Χαµογελάτε, βρε, είναι µεταδοτικό

Πίσω στο µακρινό -ωραίο όµως- 1981 υπήρχε µια διαφηµιστική καµπάνια γνωστής αλυσίδας σούπερ µάρκετ µε πρωταγωνίστρια τη σύγχρονη Ελληνίδα να επιστρέφει στο σπίτι µε προϊόντα από ένα από τα καταστήµατα της επιχείρησης. Τονιζόταν πως είναι κεφάτη επειδή ψώνισε από την εταιρεία µε άνεση και µε οικονοµία. Οι επικοινωνιακές καµπάνιες είναι ένα χρήσιµο «εργαλείο» για την προώθηση της επιχειρηµατικής δραστηριότητας· πίσω βέβαια από κάθε τέτοια υπάρχουν άνθρωποι.

Ωστόσο η καλύτερη διαφήµιση είναι εκείνη που γίνεται από στόµα σε στόµα. Κάτι που γίνεται viral, για να συνεννοηθούµε µε σύγχρονους σοσιαλµιντιακούς όρους. Πόσοι έχουµε να πούµε για το τάδε φαγάδικο επειδή έχουµε ακούσει, µας έχουν πει, ότι έχει «φοβερό φαγητό», «ωραίο περιβάλλον», «καλές τιµές», «φοβερές µουσικές», «ξυπηρετικό προσωπικό».

Τις προάλλες, καλύτερη διαφηµιστική καµπάνια, αλλά µε αρνητικό πρόσηµο, δεν θα µπορούσε να υπάρξει από εκείνο το περιβόητο ενηµερωτικό σηµείωµα της περιφερειακής διευθύντριας καταστηµάτων σούπερ µάρκετ που επέβαλε µε απειλητικό τρόπο στους εργαζόµενους να χαµογελούν. Τα στελέχη, όπως καλή ώρα του σούπερ µάρκετ, έχουν αναρωτηθεί µήπως µε τη συµπεριφορά τους έχουν συνθλίψει την όποια καλή διάθεση του εργαζοµένου; Εχουν σκεφθεί ότι καθένας έχει τα δικά του προβλήµατα; Εκείνοι δηλαδή είναι στον πλανήτη Happy;

«Ο άνθρωπος µπορεί να ζήσει ευτυχισµένος µόνο σε σχέση ελευθερίας και ευτυχίας µε τους συνανθρώπους του, σε συναισθηµατική αρµονία µε τον εαυτό του, αλλιώς γίνεται σκατό ανθρώπινο, το πιο άχρηστο και επικίνδυνο πράγµα δηλαδή, διότι και το σκατό των ζώων ακόµα είναι ευλογία Θεού για τα λουλούδια και τα φυτά. Μόνο ο άνθρωπος, που τρώει και καταστρέφει τα πάντα, παράγει άχρηστα και επικίνδυνα πράγµατα» είχε γράψει ο Χρόνης Μίσσιος στο «Χαµογέλα, ρε... Τι σου ζητάνε;».

Το θλιβερό είναι ότι υπάρχουν επιχειρήσεις που υιοθετούν το σούπερ ντούπερ µοντέρνο επιχειρηµατικό µοντέλο του εξωτερικού, µένουν όµως στην επιφάνεια και στους βαρύγδουπους τίτλους περιγραφών εργασίας. Διακινούνται δελτία τύπου «Καλωσορίζουµε στην οικογένεια Βαρδαλαπούµπα τον Τάδε Ταδόπουλο», αλλά από ουσία τίποτα. Τα ράσα όµως δεν κάνουν τον παπά. Παρά µόνο τις Απόκριες

Διαβάστε ακόμη

Εκεχειρία με... αστερίσκους στον Λίβανο: Το «αλλά» του Νετανιάχου, οι λόγοι που τον έκαναν να πει «ναι» και η νέα απειλή

Σειρά ιατρικών και διοικητικών παραλείψεων στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο - «Έψαχνα γιατρούς και δεν έβρισκα»

Μπάιντεν: Το Ισραήλ δεν ξεκίνησε αυτόν τον πόλεμο, αλλά ούτε και ο λαός του Λιβάνου

Τέμπη: «Κόκκινο» για το βίντεο της Λεπτοκαρυάς - Δεν πιστοποιείται η ώρα διέλευσης