«Σκοτώνουν το μπάσκετ, χάθηκε η χαρά του παιχνιδιού»

Εξομολόγηση του βετεράνου καλαθοσφαιριστή Γιώργου Μασλαρινού στο «ethnos.gr» - «Οι παρεμβάσεις από μάνατζερς τείνουν να γίνουν μάστιγα»

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά ┋

Ο Γιώργος Μασλαρινός εξελίχθηκε και καθιερώθηκε αγωνιζόμενος σε ομάδες όπως ο ΠΑΟΚ, ο Άρης, ο Παναθηναϊκός, το Μαρούσι, ο Πανελλήνιος, σε εποχές που το ελληνικό πρωτάθλημα ακόμη θεωρούνταν αν όχι το κορυφαίο, σίγουρα εκ των κορυφαίων στην Ευρώπη. Σήμερα, σε ηλικία 45 ετών εξακολουθεί να υπηρετεί το άθλημα που αγάπησε από ένα διαφορετικό μετερίζι, ως ιδρυτής μιας Ακαδημίας (Hoop) στην Δυτική πλευρά της Θεσσαλονίκης. Ο Γιώργος Μασλαρινός μιλάει στο ethnos.gr με πίκρα για κάποια κακώς κείμενα τόσο στο αναπτυξιακό όσο και γενικότερα στον χώρο του μπάσκετ.

Ειδικά για την Θεσσαλονίκη λέει: «Δεν είμαι αισιόδοξος για το μέλλον. Δεν υπάρχει προγραμματισμός. Από την στιγμή που οικονομικά δεν μπορείς να ανταγωνιστείς τους μεγάλους της Αθήνας το λογικό είναι να ακολουθήσεις έναν διαφορετικό δρόμο. Να επενδύσεις στις υποδομές, να συνεργαστείς με τους σωστούς ανθρώπους, να αναδείξεις και να δώσεις ευκαιρίες σε παιδιά. Μακροπρόθεσμα θα είσαι σίγουρα κερδισμένος. Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι να μετατοπίζεται το ενδιαφέρον σε υπέρμετρο βαθμό στο αν η ομάδα μας η παιδική, η εφηβική θα πάρει τίτλους.

Κι αυτό είναι θεμιτό , αγωνίζεσαι για την επιτυχία και φυσικά θα διεκδικήσεις στόχους όμως αλίμονο αν φτάσουμε στο σημείο να πατάμε επί πτωμάτων απλά για να λέμε πως μαζεύουμε τίτλους. Το ζητούμενο είναι τι μένει από αυτό; Πόσα παιδιά από αυτά έχουν στη συνέχεια την δυνατότητα να κυνηγήσουν το όνειρο τους; Ο τρόπος λοιπόν με τον οποίο λειτουργούν αρκετές ομάδες , δεν αναφέρομαι μόνο στην Θεσσαλονίκη τώρα ,σε μεγάλο βαθμό σκοτώνει την ανάπτυξη».

Σε άλλο σημείο ο Γ. Μασλαρινός λέει: «Ακόμη και στις καλές εποχές που οι ομάδες της Θεσσαλονίκης εδώ πάνω είχαν οικονομική δυνατότητα , παραδείγματος χάρη την τριετία 1997-2000 που έπαιζα κι εγώ στον ΠΑΟΚ θα δείτε ότι ο βασικός κορμός μας αποτελούνταν από Έλληνες , οι ξένοι και οι κοινοτικοί έμπαιναν και έπρεπε να προσαρμοστούν σε ένα ήδη διαμορφωμένο περιβάλλον. Υπήρχε μια λογική, ένας προγραμματισμός σε αυτό».

«Ολοι θέλουν το άμεσο αποτέλεσμα»

Ο 45χρονος προπονητής επίσης δηλώνει: «Μου έκανε τρομερή εντύπωση και θέλω να το αναφέρω η στόχευση του Προμηθέα. Έχει γίνει τρομερή επένδυση στις υποδομές, είδα τις εγκαταστάσεις που δημιουργήθηκαν , ενημερώθηκα για το πρόγραμμα που ακολουθούν και έδωσα προσωπικά συγχαρητήρια στον κ. Λιόλιο για το όραμα του».

