών πολέμου· ενταφιάστηκε στην Ιερουσαλήμ, στο όρος Σιών και είναι το μοναδικό μέλος του Ναζιστικού Κόμματος που αναπαύεται εκεί.