Η «απαγορευµένη» αναθεώρηση

🕛 χρόνος ανάγνωσης: 6 λεπτά ┋

Είναι άτολµες ή επικίνδυνες οι κυβερνητικές προτάσεις για το Σύνταγµα; Και τι, αλήθεια, εκφράζουν; Την απόφαση να «εργαλειοποιηθεί» η συνταγµατική αναθεώρηση και να θυσιαστεί στον βωµό των προεκλογικών αναγκών του ΣΥΡΙΖΑ, όπως επιµένει ένα τµήµα επικριτών της σηµερινής κυβέρνησης, ή την προσπάθεια να ενσωµατωθούν στο Σύνταγµα διατάξεις που διαστρέφουν τον χαρακτήρα του πολιτεύµατος, όπως ισχυρίζονται ορισµένοι άλλοι;

Το «μόρφωμα»

Όπως και αν έχει, ένας γρήγορος γύρος στην πολιτική και µιντιακή αγορά πείθει ότι οι περισσότερες απόψεις που διακινούνται µοιάζει να θέλουν να δικαιώσουν αυτήν την κεντρική ιδέα που ανακυκλώνει καιρό τώρα το «ακραίο κέντρο», ένα τµήµα της Κεντροαριστεράς και τα περισσότερα στελέχη της Νέας ∆ηµοκρατίας: Σύµφωνα µε αυτή, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν µπορεί να θεωρηθεί κόµµα που κατατάσσεται στην ευρωπαϊκή πολιτική γεωγραφία, αλλά «µόρφωµα» που ανήκει στις δηµαγωγικές - λαϊκίστικες δυνάµεις.

Υπό αυτό το πρίσµα, η αναθεώρηση του Συντάγµατος εκφεύγει των δυνατοτήτων του και δεν σχετίζεται µε το πλαίσιο των πραγµατικών προθέσεών του… Πώς το λέει ο Ευάγγελος Βενιζέλος; Κατά τη γνώµη του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ και κεντρικού εισηγητή της ανάγκης «στρατηγικής ήττας» του ΣΥΡΙΖΑ, «όσο η σηµερινή κυβέρνηση παραµένει στη θέση της, δεν υπάρχει πολιτικό και θεσµικό περιβάλλον για αναθεώρηση»…

Υπάρχουν, βεβαίως, και πιο σκληρές προσεγγίσεις: για µια µερίδα πολιτικών και αναλυτών η σηµερινή κυβέρνηση αντιµετωπίζεται ως «καθεστώς» και εµφανίζεται σαν παρένθεση στη δηµοκρατική κανονικότητα... Το γεγονός ότι απολαύει της σταθερής στήριξης των Ευρωσοσιαλιστών, όπως και το ότι κόντρα στις προβλέψεις της αντιπολίτευσης έκλεισε την αξιολόγηση και ολοκλήρωσε το ελληνικό πρόγραµµα χωρίς επιβολή πιστοληπτικής γραµµής, δηµιουργούν ορισµένα «κενά» στην όλη ανάλυση, εν προκειµένω, ωστόσο, προβάλλεται το επιχείρηµα ότι «οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τα έδωσαν όλα για να κρατήσουν τις καρέκλες τους».

Να συµβαίνει κάτι άλλο δεν περνάει, κατά τα φαινόµενα, από το µυαλό κανενός... Γιατί, σε πείσµα των ηχηρών βεβαιοτήτων που χρόνια τώρα διακινούνται για τον «εθνικολαϊκιστικό» χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ, το σχέδιο αναθεώρησης που κατέθεσε πιστοποιεί τη µετάβασή του από τον ριζοσπαστικό µαξιµαλισµό στον προοδευτικό - αριστερό ρεαλισµό.

Πολιτική ωρίμανση

Οι κυβερνητικές προτάσεις για την αναθεώρηση του Συντάγµατος µπορεί να είναι καλές ή κακές, πρόχειρες ή καλοδουλεµένες, το βέβαιο είναι, πάντως, ότι δεν είναι προτάσεις µιας «παρέας που κρατάει ενωµένη η νοµή της εξουσίας» ούτε µιας «οµάδας που µεθοδεύει εκτροπές», κατά την προσφιλή ορολογία των πιο επιθετικών από τους αντιπάλους της κυβέρνησης.

Αντίθετα, η συγκεκριµένη συνταγµατική προσέγγιση και ειδικά το γεγονός ότι η έννοια της πολιτικής σταθερότητας σταµατά να αποτελεί ταµπού για την Αριστερά υπογραµµίζουν την πολιτική ωρίµανση του ΣΥΡΙΖΑ και υποδηλώνουν την πρόθεσή του να διεκδικήσει τον ρόλο κόµµατος-κορµού µιας ευρύτερης συµπαράταξης. Παρά την προσπάθεια να αποδοµηθεί η πρόταση, η αποσύνδεση της προεδρικής εκλογής από τη διάλυση της Βουλής και τη διενέργεια πρόωρων εκλογών, όταν δεν σχηµατίζεται η προβλεπόµενη πλειοψηφία στην τρίτη ψηφοφορία, φανερώνει τη βούληση της κυβέρνησης να παραµείνει στο Κοινοβούλιο το βάρος των πολιτικών εξελίξεων, όπως, άλλωστε, επιβάλλει και ο χαρακτήρας του πολιτεύµατός ως Προεδρευόµενης και όχι Προεδρικής ∆ηµοκρατίας.