Για την κατάσταση που επικρατεί στις μικρές ηλικίες τονίζει: «Η μαγική λέξη είναι «υπομονή». Δεν υπάρχει υπομονή και δυστυχώς δεν την έχουν όχι μόνον οι ομάδες αλλά και οι γονείς. Είναι λυπηρό αυτό που συμβαίνει, να βλέπεις παιδιά 12, 13 , 14 ετών να έχουν μάνατζερ. Χάθηκε η παλιά σχέση που εμείς μάθαμε κι με αυτή μεγαλώσαμε, την σχέση προπονητή – παίκτη. Όλοι ενδιαφέρονται για το άμεσο αποτέλεσμα. Γρήγορα να πετύχουμε, γρήγορα να παίξουμε στα κλιμάκια και στις Εθνικές, γρήγορα να αποδείξουν οι γονείς πως τα παιδιά τους είναι τα μεγάλα ταλέντα.

Μα, η αποτυχία είναι βασικό συστατικό της εξέλιξης, αν δεν φας σφαλιάρες, αν δεν θα αποτύχεις δεν θα γίνεις καλύτερος, δεν θα ταρακουνηθείς. Εμείς , γιατί κι εγώ γονιός είμαι, σπεύδουμε στην πρώτη στραβή, στην πρώτη φωνή που θα ακούσει το παιδί να δώσουμε σκαλοπάτι, να δώσουμε άλλοθι, να υπονομεύσουμε αυτόν που θα κάνει μια παρατήρηση.

Οι παρεμβάσεις που υπάρχουν είναι πάρα πολλές. Στην τελική το αποτέλεσμα ξέρεις ποιο είναι; Χάνεται η χαρά του παιχνιδιού. Είναι λυπηρό να βλέπεις σε αγώνες μίνι ομάδες να παίζουν κλειστές άμυνες με αυτοσκοπό τη νίκη ή γονείς να δίνουν εντολές από την κερκίδα… Σκοτώνουν το μπάσκετ, Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος ότι μπορεί να αλλάξει το τοπίο στο θέμα των αναπτυξιακών ηλικιών».

Για το αν πρέπει να υπάρξει από την πλευρά της Ομοσπονδίας μια νέα κατεύθυνση λέει :«Είμαι της γνώμης πως πρέπει να δημιουργηθεί ένα πρόγραμμα που να αφορά όλες τις Ενώσεις , όλη την Ελλάδα το οποίο θα τρέχει συγκεκριμένη ομάδα ανθρώπων. Μιλάω για ένα μοντέρνο μοντέλο που θα υπηρετούν όλοι με μια ενιαία στόχευση σε θέματα δουλειάς, επιλογών και του στυλ μπάσκετ που πρέπει να παίζουν τα παιδιά».

Υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος

Ως ιδρυτής της Ακαδημίας Hoop (Μπάσκετ και Βόλεϊ) ο Γιώργος Μασλαρινός έχει κατά καιρούς αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα ως προς το θέμα της εξασφάλισης ωρών σε κλειστά γήπεδα στην Δυτική Θεσσαλονίκη. «Δεν θα πω πολλά για το συγκεκριμένο θέμα παρά μόνο αυτό. Θέλησα να «ντύσω» μα φανέλες παικτών, φίλων μου το γήπεδο, φανέλες του Ζήση, του Διαμαντίδη, του Σχορτσιανίτη, του Τσαρτσαρή, Μπατίστ, του Σπανούλη, του Λάζαρου Παπαδόπουλουτου Κιριλένκο, του Χατζηβρέττα. Μια μέρα πήγαμε και βρήκαμε τις φανέλες αυτές στις τουαλέτες. Αυτή είναι η νοοτροπία κάποιων ανθρώπων δυστυχώς. Στον Δήμο Νεάπολης Συκεών υπάρχει μια συγκεκριμένη αντιμετώπιση. «Αν δεν είσαι μαζί μας είσαι εχθρός». Από εκεί ξεκινούν όλα».

Σχετικά με την απόφαση του να είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με την παράταση του Γ. Ορφανού στην Θεσσαλονίκη εξηγεί: «Αποδέχθηκα την πρόσκληση του Γιώργου Ορφανού τον οποίο θεωρώ φίλο και ο οποίος κατά την γνώμη μου ήταν ο πιο πετυχημένος Υφυπουργός Αθλητισμού. Δεν είμαι πολιτικός, αυτό που ξέρω καλά , αυτό που υπηρετώ από διάφορες θέσεις από παιδί είναι ο αθλητισμός κι εκεί φιλοδοξώ να προσφέρω και να γίνω χρήσιμος».