Ώρα συνεννόησης

Η μεγάλη ανατροπή που πέτυχε η κυβέρνηση Ζάεφ στα Σκόπια -παρά το γεγονός ότι σκιάζεται από πλήθος καταγγελιών για συναλλαγές κάτω από το τραπέζι- φέρνει το «µπαλάκι» για την επικύρωση της Συµφωνίας των Πρεσπών στην Ελλάδα. Θα χρειαστούν βεβαίως άλλες δύο ψηφοφορίες στη Βουλή της FYROM, αλλά είναι προφανές ότι «το νερό µπαίνει στο αυλάκι» από την πλευρά των Σκοπίων.

Η χώρα µας ταλανίστηκε τις τελευταίες ηµέρες λόγω της διχογνωµίας που υπήρχε -και εξακολουθεί να υπάρχει- µέσα στην κυβέρνηση για τη συµφωνία Τσίπρα - Ζάεφ. Είναι δε φανερό ότι όλες οι πολιτικές δυνάµεις, τόσο στη συµπολίτευση όσο και στην αντιπολίτευση -η καθεµία από την πλευρά της-, κάνουν και κοµµατικούς υπολογισµούς για το ζήτηµα, όσο κι αν οι πάντες επικαλούνται την άποψή τους για τα εθνικά ζητήµατα. 

Οι εξελίξεις στα Σκόπια, ωστόσο, θέτουν τους πάντες ενώπιον σοβαρών διληµµάτων, µια και είναι πια φανερό ότι το αποτέλεσµα της ψηφοφορίας που έγινε την Παρασκευή στα Σκόπια επηρεάστηκε καθοριστικά από διεθνείς παράγοντες, οι οποίοι έπαιξαν σηµαντικό ρόλο στη διαµόρφωσή του. Οι βαριές καταγγελίες περί πιέσεων και δωροδοκιών το πιστοποιούν πέραν πάσης αµφιβολίας. Και προφανώς, η Ελλάδα οφείλει να µη γίνει «σάκος του µποξ» για τους διεθνείς παράγοντες – που θα ασκήσουν σοβαρές πιέσεις και στη δική µας πλευρά. Σε κάθε περίπτωση, για την Ελλάδα το ονοµατολογικό των Σκοπίων δεν έχει την ίδια σηµασία που της αποδίδει η κυβέρνηση του κ. Ζάεφ. Προτεραιότητα είναι η πολιτική σταθερότητα, ως κινητήριος µοχλός για την ανάπτυξη στη µεταµνηµονιακή εποχή. Και στο πλαίσιο αυτό, η ανάγκη για εθνική συνεννόηση επανέρχεται ως βασικό καθήκον της πολιτικής µας σκηνής.  

Διαβάστε ακόμη

Ερευνητές ανέπτυξαν ακουστικά που μπορούν να εντοπίσουν πρώιμα σημάδια Αλτσχάιμερ - Πώς λετουργούν

Κατά της διαγραφής Σαμαρά ο Καραμανλής: Η κριτική δεν αντιμετωπίζεται με πειθαρχικά μέτρα - Δεν με ενδιαφέρει η Προεδρία

Εορταστικό ωράριο 2024: Πότε ξεκινάει - Ποιες Κυριακές θα είναι ανοιχτά τα μαγαζιά

Σε τροχιά κλιμάκωσης ο πόλεμος στην Ουκρανία; Το επόμενο βήμα του Πούτιν, τα πυρηνικά και ο παράγοντας Τραμπ