Στην ίδια κατεύθυνση κινείται και η «εποικοδοµητική ψήφος δυσπιστίας». Αν και η κυβέρνηση επιδιώκει τη «συνταγµατοποίηση» της απλής αναλογικής, µε τη συγκεκριµένη πρόταση επιχειρείται να δηµιουργηθεί ένα πλαίσιο ασφαλείας για τα σχήµατα συνεργασίας, αφού, για να συζητηθεί πρόταση µοµφής, θα πρέπει να συνοδεύεται και από παράλληλη πρόταση διορισµού νέου πρωθυπουργού. Ενδειξη της ρεαλιστικής µετατόπισης του ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί και ο τρόπος προσέγγισης των σχέσεων Κράτους - Εκκλησίας, όπου, αντί του πλήρους διαχωρισµού, υιοθετείται η µετριοπαθέστερη γραµµή της θρησκευτικής «ουδετερότητας» του κράτους, µε παράλληλη, όµως, διατήρηση για ιστορικούς λόγους της αναγνώρισης της Ορθοδοξίας ως επικρατούσας θρησκείας.

«Όλα ή τίποτα»;

Σε κάθε περίπτωση, η µετατροπή της διαδικασίας αναθεώρησης σε πεδίο γενικευµένης πολιτικής σύρραξης, πριν καλά καλά κατατεθεί στη Βουλή η απαραίτητη πρόταση 50 βουλευτών της συµπολίτευσης, εκθέτει περισσότερο τη Ν∆ που φαίνεται να βάζει σε δεύτερη µοίρα την αναθεώρηση ώριµων διακοµµατικά αλλαγών, παρά τον ΣΥΡΙΖΑ, που επιχειρεί, πράγµατι, µε την πρότασή του να αλλάξει την ατζέντα της δηµόσιας συζήτησης.

Στην πολιτική, «αθώες» πρωτοβουλίες δεν υπάρχουν. Αλλο βάρος έχει, όµως, η επικοινωνιακή χρήση των προτάσεων αναθεώρησης και άλλο οι επιλογές του τύπου «όλα ή τίποτα», που αποµακρύνουν στα βάθη του πολιτικού ορίζοντα την προοπτική αναγκαίων δηµοκρατικών τοµών.

Του ύψους…

Κάλλιο αργά παρά ποτέ… Επειτα από νοµικές περιπέτειες χρόνων, και αφού το Ευρωπαϊκό ∆ικαστήριο καταδίκασε την Ελλάδα, επιβάλλοντας πρόστιµα ύψους . ευρώ, ο Αρειος Πάγος ανοίγει και πάλι τον φάκελο-ντροπή της Μανωλάδας. Είχε προηγηθεί η αθωωτική απόφαση του Μεικτού Ορκωτού ∆ικαστηρίου Πατρών, που απάλλαξε τους κατηγορούµενους για εµπορία ανθρώπων στα φραουλοχώραφα της Ηλείας. Κρίνοντας ότι υπάρχει εσφαλµένη νοµική ερµηνεία, ο αντεισαγγελέας του ανωτάτου δικαστηρίου Χαράλαµπος Βουρλιώτης άσκησε ήδη αναίρεση υπέρ του νόµου, πράγµα που σηµαίνει ότι η υπόθεση του σύγχρονου σκλαβοπάζαρου που εξέθεσε διεθνώς τη χώρα θα βρεθεί στην κρίση των δικαστών του Αρείου Πάγου.

& του βάθους

Αίσθηση, αν µη τι άλλο, προκαλεί η έκταση των κατασχέσεων τραπεζικών λογαριασµών για χρέη προς το ∆ηµόσιο και τα ασφαλιστικά ταµεία. Η σχετική έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη δεν καταγράφει µόνο το πλήθος των περιπτώσεων όπου ακόµα και µικροποσά «κάνουν φτερά» απροειδοποίητα, αλλά και κρούσµατα παράνοµων κατασχέσεων προνοιακών επιδοµάτων ή και ακατάσχετων λογαριασµών, που ερεύνησε κατόπιν σχετικών αναφορών η ανεξάρτητη Αρχή. Μπροστά στην πραγµατικότητα της αδυναµίας χιλιάδων πολιτών να ανταποκριθούν στις φορολογικές τους υποχρεώσεις, το κράτος οφείλει να εξαντλήσει τις δυνατότητες ρυθµίσεων και τµηµατικών καταβολών, αντί να στερεί πολύτιµους πόρους από νοικοκυριά που, αποδεδειγµένα, κινούνται στη ζώνη της ανέχειας. Στο κάτω κάτω της γραφής, αλλού φωλιάζει η φοροδιαφυγή… Το αγνοούν οι αρµόδιοι;

Διαβάστε ακόμη