Joker ή Ιρλανδός; Νικητής το... Κάτω από το δέντρο!

Έχω την αίσθηση ότι το σινεμά παίρνει το τελευταίο διάστημα τα πάνω του και έτσι συμβαίνει να συζητούμε για ταινίες δημόσια είτε στις παρέες μαςˑ συχνά για τον λάθος λόγο, βλέπε την έφοδο των εν έτει 2019 παιδονόμων σε αίθουσες. Παρά τον αχό που ξεσήκωσαν –δικαιολογημένα ή μη- τα φιλμ Joker, ο Ιρλανδός και η Ευνοούμενη, (και την παράπλευρη συζήτηση για την ολοένα εντεινόμενη εμπλοκή του Netflix στην κινηματογραφική παραγωγή και προβολή) θεωρώ πως η καλύτερη –μακράν- ταινία της χρονιάς που πέρασε ήταν το ισλανδικό φιλμ Κάτω από το δέντρο. Μολονότι παραγωγής 2017, προβλήθηκε αρχές του 2019 στη χώρα μας.

Και εξηγούμαι γιατί: εκπληκτικό, πρωτότυπο σενάριο (διατηρώ μόνο μια μικρή ένσταση για την αχρείαστη ημι-σπλάτερ παρεκτροπή προς το τέλος), εξαιρετικές ερμηνείες, χαρακτήρες και καταστάσεις που υπηρετούν ένα ρεαλισμό πιστό τόσο στην πραγματικότητα όσο και στη σωστή δόση καλλιτεχνικής της απεικόνισης – αναλογία εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί. Η ζωή είναι κωμικοτραγική. Οι άνθρωποι επίσης. Έτσι και το φιλμ είναι ταυτόχρονα δραματικό θρίλερ και μαύρη κωμωδία. Έμπλεο από εμμονές, οδύνες, τραύματα και ό,τι άλλο χαρακτηρίζει την ανθρώπινη κατάσταση. Καμία εξιδανίκευση κανενός. «Πολεμική ταινία με πεδίο μάχης το σπίτι» τη χαρακτηρίζει ο σκηνοθέτης της, Χάφτεϊν Γκούναρ Σίγκουρδσον. Στην παράδοση πολύ ενδιαφερόντων ταινιών που φτάνουν στη χώρα μας από τη μικρή χώρα του παγωμένου Βορρά, ενδεικτικά αναφέρω:  101 Ρέκιαβικ, Η θάλασσα, Καρδιά βουνό. Αναζητήστε το έστω και τώρα.  

Διαβάστε ακόμη

Η σιωπή του Φραπέ με τις πλάτες της ΝΔ, το σπάσιμο του αγροτικού μετώπου από τους Κρητικούς αγρότες και τα συγχαρητήρια του ΠΑΣΟΚ στον Πιερρακάκη

Μεγάλη αστυνομική επιχείρηση στην Κρήτη για απάτες με επιδοτήσεις ΟΠΕΚΕΠΕ – 15 προσαγωγές για εγκληματική οργάνωση

Τι σημαίνει η εκλογή Πιερρακάκη στην προεδρία του Eurogroup

Ηλιόλουστο σκηνικό πριν την πτώση της θερμοκρασίας: Πότε «χαλάει» ο καιρός - Η πρόγνωση Μαρουσάκη